Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΝΙΚΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
«ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΦΩΣ» (COLUMBIA 71245)

Η αποχώρηση της παλιάς καλλιτεχνικής «φρουράς» της Columbia (Κόκοτας, Γαλάνη, Διονυσίου κ.α.) υποχρέωσε την άλλοτε κραταιά εταιρεία να δημιουργήσει ένα νέο «πυρήνα» τραγουδιστών, ευελπιστώντας ότι θα συνέχιζε τη μεγάλη παράδοση και πορεία της.

Έτσι, από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές εκείνης του ‘80 άρχισε σιγά-σιγά να ποντάρει σε «φρέσκα» ονόματα (Αδαμαντίδης, Σωτηρόπουλος, Κλωναρίδης, Κομνηνού, Βίσση κ.α.), κάποια από τα οποία καθιερώθηκαν στο χώρο και έκαναν σημαντική καριέρα.

Ένα από αυτά, ήτανε και ο Νίκος Νομικός. Βεβαίως, οι «παρτίδες» του με την εν λόγω εταιρεία είχαν ανοίξει το …1962, όταν ήταν μόλις εννιά ετών και είχε ηχογραφήσει τον «Νικολάκη το τζιτζίκι» του Απόστολου Καλδάρα. Ωστόσο, χρόνια αργότερα ο …Νικολάκης είχε γίνει πλέον ένας τραγουδιστής με μια ιδιαίτερη και ζεστή φωνή κι έτσι ξεκίνησε την πορεία του στο τραγούδι μας.

Έχοντας λοιπόν στη «φαρέτρα» του ορισμένες γνωστές μέχρι και σήμερα επιτυχίες («Στον καημό να γελάς», «Δυο λέξεις πες μου», «Σε θυμάμαι», το υπέροχο «Δροσοσταλιά μου» κ.α.), το Μάιο του 1982 κυκλοφορεί τον τέταρτο προσωπικό δίσκο του με τίτλο «Χρώμα και φως». Συνεργάζεται με ως επί το πλείστον νεοεμφανιζόμενους (και χωρίς συνέχεια στην πλειοψηφία τους) δημιουργούς, οι οποίοι του δίνουν τραγούδια προσαρμοσμένα στο κλίμα της εποχής: Ερωτικοί στίχοι, μπαλαντοειδείς και λιγάκι ποπ μελωδίες…

Ο Νομικός είχε πάντα ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο να ερμηνεύει, κάνοντας τον ακροατή να προσέξει ακόμη και το πιο αδιάφορο κομμάτι. Κι εδώ υπάρχουν τέτοια (σχεδόν αδύνατο να έχει ένας δίσκος 12 σούπερ τραγούδια), αλλά και ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του…

Πρώτη απ’ όλες, το αγαπημένο μου «Θάλασσα-θάλασσα» που σου δημιουργεί καλοκαιρινές εικόνες και σε «ταξιδεύει» κι εν συνεχεία τα «Ανάσανα» (με στοιχεία ταγκό στην εισαγωγή) και «Δε σε ξέχασα ποτέ». Θυμάμαι ότι αυτά τα τρία ακούγονταν πολύ εκείνη την εποχή από τα ραδιόφωνα κι έχουν μείνει από τότε στ’ αυτιά μου.

Από εκεί και πέρα, καλές στιγμές του άλμπουμ είναι τα «Το πιο πικρό μου δάκρυ κύλησε», «Μοναξιά» και το ομότιτλο.

Παραγωγός ήταν ο Νίκος Κιάμος (κουμπάρος του Νομικού αργότερα) και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia από τις 9 Οκτωβρίου 1981 ως τις 12 Απριλίου 1982, με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και βοηθούς τους Γιώργο Τζάννες και Πάνο Σιακαβέλα. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Νίκου Ιγνατιάδη…

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Δε σε ξέχασα ποτέ (Κ. Πετράκου-Δ. Ιατρόπουλου)
02) Μοναξιά (Κ. Πετράκου)
03) Ανάσανα (Ν. Ιγνατιάδη)
04) Κλείνω τα μάτια μου (Ν. Τσισκάκη-Σ. Αλιβιζάτου)
05) Εύκολο είναι ν’ αγαπήσεις (Δ. Σταμπουλή-Γ. Μαρίνου)
06) Γίνεσαι δάκρυ (Α. Στεφανίδη-Γ. Ρουβέλα)
07) Θάλασσα-θάλασσα (Ν. Ιγνατιάδη)
08) Κάθε πρωινό (Αντ. Στεφανίδη-Γ. Ρουβέλα)
09) Χρώμα και φως (Ν. Τσισκάκη-Σ. Αλιβιζάτου)
10) Το πιο πικρό μου δάκρυ κύλησε (Δ. Σταμπουλή-Γ. Μαρίνου)
11) Δεν έχω αστέρια (Μ. Σεραφείμ-Γ. Ρουβέλα)
12) Πάλι μόνος (Χ. Εμμανουήλ-Σ. Αλιβιζάτου) 

