«Οποιοσδήποτε θέλει να ακολουθήσει αυτό που αγαπά, πρέπει να έχει πάθος και να είναι συγκεντρωμένος. Διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος, μπορεί να κάνει κάτι άλλο.»
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Ειρήνη Χατζημαργαρίτη
Φωτογράφηση: Μελίνα Δοσίου
Η Ζωή Παπαδοπούλου είναι μια τραγουδίστρια που από το ξεκίνημα της, είχε μια λάμψη που υποσχόταν ότι ήρθε για να μείνει. Ξεκινώντας από μικρές σκηνές της Θεσσαλονίκης, με σταθερά βήματα και πολλή πίστη σε αυτό που κάνει, όπως μαρτυρά και ίδια, έφτασε σήμερα να κάνει εμφανίσεις και δίνει τις δικές της παραστάσεις σε μουσικές σκηνές της Αθήνας.
Πολύ γλυκιά και πολύ χαμογελαστή, μας συνάντησε στο Life Café στο Χαλάνδρι, ένας χώρος που από την πρώτη στιγμή, σε κάνει να νιώθεις άνετα. Η αλήθεια είναι ότι συζητήσαμε πολλά πράγματα. Για την πορεία της, τη συνεργασία της με τη Χάρις Αλεξίου και τον Δημήτρη Μητροπάνο, αλλά και για θέματα και προβληματισμούς που ίσως απασχολούν έναν καλλιτέχνη στις μέρες μας.
Μιλήσαμε επίσης και για τις παραστάσεις που έκανε όλα αυτά τα χρόνια και αυτές που θα κάνει αυτό το μήνα. Στις 13 και 20 Νοέμβρη λοιπόν, θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε στο Ρυθμός Stage στην Ηλιούπολη, σε ένα πρόγραμμα αποτελούμενο από τα παλιά τραγούδια αλλά και τις νέες της κυκλοφορίες. Σε ένα πρόγραμμα «γιορτή», όπως λέει και η ίδια…!
Αλλά καλύτερα για όλα αυτά, να μιλήσει η ίδια, η Ζωή Παπαδοπούλου…
Music Corner: Πως είναι για έναν καλλιτέχνη να κάνει τα πρώτα του βήματα δίπλα σε τόσο μεγάλα ονόματα;
Ζωή Παπαδοπούλου: Κοίταξε, είναι κάτι το οποίο στην αρχή δεν το συνειδητοποιείς. Είχα την τύχη να ξεκινήσω στη Θεσσαλονίκη τραγουδώντας με τον Μανώλη Ρασούλη και από εκεί και πέρα υπήρξε μια πορεία και συνέχεια, σχεδόν ονειρική. Βέβαια, πιστεύω ότι την τύχη μας εμείς την ορίζουμε. Με πολλή δουλειά και αγάπη μπορούμε να καταφέρουμε πολλά σπουδαία πράγματα και είμαι απόλυτα σίγουρη για αυτό γιατί το είδα και στην πράξη. Μου έγινε πρόταση όταν ήμουν στη Θεσσαλονίκη από τον Δημήτρη Μητροπάνο, κατέβηκα στην Αθήνα, είχα την τύχη να με δει η Χαρούλα Αλεξίου και να μου κάνει πρόταση και όλα μετά κύλησαν τόσο ωραία και ομαλά που τελικά ήταν μια συλλογή εμπειριών που με συνοδεύουν μέχρι τώρα.
Music Corner: Το περίμενες;
Ζωή Παπαδοπούλου: Υποσυνείδητα το περίμενα. Ξεκινώντας να ασχολούμαι με το τραγούδι και τη μουσική, πίστευα στον εαυτό μου. Ήμουν άνθρωπος που με οτιδήποτε και αν ασχολούμουν πίστευα ότι μπορώ να τα καταφέρω. Βέβαια, αυτή τη ροή δεν την περίμενα. Ένα τέτοιο δισκογραφικό ξεκίνημα ήταν πολύ ωραίο.
