Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
“ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ”
(COLUMBIA 71177)
|
Δεδομένο πρώτο: Ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες που έβγαλε ποτέ αυτός ο τόπος. Δεδομένο δεύτερο: Μία από τις δέκα – κατά την προσωπική μου άποψη – σπουδαιότερες γυναικείες φωνές των τελευταίων 40 ετών. Συνδυασμός αυτών των δύο: Ένας δίσκος αριστούργημα…
Κάπως έτσι θα μπορούσε να γίνει μια «κωδικοποιημένη» αναφορά στους «Ορίζοντες» του Γιάννη Μαρκόπουλου με ερμηνεύτρια τη σύζυγό του, Βασιλική Λαβίνα. H συγκεκριμένη τραγουδίστρια είναι από τις αγαπημένες μου και η φωνή της με «πειράζει» ακόμη κι όταν τραγουδά μέτρια ή αδιάφορα κομμάτια, όπως στις δύο πρώτες προσωπικές δισκογραφικές της δουλειές («Πες μου» το 1977 και «Δυο σταγόνες ευτυχίας» το 1979).
Ωστόσο, την άνοιξη του 1981 έρχεται η «τρίτη και φαρμακερή». Ο τίτλος του άλμπουμ ταιριάζει απολύτως στο όλο κλίμα, καθώς πραγματικά με τις ερμηνείες της άνοιξε νέους ορίζοντες στο ελληνικό τραγούδι, ασχέτως αν δεν έγινε ποτέ το «μεγάλο» όνομα παρά το γεγονός ότι το άξιζε. Αυτό βεβαίως δεν έχει καμία σημασία, καθώς εκείνοι που ξέρουν ν’ ακούν καλή μουσική τη γνωρίζουν και την εκτιμούν…
Οι «Ορίζοντες» έχουν ως βασική τους θεματολογία «διάφορες εντυπώσεις μέσα απ’ την πόλη», όπως σημειώνει στο εσώφυλλο του δίσκου ο συνθέτης ο οποίος επίσης εκφράζει την αγάπη του «για την αγωνιστικότητα της γυναίκας» μέσα στην κοινωνία.
Περιλαμβάνονται εξαιρετικά στην πλειοψηφία τους κομμάτια -με πιο γνωστά το «Τραγουδώ-τραγουδώ» και τη «Νέα Ιωνία»-, ενώ οι ερμηνείες της Λαβίνα είναι πραγματικά μοναδικές. Υπάρχει και η μελοποίηση ενός χορικού του Αριστοφάνη από τις «Εκκλησιάζουσες» σε μετάφραση του Μίνωα Βολανάκη, το «Ώρα-ώρα». Γενικότερα, πρόκειται για ένα πολύ καλό άλμπουμ που αξίζει τον κόπο ν’ ανακαλύψετε όσοι δεν το έχετε ήδη στη δισκοθήκη σας.
Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Πετσίλας και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο 2 της Columbia από τις 4 Οκτωβρίου 1980 έως τις 31 Μαρτίου 1981 με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και βοηθό τον Γιώργο Τζάννες. Η ενορχήστρωση είναι του ίδιου του συνθέτη και δε διαφέρει σε πολλά από τις προηγούμενες δουλειές του, καθώς βασίζεται στα πνευστά, στο σαντούρι, στην κρητική λύρα, στο βιολί και στα έγχορδα.
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Πού είσαι (Αγγ. Ελευθερίου)
02. Τραγουδώ – τραγουδώ (Γ. Σκούρτη)
03. Διόδια (Τζ. Μαστοράκη)
04. Να ‘τανε λέει καλοκαίρι (Μιχ. Φακίνου)
05. Πάμε να φύγουμε απ’ την πόλη (Αγγ. Ελευθερίου)
06. Ώρα – ώρα (Αριστοφάνη-Μ. Βολανάκη)
07. Νέα Ιωνία (Χρ. Στίππα)
08. Τι ζωή τι κοινωνία (Γ. Σκούρτη)
09. Καινούργιο και παλιό (Αγγ. Ελευθερίου)
10. Είμαι δέντρο, είμαι χώμα (Γ. Σκούρτη)
11. Διαμαρτυρία (Μιχ. Σταυρακάκη)
12. Θέλουμε αδερφέ πολλά (Π. Θεοδωρίδη)
|
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
«ΤΑ ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ» (PHILIPS 6483285)
|
Η πρώτη -και δυστυχώς τελευταία- δισκογραφική συνεργασία του Γιώργου Χατζηνάσιου με τον αξέχαστο Δημήτρη Μητροπάνο, η οποία προκάλεσε αίσθηση το 1981 που κυκλοφόρησε. Κι αυτό γιατί ο τραγουδιστής είχε διαμορφώσει ένα ρεπερτόριο εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το αντίστοιχο του συνθέτη και φαινομενικά οι δρόμοι τους δεν γινόταν να συναντηθούν. Ο ένας του λεγόμενου «εμπορικού» τραγουδιού, ο άλλος του «έντεχνου» κι «ελαφρολαϊκού».
