10/12/2012
www.musiccorner.gr
Γράφει η Ανθή Γαζέπη
Ζήσε… Αγάπα… Γέλα…
Ζήσε όσα περισσότερα μπορείς!
Αγάπα χωρίς να φοβάσαι τα πάντα γύρω σου!
Γέλα δυνατά κάθε μέρα!
Η ζωή είναι στιγμές, μικρές – μεγάλες, καλές – κακές, δεν έχει σημασία, είναι μια μικρή συλλογή φωτογραφιών που περιμένει να μπει σ’ ένα λεύκωμα, στο δικό σου λεύκωμα, και να γράψει τη δικιά της/σου ιστορία.
Αγάπη δίχως φόβο είναι ελευθερία, είναι δύναμη, είναι τα πάντα! Είναι ένα συναίσθημα τόσο παιδικό, αθώο και ειλικρινές που μόνο καλό μπορεί να σου φέρει, έστω και στο τέλος!
Το γέλιο δίνει ζωή, κι ας ακούγεται τετριμμένο, με το να γελάς κάθε μέρα δυνατά κι αληθινά σου δίνει αυτοπεποίθηση, και όταν έχεις αυτοπεποίθηση έχεις πίστη… κι ως γνωστόν η πίστη και βουνά κινεί!
Ο άνθρωπος έχει δύναμη, κρυφή δύναμη, δε την βλέπει αλλά τη νιώθει! Γι’ αυτό και δεν πρέπει να τη ξοδεύει ασυλλόγιστα δεξιά κι αριστερά σε ανούσια πράγματα!
Και τι έχει ουσία? Καλή ερώτηση, αλλά ποικίλει η απάντηση! Αν κάτσεις όμως να σκεφτείς θα δεις πως η ουσία βρίσκεται στα απλά μα τόσο ουσιαστικά πράγματα!
Μεγαλώσαμε και ζούμε σε μια χώρα που μας έμαθε -βασικά που την κάναμε να μας μάθει- να θέλουμε την μεγαλομανία, το φαντεζί και γενικά να ‘μαστε εξαρτημένοι απο το “φαίνεσθαι” των πραγμάτων κι όχι το “είναι”. Απ’ όλο αυτό τον σύγχρονο υπερκαταναλωτισμό που αποξένωσε τις μεταξύ μας σχέσεις, μας έκλεισε σε κουτάκια, στα σπίτια μας, στους εαυτούς μας, μας έκανε να θέλουμε όλο και πιο πολλά, μόνο και μόνο για να καλύπτουμε το συναισθηματικό μας κενό και την ματαιοδοξία μας, τελικά τι έμεινε πραγματικά;
Νιώθαμε κάποιοι και αποδεχτοί απο το κοινωνικό σύνολο έχοντας συγκεκριμένα πράγματα σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποσότητα. Διαλέγαμε να διασκεδάσουμε, να ψυχαγωγηθούμε, να αθληθούμε και να ψωνίσουμε από εκεί που πήγαιναν όλοι, μόνο και μόνο για να ανήκουμε σε μια αρεστή κάστα, σ’ ένα κλαμπ! Αυτό όμως έχει αρχίσει να τελειώνει σιγά-σιγά, σκληρά βέβαια, αλλά τελειώνει και προσωπικά χαίρομαι γι’ αυτό. Επιτέλους θ’ ανακαλύψουμε έστω και από τον δύσκολο δρόμο και πάλι τα απλά, άντε να μην κάνω μίζερο το κείμενο, τα ουσιαστικά πράγματα…
Θ’ αρχίσουμε και πάλι να μαζευόμαστε σε σπίτια και να περνάμε πιο πολύ χρόνο μεταξύ μας κάνοντας πρά-γμα-τα, ούτε να ‘μαστε σε μια οθόνη κολλημένοι, ούτε στριμωγμένοι μ’ ένα ποτό στο χέρι, να περιμένουμε για μια φωτογραφία ή για κάποιον που θα μας την πέσει μπας και …δούμε άσπρο βράδυ!
Θα πηγαίνουμε βόλτες…
ναι περιπάτους…
στα πάρκα, στις λίμνες, στις θάλασσες, στους δρόμους παντού! Θα ‘ρθούμε πιο κοντά με την φύση, με τη γη απ’ όπου και προέρχεται ο άνθρωπος. Θα αρχίσουμε να έχουμε άλλη κρίση και άλλον τρόπο σκέψης κι έτσι ίσως αγαπήσουμε πιο πολύ την τέχνη… Αγαπώντας την τέχνη θα γίνουμε και πιο εκφραστικοί, θα βγάλουμε συναισθήματα και ευαισθησίες που δεν ξέραμε καν ότι έχουμε με αποτέλεσμα να γίνουμε και πιο ανοικτοί σε όλα μέσα μας, καρδιά και μυαλό! Κι αν ανοίξει το μυαλό ίσως καταφέρουμε να στρέψουμε το βλέμμα μας και σε κανένα βιβλίο και να πούμε όχι μια φορά στο ρημαδιασμένο κουτί που 24ωρες το 24ωρο μας δίνει ότι μασημένη τροφή θέλει και όπως θέλει!
Γενικά όμως θα κάνουμε πολλά κι άλλα, αλλά το κυριότερο; Δε θα αγχωνόμαστε τόσο, άρα θα γελάμε πιο πολύ! Θα ‘μαστε πιο χαλαροί, πιο ξέγνοιαστοι. Θα ‘χουμε καλύτερες επιδόσεις και στην δουλειά μας, καθώς θα ‘χουμε πιο καθαρό νου και θα μένει σ’ αυτό χώρος, χρόνος και όρεξη για να ερωτευτεί μαζί με τα μάτια μας. Θα ζήσουμε τον έρωτα κάθ’ αυτόν κι όχι ένα απλό άχαρο σεξ που μέχρι το επόμενο πρωί θα έχει τελειώσει.
Αν καταφέρουμε να έχουμε όλ’ αυτά τα μικροπράγματα, τελικά μήπως είναι και τα πιο σημαντικά για όλους τους τομείς;
Θα μπορούμε να πούμε ότι ζούμε!
Θα το λέμε και θα το εννοούμε για πρώτη φορά, χωρίς να μας νοιάζει για οτιδήποτε, γιατί απλά θα είναι η αλήθεια, η καθαρή αλήθεια!
Γι’ αυτό Ζήσε – Αγάπα – Γέλα…
Κάθε μέρα!!!
———–
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…