Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
«ΣΜΥΡΝΕΪΚΑ ΚΑΙ ΛΑΪΚΑ» (MINOS MSM 268)
|
Κατά την προσωπική μου άποψη, πρόκειται για τον μακράν καλύτερο δίσκο του Τόλη Βοσκόπουλου. Τόσο ο ίδιος, όσο και ο Βασίλης Βασιλειάδης που υπογράφουν ο καθένας ξεχωριστά τις δύο πλευρές του δίσκου, δημιούργησαν εξαιρετικά λαϊκά τραγούδια και κατάφεραν σε κάποια από αυτά ν’ «αγγίξουν» το ύφος του σμυρναίικου (εξ ου άλλωστε και ο τίτλος του δίσκου). Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1976.
Ο μεγάλος τραγουδιστής και συνθέτης εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο τη στροφή που γίνεται εκείνη την εποχή προς το «ρεμπετικοπαραδοσιακό» και ξαφνιάζει ευχάριστα, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι μόνον ένας ερμηνευτής αισθηματικών τραγουδιών όπως τον είχε συνηθίσει ο κόσμος μέχρι τότε, αλλά και βαθιά λαϊκός. Η φωνή του προσαρμόζεται πλήρως στο ύφος των κομματιών και τα αποδίδει μοναδικά, με τη βοήθεια της Μαρινέλλας στα σεκόντα.
Η μεγάλη επιτυχία του δίσκου είναι βεβαίως το «Πριν χαθεί το όνειρό μας», που ποτέ μέχρι και σήμερα δεν έπαψε ν’ ακούγεται και να πρωταγωνιστεί στα προγράμματα τόσο του ίδιου του Βοσκόπουλου, όσο και γενικότερα στα νυχτερινά κέντρα. Επίσης, πολύ γνωστό έγινε «Το βαρυχείμωνο» που μαζί με το «Να ‘ταν η αγκαλιά σου φυλακή» θεωρώ πως είναι τα τρία καλύτερα (μεταξύ ίσων) τραγούδια αυτής της δουλειάς. Ωστόσο ακούστηκαν κι άλλα, όπως τα «Αχ Βαγγελίτσα μου», «Δε θα κοιμηθείς», «Παίξε φίλε στο σαντούρι» και «Ο αραμπατζής».
Να πούμε εδώ ότι το βασικό μοτίβο της εισαγωγής του τραγουδιού «Στον καφενέ καθόμουνα» είχε χρησιμοποιήσει ο Βασίλης Βασιλειάδης λίγους μήνες νωρίτερα στο «Μια παιχνιδιάρα» που είχε τραγουδήσει η Λίτσα Διαμάντη στο δίσκο της «Τα τσαχπίνικα».
Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχουν οι στίχοι των τραγουδιών και μια φωτογραφία του Βοσκόπουλου με τους συνεργάτες του εκείνης της εποχής, μεταξύ των οποίων διακρίνονται ο σπουδαίος σολίστας του μπουζουκιού Στέλιος Ζαφειρίου και ο Τάκης Σούκας.
Και κάτι προσωπικό: Αυτά τα τραγούδια τα αγάπησα από μωρό παιδί, ακούγοντάς τα ξανά και ξανά μέσα από μια μωβ κασέτα που μας είχε γράψει ένας οικογενειακός φίλος και την έχω ακόμα, για να μου θυμίζει εκείνα τα χρόνια…!
