23/10/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Και έρχεται η ώρα να γράψεις για τον Λεωνίδα Μπαλάφα… και τι να πεις; Κατά τη γνώμη μου είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής. Εκφραστική φωνή, πρωτότυπες συνθέσεις, και ιδιαίτεροι στίχοι είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τα κομμάτια του, ενώ όσοι πιστοί των παρακολουθούν στις ζωντανές τους εμφανίσεις λένε μόνο ένα πράγμα… ό,τι τραγουδάει μέχρι το πρωί ξεσηκώνοντας όλο το μαγαζί! Τον Λεωνίδα έχει τύχει να τον δω μερικές φορές σε συναυλία, με πιο πρόσφατη την εξαιρετική παρουσίαση δίσκου που έκανε πριν λίγους μήνες στο Gagarin, αλλά ποτέ σε κάποιο σταθερό πρόγραμμα. Μιας και φέτος θα εμφανιζόταν για πρώτη φορά στο Σταυρό του Νότου έσπευσα στην πρεμιέρα. Κι εδώ να τονίσω ότι ο Λεωνίδας έχει πιστό κοινό, το οποίο τον ακολουθεί σε κάθε του εμφάνιση, κάτι που έγινε και την περασμένη Πέμπτη.
Η βραδιά δεν ξεκίνησε καλά. Και δεν ξεκίνησε καλά διότι έχασα το στοίχημα που είχα βάλει με τις συναδέλφισσες Πέννυ Γέρου και Ρόζα Βασιλάτου ότι το πρόγραμμα θα ξεκινήσει μετά τις 23.00. Η ώρα είναι 22.30, το μαγαζί φυσικά είναι φίσκα με όλα τα τραπέζια ρεζερβέ και ο Λεωνίδας με τη μπάντα του ανεβαίνουν στη σκηνή και ξεκινάνε τις πρώτες νότες. «Ρόδα είναι και γυρίζει», «Δυο ώρες μείνανε μόνο», «Η αγάπη μόνο αρκεί»… ήταν μια πρώτη γεύση από το πρόγραμμα που θα επακολουθούσε για τις επόμενες πολλές ώρες!
Σαφέστατα την μερίδα του λέοντος είχαν τα τραγούδια από το τελευταίο του διπλό cd «Ας ρίχνει και χαλάζι» που κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάρτιο αλλά δεν έλειψαν οι αναφορές στην «Ανοιξιάτικη Μέρα» και το «Ταξίδι για να σε βρω». Για όσους δε, τον θυμόμαστε από το πρώτο του ξεκίνημα το «Μία συγγνώμη» σε version κρητικής σούστας/μαντινάδας μας αντάμειψε με το παραπάνω. Φυσικά το παρόν έδωσε ο συνήθης ύποπτος στα live του, Κύριος Κ., ο οποίος ξεπετάχτηκε μέσα απ’ το κοινό για τον «Παύλο» και το «Ράδιο». Δε μας έκανε όμως τη χάρη να τραγουδήσει λίγο ακόμα αλλά επέστρεψε στη θέση του ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο. Αν διασκέδαζε όσο κι εμείς δεν το βρίσκω παράλογο…!
Δεν υπάρχει λόγος νομίζω να σας κουράσω με λίστες τραγουδιών για το συγκεκριμένο live. Ούτως ή άλλως ο Λεωνίδας όλα τα λέει, όλα τα πειράζει, όλα τα μπερδεύει. Από Yann Tiersen μέχρι Σοφία Βέμπο και το «Blister in the sun», μέχρι τη «Macarena» με συνοδεία το πατροπαράδοτό μας κλαρίνο. Η ορχήστρα του μάλιστα, συναινεί σε αυτό μιας και οι μουσικοί φαίνεται να κουβαλάνε την ίδια τρέλα αν όχι περισσότερη («ελάτε ρε παιδιά να κάνουμε το Bohemian Rhapsody, ρίξτε μας φώτα»). Οι ενορχηστρώσεις ξεκάθαρα επηρεασμένες από το ύφος του τελευταίου δίσκου, με έντονα τα πνευστά, έδιναν ένα πιο μακρόσυρτο, ιδιαίτερο και βαλκανικό ήχο στα τραγούδια και λίγο πειραματικό από άποψη φωνητικών. Οι ερμηνείες του ασυνήθιστες, αυτοσχεδιαστικές, πότε ψίθυρος και πότε κραυγή. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι το πως αυτός ο ιδιαίτερος τραγουδοποιός, με τα δύσκολα κομμάτια ηχητικά (δεν είναι συνηθισμένο το αυτί στις μέρες μας να ακούει ένα κλαρίνο να σολάρει για 3 λεπτά) και στιχουργικά (δεν είναι συνηθισμένο επίσης να του μιλάνε για μασημένη τροφή και ψεύτικη κουλτούρα), είναι το πόσο πολύ έχει αγαπηθεί από το κοινό του. Ένα κοινό μεγάλο, που τον παρακολουθεί με λατρεία, φωνάζει τους στίχους και χορεύει… χορεύει κι ό,τι προβλήματα έχει στην άκρη τ’ αφήνει.
Τα live του Μπαλάφα τα προτείνω πλέον ανεπιφύλακτα. Μία εξαιρετική ευκαιρία για καλή μουσική και εκτόνωση. Και όσοι πάτε κρατήστε απ’ αυτό το live ό,τι θέλετε. Προσωπικά κρατάω και σας μεταφέρω αυτό που φωνάζει ο κόσμος στα live του «Λεωνίδα παρ’ τα όλα και μην αφήσεις τίποτα»!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…