Η Ελεάννα Ζεγκίνογλου, η φωνή που κάνει όλο και πιο ηχηρή την παρουσία της στην ελληνική μουσική, μόλις κυκλοφόρησε ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια της στο ολοκαίνουριο music film, “Ηρθες μα δεν είχες τι να πεις“.
Όταν η Ζωή γίνεται τραγούδι, οι βραχύχρονες αγάπες χαίρονται. Γιατί μόνο ως τραγούδια έχουν διάρκεια. Ως αγάπες υπολείπονται.
Τους στίχους υπογράφει ο ποιητής των “Διοδίων” Πόλυς Κυριάκου και το τραγούδι εντάσσεται στα πλαίσια της κυκλοφορίας του άλμπουμ τους “Φελλός”, που μέσα στο 2023 θα κυκλοφορήσει σταδιακά σε music films, στο σύνολό του.
Η Ελεάννα είναι μία από τις λίγες Ελληνίδες ερμηνεύτριες με βαριές και πολύχρονες σπουδές στη Μουσική (είναι παράλληλα μία ικανότατη πιανίστα και συνθέτιδα ) και από τις ελάχιστες καλλιτέχνιδες που καταθέτουν ως δημιουργοί νέο υλικό, με τη δική της χαρακτηριστική και αναγνωρίσιμη ταυτότητα.
Επιλέγοντας τις πιο ραφινάτες ενορχηστρώσεις για να πλαισιώσουν τη φωνή της , μια φωνή με αξιοσημείωτο εύρος ερμηνευτικής δεινότητας και απαράμιλλης εκφραστικότητας και με πολύ ηχηρές συνεργασίες μέχρι τώρα στη δισκογραφία (Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μάνος Ξυδούς ), εκκινεί μια προσωπική πορεία από εδώ και στο εξής, επιχειρώντας να δημιουργήσει τη δική της αισθητική σχολή στη σύγχρονη ελληνική τραγουδοποιία.
Είναι βέβαιο ότι θα το καταφέρει, καθώς γύρω της δημιουργείται ταχύτατα ένας πυρήνας πιστών ακροατών, χάρη στο ταλέντο που διαθέτει να μετατρέπει κάθε έναν από εμάς στον ήρωα του τραγουδιού της.
Στίχοι: Πόλυς Κυριάκου Μουσική: Ελεάννα Ζεγκίνογλου
Συμμετέχει ο Νίκος Κόκλας
Σκηνοθεσία : Θανάσης Τσιφτσίδης
Βαγγέλης Καλαμάρας: Τύμπανα
Στέργιος Μητρούσης: Ηλεκτρικό μπάσο
Μπρουνίλντα-Ευγενία Μάλο: Βιολί
Φαίη Νικολοπούλου: Βιολοντσέλο
Ελεάννα Ζεγκίνογλου: Πιάνο
Ενοργάνωση βασικού συνόλου: Ελεάννα Ζεγκίνογλου – Βαγγέλης Καλαμάρας – Στέργιος Μητρούσης
Ενορχήστρωση: Ελεάννα Ζεγκίνογλου
Έβαλα σεντόνια καθαρά
Πότισα τη γλάστρα στη βεράντα
Είπα να σου δώσω τα φτερά
Τούτη τη φορά θα ‘ρθεις για πάντα
Έβαλα να ψήνεται καφές
Ξέρω με μια ζάχαρη τον πίνεις
Κοίταξα μακριά στις οροφές
Κι είπα θα’ρθεις όμως δεν θα μείνεις
Έβαλα σημάδι όμως το σκοτάδι
Έπεσε βαθύ δεν το μπορώ
Είπα να πιστέψω πες μου πώς ν’ αντέξω
Έρημη τη γη χωρίς νερό
Άνοιξα την πόρτα για να μπεις
Μπας και τα κλειδιά σου είχες χάσει
Ήρθες μα δεν είχες τι να πεις
Έφυγες λες κι ήμουνα μια στάση
Έβαλα σημάδι…
Ήρθες μα δεν είχες τι να πεις