Τα τραγούδια του δίσκου
(Μουσική Τόλη Βοσκόπουλου, Στίχοι Μίμη Θειόπουλου)
01. Αχ Βαγγελίτσα μου
02. Πριν χαθεί το όνειρό μας
03. Δε θα κοιμηθείς
04. Παίξε φίλε στο σαντούρι
05. Να ‘τανε λέει μαχαραγιάς
06. Ο χαμαμτζής
(Μουσική Βασίλη Βασιλειάδη, Στίχοι Τάκη Κωλέττη)
01. Ο αραμπατζής
02. Το βαρυχείμωνο
03. Άιντε για δυο μάτια
04. Τα μαργιόλικά σου μάτια
05. Στον καφενέ καθόμουνα
06. Να ‘ταν η αγκαλιά σου φυλακή
|
ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
«ΤΑ ΤΣΙΛΙΚΑ» (MINOS MSM 474-475)
|
Με αυτό τον διπλό δίσκο η μεγαλύτερη τραγουδίστρια των τελευταίων 40 χρόνων κλείνει τον πρώτο κύκλο της καριέρας της. Κι αυτό το λέμε γιατί στο ξεκίνημά της στη δισκογραφία ηχογράφησε πολλά παλιά λαϊκά τραγούδια, τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες και την καθιέρωσαν («Δημητρούλα μου», «Η γκαρσόνα», «Μανταλιώ» κ.α.).
Με τα «Τσίλικα» λοιπόν ολοκληρώνει αυτή την περίοδο των επανεκτελέσεων, αφού από τον Απρίλιο του 1983 που κυκλοφόρησε ο δίσκος μέχρι και σήμερα δεν παρουσίασε ξανά στο βινύλιο ή σε cd τέτοιου είδους κομμάτια. Πρόκειται κατά κάποιο τρόπο για ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» της ερμηνεύτριας μ’ ένα βασικό κομμάτι του ως τότε ρεπερτορίου της…
Εδώ συναντάμε τραγούδια που καλύπτουν τη χρονική περίοδο από τη δεκαετία του 1920 μέχρι και το 1949 με μιαν Αλεξίου να τα αποδίδει μοναδικά και με μεγάλο κέφι, όπως φαίνεται από ορισμένα χαρακτηριστικά επιφωνήματά της σε δυο-τρία από αυτά. Άλλωστε, με τη δική της φωνή τα έμαθε το ευρύ κοινό και ιδιαίτερα η νέα γενιά…
Βαδίζοντας στα χνάρια της Ρόζας Εσκενάζυ, της Ρίτας Αμπατζή και των άλλων μεγάλων λαϊκών φωνών που υπήρχαν στις αρχές του 20ού αιώνα, τραγουδά με το δικό της τρόπο αυτούς τους ξεχωριστούς μουσικούς θησαυρούς του τόπου μας και μεταφέρει νοερά τον ακροατή σε μιαν άλλη, όμορφη και γλεντζέδικη εποχή. Κοινό χαρακτηριστικό των τραγουδιών είναι ότι σχεδόν όλα σχετίζονται με τη Μικρά Ασία, ανεξάντλητη πηγή μουσικών αριστουργημάτων στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα.
Αν κι έξι ετών τη χρονιά που βγήκαν οι δίσκοι αυτοί, θυμάμαι πολύ έντονα ότι τους αγοράσαμε μόλις κυκλοφόρησαν και ολόκληρο το καλοκαίρι του ‘83 τους έβαζα και τους ξανάβαζα στο πικάπ-βαλιτσάκι που είχαμε, σε σημείο που εκνεύριζα τους γονείς μου αλλά και όσους παραθέριζαν μαζί μας! Παρά την «ταλαιπωρία» που υπέστησαν από το συχνό παίξιμο, αμφότεροι εξακολουθούν να βρίσκονται σε άριστη κατάσταση και συνεχίζουν μέχρι τώρα να μου προσφέρουν τις εκπληκτικές ερμηνείες της Χαρούλας μέσα από τα αυλάκια τους.
