24/3/2014
Γράφει η Γιώτα Πριόνα
Φωτογράφηση: Νατάσσα Ασημακοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Τυχαίνει μια στο τόσο να ανταμώνουν επί σκηνής φυσιογνωμίες οικείες, που ανασύρουν στην μνήμη σου γλυκές νότες και στίχους γεμάτους νόημα απ’ τα παλιά. Κάτι τέτοιες συναντήσεις όπου ενώνονται οι φωνές, γίνονται ένα και αντηχούν δυνατά να αναζητάτε και εσείς, σαν και αυτή της ανοιξιάτικης Πέμπτης. Ο Θάνος Ανεστόπουλος (Διάφανα Κρίνα) και ο Κώστας Παρίσσης (Υπόγεια Ρεύματα) μετά την χειμερινή τους περιοδεία, έκαναν μια στάση στον Σταυρό του Νότου, έχοντας ετοιμάσει για το κοινό ένα συνταίριασμα μουσικής και ποίησης. Βρεθήκαμε, λοιπόν, και εμείς εκεί για τις ανάγκες του MusicCorner.gr, σ’ αυτό το σμίξιμο που θύμιζε ποιότητα αναλλοίωτη.
Το club ξεκίνησε σταδιακά να γεμίζει περίπου μισή ώρα πριν την έναρξη της παράστασης. Λίγο πριν τις 11 οι δύο καλλιτέχνες ανέβηκαν στην σκηνή με μόνη συντροφιά τις κιθάρες τους για να μας καλωσορίσουν και να ξεκινήσει κάπως έτσι το ακουστικό κομμάτι αυτής της συνάντησης. Τα χαμηλωμένα φώτα δημιουργούσαν ατμόσφαιρα ρομαντική και συνάμα μελαγχολική, απόλυτα ταιριαστή ωστόσο με τους ήχους των δύο κιθάρων. Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν μοναδικές, με τον Θάνο Ανεστόπουλο να μας θυμίζει «Ένα δάκρυ κοραλλένιο…» και τον Κώστα Παρίσση να ερμηνεύει «Για μια στιγμή θέλω να σε κοιτώ να γελάς και να φεύγεις πάλι μπροστά…»
Και αν σας μοιάζουν αντίθετα το γέλιο με το δάκρυ, έτσι μόνο θα καταλάβετε πόσο διαφορετικοί αλλά συνάμα ταιριαστοί ήταν αυτοί οι δυο στη σκηνή. Ακολούθησαν γνωστά τραγούδια των Υπόγειων Ρευμάτων και των Διάφανων Κρίνων, με χαρακτηριστικότερα τα «Μ’ αρέσει να μην λέω πολλά», «Ασημένια Σφήγκα», «Μέρες αργίας», χωρίς να λείπει ωστόσο και η ποίηση που μας είχαν τάξει. Ακούσαμε λοιπόν και την μελοποιημένη «Βροχή» του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ακούσαμε και το μελοποιημένο «Γράμμα ενός αρρώστου» του Καββαδία, έτσι για να σας δώσω μια μικρή γεύση χωρίς να σας τα αποκαλύψω όλα!
Στο δεύτερο μέρος ο Κώστας Παρίσσης και ο Θάνος Ανεστόπουλος καλωσόρισαν στην σκηνή την ορχήστρα, η οποία τους συντρόφευσε ως το τέλος της παράστασης. Ένα απ’ τα χαρακτηριστικότερα στοιχεία αυτού του live ήταν ίσως τα λόγια των δύο όσο προλογούσαν τα τραγούδια που επρόκειτο να ακουστούν. Φαντάζεστε, λοιπόν, την αντίδραση του κοινού ενώ άκουγε τον Κώστα Παρίσση να παρουσιάζει και να ευχαριστεί την ορχήστρα με ένα τεράστιο χαμόγελο, να ακούει τον Θάνο Ανεστόπουλο να αναφέρει χαρακτηριστικά «4156 αυτοκτονίες στη χώρα μας έτσι για να ξεφύγουμε λίγο απ’ την χαρά». Κάπως έτσι πέρασε η βραδιά… Με γερές δόσεις αλήθειας να ξεπετιούνται μέσα απ’ τα τραγούδια και τα λόγια των καλλιτεχνών. Με την χαρά να διαδέχεται τη λύπη και τον προβληματισμό, ενώ ο ενθουσιασμός ετοιμαζόταν και αυτός να πάρει σειρά. Κύκλος αέναος!
