23/5/2012
Γράφει η Ρόζα Βασιλάτου
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
Όλοι τον γνωρίζουν ως τον ιδιαίτερο “Εκατομμυριούχο”, τον νέο τραγουδοποιό που ήρθε να ταράξει τα νερά της mainstream μουσικής και να δώσει στον κόσμο κάτι αυστηρά διαφορετικό, περασμένο μέσα από Jazz μελωδίες και Αγγλικούς στίχους, φιλτραρισμένο με την πολυσχιδή προσωπικότητα του!
Πρόκειται για τον George Gaudy (aka Γιώργος Γουδής), έναν καλλιτέχνη που μέσα από τα τραγούδια του προσφέρει κομμάτι του εαυτού του, και αυτό αφορά τόσο τους στίχους όσο και την μουσική, την οποία επιμελείται ο ίδιος! Βλέπετε, εκτός από τα τραγούδια, κάνει την σύνθεση, την ενορχήστρωση αλλά και την παραγωγή! Πρόσφατα κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο “Millionaire” και σε κάθε του εμφάνιση το κοινό του ολοένα και μεγαλώνει!
Έτσι βρεθήκαμε στο Faust την βραδιά της Πέμπτης για να “ελέγξουμε” το κλίμα της performance του, αλλά περισσότερο για να δούμε και να μιλήσουμε από κοντά με τον ξεχωριστό καλλιτέχνη!
Καθώς, λοιπόν, κατηφόριζα τον πλακόστρωτο δρόμο της Ερμού, οι πλανόδιοι μουσικοί μου κρατούσαν συντροφιά και με βάλανε στην κατάλληλη διάθεση μέχρι να φτάσω στο μαγαζί! Κατά την διάρκεια της αναμονής πριν εμφανιστεί ο George, ο χώρος του Faust ζωντάνεψε με την Jazz μουσική υπόκρουση που μας μετέφερε σε άλλη εποχή! Σαν σε καμπαρέ, περίμενες από στιγμή σε στιγμή να εμφανιστούν από το πουθενά χορευτές και να κάνουν ένα μιούζικαλ, κάτω από τους πολυελαίους, πάνω στα χρωματιστά πλακάκια, ενώ στην σκηνή με τον χαμηλό κόκκινο φωτισμό να δεσπόζει ένας πιανίστας που θα βάζει φωτιά στο πιάνο με τα δάχτυλά του!
Σύντομα όμως επανήλθαμε στην πραγματικότητα, καθώς το μαγαζί γέμισε αποπνικτικά από κόσμο και δεν μπορούσαμε να κινηθούμε με ευκολία! Όλοι υποδέχτηκαν τον George Gaudy και την μπάντα του με χειροκροτήματα! Ένα βιολί, και δυο σαξόφωνα πρόσθεσαν τις απαραίτητες νότες για να θέσουν την μελωδία στο Jazz πλαίσιο που χρειάζεται!
“Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε το άλμπουμ «Millionaire», το οποίο έβγαλα τον Μάρτιο, μαζί με αρκετές διασκευές” λέει και ξεκινάει παίζοντας πότε πλήκτρα και πότε ηλεκτρική κιθάρα ερμηνεύοντας «Henry Lee», «They call me the Wild Rose», κομμάτια του Tom Waits και φυσικά το «Millionaire», κάνοντας τον κόσμο να ξεσπάσει σε χειροκροτήματα και σφυρίγματα! Αφού παραδεχτεί πως στην αρχή ήταν λίγο αμήχανος αλλά τώρα είναι λίγο καλύτερα, θα συνεχίσει πιο χαλαρά, ξεπερνώντας σχετικά το πρόβλημα που υπήρχε από την αρχή στον ήχο, με το «She’s like a rainbow» από Rolling Stones σε μια καταπληκτική εκτέλεση! Μετά το «Come Again», θα ζητήσει λίγο ησυχία από τον κόσμο για να πει το αγαπημένο του τραγούδι από τον δίσκο που “Ας πούμε ότι… Δεν είναι χαρούμενο“, λέει ο ίδιος. Και αυτό είναι το «In my Dreams» που θα ερμηνεύσει παίζοντας στην αρχή πλήκτρα και μετά κιθάρα!
Σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς ο κόσμος συμμετείχε χτυπώντας με ρυθμό παλαμάκια και τραγουδώντας τα λόγια από τα τραγούδια! Ακούστηκαν κομμάτια όπως «I Just Don’t Know What To Do With Myself», «The Κilling Μoon», «Athens», παρ’ όλες τις δυσκολίες που συνέχιζαν με τον ήχο που δεν ήταν αρκετά δυνατός…
Ο George θα πει και ένα τραγούδι που είχε γράψει για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και θα σχολιάσει πως, για αυτά που συμβαίνουν τώρα γύρω μας, το μόνο που μπορεί να μας πει είναι ότι πρέπει να φοβόμαστε… Αλλά και πάλι δεν θα χάσει το κέφι του, αφού θέλει να κλείσει με ένα πιο χαρούμενο κομμάτι και δεν παίζει άλλο από το Swing!
Ακολουθούν και άλλα κομμάτια στο ίδιο στυλ που ανεβάζουν το κέφι και κάνουν το κοινό να χορεύει ρυθμικά συνοδευόμενοι από ένα πιάνο που έμοιαζε να δονείται κάθε φορά που το ακουμπούσαν τα δάχτυλα του George! Εδώ φτάνει το τέλος του προγράμματος, όμως ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να φύγει και ζητάει και άλλο τραγούδι! Ο George θέλει να σιγουρευτεί ότι δεν ακολουθούν απλώς τον «άγραφο νόμο των συναυλιών» και ζητάνε να συνεχιστεί το live ενώ …δεν θέλουν στην πραγματικότητα, και μετά τις φωνές του κόσμου θα αστειευτεί λέγοντας ότι το είχε προβλέψει και έτσι παίζει μια διασκευή από Beatles, “All the lonely people” και τα δύο single του, “Millionaire” και “Swing”. Στο δεύτερο αναφώνησε «Έλα, χορεύτε!» και ο κόσμος υπάκουσε με ευχαρίστηση! Δεν έλεγε όμως κανείς να αποχωρήσει από το μαγαζί οπότε ο George αναγκάστηκε να παίξει άλλο ένα για …να μας διώξει!!! “They call me the wild rose” λοιπόν και η μπάντα αποχώρησε από την σκηνή αφήνοντάς τον μόνο του, να τραγουδήσει μαζί με την ηλεκτρική του κιθάρα κάτι της «τελευταίας στιγμής»…! “Hallelujah” αναστέναξε μαζί με την βοήθεια του κόσμου και έκλεισε έτσι μια όμορφη βραδιά.
Αφού αραίωσε λίγο ο κόσμος ακολουθήσαμε στο καμαρίνι τον George Gaudy να του κάνουμε με την σειρά μας κάποιες ερωτήσεις…
Music Corner: Μαθαίνω ότι τώρα κοντά τελειώνεις τις σπουδές σου στην Θεολογία και στο κλασσικό πιάνο. Και όμως, βγάζεις έναν τόσο διαφορετικό ήχο στην σκηνή… Πώς συνδέονται αυτά τα δύο;
George Gaudy: Στο κλασσικό πιάνο, εκτός του ότι μ’ αρέσει και διδάσκω κι όλας, έχω ας πούμε την πεποίθηση ότι υπάρχουν δύο μεγάλες σχολές. Η κλασσική και η jazz στην μοντέρνα. Και αν δεν περάσεις από το ένα ή το άλλο δεν μπορείς να ολοκληρωθείς ποτέ, και δεν είναι κάτι που μπορείς και να σταματήσεις ποτέ… Δηλαδή μαθαίνεις συνέχεια καινούρια πράγματα και σου θυμίζει ότι υπάρχει και κάτι πιο ψηλά από εσένα. Έχεις ένα στόχο, ο οποίος είναι φωτισμένος. Μπορεί να είναι Bach, Beethoven, αυτό είναι κάτι φωτισμένο, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που κάνουμε εμείς και το βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου. Και αυτό κάνει καλό. Από την άλλη, η Θεολογία μου έχει ανοίξει το μυαλό όλως περιέργως… Ίσως σε κάποιους ακούγεται περίεργο αυτό…
Music Corner: Ναι, για τους περισσότερους…!
George Gaudy: Ακριβώς. Δεν είναι έτσι όμως. Αυτά τα πράγματα έχουν μια χρήση, η Θεολογία λοιπόν έχει ισχυρότατη χρήση αν μπορέσεις να ανοίξεις το μυαλό σου προς μια κατεύθυνση. Ακόμα και αν την πάρεις ως ένα σύνολο παραδόσεων το οποίο προσπαθεί να εξηγήσει στον κόσμο ας πούμε την ύπαρξη, σε μαθαίνει και σε προχωράει, όχι σε μεταφυσικό επίπεδο, αλλά και σε τελείως πρακτικό, στο να σκεφτείς. Δεν έχει απαντήσεις η Θρησκεία…
Music Corner: Πολλοί λίγοι κάνουν αυτό που κάνεις και εσύ. Να πάρουν κάτι που για τους περισσότερους έχει αυστηρά πλαίσια, να το σκεφτούν και να το πάνε παρακάτω!