Music Corner: Κάτι τέτοιο δεν είναι και λίγο δεσμευτικό, σαν να έχεις μια πορεία προδιαγεγραμμένη; Δε σε αγχώνει;
Ζωή Παπαδοπούλου: Ίσως στην αρχή να υπήρχε ένα άγχος από μέρους μου αλλά μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι υπάρχει μια συνεχής διάθεση για μάθηση. Ξεκίνησα δίπλα σε ανθρώπους και μετά μπήκα στη διαδικασία να ανακαλύψω και άλλους δρόμους. Αυτό, το οφείλω σε αυτό το ξεκίνημα.
Music Corner: Λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου σου άλμπουμ βέβαια, συνεργάστηκες και με τον Αντώνη Ρέμο και το Μιχάλη Χατζηγιάννη σε ένα χώρο εντελώς διαφορετικό, όπως το Αθηνών Αρένα. Τι εμπειρίες έχεις από εκεί;
Ζωή Παπαδοπούλου: Υπήρχε μια τεράστια σκηνή και εγώ έτσι μικροκαμωμένη όπως είμαι, προσπαθούσα να στηρίξω αυτό που είμαι οπότε είχα θέμα. Όταν πρόκειται για τέτοια προγράμματα που είναι τελείως υποστηρικτικά, θες να βρεις τρόπο να αφήσεις και εσύ το στίγμα σου. Οι χώροι ήταν σίγουρα πολύ διαφορετικοί, η κατάσταση όμως ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και με βοήθησε πολύ. Μετά από αυτό, αποφάσισα ότι αυτό που μου ταιριάζει εμένα δεν είναι μια μεγάλη σκηνή και ότι μου αρέσουν οι μικρές σκηνές όπου βγάζω το 100%. Οι γενικότερες εμπειρίες που αποκόμισα από εκεί πάντως ήταν πάρα πολύ ωραίες!
Music Corner: Η μετάβαση από τις σκηνές της Θεσσαλονίκης, στις σκηνές της Αθήνας ήταν εύκολη;
Ζωή Παπαδοπούλου: Η μετάβαση ήταν σε πρώτο στάδιο δύσκολη γιατί αποχωρίστηκα την οικογένεια μου. Ήταν η πρώτη φορά που έφυγα από το σπίτι. Η μουσική βέβαια, έκανε τα πάντα λίγο πιο εύκολα και η δουλειά επίσης, ειδικά όταν μιλάμε για τέτοιες συνεργασίες. Όλη αυτή η δουλειά με έκανε να μη σκέφτομαι πολύ τον αποχωρισμό μου από την οικογένεια και να αρχίζω να βλέπω κάποια πράγματα από διαφορετική οπτική.
Music Corner: Αν σου λέγανε τότε που ξεκίνησες ότι σήμερα θα βρισκόμασταν εδώ, με πολλές συνεργασίες, 2 δίσκους στο ενεργητικό σου και πολλές εμφανίσεις, πως θα αντιδρούσες;
Ζωή Παπαδοπούλου: Σίγουρα θα γελούσα γιατί ενώ γενικά προγραμματίζω τα άμεσα σχέδια μου, όταν μου κάνουν την ερώτηση πως φαντάζομαι τον εαυτό μου σε 5 χρόνια, δε μπορώ να απαντήσω. Σταθερά στη ζωή μου, ήταν πάντα η μουσική ευτυχώς αλλά όλα αυτά που ανακαλύπτω κάθε μέρα και αφουγκράζομαι, με κάνουν και βλέπω τα πράγματα αλλιώς. Αν μου το έλεγε κάποιος τότε, θα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τη σκέψη ότι ναι, ίσως τελικά αυτή να ήταν η πορεία μου.
