Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
«ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑΙ…» (MINOS MSM 439)
|
Πρόκειται για έναν εξαιρετικό δίσκο που κατά κάποιο τρόπο επαναφέρει τον Γιάννη Πουλόπουλο στα γνωστά «λημέρια» του. Ως γνωστόν, ο σπουδαίος τραγουδιστής ήταν ένας από τους κατ’ εξοχήν εκπροσώπους του «Νέου κύματος» τη δεκαετία του ’60 (αν και σε λίγο πιο «λαϊκό» κλίμα), ωστόσο από τα μέσα εκείνης του ‘70 είχε αλλάξει εντελώς πορεία ερμηνεύοντας κατά κύριο λόγο «μεταγλωττισμένα» κομμάτια που πάντως γνώρισαν τεράστια επιτυχία.
Τον Απρίλιο του 1982 λοιπόν αποφασίζει να κάνει μια «βουτιά» στο παρελθόν και να πει τραγούδια που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Το εγχείρημα πέτυχε απολύτως, αφού οι πωλήσεις του άλμπουμ ξεπέρασαν το «χρυσό» όριο των 50.000 αντιτύπων κι αυτά τα υπέροχα κομμάτια κέρδισαν εκ νέου μια θέση στα μουσικά πράγματα της εν λόγω περιόδου, τα οποία είχαν ήδη αρχίσει να φανερώνουν τα πρώτα σημάδια της φθοράς…
Ο δίσκος περιλαμβάνει 16 κομμάτια, εκ των οποίων το ένα ήταν εκείνο που έκανε γνωστό τον Πουλόπουλο στο κοινό: Πρόκειται για το μοναδικό «Το ψωμί είναι στο τραπέζι» που είχε ερμηνεύσει ο ίδιος το 1963 στη θεατρική παράσταση «Η γειτονιά των αγγέλων» με πρωταγωνιστές τη Τζένη Καρέζη και τον Νίκο Κούρκουλο.
Τα υπόλοιπα 15 ανήκουν περίπου στην ίδια περίοδο, δηλαδή στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 και στην άνθηση του «Νέου κύματος» και καλύπτουν το φάσμα όλων των σπουδαίων συνθετών της.
Τη μουσική επιμέλεια, την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της ορχήστρας ανέλαβε άλλος ένας εκπρόσωπος αυτής της εποχής, ο Γιάννης Σπανός που συνοδεύει τον τραγουδιστή παίζοντας πιάνο, με τους Κώστα Νικολόπουλο και Στέλιο Καρύδα στις κιθάρες. Ουσιαστικά οι τρεις τους αποτελούν και την ορχήστρα που είναι λιτή και απέριττη, προσδίδοντας ένα διαφορετικό τόνο στην όλη δουλειά.
Παραγωγός ήταν ο Σπύρος Ράλλης, που υπογράφει και το συνοδευτικό κείμενο στο οπισθόφυλλο του δίσκου αναφερόμενος στο σκεπτικό με το οποίο έγινε. Η ηχογράφηση έλαβε χώρα στο στούντιο Polysound με ηχολήπτες τους Γαβρίλη Παντζή, Δημήτρη Κατσούλα και βοηθό τον Δημήτρη Καραβάκη, ενώ στις δεύτερες φωνές είναι η Πένυ Ξενάκη.
