18/6/2010
Γράφει ο Θωμάς Μητσόπουλος
Φωτογράφηση: Νίκος Οικονόμου
www.musiccorner.gr
Τετάρτη βράδυ της 16ης Ιουνίου και μια Θεσσαλονίκη με καύσωνα… Η θερμοκρασία στην πόλη διατηρείται υψηλή και το φανατικό και πολυπληθές κοινό του Σωκράτη Μάλαμα ανεβαίνει στο θέατρο Γης για να συναντήσει τον αγαπημένο τραγουδοποιό της πόλης! Ένα ραντεβού που πάντα γίνεται με συνέπεια και από τις δύο πλευρές καθώς το συναυλιακό καλοκαίρι της πόλης εδώ και αρκετά χρόνια περιλαμβάνει μια τέτοια βραδιά.
Ο Σωκράτης Μάλαμας έχει ένα σταθερό, μεγάλο κοινό που δεν τον έχει προδώσει τόσα χρόνια. Από το 1989 με τις “ασπρόμαυρες ιστορίες” μέχρι το πρόσφατο live cd “έξω”, σχεδόν είκοσι χρόνια, τα τραγούδια του Μάλαμα με τις ιδιαίτερες μουσικές και τον στίχο που αντιστέκεται στις ευκολίες, συντροφεύουν τις πίκρες και τις χαρές μας.
Το θέατρο Γης γέμισε σχεδόν ασφυκτικά παρά τους χαλεπούς καιρούς και ίσως και …εξ αιτίας αυτών, μιας και όπως είπε και ο ίδιος ο Μάλαμας θα μιλήσουν τα τραγούδια για όσα μας πονάνε αυτή την εποχή και δε χρειάζεται η ρητορεία των ψευτοφιλοσόφων. Λίγο μετά τις εννιά μίση ο Σωκράτης βγήκε στη σκηνή και το κοινό που τον αγαπά ήταν έτοιμο από την αρχή να ρουφήξει τα τραγούδια του, να τραγουδήσει μαζί του και να μετατρέψει την ατμόσφαιρα σε γιορτή. Πάντα οι συναυλίες του είναι μια εμπειρία σχεδόν μυστηριακή, μια μυσταγωγία στην οποία το κοινό παίζει ενεργό ρόλο.
Το πρόγραμμά του ξεκίνησε με τις πιο ροκ μελωδίες του, παλιά και νέα τραγούδια μπλέκονταν γλυκά μεταξύ τους όπως ο «μάγος», το «τίποτα δε χάθηκε», τα «ξωτικά», το «γράμμα», μπαλάντες με την ηλεκτρική κιθάρα ως βάση ενώ συνέχισε με τους πιο λαϊκούς δρόμους που ξεσήκωσαν πραγματικό το κοινό όπως το «Άσε τα ψέματα», η πολύτραγουδισμένη πια «Πριγκηπέσα» , τα «πάγια», τα «χίλια πρόσωπα» κ.α.
Μαζί του και η νεαρή τραγουδίστρια απο την Κρήτη Μαρίνα Δακανάλη, αμήχανη και έξω από τα νερά της, φάνηκε πως με δυσκολία μπορούσε να αποδώσει τα τραγούδια που έκανε αγαπημένα η φωνή της Μελίνας Κανά. Ωστόσο αποδείχθηκε σεμνή και διακριτική δίπλα στον Μάλαμα και μας μετέφερε έστω και για λίγο με ένα κρητικό τραγούδι στην ιδιαίτερη πατρίδα της.
Ο Μάλαμας αφήνει για λίγο τη σκηνή και τη σκυτάλη παίρνουν κάποιοι από τους μουσικούς του όπως ο Κλέων Αντωνίου (ηλεκτρική κιθάρα) που ερμήνευσε μια διασκευή του παραδοσιακού τραγουδιού «Μενούσης» στους ρυθμούς του τραγουδιού ‘’Hey Joe’’ του Jimi Hendrix και ο Φώτης Σιώτας (βιολί) που προσέγγισε με το δικό του ευαίσθητο τρόπο το «Αερικό» του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Το πάρτυ συνεχίζεται με πολλά αγαπημένα τραγούδια με το ροκ, το έντεχνο, το λαϊκό και το παραδοσιακό να δένουν αρμονικά στην κιθάρα του Σωκράτη και να καταργούν τις φτηνές ταμπέλες που βάζουμε κατά καιρούς στη μουσική.
Από τις εκπλήξεις που ήρθαν προς το τέλος της βρασιάς ήταν μια εξαιρετική εκτέλεση του ρεμπέτικου του Μάρκου «Μάγκικο τρελό μικρό μου» καθώς και το “Γράμμα σε ένα ποιητή” του Θεσσαλονικιού Δημήτρη Ζερβουδάκη, που άγγιξε τις πιο βαθιές νότες της ψυχής μας.
Η βραδιά τέλειωσε νωρίς και κάπως απότομα χωρίς encore, μιας και ο Σωκράτης μας έχει συνηθίσει σε μεγάλα ξενύχτια… H μη εμφάνιση του ξανά στη σκηνή απογοήτευσε το κοινό του που για αρκετή ώρα μετά τον καλούσε με το γνωστό πια σύνθημα «ρε Σωκράτη τι λες τώρα που θα παίζεις μέχρι τις τέσσερις η ώρα»…! Ωστόσο όπως έλεγε και ο Χατζιδάκις, επιτυχημένη είναι μια συναυλία όταν το κοινό φεύγει και νιώθει ότι θα ήθελε κι άλλο!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες από τη συναυλία
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…