Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
30/11/2010
www.musiccorner.gr

Μια φορά και έναν καιρό ο Βαγγέλης Ασημάκης και ο Παντελής Καναράκης εμφανιζόντουσαν στο Ρυθμός Stage. Και η Σοφία Βογιατζάκη πήγαινε και τους έβλεπε ανελλιπώς όπως μας αποκάλυψε! Οπότε αποφάσισαν να κάνουν κάτι παρέα για να περάσουν καλά και να περάσει καλά και ο κόσμος που θα ερχόταν να τους δει! «Με τον Παντελή και τη Σοφία μαζί ήταν η αρχική ιδέα, στην πορεία προέκυψε και ο Πέτρος και όπως είπε και ο Γιώργος τελευταίος, last but not least, ήρθε και κάναμε αυτή την παρέα», μας είπε ο «ηθικός αυτουργός» Βαγγέλης Ασημάκης, από τον οποίο ξεκίνησε και η αρχική ιδέα για αυτή την παράσταση όπου το τραγούδι δίνει πάσα στην πρόζα, η ατάκα στη μελωδία και όλα μαζί παράγουν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Βρεθήκαμε λοιπόν το βράδυ του Σαββάτου στο Ρυθμός Stage να απολαύσουμε τα παιδιά χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι με το διαφορετικό background θα συνυπάρξουν επί σκηνής. Η μουσική τους παράσταση μας αντάμειψε με το παραπάνω. Το μαγαζί ήταν γεμάτο από τις 23.00, γεγονός που επιβεβαιώνει τη συζήτηση που είχαμε λίγο νωρίτερα με τους συντελεστές πως οι μουσικές ροκ σκηνές έχουν ένα πιστό κοινό, το οποίο όλο και αυξάνεται. Σε αυτό έχει συμβάλλει πάρα πολύ η τεχνολογία του youtube και του διαδικτύου και δίνει την ευκαιρία σε όλο και περισσότερα παιδιά με ταλέντο και φαντασία να προβάλλουν τη μουσική τους και να την ακούσει ο κόσμος. «Το κόλπο είναι πως υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό το είδος της μουσικής από την πλευρά της παραγωγής και όχι από την πλευρά του ακροατή… νομίζω ότι δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από αυτό ξαφνικά να μπορεί ο καθένας να βγάλει προς τα έξω την ψυχή του, τη μουσική του» μας είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Αλουπογιάννης.

Περιμέναμε με ανυπομονησία να αρχίσει το πρόγραμμα μιας και από αυτά που μας είπαν οι συντελεστές στα παρασκήνια μας κίνησαν την περιέργεια και μας μετέδωσαν τον ενθουσιασμό τους για αυτό που κάνουν. Λίγο πριν τις 23.30 η 4μελής μπάντα των μουσικών ξεκίνησε να παίζει τις «Προσωπικές Οπτασίες» και ο Γιώργος, ο Βαγγέλης και ο Πέτρος ανέβηκαν επί σκηνής για να τραγουδήσουν και να μας καλωσορίσουν. Στη συνέχεια απολαύσαμε τον Βαγγέλη Ασημάκη στο τραγούδι του «Δε γυρνάω» ενώ το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τους τρεις ερμηνευτές να εναλλάσσονται επί σκηνής και να τραγουδούν τόσο δικές τους επιτυχίες όσο και τραγούδια συναδέλφων τους. Ακούσαμε τον Πέτρο Μπουσουλόπουλο να τραγουδάει το «Ένα ξύπνημα μαζί σου» καθώς και άλλα κομμάτια από τον πρώτο του δίσκο αλλά και το «Κορίτσι του μήνα» του Κύριου Κάπα, στη συνέχεια το Γιώργο Αλουπογιάννη να αφιερώνει στους έρωτες που θα έρθουν το «αν η άνοιξη αυτή δε μας φέρει καλοκαίρι» και να απογειώνει το κοινό με τα «Πιο Μεγάλα Πράγματα» και το «Ξυπνάς Νωρίς» καθώς και και με μία πολύ καλή διασκευή του «Καλοκαίρια και Χειμώνες»… Σειρά είχε και πάλι ο Βαγγέλης Ασημάκης με το «Όπου κι αν πήγα» αλλά και κομμάτια του Λεωνίδα Μπαλάφα και του Φοίβου Δεληβοριά…

