Γράφει η Στέλλα Καραμπακάκη
www.phonographic-society.com/artists#!__stella-karabakaki

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012
www.musiccorner.gr

Με κίνδυνο να γίνω γραφική – και πρόκειται για χαρακτηρισμό που καθόλου δε μου αρέσει, εκτός κι αν αφορά ταξιδιωτικό προορισμό όπου κάποιος μου έκλεισε τριήμερο για έκπληξη – θα επισημάνω για πολλοστή φορά ότι χέρι χέρι με την κρίση πάει και η κατάθλιψη…

Τα πράγματα είναι δύσκολα, είναι χάλια, είναι κατάμαυρα και φως δε φαίνεται στο τούνελ.

Όλοι είμαστε μουτρωμένοι, δε θέλουμε να βγούμε, να πιούμε, γενικότερα δε θέλουμε να κάνουμε τίποτα απολύτως, εκτός από το να γκρινιάζουμε ασταμάτητα και να βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στη μιζέρια μας – κάτι που κάποιοι το κάνανε και πριν δηλαδή, απλά τώρα έχουν μια πολύ σοβαρή δικαιολογία για να συνεχίσουν ανενόχλητοι.

Είναι κι ο καιρός, που τις περισσότερες μέρες τη εβδομάδας είναι πιο μουντρούχος και από τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος μας, που του χρωστάμε δυο νοίκια και έχει αρχίσει να του ανεβαίνει επικίνδυνα η πίεση. Και όχι, δεν έχει γυρίσματα, ούτε ο καιρός, ούτε ο ιδιοκτήτης – έχουν απλώς τα χάλια τους και οι δύο.

Σύμφωνα με έρευνες, ψυχολόγους και εμένα την ίδια φυσικά, ένας χνουδωτός φίλος βοηθάει πολύ στην επιστροφή της καλής διάθεσης. Σε κάτι τέτοιο θα βοηθούσε ίσως και η άνοιξη, αν ερχόταν επιτέλους, αλλά επειδή δεν το βλέπω, ας μείνουμε στη βασική ιδέα: το χνουδωτό φίλο.

Τα γατάκια, αλλά κυρίως τα σκυλάκια, που χαρίζονται, που είναι εκεί έξω, αδέσποτα ή φιλοξενούνται κάπου προσωρινά και ψάχνουν κι αυτά κάποιον να τα βγάλει από τη μιζέρια τους.

Πόσο πιο ζεστό και γεμάτο θα ήταν το σπίτι μας αν υιοθετούσαμε ένα αδέσποτο; Μπορεί αν μην υπάρχουν λεφτά για ακριβά τετράποδα μικροσκοπικού μεγέθους που αρρωσταίνουν δυο φορές τη μέρα – και στο τέλος όταν ζητάνε οι φίλοι να γνωρίσουν τον κουμπάρο σας τους συστήνετε τον κτηνίατρο της γειτονιάς – αλλά σίγουρα υπάρχουν λεφτά για μια μερίδα φαγητό παραπάνω για ένα τρυφερό σκυλάκι, που δε θα σας αφήσει ποτέ, δε θα σας κακιώσει ποτέ, δε θα σας χωρίσει και δε θα σας παρατήσει στα κρύα του λουτρού χρεωμένους μέχρι το λαιμό.

Όταν όλα πάνε κατά διαόλου, υπάρχει κάτι πιο όμορφο από την ανιδιοτελή αγάπη;

Όταν όλα είναι αβέβαια, υπάρχει κάτι πιο ευχάριστο από ένα χαρούμενο γαύγισμα όταν γυρνάει κανείς στο σπίτι του;

Δε νομίζω πως υπάρχει τίποτα καλύτερο…

Αφού λοιπόν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε τους φίλους μας και σίγουρα ούτε τον ιδιοκτήτη που θέλει τα λεφτά του εδώ και τώρα, ας βοηθήσουμε κάποιον που μπορούμε. Γιατί όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις, και όταν επιτέλους γυρίσει κι ο καιρός και βγει ο ήλιος, θα έχουμε την καλύτερη παρέα για τη βόλτα μας : κάποιον που δε γκρινιάζει για την κρίση και απλώς κουνά την ουρά του χαρούμενα…!

Απουσιολόγιο!

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Έχει ο καιρός γυρίσματα αλλά βολεύει ο καιρός…
    ή όπως λέει το υπέροχο τραγούδι των  Active Member

    Κι αν οι καρδιές αφήσουν φόβους ζωντανούς,
    κι οι μνήμες οι άφωνες αν αφήσουν τους καιρούς,
    ίσως οι άρπαγες προς τα δω να ξεμυτίσουν,
    φωτιές ατσάλινες θα τους καλωσορίσουν.

    http://www.youtube.com/watch?v=xM3duxdTv_o

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here