Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΧΑΡΗΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
«ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΑ» (COLUMBIA 70251)

Αμφιβάλλω αν ο Σταμάτης Κόκοτας θυμάται ότι έκανε αυτό τον δίσκο. Όχι επειδή δεν έχει ορισμένα καλά τραγούδια, αλλά κυρίως εξαιτίας του ότι πέρασε εντελώς απαρατήρητος και δεν άφησε πίσω του απολύτως τίποτε. Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και την κυριαρχία του πολιτικού τραγουδιού, ο εν λόγω τραγουδιστής «οπισθοχώρησε» κάπως εμπορικά και καλλιτεχνικά σε σχέση με την επιτυχία που είχε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Τούτο βεβαίως σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι είχε τη στήριξη του καθεστώτος για να φτάσει ψηλά και δίχως αμφιβολία πέτυχε όσα πέτυχε εξαιτίας της σπουδαίας φωνής του, αλλά και των εξαιρετικών τραγουδιών των μεγάλων συνθετών και στιχουργών που είχε την τύχη να ερμηνεύσει…

Αυτός ο δίσκος κυκλοφόρησε στα τέλη του 1975 σε μουσική του Χάρη Λυμπερόπουλου, ο οποίος έγραψε ορισμένα πολύ καλά κομμάτια που ταιριάζουν γάντι στο ύφος και στο στυλ του Κόκοτα. Απλώς, ατύχησε εμπορικά κυρίως εξαιτίας των διαρκών ανακατατάξεων που γίνονταν εκείνο τον καιρό στην άλλοτε κραταιά Columbia μετά την αποχώρηση του Τάκη Λαμπρόπουλου. «Θύμα» όλης ετούτης της κρίσης δεν ήτανε μόνον ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης, αλλά οι περισσότεροι που ανήκαν στην εταιρεία και κάποιοι απ’ αυτούς σιγά-σιγά αποχώρησαν…

Ίσως το πιο γνωστό κομμάτι του άλμπουμ είναι «Το κόκκινο φουστάνι» (καμία σχέση βεβαίως με το ομότιτλο που έγραψε έντεκα χρόνια αργότερα ο Σταύρος Κουγιουμτζής…) που ακούστηκε κάπως εκείνα τα χρόνια. Καλές στιγμές είναι και τα «Τι όμορφο εξώφυλλο», «Βγάλε σεργιάνι τον καημό» και «Πόσες αγάπες». Ως προς το στιχουργικό κομμάτι, τη μερίδα του λέοντος κατέχει ο αγνώστων λοιπών στοιχείων Ηλίας Βεράνης, ενώ για πρώτη φορά εμφανίζεται ως στιχουργός και ο ίδιος ο Κόκοτας…

Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο. Στο εσώφυλλο υπάρχει ένα φωτογραφικό κολάζ με τον Σταμάτη Κόκοτα επί πίστας…

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Τι όμορφο εξώφυλλο (Σ. Τσώτου)
02) Κοίταξέ με μεσ’ στα μάτια (Ηλ. Βεράνη)
03) Πολίτισσα ναζού (Ηλ. Βεράνη)
04) Το παραθύρι σου (Ηλ. Βεράνη)
05) Ψεύτη ντουνιά (Ηλ. Βεράνη)
06) Το άλλοθι (Σ. Τσώτου)
07) Το κόκκινο φουστάνι (Στ. Κόκοτα)
08) Πόσες αγάπες (Στ. Κόκοτα)
09) Το γραμμένο και η μοίρα (Ηλ. Βεράνη)
10) Γυριστή στη γυριστή (Ηλ. Βεράνη)
11) Αγέρας ήσουν (Ηλ. Βεράνη)
12) Βγάλε σεργιάνι τον καημό (Ηλ. Βεράνη)

ΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ
«ΛΕΓΕ ΜΟΥ Σ’ ΑΓΑΠΩ» (MINOS MSM 919)

