1/3/2012
Γράφει ο Αποστόλης Ντόντος
Φωτογράφηση: Νίκος Μπουζιτσέπης
www.musiccorner.gr

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου και στο Gagarin παρακολουθήσαμε τη …δίκη του 12ου Πίθηκου, μιας και καταζητούνταν από τις αρχές! Είχα δει βιντεάκια από live του 12ου πολύ καιρό πριν, αλλά πρώτη φορά πήγα να δω τον Άκη από τη Θεσσαλονίκη ζωντανά, απορούσα γενικά πως κάνει τόσο χαμό και πανικό στις συναυλίες του αλλά αφού τέλειωσε το live μου λύθηκαν όλες οι απορίες. Πριν αρχίσω να περιγράφω το live θα ήθελα να αναθεωρήσω την άποψη μου περί του Άκη και να πω ότι έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος από αυτό που είδα. Τόσο καιρό έλεγα ότι ο Πίθηκος είναι απλά καλός τώρα δηλώνω ότι ο Πίθηκος είναι πολύ καλός!

Σε γενικές γραμμές ήταν ένα υπέρ χορταστικό live, έφτασα την ώρα που βγήκαν οι N-Orasi από τα Γρεβενά, πρώτη φορά τους άκουγα και θα έλεγα ότι είναι αρκετά συμπαθητικοί, μετά βγήκαν τα 6άρια από το Γαλάτσι και έπειτα ο 12ος. Σίγουρα όλη η παραγωγή του live δεν μπόρεσε να αγγίξει τα δεδομένα του κινηματογράφου ή του θεάτρου αλλά ο Terry Gilliam ίσως να αισθανόταν και μια δόση υπερηφάνειας (εντάξει πλάκα κάνω!), αν όχι ο Gilliam εγώ και όλο το κοινό σίγουρα απολαύσαμε αυτή τη μουσικοθεατρική παράσταση. Μαζί με το Πίθηκο ήταν και το crew του, Salonica’s bboy allstars, που μετά από λίγο break φορώντας στολές φυλακής …ελευθερώσανε τον Άκη από μια ψεύτικη φυλακή! Από το πρώτο λεπτό το κοινό χοροπηδούσε και τραγούδαγε μαζί με το Πίθηκο. Εδώ θα ήθελα να βάλω μια παρένθεση και να μιλήσω για τη Θεσσαλονίκη. Εδώ και αρκετά χρόνια αν με ρωτήσεις Αθήνα ή Θεσσαλονίκη θα ψηφίσω δαγκωτό συμπρωτεύουσα (δεν θα αναλύσω το γιατί, διότι θα ξεφύγουμε από το θέμα), θες το χαλαρό κλίμα που επικρατεί, θες τα πάρτυ στα γρασίδια στο πανεπιστήμιο, θες οι άνθρωποι που είναι πιο ζεστοί στη συμπεριφορά τους, θες το ότι μεγάλωσα σε πόλη με θάλασσα, είναι παράγοντες για να τάσσομαι υπέρ της μεγάλης ‘‘Φτωχομάνας’’. Το πιο σημαντικό βέβαια (και πάντα προσωπική άποψη) είναι ότι νιώθω τη Θεσσαλονίκη λίγο πιο underground, ε λοιπόν αυτό έλαβα και από το live του Πίθηκου, live από τον υπόνομο, με βρωμιά και όγκο…

Το live είχε και αρκετές συμμετοχές. Πρώτος, ο τίποτα παραπάνω από πολύ αγαπημένος κύριος Εισβολέας, μετά πάλι από ένα θεατρικό με χειροπέδες, ασφαλίτες, break και φυσικά τραγούδι βγήκαν οι FullFace (αξιοσημείωτος χαμός και ντελίριο από το κοινό), ο dj Twelve πάνω στα decks σχεδόν για το πρώτο μισό του live και ο dj The Boy για το υπόλοιπο μισό. Καλεσμένοι ήταν και οι Βήτα Πεις που δυστυχώς για το κοινό δε μπόρεσαν να παρευρίσκονται για το λόγο ότι ηχογραφούν τη νέα τους δουλειά.

