Πρόκειται για τη μουσική και τα τραγούδια που έγραψε ο Βασίλης Δημητρίου για το θεατρικό έργο του Πάμπλο Νερούντα «Δόξα και θάνατος του Χοακίν Μουριέτα», το οποίο ανέβηκε το 1974 στο θέατρο «Ακάδημος» από την «Ελεύθερη Λαϊκή Σκηνή» του Μανώλη Μαυρομάτη (σημερινού ευρωβουλευτή κι επί πολλά χρόνια σπορτκάστερ με εκατοντάδες αθλητικές μεταδόσεις) σε σκηνοθεσία του ίδιου. Πρωταγωνιστούσαν οι Νίκος Βασταρδής, Ρένα Βενιέρη (σύζυγος του Μαυρομάτη) και Τάνια Σαββοπούλου.

Το «Δόξα και θάνατος» είναι το μοναδικό θεατρικό έργο που έγραψε ο Νερούντα κι αναφέρεται στον Χοακίν Μουριέτα, ένα Χιλιανό επαναστάτη που ξεκίνησε για να βρει χρυσάφι στην Καλιφόρνια και τα κατάφερε, αφού όμως πρώτα χρειάστηκε να κλέψει και να σκοτώσει. Έγινε λαϊκός ήρωας στην πατρίδα του κι ενέπνευσε τον Νερούντα να γράψει αυτό το έργο, το οποίο παρουσιάστηκε πολλές φορές με τεράστια επιτυχία στη Χιλή και ειδικά στα μέσα της δεκαετίας του '70, μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ που ανέτρεψε τον Αλιέντε.

Ο δίσκος με τα τραγούδια της παράστασης κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1975, με την απόδοση των στίχων του Νερούντα στα ελληνικά από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο που πλέον είχε ειδικευτεί σε ανάλογου είδους εργασίες. Τραγουδούν η Αλέκα Αλιμπέρτη, ο Μάνος Μουντάκης, ο Νίκος Γεωργής και χορωδία, ενώ στα αφηγηματικά μέρη δεσπόζει η χαρακτηριστική φωνή του Νίκου Βασταρδή, ενός από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς που έβγαλε ποτέ η χώρα μας. Στον πρόλογο του άλμπουμ, ακούγεται η φωνή της Ορντένσια Αλιέντε.

Ο Δημητρίου προσαρμόζει απολύτως τη μουσική του στη θεματολογία της παράστασης, χωρίς όμως τα τραγούδια που έγραψε γι' αυτή να θεωρούνται «επαναστατικά» ή «εμβατηριακά». Στηρίζεται κυρίως στο σαντούρι, το ξυλόφωνο και τις κιθάρες (ηλεκτρική, δωδεκάχορδη και κλασική) που δεσπόζουν στο δίσκο και δημιουργεί ένα μουσικό έργο με εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Το άλμπουμ φυσικά εξ αρχής δεν ήταν προορισμένο για μεγάλες πωλήσεις και με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να γίνεται όλο και πιο δυσεύρετο. Αν είστε συλλέκτες κι ενδιαφέρεστε να το αποκτήσετε, τότε έχετε αρκετές πιθανότητες να το βρείτε και μάλιστα σε «λογική» τιμή για ένα σχετικά σπάνιο δίσκο.

Στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες των συντελεστών και ο πρόλογος της Ορντένσια Αλιέντε σε μετάφραση του Μανώλη Μαυρομάτη. Παραγωγοί ήταν οι Αχιλλέας Θεοφίλου και Μίκης Κορίνθιος ενώ η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Το έργο του εξωφύλλου είναι του χαράκτη Τάσσου.

Τα τραγούδια του δίσκου
Πρόλογος: Ορντένσια Αλιέντε
1) Δόξα και θάνατος (Μ. Μουντάκης-Χορωδία)
2) Πριν απ' όλους η Χιλή (Αλ. Αλιμπέρτη)
3) Στην Καλιφόρνια (Μ. Μουντάκης)
4) Ερωτικό (Αλ. Αλιμπέρτη)
5) Μικρή μου Λορίτα (Ν. Γεωργής)
6) Ο μίστερ Τρούμαν (Αλ. Αλιμπέρτη-Χορωδία)
7) Το τραγούδι του εργάτη (Μ. Μουντάκης)
8) Κουέκα (Ορχηστρικό)
9) Αντίο-αντίο (Χορωδία)
10) Χοακίν Μουριέτα (Αλ. Αλιμπέρτη-Χορωδία-Ν. Βασταρδής)
11) Ο λόγος του ποιητή (Ν. Βασταρδής)
12) Δόξα και θάνατος (Μ. Μουντάκης-Χορωδία-Ν. Βασταρδής)

Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1975 και περιλαμβάνει ορισμένα από τα τραγούδια που έγραψε ο Χρήστος Λεοντής για θεατρικές παραστάσεις, αλλά και εργασίες του συνθέτη βασισμένες σε Έλληνες ποιητές. Τραγουδούν οι Μανώλης Μητσιάς, Τάνια Τσανακλίδου, Γιώργος Μεραντζάς και ο Νίκος Ξυλούρης.