Ένα άκρως ροκ πρόγραμμα που συνεχίστηκε με τους ανατρεπτικούς στίχους του «Θα ‘μαι εδώ», το «Sweet Dreams», το «Song 2» και πολλά άλλα μέχρι που κυριολεκτικά …εισέβαλε στη σκηνή η Σοφία Βογιατζάκη και ζήτησε  επίμονα να τραγουδήσει για να ξυπνήσει τον κόσμο μιας και τα μισά από τα τραγούδια που είχαν ακουστεί μέχρι στιγμής δεν τα θυμούνται  ούτε αυτοί που τα έγραψαν! Μία μίνι δόση πρόζας και standup comedy με τις ατάκες να πέφτουν βροχή και τη Σοφία Βογιατζάκη να αποδεικνύει το τρομερό κωμικό της ταλέντο και να αποχωρεί από τη σκηνή υπό τους ήχους της Sertab! Μερικά ακόμα τραγούδια της ελληνικής pop  / rock σύγχρονης σκηνής και γίνεται δεύτερη εισβολή στη σκηνή από μια ενοχλημένη …γιαγιάκα που δεν είναι άλλος από τον Παντελή Καναράκη! Εδώ να τονίσουμε πως ο Παντελής έχει αναλάβει όλη τη σκηνοθετική επιμέλεια και τα κείμενα όλου του show, είναι ο άνθρωπος πίσω απ’ όλα όπως μας είπαν οι υπόλοιποι! Και ενώ η …”γιαγιά Παντελής” παραδίδει μαθήματα flirt, οι συντελεστές αποχωρούν για να ξεκινήσει μια μουσική αναδρομή από το ’50 μέχρι το 2000!

Και στη σκηνή παρελαύνουν η …Σοφία Βέμπο – Βογιατζάκη, ρεμπέτες να τραγουδούν για το τραμ το τελευταίο, οι αδερφές Μπρόγιερ, τα Κατσαμπάκια, ο Κώστας Χατζής, η Ρίτα Σακελλαρίου, ο Σταμάτης Γαρδέλης, ο Νότης Σφακιανάκης, η Σοφία Βόσσου με τον Ανδρέα Μικρούτσικο, ο Μιχάλης Ρακιτζής και πολλοί άλλοι και με την «Ελλάδα τη χώρα του πράσινου ήλιου» του Χάρρυ Κλυνν πήγαμε σε διάλειμμα.

Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος και ενώ προσπαθούσαμε να συνέλθουμε από τα γέλια, ένα video wall  πρόβαλλε παλιές διαφημίσεις και βιντεάκια από τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης!

Λίγη ώρα μετά ξεκινάει το δεύτερο μέρος με τον Γιώργο, τον Παντελή και τον Πέτρο καθισμένους σε τρία σκαμπό να ερμηνεύουν μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη μεταξύ των οποίων τα «Παιδικά Παιχνίδια» και το «Ανθρώπων Έργα» ενώ ακολούθησε μία εκπληκτική ερμηνεία του Παντελή Καναράκη στο «Θεός αν είναι» (ίσως η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς). Στη συνέχεια ήρθε η ώρα της Σοφίας να τραγουδήσει… Μαζί με το Βαγγέλη είπαν το «Θέλει μαγκιά» του Φίλιππου Πλιάτσικα και της Ευσταθίας. Μπορεί η Σοφία να μην είναι τραγουδίστρια αλλά μας άρεσε πάρα πολύ.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με πολύ χιούμορ, εξαιρετικές επιλογές τραγουδιών ενώ το κοινό από κάτω κυριολεκτικά διασκέδαζε με την ψυχή του. Γύρω στις 4 παρά ο Γιώργος και ο Βαγγέλης μας αποχαιρέτησαν με τις «Ανόητες Αγάπες» ενώ λίγα λεπτά αργότερα ο Πέτρος έκλεισε το πρόγραμμα με το «Να μ’ αγαπάς». Τα φώτα άναψαν, και κανείς δεν ήταν δυσαρεστημένος. Τα παιδιά είχαν κατέβει από τη σκηνή και ήταν ήδη ανάμεσά μας να εισπράττουν συγχαρητήρια και να συζητάνε για το πρόγραμμα.