Χαρακτηριστικά, ο Χατζηνάσιος σε συνέντευξή του αρκετά χρόνια μετά είχε αναφέρει: «Όταν μου πρότεινε η εταιρεία να κάνω ένα δίσκο με τον Μητροπάνο, αρχικά δε μου άρεσε η ιδέα. Αναρωτιόμουν τι τραγούδια θα μπορούσα να γράψω για έναν τραγουδιστή που έχει σουξέ το «Τι το θες το κουταλάκι». Ωστόσο, όταν τον γνώρισα και ξεκινήσαμε τη δουλειά άλλαξα εντελώς την άποψή μου».
Η αλήθεια είναι ότι ο Μητροπάνος είχε αποδείξει ότι μπορούσε να ερμηνεύσει έργα υψηλής αισθητικής (όπως για παράδειγμα ο «Άγιος Φεβρουάριος»), ασχέτως αν στο ευρύ κοινό έγινε πιο γνωστός με «εμπορικό» ρεπερτόριο στηριγμένο σε συνθέσεις κυρίως του Σπύρου Παπαβασιλείου και του Τάκη Μουσαφίρη.
Με τα «Συναξάρια» κάνει μια στροφή στη μέχρι τότε πορεία του, ενώ και ο Χατζηνάσιος δημιουργεί μελωδίες που να ταιριάζουν στο στυλ του ερμηνευτή. Το περίεργο είναι ότι από το άλμπουμ δεν «περπάτησαν» τόσο τα λαϊκά τραγούδια του, όσο οι μπαλάντες.
Πρόκειται για έναν εξαιρετικό δίσκο, γεμάτο υπέροχα κομμάτια που σχεδόν όλα έγιναν γνωστά και οδήγησαν σε πωλήσεις άνω των 50.000 αντιτύπων. Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται τα «Η αγάπη χάθηκε», «Μη παραπονιέσαι τώρα», «Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης», «Στη μνήμη ενός παλιού ρεμπέτη», «Μια παρέα είμαστε» και «Γύρνα το φύλλο», χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα. Μοναδικά τραγούδια, ερμηνευμένα υποδειγματικά από τον σπουδαίο και αείμνηστο καλλιτέχνη.
Αξίζει ν’ αναφέρουμε ένα περιστατικό που αφηγήθηκε παλαιότερα ο Γιώργος Χατζηνάσιος σε σχέση με το «Μαυραγορίτης μάγκας». Πρόκειται για ένα «βαρύ» ζεϊμπέκικο το οποίο αν κάποιος δεν γνωρίζει ποιος το έγραψε, αποκλείεται να φέρει στο νου του τον συγκεκριμένο συνθέτη. Την εποχή των ηχογραφήσεων λοιπόν, ο Χατζηνάσιος πήρε μια κασέτα με το τραγούδι και την άκουγε στο μαγνητόφωνο του αυτοκινήτου του για να κάνει ορισμένες διορθώσεις. Σταμάτησε σ’ ένα φανάρι κι επειδή το παράθυρο ήταν ανοιχτό, άκουσε από το διπλανό αυτοκίνητο να λένε: «Πώς είναι δυνατόν ο Χατζηνάσιος ν’ ακούει τόσο βαριά ρεμπέτικα;». Εκείνος απάντησε ότι είναι δικό του τραγούδι, αλλά δεν τον πίστεψαν…
Στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχουν φωτογραφίες των δύο συντελεστών, σημείωμα του συνθέτη καθώς και αναλυτική αναφορά των μουσικών που παίζουν. Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γαβριήλ Παντζή.
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Η αγάπη χάθηκε (Μ. Μπουρμπούλη)
02. Με ξέρουν Σταύρο (Μ. Μπουρμπούλη)
03. Γύρνα το φύλλο (Μ. Ελευθερίου)
04. Μη παραπονιέσαι τώρα (Μ. Κουφιανάκη)
05. Νύχτα (Μ. Μπουρμπούλη)
06. Μια παρέα είμαστε (Μ. Μπουρμπούλη)
07. Στη μνήμη ενός παλιού ρεμπέτη (Μ. Μπουρμπούλη)
08. Σαν κουρέλι (Μ. Ελευθερίου)
09. Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης (Κ. Ντούμου)
10. Πάει η ζωή μου άδικα (Μ. Μπουρμπούλη)
11. Μαυραγορίτης μάγκας (Μ. Μπουρμπούλη)
12. Ορχηστρικό (Μια παρέα είμαστε)