Τα τραγούδια που ακούστηκαν περισσότερο εκείνη την εποχή ήταν το «Αμάν Κατερίνα μου», το υπέροχο λαϊκό βαλς «Ας μη ξημέρωνε ποτέ» και φυσικά ο θρυλικός «Μπαρμπαγιαννακάκης» που η Αλεξίου φροντίζει να θυμίζει στο κοινό της στα εκάστοτε προγράμματά της. Ακόμη έχω μέσα στα αυτιά μου τη συγκλονιστική της ερμηνεία σ’ αυτό το τραγούδι στη συναυλία της στο «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο» της Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 1996. Με αυτά τα τρία κομμάτια εμφανίστηκε σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και στο τηλεοπτικό σίριαλ της εποχής «Το μινόρε της αυγής», όπου υποδύθηκε μια παλιά και ξεπεσμένη τραγουδίστρια…
Να προσθέσουμε ότι το «Θα μεθώ και θα τα σπάω» είχε τραγουδήσει το 1975 και η Λίτσα Διαμάντη στο δίσκο της «Τα τσαχπίνικα» με ελαφρά παραλλαγμένους τους στίχους από τον Γ. Χατζή, σε μουσική διασκευή του Βασίλη Βασιλειάδη και με τίτλο «Θεσσαλονικιέ τσαχπίνη». Επίσης, το «Έμαθα πως είσαι μάγκας» είχε γίνει ευρέως γνωστό από τον αξέχαστο Χρηστάκη στη δεκαετία του ‘60.
Στο εσώφυλλο των «Τσίλικων» (τίτλος που δόθηκε από μιαν ιδέα του Λευτέρη Παπαδόπουλου) υπάρχουν δύο φωτογραφικά πορτραίτα της Αλεξίου, καθώς και ξεχωριστό δισέλιδο ένθετο με τους στίχους των τραγουδιών και την ιστορία τους, τα βιογραφικά και φωτογραφίες όλων των συνθετών, καθώς και σημείωμα του υπεύθυνου του Κέντρου έρευνας και μελέτης των ρεμπέτικων τραγουδιών Παναγιώτη Κουνάδη.
Η ενορχήστρωση ανήκει στον Χρήστο Νικολόπουλο, η παραγωγή στον Αχιλλέα Θεοφίλου (τότε σύζυγο της τραγουδίστριας) και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia, με ηχολήπτες τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και τον Μίμη Καννή. Δεύτερες φωνές κάνουν ο Γιώργος Σαρρής (αδελφός της Αλεξίου), ο Θόδωρος Παπαδόπουλος και ο Αγάθωνας Ιακωβίδης, ο οποίος συμμετέχει στο «Αερόπλανο θα πάρω».
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Μπαρμπαγιαννακάκης (Παραδοσιακό)
02. Καμωματού (Ι. Δραγάτση)
03. Αερόπλανο θα πάρω (Π. Τούντα)
04. Έμαθα πως είσαι μάγκας (Παραδοσιακό)
05. Σε γελάσανε (Κ. Σκαρβέλη)
06. Μη μου χαλάς τα γούστα μου (Παραδοσιακό)
07. Αμάν Κατερίνα μου (Π. Τούντα)
08. Ας μη ξημέρωνε ποτέ (Απ. Χατζηχρήστου-Κ. Μάνεση)
09. Της το βγάλανε (Β. Παπάζογλου)
10. Λιλή η σκανταλιάρα (Π. Τούντα)
11. Μόρτισσα της Κοκκινιάς (Κ. Καρίπη)
12. Τηλεγράφημα στην Κάρμεν (Π. Τούντα)
13. Γιαλέλι (Παραδοσιακό)
14. Γλυκοβραδιάζει (Απ. Χατζηχρήστου)
15. Μη μου λες πως δεν πονάω (Κ. Σκαρβέλη)
16. Δυο μάγκες μεσ’ στη φυλακή (Κ. Τζόβενου)
17. Μάγκικο (Κ. Καρίπη)
18. Μ’ έμπλεξε ένας μόρτης (Π. Τούντα)
19. Μπουρνοβαλιός μανές (Παραδοσιακό)
20. Θα μεθώ και θα τα σπάω (Ι. Δραγάτση)
21. Κρασοπίνω (Γρ. Ασίκη)
22. Ναζιάρα μου (Π. Τούντα)
23. Πες το ναι (Κ. Σκαρβέλη)
24. Παγκρατιώτισσα (Π. Τούντα)
25. Ο μάγκας (Παραδοσιακό)