Music Corner: Εδώ που είσαι λοιπόν σήμερα, τι είναι αυτό που σε ορίζει ως τραγουδίστρια;
Ζωή Παπαδοπούλου: Νιώθω ότι είναι βασικά τα βιώματα μου, τα ακούσματα μου και η ανάγκη μου να είμαι ειλικρινής όσο μπορώ και στη σκηνή και σε όλη την πορεία μου, που ελπίζω να είναι μακριά. Με ορίζει σίγουρα η απόλυτη μου αγάπη μου για αυτό που κάνω, δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το τραγούδι. Σαφώς, έχουν υπάρξει περίοδοι που έχω αμφιταλαντευτεί γιατί και στις μέρες μας είναι πια μια πολυτέλεια να ζεις από αυτό που αγαπάς. Αλλά μου δίνει τόσο μεγάλη δύναμη και αισιοδοξία το ότι βγαίνω και τραγουδάω οπότε οποιαδήποτε δυσκολία μου φαίνεται πολύ μικρή και βλέπω ότι υπάρχει ένα φως στον ορίζοντα.
Music Corner: Είσαι λοιπόν από τους τυχερούς που σήμερα ζουν από αυτό που αγαπούν. Τι θα έλεγες σε νεότερους καλλιτέχνες, οι οποίοι κάνοντας τώρα τα πρώτα τους βήματα θέλουν να φτάσουν σε ανάλογο σημείο;
Ζωή Παπαδοπούλου: Υπάρχουν πολλά νέα παιδιά, αυτό είναι αλήθεια και είναι τόσα τα ερεθίσματα που μπερδεύεται ο κόσμος και δεν ξέρει τι να ακούσει. Έχει περάσει πια και αυτό στην καθημερινότητα. Αυτό που θα έλεγα νομίζω ότι θα ήταν, να υπάρχει πίστη. Όποιος επιλέξει να ακολουθήσει αυτό το δρόμο, που δεν είναι εύκολος πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες, ανεξάρτητα από την κατάσταση που επικρατεί. Στην Ελλάδα πάντα υπήρχαν δυσκολίες, τι σημαίνει, ότι θα πρέπει να φτιάχνουμε τη ζωή μας σύμφωνα με αυτό; Όσο είμαστε νέοι μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Οποιοσδήποτε θέλει να ακολουθήσει αυτό που αγαπά όμως, πρέπει να έχει πάθος και να είναι συγκεντρωμένος. Διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος, μπορεί να κάνει κάτι άλλο.
Music Corner: Έχεις κάνει κάποιες σπουδές στη μουσική;
Ζωή Παπαδοπούλου: Γενικά λίγα πράγματα. Από μικρή είχα ερεθίσματα επειδή η οικογένεια μου ασχολείται με τη μουσική, η μητέρα μου για παράδειγμα παίζει πιάνο, είμαι από μικρή σε χορωδίες. Οφείλω να ομολογήσω ότι έχω υπάρξει πολύ τεμπέλα. Όσο μεγαλώνω όμως, αλλάζω τη συνήθεια μου αυτή και χαίρομαι. Τώρα, δε μπορώ να διανοηθώ ότι δε θα κάνω μαθήματα φωνητικής. Επιπλέον, ξεκίνησα να μαθαίνω και λίγο πιάνο ενώ δειλά δειλά γράφω και κάποια τραγούδια τα οποία βγαίνουν και λίγο αλλιώς. Έχουν να κάνουν δηλαδή, με αυτό που νιώθω τη συγκεκριμένη στιγμή και το ηχογραφώ.
Music Corner: Έχεις κάποιους συνεργάτες σταθερούς όσον αφορά τα τραγούδια σου. Δικούς σου στίχους ή μουσική γράφεις;
Ζωή Παπαδοπούλου: Πριν από λίγο καιρό, ένας πολύ αγαπημένος μου φίλος, ο ηθοποιός Κώστας Κρομμύδας μου ζήτησε να γράψω ένα τραγούδι για το βιβλίο του, η πρώτη μου αντίδραση ήταν «είσαι τρελός». Βέβαια, είναι και η περίοδος αυτή που περνάω πολύ δημιουργική και θέλω να κάνω πολλά και διαφορετικά πράγματα και έτσι το έκανα και αυτό.
