13/6/2013
www.musiccorner.gr
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Ειλικρινά δεν ξέρω αν χαίρομαι ή αν λυπάμαι για το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Είμαι από αυτούς που από παλιά κατηγορούσα τη δημόσια τηλεόραση, και ακόμα περισσότερο το «χαράτσι» στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, θεωρώντας ότι δεν θα έπρεπε να πληρώνει ο λαός την ΕΡΤ, και μάλιστα χωρίς να έχει δικαίωμα «αντίδρασης».
Μετά την δημιουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης, η σχέση μου με την ΕΡΤ περιορίστηκε στα αθλητικά, ελάχιστες προβολές ταινιών και ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ.
Οι ειδήσεις της κρατικής τηλεόρασης, καθώς και άλλες εκπομπές επικαιρότητας, σπάνια μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Ίσως επειδή η δημόσια τηλεόραση, όπως «στήθηκε» στην Ελλάδα, αποτελούσε πάντα ένα προπαγανδιστικό εργαλείο της εκάστοτε κυβέρνησης. Ίσως επειδή η «δημόσια» τηλεόραση έγινε φερέφωνο των κυβερνητικών θέσεων και απόψεων.
Και, φυσικά, για να έχουν οι κυβερνήσεις την «εύνοια» της δημόσιας τηλεόρασης, διόριζαν σωρηδόν «ημετέρους», ασχέτως δημοσιογραφικής ή άλλης αξίας. Γι’ αυτό σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης άλλαζαν όχι μόνο οι πρόεδροι, αλλά ακόμα και οι …καθαρίστριες στην ΕΡΤ. Ο εκάστοτε αρμόδιος υπουργός και το κόμμα του, χρησιμοποιούσαν την ΕΡΤ σαν φέουδο και σαν εργαλείο εξαργύρωσης κομματικής αφοσίωσης ή ψήφων. Κάτι ανάλογο με την Ολυμπιακή Αεροπορία, την οποία επίσης έκλεισαν αφού ήταν ζημιογόνα.
Οι μισθοί των «ημετέρων» στην ΕΡΤ, όπως και στην Ολυμπιακή, ήταν κάτι περισσότερο από σκανδαλώδεις. Δημοσιογράφοι και παρουσιαστές με μισθούς μεγαλύτερους από των ιδιωτικών καναλιών, δημιουργία εκπομπών για «βόλεμα» παρουσιαστών αμφιβόλων προσόντων, πανάκριβες παραγωγές άνευ λόγου και αιτίας, οδήγησαν την «πολύπαθη» δημόσια τηλεόραση σε μια μόνιμη ελλειμματική οικονομική κατάσταση, την ώρα που τα οικονομικά των εργαζομένων και συνεργαζομένων ανθούσαν. Κι αυτά, με την «εισφορά ΕΡΤ» στους λογαριασμούς της ΔΕΗ να αυξάνεται σταθερά.
Αυτοί, πάνω κάτω, είναι και οι λόγοι που με κάνουν να χαίρομαι που κάποια κυβέρνηση αποφάσισε το κλείσιμο του «μαγαζιού». Ενός μαγαζιού που έχτισαν τα εκάστοτε κατεστημένα από την ίδρυσή του. Ενός μαγαζιού χωρίς ίχνος διαφάνειας και αξιοκρατίας. Ενός μαγαζιού που απλά σκόρπιζε τα χρήματα του φορολογούμενου πολίτη για να τακτοποιούνται ανοιχτοί λογαριασμοί.
Κι όσο χαίρομαι που η κυβέρνηση αποφάσισε το κλείσιμο της ΕΡΤ, άλλο τόσο λυπάμαι.
Λυπάμαι γιατί μεγάλωσα περιμένοντας να παρακολουθήσω «το θέατρο της Δευτέρας», εξαιρετικές ελληνικές και ξένες σειρές, την ελληνική ταινία του Σαββάτου, την «Αθλητική Κυριακή» που ακόμα και σήμερα αποτελεί την πιο πλήρη, ίσως, αθλητική εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση, με ένα ηχητικό σήμα που αναγνωρίζει σύσσωμος ο ελληνικός πληθυσμός.