ΑΛΕΚΟΣ ΧΡΥΣΟΒΕΡΓΗΣ – ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΤΡΑΣ
«ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» (MINOS MSM 766)

Το «δίδυμο» Αλέκου Χρυσοβέργη και Σπύρου Γιατρά έχει συνδεθεί με ορισμένα από τα πιο γνωστά και όμορφα λαϊκά τραγούδια των τελευταίων 30 ετών. Αν και πλέον η δραστηριότητά του έχει περιορισθεί σημαντικά, εν τούτοις ορισμένες από τις δημιουργίες του παραμένουν στην επικαιρότητα και τραγουδιούνται συνεχώς…

Ωστόσο, μέσα σ’ αυτές δεν ανήκουν εκείνες που υπάρχουν στον συγκεκριμένο δίσκο που κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1989. Παρά τα δύο πολύ «δυνατά» ονόματα που συμμετέχουν (Δημήτρης Μητροπάνος και Λίτσα Διαμάντη) κι άλλα δύο που υπόσχονταν πολλά (Βούλα Καραχάλιου και Θανάσης Κομνηνός), το άλμπουμ δεν «πήγε» εμπορικά.

Κι αυτό δεν οφείλεται στους ερμηνευτές, αλλά στα ίδια τα τραγούδια που με εξαίρεση ένα-δύο δεν έχουν την παραμικρή ουσία και δυναμική. Είναι φανερό ότι ειδικά στιχουργικά, ο Γιατράς προσπάθησε να γράψει στη γλώσσα της εποχής και κάπου έχασε τον προσανατολισμό του. Σίγουρα, δεν ήταν η καλύτερη στιγμή του βάσει των σπουδαίων πραγμάτων που είχε γράψει πριν, αλλά κι έγραψε κι αργότερα.

Ο δίσκος «σώζεται» εξαιτίας των δύο κομματιών που ερμηνεύει ο αξέχαστος Δημήτρης Μητροπάνος. Ο λόγος για τα «Μια καινούργια πορεία» και «Ίσως» που ακούστηκαν αρκετά εκείνη την περίοδο, όπως και το «Χειλάκια μου» με τη Λίτσα Διαμάντη. Εννοείται βεβαίως ότι μπροστά στα «σκουπίδια» που μας έχουν κατακλύσει από το 1990 και μετά, αυτά τα τραγούδια μοιάζουν με δημιουργίες του Μότσαρτ…!

Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε τούτο το άλμπουμ υπάρχουν οι δύο τελευταίες εν Ελλάδι ηχογραφήσεις της σπουδαίας τραγουδίστριας και αγαπημένης μου φίλης Βούλας Καραχάλιου. Ήταν μάλιστα και η πρώτη και μοναδική της συμμετοχή ως «αυθύπαρκτη» παρουσία, αφού ως τότε η δισκογραφία της είχε να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την Αθηναϊκή Κομπανία της οποίας ήταν μέλος από το 1981 ως το 1987.

Μάλιστα, αιφνιδιάστηκα όταν την άκουσα τότε να τραγουδάει στίχους του στυλ «πάρε μια πέτρα το κεφάλι σου να σπάσεις» ή «φύγε μη σπάσω το τηλέφωνο μπροστά σου». Την είχα συνηθίσει σε λαϊκά τραγούδια, με το ντέφι στο χέρι και να ερμηνεύει στίχους με νόημα και ουσία.

Όσο για τον Θανάση Κομνηνό, είχε πολλές συμμετοχές σε δίσκους τη δεκαετία του ’80 και προσπάθησε να ξεχωρίσει, αλλά ποτέ δε μπόρεσε να κάνει το κάτι παραπάνω αν και είχε μια αρκετά καλή φωνή, πράγμα σπάνιο πλέον στην εποχή μας…

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra με ηχολήπτη τον Γαβριήλ Παντζή. Στα φωνητικά, ακούγονται η Ράνια Διζικιρίκη και ο Κώστας Τότας.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Μια καινούργια πορεία (Δ. Μητροπάνος)
02) Χειλάκια μου (Λ. Διαμάντη)
03) Δεν αστειεύομαι (Β. Καραχάλιου)
04) Ίσως (Δ. Μητροπάνος)
05) Ούτε πονάκια, ούτε βασανάκια (Β. Καραχάλιου)
06) Θεέ μου (Θ. Κομνηνός)
07) Μας ματιάσανε (Λ. Διαμάντη)
08) Ανυποχώρητος (Θ. Κομνηνός)
09) Όχι άλλα όνειρα (Λ. Διαμάντη)
10) Ήταν όλα φτιαχτά (Θ. Κομνηνός)
11) Όσα φιλιά και να μου δίνεις (Λ. Διαμάντη)
12) Τίποτα δε μας χωρίζει (Λ. Διαμάντη-Θ. Κομνηνός)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here