Ένα χρόνο μετά το «Αχ έρωτα» σε ποίηση Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και λίγους μήνες έπειτα από την κυκλοφορία σε δίσκο της συλλογής ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου «Καπνισμένο τσουκάλι» (αμφότερα με μεγάλη επιτυχία), ο Λεοντής θέλησε να κάνει ευρύτερα γνωστό ένα κομμάτι της μουσικής του που ως τότε είχε περιοριστεί μόνο στις ανάγκες μιας θεατρικής παράστασης. Επιλέγει λοιπόν μελωδίες που είχε γράψει για τα έργα «Προστάτες», «Ισαβέλλα, τρεις καραβέλες κι ένας παραμυθάς» του Ντάριο Φο και «Η Χιλή θα νικήσει», το οποίο βασίζεται σε αποσπάσματα από το "Canto General" του Πάμπλο Νερούντα. Επίσης, μελοποιεί τον περίφημο «Θούριο» του Ρήγα Φεραίου, ένα κομμάτι από τα «Απομνημονεύματα» του Μακρυγιάννη και μέρος από το πρώτο σχεδίασμα του Διονυσίου Σολωμού για τους «Ελεύθερους πολιορκημένους», με τους οποίους ασχολήθηκε ιδιαίτερα ο Γιάννης Μαρκόπουλος και δύο χρόνια αργότερα (1977) κυκλοφόρησε ένας διπλός δίσκος με την εργασία του αυτή.

Τέτοιου είδους δουλειές εξ αρχής δεν προορίζονται για μεγάλες πωλήσεις κι έτσι τα περισσότερα από τα τραγούδια των «Παραστάσεων» παρέμειναν άγνωστα, ασχέτως αν τα περισσότερα είναι πολύ καλά. Άλλωστε, ήταν η εποχή της κυριαρχίας του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και της στροφής των Ελλήνων προς διαφορετικά είδη τραγουδιών από τα «επαναστατικά» κι «εμβατηριακά» που ακούγονταν κατά κόρον μετά την πτώση της δικτατορίας. Πάντως, ο «Θούριος» και «Οι νεκροί της πλατείας» με τη μοναδική φωνή του αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη ακούστηκαν αρκετά. Ξεχωριστή στιγμή το όμορφο ντουέτο Μητσιά - Τσανακλίδου στο «Στρείδι και το μαργαριτάρι».

Το εσωτερικό του άλμπουμ είναι ένα άκρως κομψό και κατατοπιστικότατο τετρασέλιδο χαρτονένιο ένθετο, στο οποίο περιλαμβάνονται οι στίχοι των τραγουδιών, πληροφορίες για τα θεατρικά έργα στα οποία ακούστηκαν, φωτογραφίες από πρόβες του Κάρολου Κουν στα έργα του Ντάριο Φο και ιδιόχειρο σημείωμα του Χρήστου Λεοντή.

Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη. Το εξώφυλλο είναι του Σάββα Χαρατσίδη.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Μια φορά κι ένα καιρό (Μ. Ευθυμιάδη) Μ. Μητσιάς
2) Χάθηκε η επανάστασή μας (Μ. Ευθυμιάδη) Μ. Μητσιάς
3) Αν ήξερα ανάγνωση, γραφή (Μ. Ευθυμιάδη) Μ. Μητσιάς
4) Το στρείδι και το μαργαριτάρι (Ντ. Φο-μετάφραση Κ. Σκαλιώρα) Τ. Τσανακλίδου-Μ. Μητσιάς
5) Τέτοιος τρανός θαλασσοπόρος (Ντ. Φο-μετ. Κ. Σκαλιώρα) Τ. Τσανακλίδου-Γ. Μεραντζάς
6) Δόξα! Δόξα! (Ντ. Φο-μετ. Κ. Σκαλιώρα) Τ. Τσανακλίδου-Γ. Μεραντζάς
7) Οι νεκροί της πλατείας (Π. Νερούντα-μετ. Δ. Στρατηγοπούλου) Ν. Ξυλούρης
8) Μοραζάν (Π. Νερούντα-μετ. Δ. Στρατηγοπούλου) Τ. Τσανακλίδου
9) Οι ελευθερωτές (Π. Νερούντα-μετ. Δ. Στρατηγοπούλου) Γ. Μεραντζάς
10) Ελεύθεροι πολιορκημένοι (Δ. Σολωμού) Τ. Τσανακλίδου
11) Ο ήλιος εβασίλεψε (Ι. Μακρυγιάννη) Ν. Ξυλούρης
12) Με πιάσανε Σαρακηνοί (Μ. Ελευθερίου) Μ. Μητσιάς
13) Θούριος του Ρήγα (Ρ. Φεραίου) Ν. Ξυλούρης

