Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 5 Απριλίου 2013
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΤΖΕΝΗ ΒΑΝΟΥ
«ΝΑ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ» (MINOS MSM 318)
|
Τον Σεπτέμβριο του 1977, η Τζένη Βάνου έλαβε μέρος για τελευταία φορά στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το «Να μ’ αγαπάς» του Γιώργου Μανίκα και της Μάρως Μπιζάνη, κερδίζοντας το βραβείο ερμηνείας. Απολύτως δικαιολογημένα, αφού επρόκειτο για ένα τραγούδι υψηλών απαιτήσεων το οποίο όμως αυτή η -κάποτε- σπουδαία φωνή το έκανε να μοιάζει παιχνιδάκι!
Έτσι, δύο μήνες μετά κυκλοφόρησε ο προσωπικός δίσκος της με τον ίδιο τίτλο. Ωστόσο, εμπορικά δεν «τράβηξε» ιδιαίτερα το κοινό καθώς οι επιλογές των τραγουδιών δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές, ασχέτως αν η Βάνου με τις ερμηνείες της κατάφερε ως ένα βαθμό να καλύψει το χάντικαπ.
Μιλάμε βεβαίως για δημιουργίες σπουδαίων συνθετών όπως ο «μέντοράς» της Μίμης Πλέσσας και ο Γιώργος Κατσαρός, αλλά και η Νινή Ζαχά που εκείνη την εποχή είχε μπει για τα καλά στο δισκογραφικό παιχνίδι ως δημιουργός. Παρόλα αυτά, το υλικό δεν «έδεσε» όπως έπρεπε…
Το ομότιτλο ακούστηκε αρκετά (εξαιρετική η ενορχήστρωση του Χάρη Ανδρεάδη), ενώ περιλαμβάνεται και το εξαιρετικό «Εφτά μαχαίρια» του Σωτήρη Μαρίνου που είχε ηχογραφήσει η Βάνου σε δίσκο 45 στροφών το 1975.
Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη και βοηθούς τους Μίμη Καννή και Μανώλη Ψαρρά. Ενορχήστρωσαν και διηύθυναν τις ορχήστρες οι δημιουργοί, εκτός από τα τραγούδια της Ζαχά (Νίκος Ιγνατιάδης) και του Μανίκα (Χάρης Ανδρεάδης).
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Να μ’ αγαπάς (Γ. Μανίκα-Μ. Μπιζάνη)
02) Και σε θέλω (Ν. Ζαχά)
03) Ποιος θα τολμήσει (Ν. Ζαχά)
04) Καλέ μου, καλέ μου (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)
05) Ίσως υπάρχεις (Γ. Μανίκα-Μ. Μπιζάνη)
06) Αυτός, αυτός (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)
07) Ήρθες μα δεν ήσουν όπως τότε (Ν. Ζαχά)
08) Κουράγιο καρδιά μου (Ν. Ζαχά)
09) Φύγε (Ν. Ζαχά-Κ. Σεγδίτσα)
10) Τι μου ‘λεγες θυμήσου (Φ. Μητρόπουλου-Β. Τσιμπούλη)
11) Μα τώρα φεύγεις (Μ. Πλέσσα-Σ. Φίλντιση)
12) Όλα τα πρόδωσες (Μ. Πλέσσα-Γ. Σκούρτη)
13) Εφτά μαχαίρια (Σ. Μαρίνου-Λ. Κυριακάκου)
|
ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ
«ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ» (PHILIPS 826978-1)
|
Πρόκειται ίσως για τον πιο «αθόρυβο» δίσκο της Μαρινέλλας, με την έννοια ότι πέρασε σχεδόν απαρατήρητος κι άφησε πίσω του ελάχιστα πράγματα. Όχι ότι κάποια από τα τραγούδια που περιλαμβάνει δεν είναι καλά, όμως εμπορικά δεν «περπάτησε» με βάση το όνομα και το βεληνεκές της ερμηνεύτριας.
