Γράφει η Στέλλα Καραμπακάκη
www.musiccorner.gr
Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Σε όλα τα πράγματα – ευχάριστα, δυσάρεστα ή και παντελώς αδιάφορα – έρχεται αργά ή γρήγορα ένα τέλος.

Πριν από αυτό όμως έρχεται κάποια στιγμή, που συνήθως περνάει απαρατήρητη, η οποία σημαίνει την αρχή του τέλους. Κάποιο γεγονός δηλαδή που χτυπάει το καμπανάκι και μας λέει ότι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε μπήκε στο τελευταίο της ημίχρονο και πρόκειται να λήξει σύντομα.

Πότε έρχεται όμως αυτή η στιγμή;

Και γιατί είναι τόσο δύσκολο να ακούσουμε το καμπανάκι;

Για την Ελλάδα η στιγμή που το καμπανάκι χτύπησε ήρθε και παρήλθε και όσοι το άκουσαν δεν ασχολήθηκαν μαζί του. Οι περισσότεροι βέβαια δεν περίμεναν καν ότι επρόκειτο να χτυπήσει, οπότε φυτοζωούσαν αμέριμνοι, και που και που μονάχα έβγαιναν από το λήθαργο για να υπερχρεώσουν την πιστωτική τους ή να πάρουν ένα καινούργιο δάνειο.

Η αρχή του τέλους έγινε πάντως και η κρίση ήρθε και εγκαταστάθηκε στη ζωή μας για τα καλά.

Και τώρα βγαίνουν στο φως, αργά και θριαμβευτικά, σαν ευρήματα από ανασκαφή, οι προβλέψεις και τα σχόλια σχετικά με το πότε ακριβώς ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την πτώχευση ή τέλος πάντων το κακό χάλι της χώρας.

Τι γίνεται όμως όταν δεν έχουμε να κάνουμε με χώρες; Τι γίνεται όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους και σχέσεις και δεν υπάρχει κανείς, ούτε καν κατόπιν εορτής, για να μας ενημερώσει πότε ήρθε η αρχή του τέλους; Να μας πει πότε ήταν που χτύπησε το καμπανάκι και γιατί δεν το ακούσαμε και δεν κάναμε κάτι για να το σταματήσουμε όσο ήταν καιρός; Όσο ακόμα φύσαγε προς τα εμάς και υπήρχε η φλόγα;

Ποτέ μου δεν έμαθα να ακούω τα καμπανάκια στην ώρα τους. Τις περισσότερες φορές αδυνατούσα να ακούσω ακόμα και το κουδούνι του σχολείου! Ήμουν πάντα απασχολημένη με κάτι άλλο.

Δεν ξέρω όμως και κανέναν άλλον που να μπορεί να το κάνει…

Εξάλλου στις περισσότερες περιπτώσεις είναι καλύτερο να μην ξέρει κανείς τι θα ακολουθήσει. Αναφέρομαι βέβαια στις ανθρώπινες σχέσεις γιατί σε κάποιες άλλες περιπτώσεις – όπως για παράδειγμα αυτή της ελληνικής οικονομίας, επιβάλλεται να γνωρίζουμε το μέλλον ή τουλάχιστον να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να το προβλέψουμε.

Γιατί το λίγο δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις αρκετό…

Απουσιολόγιο!

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Ελεύθεροι συνειρμοί:

    Για την Ελλάδα η στιγμή που το καμπανάκι χτύπησε…

    «Για ποιόν χτυπά η καμπάνα» μυθιστόρημα (1940) Ερνστ Χέιμινγουεϊ αλλά και ομότιτλη ταινία (1946) με τους Gary Cooper, Ingrid Bergman, Akim Tamiroff and Katina Paxinou

    Ισπανικός Εμφύλιος

    Έρωτας και Επανάσταση

    http://www.youtube.com/watch?v=I_7YqLG84lQ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here