Τι άλλο να σας πω λοιπόν για αυτό το live; Όσοι γνωρίζετε και αγαπάτε τα Υπόγεια Ρεύματα και τα Διάφανα Κρίνα σίγουρα θα το εκτιμήσετε. Όσοι πάλι δεν τα γνωρίζετε, δεν θα μείνετε ασυγκίνητοι, όταν ακούσετε τον Κώστα Παρίσση και τον Θάνο Ανεστόπουλο να τραγουδούν. Το σίγουρο είναι πως οι δυο τους έχουν κ’ άλλα, πολλά να πουν! Η απόφαση λοιπόν είναι δική σας, μα αποφασίστε γρήγορα, γιατί θα εμφανιστούν στο Σταυρό του Νότου για μόνο άλλη μία φορά, την Πέμπτη 27 Μαρτίου. Και έτσι για το κλείσιμο, μιας και στο live η ποίηση είχε την τιμητική της (21η Μαρτίου, μια μέρα μετά, ήταν η Παγκόσμια ημέρα Ποίησης!) σας παραθέτω στίχους του Ναζίμ Χικμέτ που αγαπώ! Άλλωστε και ο «τίτλος» της συνεργασίας Ανεστόπουλου-Παρίσση «Τα τραγούδια μας φοβούνται» είναι εμπνευσμένος από έναν στίχο του Χικμέτ. Απολαύστε…
Σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο
τίποτα ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα νὰ πιῶ
καὶ νὰ γευτῶ
ἀπ᾿ ὅσες χῶρες γνώρισα
ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα ν᾿ ἀγγίξω
καὶ νὰ νιώσω τίποτα,
τίποτα δὲ μ᾿ ἔκανε ἔτσι εὐτυχισμένον
ὅσο τὰ τραγούδια…
Ναζίμ Χικμέτ, Τούρκος ποιητής και πεζογράφος
Πριν την έναρξη του προγράμματος συναντήσαμε τους δύο καλλιτέχνες και εκείνοι μίλησαν στο MusicCorner.gr για την συνεργασία τους.
Music Corner: Πείτε μου δυο λόγια για την παράσταση. Τι θα δούμε σήμερα;
Κώστας Παρίσσης: Το πρώτο μέρος της παράστασης είναι ακουστικό. Είναι αυτό που κάνουμε με τον Θάνο τους τελευταίους δύο μήνες. Το δεύτερο μέρος είναι ηλεκτρικό. Είναι η εξέλιξη ας το πούμε αυτής της ομάδας, της παρέας, η οποία αρχίζει και γίνεται ηλεκτρική.
Music Corner: Να μιλήσουμε λίγο για την συνεργασία σας. Οι δυο σας έχετε ξανασυνεργαστεί. Θεωρείτε ότι υπάρχει μεταξύ σας ιδιαίτερη χημεία;
Κώστας Παρίσσης: Ναι, θεωρώ ότι υπάρχει ιδιαίτερη χημεία μεταξύ μας. Με τον Θάνο γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια. Στο μέσο διάστημα κάπου χαθήκαμε. Αυτός είχε τα δικά του, εγώ είχα τα δικά μου. Θεωρώ ότι αυτό που κάνουμε έχει μια φιλική υπόσταση, το οποίο, τουλάχιστον για εμένα είναι πολύ σημαντικό.