Κάθε φόρα που πάω σε μια hip-hop συναυλία, περάσω δε περάσω ωραία, μου μένει ένα παράπονο, πότε επιτέλους θα εμφανιστεί ένα κορίτσι να τραγουδήσει και αυτή πάνω στη σκηνή (που να αξίζει). Άφησα λοιπόν για το τέλος την Pelina, ένα τεράστιο μπράβο στο κορίτσι αυτό που με τη φωνή της συνόδεψε σχεδόν σε όλο το live το 12ο ανεβάζοντάς το αρκετά επίπεδα, σε μια εποχή που οι θηλυκοί χαρακτήρες στο ελληνόφωνο θες hip-hop, θες rap, θες RnB έχουν το ρόλο της άφωνης σεξουάλας (για να μην το πω αλλιώς και μου βάλουν χέρι!) γλάστρας, δήθεν εκκεντρικής καλλιτέχνιδας. Αποτελεί εξαίρεση, παράδειγμα και όαση μαζί με κανα δυο-τρεις ακόμα κοπέλες που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό (όποιος δεν την ξέρει αξίζει να την τσεκάρει στη “youtube πασαρέλα”, πραγματικά έχει να δώσει πολλά). Όπως μας είπαν και τα ίδια τα παιδιά, σύντομα έρχεται και ο προσωπικός της δίσκος.

Ο θεατράλε λοιπόν κύριος Πίθηκος γύρω στις 12 είπε ένα ξεχωριστό κομμάτι acapella και με μουσική υπόκρουση, την ιστορία του Γιαννάκη και το σχολιάζω ειδικά, γιατί είναι πολύ ωραίο και αγγίζει (πάλι όποιος δεν το ξέρει καλό θα ήταν να το ψάξει). Καθώς το live προχωράει και αρκετοί από το κοινό αποχωρούν διότι πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους (καθώς η ηλικία τους δε τους επιτρέπει και πολλά ξενύχτια) πείστηκα ότι ο Θεσσαλονικιός mc εκπροσωπεί επάξια το χώρο του hip-hop όντας παράλληλα και bboy και writer (Yakuza crew), πίσω από τα decks δε ξέρω τι ψάρια πιάνει αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία. Πολλές φορές επανέλαβε ότι η αγάπη του κόσμου στα live της Αθήνας είναι πολύ έντονη και οι εμπειρίες του ξεχωριστές κάθε φορά που κατεβαίνει στη πρωτεύουσα, το αναφέρω αυτό γιατί στο τελευταίο κομμάτι του live αφού φόρεσε τη στολή του ρακένδυτου τύπου που κοιμάται στους δρόμους για να ερμηνεύσει το ‘‘Υπήρχαν πράγματα’’, οι αντιδράσεις του κοινού ήταν τέτοιες που δικαιολογημένα έτρεξαν λίγα δάκρυα από το πρόσωπο του (ή έτσι μου φάνηκε).

Η συναυλία κάπου εκεί τέλειωσε όπως και η “δίκη” και η απόφαση των ενόρκων για την κατηγορία του 12ου Πίθηκου ότι ‘‘λέει πάλι την αλήθεια’’ ήταν ομόφωνη… ‘‘ΑΘΩΟΣ’’.

Όντας αθώος λοιπόν ο Άκης και καθώς επεξεργάζομαι τα δεδομένα του live και σκέφτομαι ιδέες για το άρθρο είναι καρφωμένα στο μυαλό μου δύο πράγματα, μια παρατήρηση και μια απορία και πραγματικά δεν μπορώ να μην τα αναφέρω. Όταν ανέβηκε ο Εισβολέας πάνω στη σκηνή είπε ‘‘όσοι είναι κάτω των 18 ας σηκώσουν τα χέρια’’ και με έκπληξη (όχι και τόσο μεγάλη βέβαια) είδα να σηκώνει το χέρι τουλάχιστον το 85% του κόσμου. Η παρατήρηση μου λοιπόν είναι η εξής, κατανοώ απολύτως ότι αυτή η μουσική εκφράζει τη νεολαία αλλά, πιστέψτε με και σας εγγυώμαι 1ον ότι αυτή η μουσική έχει θέμα και για μεγαλύτερες ηλικίες αρκεί μεγάλη μερίδα ανθρώπων να βγάλει τις παρωπίδες και να πάψει να πιστεύει ότι, ένας τύπος που μιλάει γρήγορα πάνω από ένα beat δεν έχει να πει τίποτα και 2ον ότι  δεν μιλάνε όλοι και όλη την ώρα για ‘‘μπάφους’’ και για ‘‘γκόμενες’’. Τέλος η απορία μου είναι η εξής, αν θυμάμαι καλά ο 12ος Πίθηκος έκανε ένα tour ή μια συναυλία (συγχωρέστε με που δε θυμάμαι ακριβώς) με τον ‘‘καθηγητή’’ Stereo Mike (έλεος!!), από που κι ως που κολλάνε αυτοί οι δύο μαζί (???).

Ζήτω συγνώμη αν σας παίδεψα προς το τέλος αλλά έπρεπε να βγουν από μέσα μου αυτά τα πράγματα, όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές απόψεις χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν…

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here