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο Ρυθμός Stage στην Ηλιούπολη μπορείτε να απολαύσετε αγαπημένα τραγούδια ερμηνευμένα εξαιρετικά από τον Γιώργο Αλουπογιάννη, τον Βαγγέλη Ασημάκη και τον Πέτρο Μπουσουλόπουλο ενώ το κέφι, το μπρίο και το ταλέντο της Σοφίας Βογιατζάκη και του Παντελή Καναράκη θα σας κάνουν να γελάσετε με την ψυχή σας. Ο καθένας τους δίνει το καλύτερο του εαυτό επί σκηνής. Σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα, εμείς θα ξαναπάμε οπωσδήποτε!

Ρυθμός Stage
Μαρίνου Αντύπα 38 Ηλιούπολη
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο
Τηλέφωνο Κρατήσεων: 210 – 9750060

———

Οι Γιώργος Αλουπογιάννης, Βαγγέλης Ασημάκης και Σοφία Βογιατζάκη, μιλούν στην Ελένη Λαμπράκη και στο μικρόφωνο του MusicCorner.gr!

M.C.: Λοιπόν παιδιά, θέλω να μου πείτε πως προέκυψε το παρεάκι εδώ στο Ρυθμός Stage, τι ακριβώς παρουσιάζετε και ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας από την πρεμιέρα… Γ.Α.:  Λοιπόν για το πώς προέκυψε δεν ξέρω, εγώ είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, δηλαδή ξαφνικά δέχτηκα ένα τηλεφώνημα απ’ το Βαγγέλη που μου είπε ότι ξέρεις έχουμε στήσει ένα στήσει ένα σχήμα και θέλουμε να είσαι κι εσύ, ενδιαφέρεσαι;  Κάπως έτσι οπότε ο Βαγγέλης θα σας πει λεπτομέρειες για το πώς στήθηκε όλο αυτό. Την προηγούμενη βδομάδα πήγε πάρα πολύ καλά, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι, περάσαμε πολύ ωραία! Οι πρώτες μέρες είναι πάντα λίγο πιο σφιγμένες, σήμερα θα είμαστε ακόμα καλύτερα, την άλλη βδομάδα ακόμα καλύτερα, πιο χαλαροί δηλαδή…

Μ.C.: Δε μου φαίνεστε πολύ αγχωμένοι έτσι όπως σας βλέπω!
Σ.Β.:
 Είναι που το κρύβουμε καλά!

Μ.C.: Βαγγέλη, αυτουργός;
Β.Α.:
Ναι αυτουργός…
Σ.Β.: Ηθικός
Γ.Α.: Και ανήθικος μπορώ να σου πω!
Β.Α: Με τον Παντελή και τη Σοφία μαζί ήταν η αρχική ιδέα, στην πορεία προέκυψε και ο Πέτρος και όπως είπε ο Γιώργος, τελευταίος, last but not least, ήρθε και κάναμε αυτή την παρέα και παίζουμε εδώ πολύ ωραία, καταπληκτικά, καταπληκτικές φωνές, ένα θεατρικό, μια υπερπαραγωγή θα έλεγα!