Music Corner: Υπήρχαν κατευθυντήριες όσον αφορά το τραγούδι του βιβλίου ή ήταν κάτι που ήταν στη δική σου κρίση;
Ζωή Παπαδοπούλου: Το τραγούδι έχει να κάνει με την ιστορία του βιβλίου καθαρά. Η μουσική είναι μια μουσική τάνγκο που ούτως ή άλλως ταιριάζει, γιατί η ιστορία έχει να κάνει με την ένταση αλλά και τις σχέσεις. Το τραγούδι ονομάζεται «Ογκρέσα» και σημαίνει τη γυναίκα αρπακτικό. Σε αυτή την περίπτωση, η μουσική μου βγήκε πιο εύκολα γιατί η ιστορία προϋπήρχε. Βέβαια, γράφω και εγώ δικά μου στιχάκια σχετικά με αυτά που νιώθω αλλά δεν ξέρω αν θα έγραφα τόσο εύκολα αν ήταν να γράψω ελεύθερα για ένα δίσκο. Αλλά είμαι σε ένα δρόμο που είναι ανοιχτός.
Music Corner: Από ότι ξέρω έχουν κυκλοφορήσει και δύο νέα σου τραγούδια, σωστά;
Ζωή Παπαδοπούλου: Ναι, έχουμε δύο νέα τραγούδια, το ένα κυκλοφόρησε την άνοιξη λέγεται «Μέσα στο μετρό» σε στίχους του Γιάννη Γούνα και είναι μια μπαλάντα που έχει ένα στίχο μιλά για την καθημερινότητα μας. Αποτυπώνει αυτό που βλέπεις στους ανθρώπους μέσα στο μετρό. Ο Γιάννης είναι ένας πολύ ταλαντούχος στιχουργός, σε συνδυασμό δε και με τον Άρη Βλάχο, το αποτέλεσμα βγαίνει εξαιρετικό! Μετά, ο Άρης μου έδωσε ένα ακόμη πιο ξεχωριστό τραγούδι που έχει μια στόφα από τον Μανώλη Χιώτη, σε στίχους του Γιάννη Καστανάκη με τίτλο «Το αναλύσαμε πολύ». Ουσιαστικά τώρα, αυτό που έχουμε είναι ότι παρουσιάζουμε τα τραγούδια μας στο ραδιόφωνο και στα live μας ένα ένα ως singles μέχρι την επίσημη κυκλοφορία του δίσκου.
Music Corner: Πότε να αναμένουμε τον καινούργιο δίσκο λοιπόν;
Ζωή Παπαδοπούλου: Για την κυκλοφορία του δίσκου είμαστε σε τελικό στάδιο αλλά προς το παρόν δεν έχουμε σαφή ημερομηνία. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να κυκλοφορήσω τραγούδια που έχουν κάτι να πουν. Όμως έχω μαζέψει ήδη αρκετό υλικό. Υπάρχει και ένα ντουέτο με τον Σταμάτη Κραουνάκη, που τώρα θα μπούμε να ηχογραφήσουμε και ένα πολύ ωραίο τραγούδι της Ανδριάννας Μπάμπαλη. Η συνεργασία με τον Άρη Βλάχο και με τους υπόλοιπους, προέκυψε φυσικά για αυτό βρήκα και τραγούδια τα οποία είναι ωραία, μου αρέσουν και έχουν κάτι να πουν.