Εξαιρετικά προκλητικός για την εποχή του δίσκος, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1983 με ερμηνευτή τον Γιώργο Μαρίνο. Ο γνωστός σόουμαν πέρα από τις αξέχαστες βραδιές που χάρισε σε όλο τον κόσμο για σχεδόν είκοσι χρόνια στη «Μέδουσα», από καιρού εις καιρόν έκανε και κάποιες δισκογραφικές απόπειρες οι οποίες πάντως δεν είχαν την ίδια αποδοχή, πέρα από κάποιες μεμονωμένες επιτυχίες όπως τα «Οδός ονείρων», «Κάνε μου λιγάκι μμμ», «Ότι ανεβαίνει κατεβαίνει», «Ελλάς Ελλήνων χριστιανών» κ.α.

Στο «Μόνον άντρες» συνεργάζεται με τον Σταμάτη Κραουνάκη και δημιουργούν ένα δίσκο ιδιαίτερα «σκληρό» και ολίγον τι «σόκιν» από την αρχή μέχρι το τέλος του, με κάποια - ελάχιστα πάντως - ψήγματα χιούμορ και σάτιρας. Ακόμη και ο τίτλος φανερώνει το τολμηρό του όλου εγχειρήματος, το οποίο καταλαβαίνει ο ακροατής από το πρώτο ως το τελευταίο τραγούδι. Το κύριο θέμα του είναι οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανδρών, δοσμένες με ένα τρόπο που ειδικά εκείνη την εποχή ήταν φυσικό κι επόμενο να σοκάρει, μια και πριν από 25 χρόνια τα ταμπού στην ελληνική κοινωνία ήταν πολλά και μεγάλα.

Ο δίσκος με μια πρώτη ματιά απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, αλλά δίνει κι ένα ισχυρότατο ράπισμα σε μιαν Ελλάδα που το 1983 μα και πριν και αρκετά χρόνια μετά έβλεπε αυτούς τους ανθρώπους με περιφρόνηση και κοροϊδία. Τώρα βεβαίως τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί, όμως και πάλι αρκετές φορές ο ρατσισμός απέναντι στα «ιδιαίτερα» άτομα είναι φανερός κι ας υπάρχει μιαν «απελευθέρωση».

Ο Μαρίνος λοιπόν δυόμισι δεκαετίες πριν τολμά να δημοσιοποιήσει μέσα στις γραμμές ενός δίσκου την «ιδιαιτερότητά» του, κάτι που βεβαίως δεν δίστασε ποτέ να κάνει στις εκάστοτε συνεντεύξεις του και είναι από τους ελάχιστους στο χώρο της σόου μπιζ που το έπραξε. Από τα τραγούδια του εν λόγω άλμπουμ, έγινε γνωστό το «Ξενοδοχείον Κέκρωψ» πολλά χρόνια αργότερα όταν το ερμήνευσε σε δεύτερη εκτέλεση η Άλκηστις Πρωτοψάλτη.

Στη θήκη - κάλυμμα του δίσκου υπάρχουν οι στίχοι των τραγουδιών, ενώ Κραουνάκης και Μαρίνος τον αφιερώνουν στις μητέρες τους. Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο ECHO με ηχολήπτη τον Κώστα Γιαννακόπουλο. Η ενορχήστρωση είναι του Νίκου Δανίκα, μόνιμου μαέστρου του Γιώργου Μαρίνου στη δισκογραφία και στην πίστα.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Μόνον άντρες (Γ. Παυριανού)
2) Ξενοδοχείον «Κέκρωψ» (Γ. Ευσταθίου)
3) Νυχτερινά τηλεφωνήματα (Γ. Ευσταθίου)
4) Στο σινεμά (Γ. Παυριανού)
5) Τζάμπα κόπος (Λ. Νικολακοπούλου)
6) Τσικίτα Τιμπώ (Γ. Παυριανού)
7) Ο βίος της οσίας Τζέζαμπελ (Γ. Παυριανού)
8) Η οπλαρχηγός Ελένη (Στ. Κραουνάκη)
9) Αθήνα-Θεσσαλονίκη (Στ. Κραουνάκη)
10) Δακτυλικά αποτυπώματα (Γ. Ευσταθίου)
11) Έλα (Γ. Ευσταθίου)
12) Τζεζαμπελίτο κουτουπέ (Στ. Κραουνάκη)