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Πάει κι αυτή η Κυριακή (Λ. Παππά-Γ. Αργύρη)
02. Αγάπη για το καλοκαίρι (Γ. Σπανού-Γ. Παπαστεφάνου)
03. Κι αν σ’ αγαπώ δεν σ’ ορίζω (Γ. Σπανού-Γ. Παπαστεφάνου)
04. Δακρυσμένα μάτια (Μ. Θεοδωράκη-Γ. Θεοδωράκη)
05. Το αστέρι του βοριά (Μ. Χατζιδάκι-Ν. Γκάτσου)
06. Μη μιλάς άλλο γι’ αγάπη (Δ. Σαββόπουλου)
07. Το ψωμί είναι στο τραπέζι (Μ. Θεοδωράκη-Ι. Καμπανέλλη)
08. Μια Παναγιά (Μ. Χατζιδάκι-Ν. Γκάτσου)
09. Μια φορά θυμάμαι (Γ. Σπανού-Γ. Παπαστεφάνου)
10. Ήσουν καμάρι της αυγής (Μ. Χατζιδάκι-Ν. Γκάτσου)
11. Όμορφη πόλη (Μ. Θεοδωράκη-Γ. Θεοδωράκη)
12. Άσπρα καράβια (Γ. Σπανού-Σ. Σκίπη)
13. Παράπονο (Μ. Θεοδωράκη-Δ. Χριστοδούλου)
14. Βαρκαρόλα (Στ. Ξαρχάκου-Β. Γκούφα)
15. Γκρεμισμένα σπίτια (Γ. Μαρκόπουλου-Ν. Περγιάλη)
16. Θυμήσου τον Σεπτέμβρη (Γ. Σπανού-Γ. Παπαστεφάνου)
|
ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
«ΤΑ ΤΣΙΛΙΚΑ» (MINOS MSM 474-475)
|
Με αυτό τον διπλό δίσκο, η μεγαλύτερη τραγουδίστρια των τελευταίων 40 και πλέον χρόνων κλείνει τον πρώτο κύκλο της καριέρας της. Κι αυτό το λέμε γιατί στο ξεκίνημά της στη δισκογραφία ηχογράφησε πολλά παλιά λαϊκά τραγούδια, τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες και την καθιέρωσαν («Δημητρούλα μου», «Η γκαρσόνα», «Μανταλιώ» κ.α.).
Με τα «Τσίλικα» λοιπόν ολοκληρώνει αυτή την περίοδο των επανεκτελέσεων, αφού από τον Απρίλιο του 1983 που κυκλοφόρησε ο δίσκος μέχρι και σήμερα δεν παρουσίασε ξανά στο βινύλιο ή σε CD τέτοιου είδους κομμάτια.
Εδώ συναντάμε τραγούδια που καλύπτουν τη χρονική περίοδο από τη δεκαετία του 1920 μέχρι και το 1949 με μια Αλεξίου να τα αποδίδει μοναδικά και με μεγάλο κέφι, όπως φαίνεται από ορισμένα χαρακτηριστικά επιφωνήματά της σε δυο-τρία από αυτά.
Βαδίζοντας στα χνάρια της Ρόζας Εσκενάζυ, της Ρίτας Αμπατζή και των άλλων μεγάλων λαϊκών φωνών που υπήρχαν στις αρχές του 20ού αιώνα, τραγουδά με το δικό της τρόπο αυτούς τους ξεχωριστούς μουσικούς θησαυρούς του τόπου μας και μεταφέρει νοερά τον ακροατή σε μιαν άλλη, όμορφη και γλεντζέδικη εποχή.
Κοινό χαρακτηριστικό των τραγουδιών είναι ότι όλα σχετίζονται με τη Μικρά Ασία, ανεξάντλητη πηγή μουσικών αριστουργημάτων στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα.
Αν κι έξι ετών τη χρονιά που βγήκαν οι δίσκοι αυτοί, θυμάμαι πολύ έντονα ότι τους αγοράσαμε μόλις κυκλοφόρησαν και ολόκληρο το καλοκαίρι του ‘83 τους έβαζα και τους ξανάβαζα στο πικάπ-βαλιτσάκι που είχαμε, σε σημείο που εκνεύριζα τους γονείς μου αλλά και όσους παραθέριζαν μαζί μας…
Παρά την «ταλαιπωρία» που υπέστησαν από το συχνό παίξιμο, αμφότεροι εξακολουθούν να βρίσκονται σε άριστη κατάσταση και συνεχίζουν μέχρι τώρα να μου προσφέρουν τις εκπληκτικές ερμηνείες της Χαρούλας μέσα από τα αυλάκια τους.
