Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
 |
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ
«ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ» (HMV CSDG 61) |
Αν η επιτυχία που είχε η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του Γιώργου Χατζηνάσιου («4.5.3» στα τέλη του 1972) τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό, το «Έχει ο Θεός» που κυκλοφόρησε στα μέσα του 1973 τον καθιέρωσε για τα καλά στο χώρο της ελληνικής μουσικής. Ο συνθέτης ως προς το στιχουργικό κομμάτι συνεργάζεται με τον Γιάννη Λογοθέτη («Λογό»), ο οποίος ακόμη δεν έχει ξεκινήσει την πορεία του στο «σατιρικό» τραγούδι και η «συνάντησή» τους έχει ως αποτέλεσμα ένα δίσκο γεμάτο επιτυχίες.
Ως ερμηνευτές επιλέγονται ο Μανώλης Μητσιάς και η Δήμητρα Γαλάνη (η οποία συμμετείχε και στο «4.5.3.») που εκείνη την εποχή ήτανε το …σύνηθες «δίδυμο» που πρόβαλλε η τότε Columbia σε αρκετούς ολοκληρωμένους «κύκλους τραγουδιών» διαφόρων συνθετών.
Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του άλμπουμ, οι επιτυχίες «σκάνε» η μία μετά την άλλη και ο χρόνος απέδειξε ότι παρέμειναν διαχρονικές κι αγαπημένες: «Τι να πούμε τι», «Αν μ’ αγαπάς φίλα σταυρό», «Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί» και «Πάρε τον ηλεκτρικό» είναι τραγούδια που θεωρώ ότι τα ξέρουν και οι …πέτρες, ενώ μέχρι και σήμερα συνεχίζουν ν’ ακούγονται.
Ο Χατζηνάσιος στην ενορχήστρωση συνδυάζει το σαντούρι με το πιάνο και το μπουζούκι με τα πνευστά, δημιουργώντας ένα πολύ καλό σύνολο που φτάνει ευχάριστα στ’ αυτιά του κοινού, κάτι που άλλωστε αποδεικνύει η διαχρονικότητα των κομματιών του εν λόγω δίσκου. Εκτός των προαναφερθέντων, αξίζει να προσέξετε τα «Να πέσει να ρημάξει», «Είχα όνειρα μεγάλα» και το ομότιτλο.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Τι να πούμε τι (Μ. Μητσιάς)
02) Ορκίστηκα στο λόγο μου (Μ. Μητσιάς)
03) Αν μ’ αγαπάς φίλα σταυρό (Δ. Γαλάνη)
04) Πάρε τον ηλεκτρικό (Μ. Μητσιάς)
05) Να πέσει να ρημάξει (Δ. Γαλάνη)
06) Τα μεσημέρια της Κυριακής (Μ. Μητσιάς)
07) Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί (Δ. Γαλάνη)
08) Έχει ο Θεός (Μ. Μητσιάς)
09) Πέρνα να τα πούμε (Μ. Μητσιάς)
10) Είχα όνειρα μεγάλα (Μ. Μητσιάς)
11) Έλα να σε κάνω ταίρι (Δ. Γαλάνη)
12) Στο σίδερο και στη φωτιά (Μ. Μητσιάς)
|
ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ
“ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΚΑΚΑ ΠΑΙΔΙΑ» (MINOS MSM 639) |
Ο πρώτος δίσκος με καινούργιο υλικό του Λουκιανού Κηλαηδόνη στην τότε MINOS, καθώς είχε προηγηθεί το «Πάμε μαέστρο» το Νοέμβριο του 1984 με τραγούδια που είχε γράψει κατά καιρούς για το «Ελεύθερο Θέατρο». Ο συνθέτης κι από ένα σημείο και μετά ερμηνευτής, το Νοέμβριο του 1986 κυκλοφορεί ίσως την πιο επιτυχημένη – τουλάχιστον από εμπορικής πλευράς – δουλειά της καριέρας του, καθώς ξεπερνά σε πωλήσεις τις 50.000 αντίτυπα και γίνεται «χρυσή».
Θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή οι – αποκλειστικά κρατικοί τότε – ραδιοφωνικοί σταθμοί έπαιζαν κατά κόρον τα τραγούδια αυτού του άλμπουμ, με έμφαση όμως σε δύο: Στον «ύμνο των μαύρων σκυλιών» που είναι πιο γνωστός ως «Στα κορίτσια λέμε ναι» και στο «Θα κάτσω σπίτι». Το πρώτο χορεύτηκε κατά κόρον στα beach party του επόμενου καλοκαιριού και συνεχίζει μέχρι σήμερα να πρωταγωνιστεί σε τέτοιου είδους «εκδηλώσεις», ενώ γενικότερα ο δίσκος άφησε αρκετά πράγματα πίσω του και ο Κηλαηδόνης δεν παραλείπει ποτέ να συμπεριλάβει κάποια κομμάτια του στις κατά καιρούς εμφανίσεις του.
Το μουσικό στυλ βεβαίως δεν έχει καμία διαφορά από αυτό που είχε υιοθετήσει ο δημιουργός από το 1978 που αποφάσισε ν’ ακολουθήσει «σόλο καριέρα». Ευχάριστες μελωδίες με «σκωπτικούς» (έως «προχωρημένους» και «τολμηρούς») στίχους, οι οποίοι όμως περνάνε πολλά «υπόγεια» μηνύματα στο κοινό όπως συμβαίνει εδώ με το «Αυτές οι καλύτερες μέρες», το οποίο παραπέμπει στο προεκλογικό σύνθημα του τότε (και νυν) κυβερνώντος κόμματος για τις εκλογές του 1985…
Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra με ηχολήπτη τον Γαβριήλ Παντζή. Το εξώφυλλο είναι του Γιάννη Βάμβουρα, όπως και σχεδόν σε όλα τα άλμπουμ του Λουκιανού…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Θα κάτσω σπίτι
02) ΒΗ 4530
03) Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών
04) ΚΑΚΑΝ-ΚΑΚΑΝ
05) Αυτές οι καλύτερες μέρες
06) Μασάω τσίχλα
07) Πάρτε κάνα τηλέφωνο
08) Ξανθούλα Νο 2
09) Έξι πράγματα
10) THE FUCKING FIFTIES