Music Corner: Πέρα από αυτά, έχουμε και εμφανίσεις στο Ρυθμός stage;
Ζωή Παπαδοπούλου: Έχουμε 2 εμφανίσεις στο Ρυθμό, στις 13 και 20 Νοεμβρίου, για δύο Πέμπτες μόνο. Οι εμφανίσεις θα έχουν να κάνουν με ένα πρόγραμμα σαφώς βασισμένο στα τραγούδια των δίσκων μου αλλά και γενικώς τραγούδια που δείχνουν αυτό που νιώθω και που είμαι, τραγούδια ψυχής με μια μπάντα εξαιρετικών μουσικών. Ο Παντελής Τζιάλλας στις κιθάρες, ο Πέτρος Σταμέλος στο κοντραμπάσο, ο Γιώργος Φίλιππας στα κρουστά και δύο ακόμη εξαιρετικοί μουσικοί, ο Παύλος και η Λυδία στο μπουζούκι και το βιολί αντίστοιχα. Θα είναι ένα πρόγραμμα παρεΐστικο. Θα έχει ένα χαρακτήρα γιορτής και σμηξίματος. Πιστεύω ότι θα είναι πάρα πολύ ωραίες βραδιές.
Music Corner: Εμφανίσεις εκτός Αθήνας θα κάνεις;
Ζωή Παπαδοπούλου: Θα κάνουμε κάποιες εμφανίσεις και στη Θεσσαλονίκη, ενώ θα πάμε και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Έχω ένα πλάνο που με ακολουθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2015. Αυτή τη στιγμή, θα ήθελα να έχω ένα βαν και να γυρίζω όλη την Ελλάδα. Αυτή είναι η ουσία της μουσικής, να ταξιδεύεις και να μπορείς να την μοιράζεσαι με τον κόσμο.
Music Corner: Πως κρίνεις τις αντιδράσεις του κόσμου της επαρχίας δεδομένου ότι δεν έχουν ίσως τα ερεθίσματα και τις επιλογές όσων ζουν σε μεγαλύτερες πόλεις;
Ζωή Παπαδοπούλου: Αυτό που έχω βιώσει εγώ τα τελευταία χρόνια που γυρίζω είναι ότι οι άνθρωποι της επαρχίας έχουν την ίδια ενημέρωση με τον κόσμο της πόλης και κάνουν πολύ ωραία πράγματα, κυρίως πολιτιστικά. Έχει τύχει να παίζω το καλοκαίρι στα Ψαρά, ένα νησί πολύ μικρό αλλά πανέμορφο και αγαπημένο. Κάθε χρόνο εκεί γίνεται ένα φεστιβάλ από τις γυναίκες του νησιού με μουσική, θέατρο, εικαστικά δρώμενα που σε κάνουν να σκέφτεσαι και λίγο διαφορετικά. Όλο αυτό γίνεται με μια θέρμη που από μόνη της σε προσκαλεί να πας και να συμμετέχεις. Αυτά που γίνονται στην επαρχία γίνονται με μεγαλύτερο μεράκι. Για αυτό το λόγο νομίζω, πολλοί τραγουδιστές και ηθοποιοί επισκέπτονται πια όλη την Ελλάδα.
Music Corner: Πιστεύεις ότι το ίντερνετ έχει παίξει κάποιο ρόλο σε αυτή την κατάσταση;
Ζωή Παπαδοπούλου: Εννοείται ότι έχει παίξει, γιατί το ίντερνετ είναι ένας χώρος που αποτελεί το παρόν και το μέλλον. Πάρα πολύς κόσμος μέσα σε όλο αυτό που ζούμε έχει σαν διέξοδο το ίντερνετ. Κάτι τέτοιο βέβαια έχει πολλές παραμέτρους και καλές και κακές. Σε σχέση με τη δουλειά είναι αρκετά βοηθητικό, είναι μια πληροφορία τεράστια. Από την άλλη βέβαια, είναι τόσο χαοτικό, που στην πράξη κάποιος επιλέγει να ακούσει ή να δει κάτι από το ίντερνετ παρά να βγει έξω.