Γιατί σ’ αυτήν, την «σπάταλη» δημόσια τηλεόραση, παρακολούθησα Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια Κύπελλα, Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, τις ελληνικές ομάδες στις προσπάθειές τους σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, το Champions League.
Κι ακόμα, γιατί υπήρχαν εκπομπές διαμάντια που προβάλλονταν μέχρι πρόσφατα, με την παραγωγή τους να είναι τόσο προσεγμένη, αλλά και τόσο «οικονομική», που πολλά ιδιωτικά κανάλια ζήλευαν.
Τι να πω και για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς της ΕΡΤ; Τι να πρωτοαναφέρω; Την ενημέρωση, καμιά σχέση με την τηλεοπτική, της ΕΡΑ 1; Την αγαπημένη «Λιλιπούπολη» και τις εξαιρετικές μουσικές από το ΤΡΙΤΟ; Την αθλητική ενημέρωση από την ΕΡΑ SPORT; Την πολυπολυτισμικότητα που διακρίνει το KOSMOS;
Και όλα αυτά, με πανελλήνια αλλά και παγκόσμια εμβέλεια. Η τηλεόραση της ΕΡΤ και, κυρίως, το ραδιόφωνο, αποτελούσε ανέκαθεν έναν συνδετικό κρίκο των εκατομμυρίων Ελλήνων μεταναστών με τη μητέρα – πατρίδα. Λειτούργησε περίπου όπως η ελληνική έκδοση του BBC στον πόλεμο. Όπως το «Κρυφό Σχολειό» στην τουρκοκρατία.
Ο χαρακτήρας της ΕΡΤ ως του μοναδικού, μέχρι πριν λίγα χρόνια, κρίκου της Ελλάδας με τους απόδημους Έλληνες, ήταν το σημαντικότερο, ίσως, στοιχείο που επέβαλλε τη λειτουργία της.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, με την τεχνολογική ανάπτυξη και το internet, υπάρχουν πάρα πολλά μέσα που επιτελούν αυτόν τον ρόλο και «αντικατέστησαν» την ΕΡΤ στη συνείδηση πολλών Ελλήνων του εξωτερικού.
Σίγουρα η ΕΡΤ χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση. Οι σκοποί της έχουν αλλάξει άρδην από την εποχή που δημιουργήθηκε. Τα κόστη της πρέπει να ορθολογικοποιηθούν. Οι εργαζόμενοι πρέπει, αριθμητικά, να βρίσκονται σε αναλογία με εκείνους των ιδιωτικών καναλιών, από τη στιγμή που η «δουλειά» είναι ανάλογη. Η λογική του «βολέματος ημετέρων», εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων, απομύζησης για ίδια συμφέροντα, της ρεμούλας και της εκμετάλλευσης, πρέπει να περάσει ανεπιστρεπτί.
Ωστόσο, όσο κι αν η ΕΡΤ πρέπει να ανακαινιστεί εκ βάθρων, σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρέπει να γίνει με τον τρόπο που επέλεξε η κυβέρνηση. Δεν κλείνεις τρία τηλεοπτικά κανάλια και δεκάδες σταθμούς, εθνικής ή τοπικής εμβέλειας, ούτε απολύεις εν μια νυκτί 2.500 εργαζομένους με το «έτσι θέλω».
Κι αν η πρώτη κίνηση για την αναδιοργάνωση της ΕΡΤ χαρακτηρίζεται από πανικό και ενέργειες που θυμίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, φοβάμαι πως η «νέα ΕΡΤ» θα είναι εξίσου «αποτυχημένη» και ελεγχόμενη με την παλιά…
Ελπίζω, οι εργαζόμενοι – απολυμένοι της ΕΡΤ να μπορέσουν να διατηρήσουν ανοικτές τις συχνότητες τηλεόρασης και ραδιοφώνου και να τις χρησιμοποιήσουν όχι μόνο για να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση, αλλά κυρίως για να ασκήσουν αυτοκριτική, τολμώντας να παραδεχτούν και τα δικά τους λάθη, να αποκαλύψουν τις δικές τους παραλείψεις, τη δική τους σιωπή στις παρεμβάσεις, να «καρφώσουν» τους πολιτικούς με τους οποίους συναλλάσσονταν για μια «θέση» στο «ίδρυμα».
———–
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…