Τα τραγούδια που ακούστηκαν περισσότερο εκείνη την εποχή ήταν το «Αμάν Κατερίνα μου», το υπέροχο λαϊκό βαλς «Ας μη ξημέρωνε ποτέ» και φυσικά ο θρυλικός «Μπαρμπαγιαννακάκης» που η Αλεξίου φροντίζει να θυμίζει στο κοινό της στα εκάστοτε προγράμματά της. Ακόμη έχω μέσα στα αυτιά μου τη συγκλονιστική της ερμηνεία σ’ αυτό το τραγούδι στη συναυλία της στο «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο» της Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 1996.
Να προσθέσουμε ότι το «Θα μεθώ και θα τα σπάω» είχε τραγουδήσει το 1975 και η Λίτσα Διαμάντη στο δίσκο της «Τα τσαχπίνικα» με ελαφρά παραλλαγμένους τους στίχους από τον Γ. Χατζή, σε μουσική διασκευή του Βασίλη Βασιλειάδη και με τίτλο «Θεσσαλονικιέ τσαχπίνη». Επίσης, το «Έμαθα πως είσαι μάγκας» είχε γίνει ευρέως γνωστό από τον αξέχαστο Χρηστάκη στη δεκαετία του ’60.
Στο εσώφυλλο των «Τσίλικων» (τίτλος που δόθηκε από μιαν ιδέα του Λευτέρη Παπαδόπουλου) υπάρχουν δύο φωτογραφικά πορτραίτα της Αλεξίου, καθώς και ξεχωριστό δισέλιδο ένθετο με τους στίχους των τραγουδιών και την ιστορία τους, τα βιογραφικά και φωτογραφίες όλων των συνθετών, καθώς και σημείωμα του υπεύθυνου του «Κέντρου έρευνας και μελέτης των ρεμπέτικων τραγουδιών» Παναγιώτη Κουνάδη.
Η ενορχήστρωση ανήκει στον Χρήστο Νικολόπουλο, η παραγωγή στον Αχιλλέα Θεοφίλου (τότε σύζυγο της τραγουδίστριας) και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia, με ηχολήπτες τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και τον Μίμη Καννή. Δεύτερες φωνές κάνουν ο Γιώργος Σαρρής (αδελφός της Αλεξίου), ο Θόδωρος Παπαδόπουλος και ο …μοδάτος τον τελευταίο καιρό Αγάθωνας Ιακωβίδης, ο οποίος συμμετέχει στο «Αερόπλανο θα πάρω».
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Μπαρμπαγιαννακάκης (Παραδοσιακό)
02. Καμωματού (Ι. Δραγάτση)
03. Αερόπλανο θα πάρω (Π. Τούντα)
04. Έμαθα πως είσαι μάγκας (Παραδοσιακό)
05. Σε γελάσανε (Κ. Σκαρβέλη)
06. Μη μου χαλάς τα γούστα μου (Παραδοσιακό)
07. Αμάν Κατερίνα μου (Π. Τούντα)
08. Ας μη ξημέρωνε ποτέ (Απ. Χατζηχρήστου-Κ. Μάνεση)
09. Της το βγάλανε (Β. Παπάζογλου)
10. Λιλή η σκανταλιάρα (Π. Τούντα)
11. Μόρτισσα της Κοκκινιάς (Κ. Καρίπη)
12. Τηλεγράφημα στην Κάρμεν (Π. Τούντα)
13. Γιαλέλι (Παραδοσιακό)
14. Γλυκοβραδιάζει (Απ. Χατζηχρήστου)
15. Μη μου λες πως δεν πονάω (Κ. Σκαρβέλη)
16. Δυο μάγκες μεσ’ στη φυλακή (Κ. Τζόβενου)
17. Μάγκικο (Κ. Καρίπη)
18. Μ’ έμπλεξε ένας μόρτης (Π. Τούντα)
19. Μπουρνοβαλιός μανές (Παραδοσιακό)
20. Θα μεθώ και θα τα σπάω (Ι. Δραγάτση)
21. Κρασοπίνω (Γρ. Ασίκη)
22. Ναζιάρα μου (Π. Τούντα)
23. Πες το ναι (Κ. Σκαρβέλη)
24. Παγκρατιώτισσα (Π. Τούντα)
25. Ο μάγκας (Παραδοσιακό)