Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 6 Απριλίου 2012
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΕΜΠΟΣ – ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
«ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ» (OLYMPIC 1078)
|
Αν υπήρχε …”σπανιόμετρο” για δίσκους βινυλίου, τότε είμαι βέβαιος ότι η «Ιερά οδός» θα βρισκόταν τουλάχιστον μέσα στην πρώτη πεντάδα σπανιότητας! Πρόκειται για ένα άλμπουμ που είναι σχεδόν αδύνατο να βρει κάποιος σήμερα, όσο κι αν ψάξει. Κατά ένα περίεργο τρόπο, ούτε τα πολύ «ψαγμένα» δισκοπωλεία στο Μοναστηράκι ή αλλού κατάφεραν να τον βρουν (τουλάχιστον όσες φορές τα έχω επισκεφτεί) κι όποιος συλλέκτης τα καταφέρει, θα πρέπει να αισθάνεται εξαιρετικά τυχερός…
Πρόκειται για ένα δίσκο που κυκλοφόρησε το 1971 σε μουσική του Άγγελου Σέμπου -ο δεύτερος ολοκληρωμένος του μετά τη «Συνάντηση» το 1969- και στίχους της αείμνηστης Κωστούλας Μητροπούλου. Το όνομα του συνθέτη ίσως να μη λέει πολλά στους νεώτερους, καθώς από το 1972 μέχρι σήμερα ζει κι εργάζεται στην Αμερική, έχοντας μια πλούσια προσφορά σε εργασίες γύρω από τη μουσική. Είμαι ευτυχής που πριν λίγους μήνες κατάφερα να επικοινωνήσω μαζί του κι έκτοτε «τα λέμε» μέσω διαδικτύου με την πρώτη ευκαιρία…
Τα τραγούδια του άλμπουμ ερμηνεύουν οι αξέχαστες Βίκυ Μοσχολιού, Μαρία Δημητριάδη (στο δίσκο αναφέρεται ως «Μαίρη») και ο εντελώς άγνωστος Σπύρος Ματσός. Στο βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόπερσι στις ΗΠΑ με την ιστορία του Σέμπου αφηγημένη από τον ίδιο, προκύπτει ότι είχε εξαιρετικές σχέσεις με τη Μοσχολιού κι εκείνη τον εμπιστευόταν απολύτως, κάτι που αποδεικνύεται από φωτογραφίες κι ευχετήριες κάρτες που δημοσιεύονται…
Όσον αφορά το καθαρά μουσικό κομμάτι, πρόκειται για ωραίες μελωδίες που αποδίδονται όμορφα από τους ερμηνευτές. Το στυλ είναι κυρίως «ελαφρολαϊκό», αλλά όχι με την έννοια που απέκτησε στα κατοπινά χρόνια. Οι στίχοι της Μητροπούλου κρύβουν αρκετά υπονοούμενα για το τότε δικτατορικό καθεστώς και φυσικά δεν έλειψε και το …χεράκι της λογοκρισίας σε ορισμένα από τα τραγούδια…
Γενικότερα, πρόκειται για ένα πέρα για πέρα συλλεκτικό άλμπουμ, το οποίο σίγουρα κοστίζει «χρυσάφι» και είναι καθαρά θέμα τύχης να βρεθεί από κάποιον συλλέκτη…
Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο. Μπουζούκια παίζουν οι Δημήτρης Χιονάς και Χρήστος Ψαρρός, ενώ στο οπισθόφυλλο υπάρχει ένα ολιγόλογο σημείωμα της Μητροπούλου…
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Μάθαμε να ζούμε μόνοι (Β. Μοσχολιού)
02. Ιερά οδός (Μ. Δημητριάδη)
03. Θα ‘ρθεις και θα φύγεις (Β. Μοσχολιού)
04. Μικρή γιορτή (Σπ. Μάτσος)
05. Ο νοτιάς (Β. Μοσχολιού)
06. Ξενοδοχείον ο καιρός (Μ. Δημητριάδη)
07. Τ’ ουρανού παιδί (Β. Μοσχολιού)
08. Το ταγκό (Β. Μοσχολιού)
09. Μικρή άνοιξη (Σπ. Μάτσος)
10. Αποκάλυψη (Β. Μοσχολιού)
11. Γραφεύς Β’ (Μ. Δημητριάδη)
12. Ότι να πεις είναι παλιό (Β. Μοσχολιού)
|
ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
«ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ» (MINOS MSM 547) |
Η δισκογραφική πορεία του Στράτου Διονυσίου στη δεκαετία του ’80 ήταν γεμάτη χρυσά και πλατινένια άλμπουμ, με πωλήσεις που στη σημερινή εποχή φαντάζουν εξωπραγματικές! Έτσι έγινε και με το «Μόνο οι ερωτευμένοι» που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1984 και ξεπέρασε το όριο των 50.000 αντιτύπων, συνήθης αριθμός εκείνα τα χρόνια για τον αξέχαστο λαϊκό ερμηνευτή.