Music Corner: Παίρνω αφορμή από τον τίτλο της συνεργασίας σας «Τα τραγούδια μας φοβούνται». Πως το αντιλαμβάνεστε εσείς αυτό και γιατί επιλέξατε συγκεκριμένα αυτόν τον στίχο;
Κώστας Παρίσσης: Νομίζω ότι σε αυτό κατάλληλος να απαντήσει είναι ο Θάνος, γιατί αυτός τον επέλεξε, πολύ σωστά για μένα. Άρα είναι ο κατάλληλος νομίζω για να σας πει…
Θάνος Ανεστόπουλος: «Τα τραγούδια μας φοβούνται» είναι ένας στίχος από ένα ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ, του Τούρκου ποιητή. Θελήσαμε με τον Κώστα να βρούμε έναν τίτλο που να απηχεί τις ανησυχίες μας. Όλοι μας ζούμε, και εσείς οι ίδιοι, στον ίδιο κόσμο, με το ίδιο καρβουνιασμένο τοπίο και με την ίδια αφυδατωμένη ατμόσφαιρα. Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε ο καθένας στον μικρόκοσμο του. Αυτή την εποχή βλέπεις μέσα στην παρακμή και την κρίση που παύει, εδώ και καιρό, να είναι μόνο οικονομική, αλλά είναι και ηθική… Βλέπεις να δοκιμάζονται και οι αξίες, οι αντιστάσεις και οι αντοχές των ανθρώπων… Χρειάζεται λοιπόν να προσπαθούμε με οποιονδήποτε τρόπο. Γι αυτό θα δείτε και εκατοντάδες θιάσους θεατρικούς, παιδιά που κάνουν πρόβες αφιλοκερδώς ή και μόνο για τζάμπα ψυχανάλυση, για να σταθούν δηλαδή σε όλο αυτόν τον πόνο και τον τρόμο που έχει σκορπίσει γύρω μας. Χρειάζεται λοιπόν να προσπαθούμε για το καλύτερο, μέσα από την κάθε μορφή έκφρασης και τέχνης, όπως είναι η μουσική. Θα μπορούσαμε να κάναμε χορό ή θέατρο, να γράφουμε, να ζωγραφίζουμε… Χρειάζεται να μην φοβόμαστε τους φόβους τους. Τους φόβους που σου δίνουν αυτοί που κρατάνε τα ηνία και είναι υπεύθυνοι γι αυτή την κατάσταση. Απαντάμε λοιπόν και εμείς με την ψυχή μας. Σε προέκταση με τους στίχους μας, τα λόγια μας, τα τραγούδια μας. Εξού και η φράση που μπορεί να μην έχει ακριβώς το ίδιο νόημα αλλά την δανειστήκαμε για να εκφράσουμε αυτό ακριβώς. Αν γράφουμε, αν μιλάμε, αν τραγουδάμε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Γι αυτό «τα τραγούδια μας φοβούνται…»
Music Corner: Να περάσουμε τώρα σε κάτι σχετικό με την προηγούμενη ερώτηση, την ποίηση! Θα ήθελα ο καθένας από εσάς να μου πει είτε στίχους που θυμάστε, ή αν δεν θυμάστε στίχους, κάποιον ποιητή που διαβάζοντας τον σας συγκίνησε.
Κώστας Παρίσσης: Ένας από αυτούς τους ποιητές που μπορώ αυτή την στιγμή να ανασύρω απ την μνήμη μου είναι ο Μποντλέρ και συγκεκριμένα « Τα άνθη του κακού» …και η γη να πάψει να υπάρχει αυτές οι λέξεις δεν θα σταματήσουν ποτέ… Κατά τα άλλα για την ποίηση γενικά. Είμαστε δύο άνθρωποι που αγαπάμε τον ποιητικό λόγο, αγαπάμε τα νοήματα ανάμεσα στις λέξεις! Αυτό για μένα είναι ο ποιητικός λόγος. Είναι αν θες τα κενά ανάμεσα στις λέξεις. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και στην παράσταση που παρουσιάζουμε. Να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο, να κατανοήσουμε το πραγματικό νόημα των λέξεων. Γιατί αισθάνομαι ότι οι λέξεις έχουν χάσει λίγο το νόημά τους.
Θάνος Ανεστόπουλος: Εγώ θέλω να καταγραφεί ένας στίχος από την ωραία ποιητική στιχουργία της ελληνικής punk σκηνής. Είναι ένας στίχος που είχε γίνει κάποτε και σύνθημα, απ’ την Γενιά του Χάους… «Δεν είναι δημοκρατία, δεν είναι ελευθερία, είναι μόνο μία μπασταρδοκρατία». Λίγο σκληρή ποίηση, αλλά διαχρονικότατη!