Ίσως φταίει και η εποχή που κυκλοφόρησε. Συγκεκριμένα, εμφανίστηκε στα δισκοπωλεία στις 11 Απριλίου 1986 αλλά ακριβώς εκείνο το μήνα «σκάσανε μύτη» σπουδαία και άκρως «εμπορικά» (με την καλή έννοια) άλμπουμ: Θάνος Μικρούτσικος-Χάρις Αλεξίου («Η αγάπη είναι ζάλη»), Σταύρος Ξαρχάκος-Γιάννης Πάριος («Ξαρχάκος-Πάριος») τα κυριότερα από αυτά, τα οποία και μονοπώλησαν τις επιλογές του κοινού εν όψει των Πασχαλινών αγορών.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι τη Μεγάλη Εβδομάδα εκείνης της χρονιάς πήγαμε στο δισκοπωλείο -ναι, κάποτε υπήρχαν και τέτοια- από το οποίο αγοράζαμε πάντα τους δίσκους μας και η κυριαρχία Αλεξίου και Πάριου ήταν σχεδόν απόλυτη σε όλο το μαγαζί. Όλοι οι σταθμοί έπαιζαν νυχθημερόν το «Η αγάπη είναι ζάλη» και το «Μάτια μπλε» και βεβαίως οι πωλητές φρόντιζαν να «σπρώξουν» αυτά τα άλμπουμ πιο πολύ. Όχι ότι δεν άξιζαν (το αντίθετο…), αλλά και οι «δημόσιες σχέσεις» έκαναν πολύ καλή δουλειά…
Κάπου στη «γωνία» του καταστήματος, είδα και το εξώφυλλο του δίσκου της Μαρινέλλας κι αμέσως ζήτησα να τον αγοράσουμε, όπως και τους δύο παραπάνω αλλά και άλλους εκείνης της περιόδου. Η αλήθεια είναι ότι στην πρώτη ακρόαση δε μας «έπεισε», αλλά ούτε και στις επόμενες.
Τα τραγούδια υπογράφουν μουσικά ο Αλέξης Παπαδημητρίου και η Νινή Ζαχά. Εκείνη την εποχή ακούστηκε κυρίως το «Αν δεν τα ζούσαμε» και κατά δεύτερο λόγο τα «Είμαι η Μαίρη» και «Απ’ την οδό Αθηνάς». Προσωπικά, προτιμώ τα «Δεν πεθαίνεις» και «Η Ελλάδα φάλτσα ζει» που έχει και άκρως επίκαιρη και διαχρονική σημασία, χωρίς πάντως ν’ απορρίπτω τα υπόλοιπα αν και γενικότερα θεωρώ το δίσκο κατώτερο σε σχέση με προηγούμενες ή επόμενες δουλειές της «μεγάλης κυρίας»
Σημειωτέον ότι πρόκειται για το τελευταίο προσωπικό άλμπουμ της Μαρινέλλας στην τότε Polygram έπειτα από 18 χρόνια συνεργασίας (ακολούθησε το 1987 «Η συνάντηση» με τον Κώστα Χατζή), στην οποία επέστρεψε το 2005 όταν πλέον είχε μετονομαστεί σε Universal.
Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο και βοηθό τον Γιώργο Παπαχριστοφόρου. Το σκίτσο του εξωφύλλου είναι του Σπύρου Στεργίου, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχει μία φωτογραφία της Μαρινέλλας μ’ ένα φόρεμα στράπλες…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Δεν πεθαίνεις (Αλ. Παπαδημητρίου-Γ. Αξιώτη-Σ. Τσώτου)
02) Αν δεν τα ζούσαμε (Ν. Ζαχά)
03) Η αγάπη μας τελειώνει (Αλ. Παπαδημητρίου-Γ. Αξιώτη-Αλκ. Γκόγκου)
04) Είμαι η Μαίρη (Αλ. Παπαδημητρίου-Σ. Τσώτου)
05) Ψηλά το κεφάλι (Ν. Ζαχά)
06) Απ’ την οδό Αθηνάς (Αλ. Παπαδημητρίου-Γ. Αξιώτη-Μ. Μωραΐτη)
07) Τίποτα δεν έχει μείνει (Αλ. Παπαδημητρίου-Λ. Τεάζη)
08) Η Ελλάδα φάλτσα ζει (Αλ. Παπαδημητρίου-Γ. Τζουανόπουλου)
09) Τώρα εγώ (Ν. Ζαχά)
10) Μια νύχτα (Αλ. Παπαδημητρίου-Γ. Αξιώτη-Μ. Μωραΐτη)