Music Corner: Εσύ χρησιμοποιείς τα social media για τη δουλειά σου;
Ζωή Παπαδοπούλου: Όλα! Έχω facebook, twitter και Instagram. Το facebook είναι μια πάρα πολύ καλή ενημέρωση σε σχέση με τη δουλειά γενικά. Πολύ κόσμος που έχει ενημερωθεί από το facebook έχει έρθει σε live μου. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος προώθησης που δημιουργεί και μια αλυσίδα.
Music Corner: Βέβαια, με το ίντερνετ έχει δημιουργηθεί και μια αμεσότητα ανάμεσα στο κοινό και τον καλλιτέχνη. Παλαιότερα, ίσως ο τραγουδιστής να μπορούσε να δημιουργήσει ένα μύθο γύρω από το όνομα του κάτι που σήμερα δεν είναι τόσο εφικτό. Συμφωνείς εσύ με την κατάργηση αυτής της απόστασης;
Ζωή Παπαδοπούλου: Δεν είμαι πολύ υπέρ στην τόση αμεσότητα του κοινού με τον καλλιτέχνη αλλά είναι αναγκαία και αυτή. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τη διαμόρφωση ενός μύθου, αλλά είναι καλό κάποια πράγματα να μην τα ξέρεις για κάποιον άνθρωπο ο οποίος ανεβαίνει στη σκηνή και τραγουδάει ή παίζει κάποιο θεατρικό έργο. Δε χρειάζεται να ξέρουμε τα πάντα. Βεβαίως, έχω πιάσει και εγώ τον εαυτό μου να το κάνω αυτό κάποιες φορές τελείως ασυναίσθητα. Να ενημερώνω με ένα τρόπο τον κόσμο για πράγματα που δεν τον αφορούν. Για παράδειγμα να βγάλω μια φωτογραφία με ένα φίλο, του χώρου μεν, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει να κάνει με την ουσία της δουλειάς. Πως διαχειρίζεται κανείς αυτό το χώρο λοιπόν έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του, την εικόνα που θέλει να βγάλει προς τα έξω και την αλήθεια που θέλει να μοιραστεί.
Music Corner: Άρα είσαι υπέρ της χρήσης του ίντερνετ;
Ζωή Παπαδοπούλου: Όλα μπορούν να λειτουργήσουν πολύ βοηθητικά. Είμαστε στην εποχή της εικόνας, που δε μπορείς να σταθείς στο ουσιαστικό. Το διαδίκτυο και η χρήση του μπορεί να ανεβάσει έναν καλλιτέχνη στα ουράνια ή το αντίστροφο. Εννοείται, ότι πρέπει να υπάρχει μια ομάδα που θα στηρίζει τον καλλιτέχνη. Ήμουν πάντα υπέρ των ομάδων. Η ομάδα μπορεί να βοηθήσει και στη διαχείριση μιας σελίδας ή την προώθηση. Δεν είναι ο ρόλος του τραγουδιστή να ασχολείται συνεχώς με τα παρεμφερή.
Music Corner: Ποιος είναι ο ρόλος του τραγουδιστή;
Ζωή Παπαδοπούλου: Ο ρόλος του είναι να ψάχνει να βρει το υλικό του για να γίνεται καλύτερος, να συναναστρέφεται με ανθρώπους του ίδιου χώρου για να ανταλλάζει ιδέες, και γενικά να ασχολείται με πράγματα που τον βοηθούν να εξελιχθεί μεν, αλλά έχουν να κάνουν αποκλειστικά με το τραγούδι. Για την εικόνα και την πορεία του θέλει πολύ μαγκιά και εξυπνάδα να τη διαχειριστεί κανείς. Είναι λίγοι οι καλλιτέχνες που έχουν την ευστροφία να διαχειριστούν την εικόνα τους μέσα από τα social media. Όταν υπάρχει ένστικτο μπορεί να βοηθήσει σε πολλά πράγματα.