Music Corner: Είναι νομίζω η κατάλληλη στιγμή να ανοίξουμε το κεφάλαιο Υπόγεια Ρεύματα, Διάφανα Κρίνα. Θα είχε πιστεύω ενδιαφέρον αν μου ‘λεγε δυο λόγια καθένας από εσάς για το συγκρότημα στο οποίο ανήκε ο άλλος. Εσείς κύριε Παρίσση για τα Διάφανα Κρίνα και εσείς κύριε Ανεστόπουλε για τα Υπόγεια Ρεύματα!
Κώστας Παρίσσης: Να σου πω λοιπόν εγώ για τα Διάφανα Κρίνα… Πιστεύω ότι είναι μια παρέα, γιατί ξέρεις τα συγκροτήματα είναι παρέες. Είναι, μέσα στο μυαλό μου τουλάχιστον, μια παρέα η οποία έγραψε ιστορία. Σε σχέση με άλλες παρέες κράτησε λιγότερο χρόνο, αλλά κατάφερα να καταγράψει πολύ σημαντική ιστορία. Στο δικό μου το μυαλό, τα Κρίνα που τα ξέρω από τότε που δημιουργήθηκαν, τον πρώτο τους δίσκο εννοώ, είναι ένα συγκρότημα που έκανε τη διαφορά.
Θάνος Ανεστόπουλος: Και για τα δύο συγκροτήματα θα σας μιλήσω γενικά. Εμείς είμαστε από μια γενιά ανθρώπων που γαλουχηθήκαμε με το κεφάλαιο της παρέας και της δημιουργίας μέσα απ’ την φιλία. Ήταν σημαντικό συστατικό της διαχρονικότητας. Και τα Υπόγεια Ρεύματα και τα Διάφανα Κρίνα είναι από εκείνες τις παρέες. Εκείνης της εποχής που είχαν πολλή όρεξη να κάνουν πράγματα. Ήταν αργοί οι ρυθμοί για πολλούς από εμάς, αλλά δεν υπήρχε από πίσω στόχος καριέρας. Ήταν πραγματικά ο σκοπός μας να μοιραστούμε τα δώρα της ζωής. Νιώθω ευτυχής που γνώρισα και τα παιδιά (Υπόγεια Ρεύματα) και τη δικιά μου παρέα (Διάφανα Κρίνα). Πραγματικά αυτό ήταν το δώρο, ότι συναντηθήκαμε! Είμαστε άνθρωποι που ζήσαμε και προλάβαμε άλλα πράγματα, πιο αληθινά και αγνά αν θέλετε. Καταφέραμε και επιβιώσαμε, όσο επιβιώσαμε! Τουλάχιστον για τα Διάφανα Κρίνα, ολοκληρώθηκε ένας κύκλος και καλό είναι να μπορούμε όλοι μας να βλέπουμε στην παρέα μας, στην οικογένεια μας, ακόμα και σε μια χώρα ότι όταν ολοκληρώνεται ένας κύκλος θα πρέπει να το αποδεχόμαστε και να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε την αρχή ενός νέου κύκλου.
Music Corner: Η τελευταία ερώτηση που αφορά φυσικά και τους δυο σας είναι για τα μελλοντικά σας σχέδια. Τι θα ακολουθήσει μετά τον Σταυρό (του Νότου);
Θάνος Ανεστόπουλος: Ε, μετά το Σταυρό η …Ανάσταση! (γέλια)
Κώστας Παρίσσης: Κατ’ αρχήν να πούμε ότι η παρέα των δύο μεγάλωσε και γίναμε 4. Είναι ο Φοίβος και ο Θοδωρής, αντίστοιχα στα τύμπανα και στο μπάσο. Η σκέψη είναι, με πιο ηλεκτρικό ήχο, ας πούμε, με πιο οικείο για εμάς τουλάχιστον, να κάνουμε κάποιες καλοκαιρινές συναυλίες.
Music Corner: Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…