Μ.C.: Σοφία, ως μοναδική γυναίκα της παρέας, πως σου φέρονται οι υπόλοιποι; Όπως θα έπρεπε σε μια κυρία;
Σ.Β.: Πολύ καλά. Δεν έχω παράπονο, τα αγόρια μου είναι ένα κι ένα, λατρεμένα όλα (γέλια γέλια γέλια) Κάνουμε πλάκα! Θέλω να σου πω ότι εγώ πέρυσι εδώ ερχόμουν συνέχεια ως θαμώνας, διότι ήρθα και είδα αυτόν εδώ τον άνθρωπο (τον Ασημάκη). Τον ξέρω πολλά χρόνια, τον παρακολουθώ σε σκηνές, κι είχαμε γνωριστεί και σε εκπομπή. Αυτό το αγόρι λοιπόν το ήξερα και δεν το ήξερα. Με το που βγήκε πέρυσι λέω «Τι φωνάρα είναι αυτή». Ήταν και ο Παντελής λοιπόν εδώ πέρυσι και έκαναν ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα και επειδή γίναμε φίλοι και κάναμε παρέα, ερχόμουν που ερχόμουν λέω «δεν κάνουμε και καμιά δουλειά να βγει και το μεροκάματο;»…!
Β.Α.: Έτσι έγινε, έτσι.
Σ.Β.: Και ήμασταν που ήμασταν παρεάκι λέμε δεν πάμε να κάνουμε κάτι να περάσουμε καλά κι εμείς και να περάσει καλά κι ο κόσμος. Κι έτσι στήθηκε και πέσαν τα τηλέφωνα ξέρεις. Βέβαια θέλω να σου πω για να είμαι ειλικρινής πως τους έχω βγάλει το λάδι και την πίστη στις πρόβες. Είμαι με κλάματα και μ’ αυτά κάθε δύο μέρες λέω φεύγω γιατί δε μπορώ να το κάνω εγώ αυτό, δεν τραγουδάω αλλά εντάξει τι να κάνουμε …με ανέχονται! Γιατί είναι καλοί άνθρωποι!
Γ.Α.: Είναι λογικό γιατί η Σοφία πρώτη φορά βγαίνει κάπου και τραγουδάει, όπως κι εγώ για παράδειγμα βγαίνω κάπου κι έχω ατάκες.
Σ.Β.: Δεν τραγουδάω προσπαθώ να τραγουδήσω και δεν ξέρω κι αν τα καταφέρνω κι όλας αλλά εντάξει με στηρίζουν πολύ.
Γ.Α.: Γι’ αυτό είναι το team.  O ένας στηρίζει τον άλλον. Όχι είναι Θεά, θα τη δείτε ούτως ή άλλως!
Σ.Β.: Υπάρχει κι ένα θεατρικό μέσα σ’ όλο αυτό εμβόλιμο μέσα στη μουσική…

Μ.C.: Μου προλαβαίνετε και τις ερωτήσεις, τέλεια!
Σ.Β.: (γέλια) Είδες, είμαι πολύ εύκολη δουλειά για τους δημοσιογράφους…! Το θεατρικό λοιπόν, αφορά μια μουσική αναδρομή δεκαετιών και κάνουμε διάφορα σατιρικά από Βέμπο μέχρι ONE, μέχρι Ρακιτζή, μέχρι αδερφούς Κατσάμπα μέχρι Σφακιανάκη, τα πάντα!

Μ.C.: Γενικά υπάρχει όπως θα έχετε παρατηρήσει μία άνοδος στις μουσικές σκηνές συγκριτικά με τις “μεγάλες πίστες”. Πως σας φαίνεται εσάς αυτό;
Γ.Α.: Εγώ δεν ξέρω αν υπάρχει άνοδος γιατί ούτως ή άλλως υπάρχει μια πολύ μεγάλη κάθοδος γενικότερα. Δηλαδή η οικονομία δεν πηγαίνει καλά οπότε λογικό είναι να έχει πέσει η κίνηση. Βέβαια πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα προηγούμενα χρόνια η νούμερο ένα διασκέδαση ήταν τα σκυλάδικα. Οι μουσικές σκηνές έρχονταν σε δεύτερη μοίρα, παρ’ όλα αυτά εμείς δεν το ζήσαμε αυτό. Ούτως ή άλλως οι μουσικές σκηνές είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οπότε ο κόσμος που θέλει ν’ ακούσει αυτή τη μουσική δεν έχει πολλές επιλογές πηγαίνει σε πολύ συγκεκριμένα μαγαζιά άρα εκεί που παίζουμε συνήθως έχει κόσμο. Πάντως καλό είναι όχι μόνο το ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να στρέφεται σε άλλα είδη μουσικής αλλά καλό είναι γενικά να ψάχνεται ο κόσμος.
Σ.Β.: Εγώ νομίζω ότι ήταν μοιραίο να συμβεί αυτό, θα σου μιλήσω από την άποψη του θαμώνα, του πελάτη. Εγώ μια ζωή θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχω από το ΑΝ στο Κύτταρο, από το Κύτταρο στο Σταυρό του Νότου και από το Σταυρό του Νότου σε ό,τι ροκ σκηνή κυκλοφορεί. Δεν έχουν σταματήσει ποτέ οι ροκ σκηνές να δουλεύουν και να είναι σε άνοδο, απλά υπήρξε μια μόδα μέσα σ’ όλο αυτό, του μπουζουκιού και από καλλιτέχνες που ξεκινούσαν να πουν ποπ ροκ αλλά έπρεπε ντε και σώνει να πουν και μπουζούκια, λαϊκά, πιο πολύ για να βρουν  ένα χώρο, μία θέση σ’ ένα σχήμα, για να μπορούν να έχουν δουλειά και αυτό έκανε τον κύκλο του και τελείωσε. Αυτό που νομίζω ότι έχει σταθερή αξία και είναι διαχρονικό και μένει, θα μένει πάντα. Και όταν υπάρχουν τόσο καλές φωνές, νομίζω πως δεν τους σκιάζει ούτε η οικονομική κρίση ούτε τίποτα. Αυτό πιστεύω εγώ δηλαδή και το κρίνω από την άποψη του ανθρώπου που έλεγε «Που θα πάω; Εκεί.»