George Gaudy: Σε όλα τα πράγματα που μαθαίνεις, κυριολεκτικά στο κάθε τι, είτε λέγεται μουσική, είτε λέγεται θεολογία, είτε φιλοσοφία είτε κάτι άλλο, υπάρχει ένας συμβατικός δρόμος και ένας δρόμος που μπορεί να σε πάει παρακάτω. Θέλω να πω, το να τελειώσεις κλασσικό πιάνο δεν σημαίνει ότι είσαι καλός μουσικός, ούτε είναι αναγκαίο. Αλλά αν εμβαθύνεις, αν προσπαθήσεις να μελετήσεις τους κλασσικούς, γίνεσαι συνέχεια καλύτερος. Αυτό είναι ένα επίπεδο στο οποίο, δυστυχώς, η εκπαίδευση της μουσικής και το Πανεπιστήμιο, και το σχολείο, ευνοεί το συμβατικό επίπεδο μάθησης. Το οποίο για μένα είναι άχρηστο…
Music Corner: Όλα σου τα τραγούδια είναι σε Αγγλικό στίχο. Έχει κάτι να πει αυτή η επιλογή; Δηλαδή υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που χρησιμοποιείς μόνο Αγγλικά;
George Gaudy: Ήθελα να απευθυνθώ σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο γίνεται μέσω Internet, αλλά σιγά σιγά κατάλαβα ότι αν ήθελα να απευθυνθώ σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο γίνεται, θα έπρεπε να χρησιμοποιώ ελληνικά. Δεν αποκλείω τίποτα όμως! Εκτός από το πού απευθύνομαι, έχει να κάνει και με το στυλ της μουσικής που γράφω. Αυτή η μουσική είναι αποτέλεσμα της μουσικής που έχω ακούσει, η οποία είναι κατά 90% αγγλόφωνη. Ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο οι συλλαβές κυλάνε στα Ελληνικά είναι απαγορευτικός για πολλά είδη με τα οποία ασχολούμαι. Δηλαδή jazz με Ελληνικούς στίχους δεν μπορώ να ακούσω…
Music Corner: Έχεις δίκιο… Είχες πάρει μέρος στο ARK FESTIVAL και την πρώτη μέρα που εμφανιζόσουν και εσύ ήταν sold out. Και σήμερα είδαμε το μαγαζί ήταν γεμάτο και δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε! Όλη αυτή την επιτυχία την περίμενες όταν ξεκίνησες να δουλεύεις το δικό σου υλικό;
George Gaudy: Κοίτα, είχα την αυτοπεποίθηση ότι θα έχω έναν χώρο δικό μου μέσα σε αυτή την κατάσταση. Ήξερα ότι κάπου κάτι υπάρχει και για μένα σε όλο αυτό. Τώρα, το πώς μεταφράζεται σε επιτυχία και τι σημαίνει επιτυχία είναι μεγάλη κουβέντα… Αλλά εντάξει, και το περίμενα και δεν το περίμενα, με την έννοια ότι πραγματικά πίστευα ότι έχω έναν χώρο, έναν τόπο σε όλο αυτό που γίνεται, αλλά όταν γεμίζει ένα μαγαζί, εμένα φυσικά και με εκπλήσσει ευχάριστα και μ’ αρέσει πολύ!
Music Corner: Μπορείς να μας δώσεις κάποιες πληροφορίες για το τι θα ακολουθήσει στην συνέχεια;
George Gaudy: Έχουμε περάσει στους 5 για τους Red Hot Chilly Peppers στον διαγωνισμό του Jumping Fish, οπότε έχουμε μια εμφάνιση στις 5 Ιουνίου, για το αν θα περάσουμε στους 3 ώστε να πάμε στο management και να δούμε τι θα ακολουθήσει, ε και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποιες συναυλίες στην επαρχία το καλοκαίρι, σε νησιά. Απλώς περιμένουμε να περάσουν αυτές οι εκλογές να δούμε επιτέλους τι θα γίνει. Από Ιούλιο δηλαδή…
Έτσι κλείσαμε λοιπόν, του ευχόμαστε καλή επιτυχία για τον διαγωνισμό και καλή συνέχεια… Ε, και που ξέρεις, ίσως τον πετύχουμε ξανά στις διακοπές μας στα νησιά…!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…