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Τάκης Μουσαφίρης θεωρείτο ο «μετρ των σουξέ», γράφοντας πολλές μεγάλες επιτυχίες που ερμήνευσαν κυρίως ο Δημήτρης Μητροπάνος και η Δούκισσα. Αργότερα, στο «κλαμπ» μπήκαν μεταξύ άλλων και οι Ρίτα Σακελλαρίου, Στράτος Διονυσίου και Δημήτρης Κοντολάζος, αλλά ελάχιστοι περίμεναν ότι θα γίνει «μέλος» του και η Μαρινέλλα…!

Κι όμως, συνέβη κι αυτό. Τον Δεκέμβριο του 1990 κυκλοφορεί η πρώτη (και τελευταία όπως δείχνουν τα πράγματα…) συνεργασία της «μεγάλης κυρίας» με τον Μουσαφίρη και είμαι βέβαιος ότι πολλοί παραξενεύτηκαν από αυτή. Τουλάχιστον εγώ απόρησα, αφού σίγουρα ο εν λόγω δημιουργός έχει γράψει πολλά και σπουδαία πράγματα, όμως είχε τη «στάμπα» του «σουξεδιάρη» και του δημιουργού τραγουδιών-σλόγκαν.

Μήπως τέτοιο δεν ήταν το ομότιτλο (πιο γνωστό ως «Θέλω να τ’ ακούω, να τ’ ακούω»); Παρά το γεγονός ότι τουλάχιστον εκείνη την εποχή ακουγόταν κατά κόρον στα ραδιόφωνα, δεν έφτανε για να «περπατήσει» εμπορικά ο δίσκος ο οποίος κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα αν αναλογιστούμε τα ονόματα των συντελεστών του. Στη συγκεκριμένη περίοδο έβγαλε δυο-τρία «σουξέ», αλλά στο πέρασμα των χρόνων δεν άφησε σχεδόν τίποτε πίσω του και ούτε η Μαρινέλλα δείχνει να θυμάται κάτι από αυτόν στις εκάστοτε εμφανίσεις της…

Γενικότερα, είμαι της γνώμης ότι η συγκεκριμένη επιλογή της «μεγάλης κυρίας» ήταν ατυχής. Όχι λόγω του Μουσαφίρη που είναι αναμφισβήτητα ένας σπουδαίος δημιουργός, αλλά επειδή πιστεύω ότι το στυλ του δεν της «πήγαινε» καλλιτεχνικά. Πιθανότατα αν τη ρωτήσει κάποιος σήμερα σχετικά με τον εν λόγω δίσκο, ν’ απαντήσει ότι ήταν όντως μια λαθεμένη κίνηση…

Εν πάση περιπτώσει, πέραν του ομότιτλου ακούστηκαν αρκετά εκείνη την εποχή και τα «Δεν θέλω πια να με θυμάσαι», «Πρώτα απ’ όλα εγώ», «Η αγάπη είναι πόλεμος» και «Θυμάσαι». Στις δεύτερες φωνές ακούγονται οι Ειρήνη Ράικου, Άννα Ζήση, Αργύρης Κούκας και Ντίμης (πριν γίνει …Δημήτρης) Κόκοτας.

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στο εσώφυλλο υπάρχει ένα φωτογραφικό πορτραίτο της Μαρινέλλας και μια …πολυχρησιμοποιημένη φωτογραφία του Μουσαφίρη!

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Θέλω να τ’ ακούω
02) Ένας φίλος
03) Δεν θέλω πια να με θυμάσαι
04) Αρκεί να ‘ρθεις
05) Μάτια γεμάτα σ’ αγαπώ
06) Η αγάπη είναι πόλεμος
07) Και συ μου λες δεν ξέρω
08) Πρωτ’ απ’ όλα εγώ
09) Στο γύρο του θανάτου
10) Θυμάσαι
11) Όλο αύριο

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here