Μ.C.:  Τώρα δε νιώθεις ότι έχεις λίγο περισσότερες επιλογές ως προς αυτό;
Σ.Β.:
Γίνονται περισσότερα πράγματα και δημιουργούνται περισσότερες ροκ σκηνές, γι’ αυτό είναι περισσότερες οι επιλογές.
Γ.Α.: Νομίζω το κόλπο είναι ότι υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό το είδος της μουσικής από την πλευρά της παραγωγής και όχι απ΄ την πλευρά του ακροατή. Εξαιτίας του internet, όλο αυτό το τριπάκι που έχει γίνει με το youtube, το myspace κι όλα αυτά, ο καθένας που στοιχειωδώς ασχολείται και μπορεί να φανταστεί, να σκαρφίζεται κάποια τραγούδια, μπορεί να τα βγάλει στο διαδίκτυο και να πουλήσει  τη μουσική του. Αυτό δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς πιτσιρικάδες που έχουν φοβερή φαντασία και φοβερές δυνατότητες  να βγάλουν μουσική, να ακουστούν προς τα έξω, χωρίς να έχουν ανάγκη τις δισκογραφικές εταιρείες. Νομίζω πως δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα απ’ αυτό, ξαφνικά να μπορεί ο καθένας να βγάλει προς τα έξω την ψυχή του, τη μουσική του. Και εντάξει νομίζω ότι μοιραία ένας πιτσιρικάς που θα βγάλει τη μουσική του, δε θα είναι ζεϊμπέκικο που θα είναι σουξεδάκι για δυο μήνες. Προφανώς θα βγάλει ένα πολύ πιο ψαγμένο τραγούδι. Και μοιραία υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι που ακούν αυτή τη μουσική και φτάνει πιο εύκολα αυτή η μουσική στους ανθρώπους, στις μάζες…

Μ.C.: Και κάτι τελευταίο που αφορά τους δύο κυρίους  της παρέας. Δισκογραφικά θα δούμε κάτι;
Γ.Α.:  Σ’ αυτή τη φάση που βρίσκομαι τώρα εγώ δεν ετοιμάζω κάτι δισκογραφικά,  τουλάχιστον όχι φέτος, δεν ξέρω τι θα γίνει του χρόνου.
Β.Α.: Εγώ θα μαζέψω τώρα τα τραγούδια…
Γ.Α.: Θέλω πολύ να πούμε για τον Παντελή και για τον Πέτρο.
Β.Α.: Να πούμε για τον Παντελή ότι έχει αναλάβει τη όλη τη σκηνοθετική επιμέλεια και έχει αναλάβει αυτό που θα δείτε με τις δεκαετίες.
Σ.Β.: Κείμενα, σκηνοθεσία, τα πάντα… Από κοστούμια, περούκες μέχρι τα καλτσάκια που φοράμε. Ο Παντελής είναι εξαιρετικός, πάρα πολύ ταλαντούχο πλάσμα, τελειομανής και πολύ της λεπτομέρειας.
Β.Α.: Για τον Πέτρο τι άλλο να πούμε για αυτό το παιδί, τραγουδάει εκπληκτικά δικά του τραγούδια και δικά μας…

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες από το live

 

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here