Music Corner: Τι φταίει λοιπόν που ο τραγουδιστής κατέληξε να έχει πάνω του όλες τις ευθύνες;
Ζωή Παπαδοπούλου: Νομίζω ότι είναι η έλλειψη παραγωγών, δισκογραφίας και εταιριών, όπως υπήρχαν στην χρυσή εποχή της Βίκυς Μοσχολιού, βάζει τον καλλιτέχνη σε μια διαδικασία κατά καιρούς να χάνεται. Δε μπορεί να έχει πάντοτε το ένστικτο για το τι είναι καλό και τι όχι. Το να επιλέξω εγώ ποια τραγούδια θα πω είναι μεγάλο πράγμα και σίγουρα θα κάνω κάτι λάθος. Κάποτε, το έζησα αυτό, έκανα τα πάντα μόνη μου, τώρα όμως έχω μια ομάδα ανθρώπων που με βοηθούν στην προώθηση, στο κλείσιμο των live και στις δημόσιες σχέσεις.
Music Corner: Τη δική σου σελίδα τη διαχειρίζεσαι εσύ;
Ζωή Παπαδοπούλου: Τη δική μου επίσημη σελίδα στο facebook τη διαχειρίζομαι εγώ μαζί με ένα συνεργάτη μου.
Music Corner: Μέσα σε αυτά τα χρόνια τι έχει αλλάξει σε σένα;
Ζωή Παπαδοπούλου: Νιώθω ότι αποκτώ σιγά σιγά μεγαλύτερη αντοχή και δύναμη και είμαι πολύ πιο χαλαρή πάνω στη σκηνή. Δεν έχω επίσης, το άγχος που ένιωθα στην αρχή. Ειδικά όταν είχε βγει ο πρώτος δίσκος είχα μια αγωνία για το ποιο θα είναι το ύφος και που θα κινηθεί αλλά βρήκα τον τρόπο. Αυτό που θέλω, είναι να λέω τραγούδια που θα έχουν να κάνουν με το συναίσθημα μου και να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που είναι επίσης στο ίδιο κλίμα. Τώρα πια ξέρω ότι μπορώ να καταφέρω πράγματα. Παλαιότερα είχα μια ανασφάλεια δε διεκδικούσα τη θέση μου στη μουσική, σκεπτόμενη ότι είμαι μεν καλή αλλά μέχρι εκεί. Τώρα γνωρίζω τις δυνάμεις και το δρόμο μου, πράγμα πολύ σημαντικό. Όταν είναι ξεκάθαρα τα θέλω σου, αποδεσμεύεσαι από πολλούς κόπους και παίρνεις απόφαση ότι προχωράς σε αυτό το δρόμο.
Music Corner: Τι θα ήθελες ακόμη να αλλάξεις;
Ζωή Παπαδοπούλου: Αυτό που θα ήθελα να αλλάξω είναι κάποιες φορές η αναποφασιστικότητα μου. Τυχαίνει, ενώ έχω πάρει απόφαση ότι θα ακολουθήσω αυτό το δρόμο, ξαφνικά να δω κάτι άλλο το οποίο μπορεί να με μαγέψει εξίσου. Μόλις δω το καινούργιο, θα κάτσω, να το ψάξω και να το μάθω, οπότε θα θεωρήσω ότι μπορώ να το κάνω καλά. Αυτό πολλές φορές βέβαια, είναι λίγο ανασταλτικό και δε βοηθάει ιδιαιτέρως στη συγκέντρωση μου, αλλά πιστεύω ότι τώρα μπορώ να το ελέγξω πολύ περισσότερο.
——————
*** Ευχαριστούμε το cocktail bar «Life» (Ιφικράτους 1-3 , Πεζόδρομος Χαλανδρίου / 210.6896292) για τη φιλοξενία! www.facebook.com/profile.php?id=100002115581288
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…