Ωστόσο, με τα χρόνια τα περισσότερα τραγούδια αυτού του δίσκου «χάθηκαν» υπό το βάρος των μετέπειτα (αλλά και των προηγούμενων) μεγάλων επιτυχιών του Διονυσίου και σήμερα θεωρείται σχεδόν ξεχασμένος. Μάλιστα, είναι και σχετικά σπάνιος καθώς για άγνωστους λόγους η εταιρεία δεν τον διανέμει πλέον στα δισκοπωλεία, αλλά και ως βινύλιο δεν «πολυφοριέται» παρά το γεγονός ότι είναι σχετικά πρόσφατος σε σύγκριση με άλλους τίτλους…
Εν πάση περιπτώσει, εγώ θα τον χαρακτήριζα «αδικημένο» καθώς περιέχει ως επί το πλείστον εξαιρετικά λαϊκά κομμάτια τα οποία θα μπορούσαν να παίζουν σημαντικό ρόλο στα νυχτερινά κέντρα μέχρι και στην τωρινή εποχή. Είναι και η τελευταία «πολυσυλλεκτική» δουλειά του τραγουδιστή, καθώς από εκεί και πέρα μέχρι και το θάνατό του όλοι οι δίσκοι του βασίστηκαν σ’ ένα και μόνο συνθέτη.
Το άλμπουμ κινείται στα γνωστά «λημέρια» του Διονυσίου. Τραγούδια που μιλάνε για τον έρωτα δοσμένα μέσα από το ρυθμό του ζεϊμπέκικου, της λαϊκής μπαλάντας και λιγότερο του τσιφτετελιού, γραμμένα από τον Θανάση Πολυκανδριώτη, τον Αλέκο Χρυσοβέργη, τον Σπύρο Παπαβασιλείου, τον Χρήστο Νικολόπουλο, τον Βαγγέλη Περπινιάδη, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Γιάννη Πάριο, πάνω σε στίχους της Μάρως Μπιζάνη, του Γιώργου Κλεφτογιώργου, του Λευτέρη Χαψιάδη κ.α.
Οι μεγάλες επιτυχίες του δίσκου ήταν το ομότιτλο και το «Μια καρδιά αλήτη», ενώ μέσα στα χρόνια ήλθε στην επιφάνεια το «Είσαι δεν είσαι δεκαεννέα». Ωστόσο, αξίζουν πολλά τα «Αυτός ο τύπος», «Συγνώμη καρδιά μου», «Αν είναι η αγάπη φονικό» και «Ένας δίσκος η ζωή μου».
Μέσα σε όλα αυτά τα τραγούδια, υπήρξε κι ένα …παρατράγουδο! Ο λόγος για το «Μετακομίζω γιατί χωρίζω», το οποίο συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ χωρίς την άδεια και την έγκριση του γνωστού τραγουδιστή Αντύπα που έγραψε τους στίχους. Το θέμα οδηγήθηκε στα δικαστήρια και τελικώς το κομμάτι «κόπηκε» από τον δίσκο όταν εκδόθηκε σε ψηφιακή μορφή. Επομένως, όποιος το θέλει θα μπορέσει να το βρει μόνο σε κάποιο αντίτυπο του άλμπουμ σε βινύλιο…
Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτες τους Γιάννη Σμυρναίο και Γαβριήλ Παντζή. Στις δεύτερες φωνές ακούγεται η Μαρίνα Βλαχάκη, ενώ τις ενορχηστρώσεις και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκαν οι συνθέτες πλην των τραγουδιών του Πάριου, του Κολοκοτρώνη και του Περπινιάδη που επιμελήθηκε ο Πολυκανδριώτης.
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Μόνο οι ερωτευμένοι (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Κλεφτογιώργου)
02. Μετακομίζω γιατί χωρίζω (Αντύπα-Θ. Κολοκοτρώνη)
03. Μια καρδιά αλήτη (Αλ. Χρυσοβέργη-Σπ. Γιατρά)
04. Αυτός ο τύπος (Θ. Πολυκανδριώτη-Β. Παπαδόπουλου)
05. Συγνώμη καρδιά μου (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
06. Προδομένη αγάπη (Αλ. Χρυσοβέργη-Σπ. Γιατρά)
07. Μη ψάξεις να με βρεις (Γ. Πάριου)
08. Ένας δίσκος η ζωή μου (Θ. Πολυκανδριώτη-Β. Παπαδόπουλου)
09. Είσαι δεν είσαι δεκαεννέα (Θ. Πολυκανδριώτη-Β. Παπαδόπουλου)
10. Τρελοκόριτσο (Χρ. Νικολόπουλου-Γ. Βασιλόπουλου-Λ. Χαψιάδη)
11. Ύστερα φταίει ο φονιάς (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
12. Αν είναι η αγάπη φονικό (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
13. Τι να κάνω σ’ αγαπώ (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
14. Είμαστε ένοχοι κι οι δυο (Β. Περπινιάδη)