1/2/2013
Γράφει η Γιάννα Παναγιωτοπούλου
Φωτογράφηση: Μελίνα Δοσίου
www.musiccorner.gr

Οι νότες από τα όργανα και οι φωνές των Minor Project ηχούν για πρώτη φορά στο Gazarte το βράδυ της Κυριακής 27 του Γενάρη. Μπάντα και κοινό φορούν τα καλά τους και ο ειδικά διαμορφωμένος για live εμφανίσεις χώρος του Gazarte είναι ο ιδανικός για να τους φιλοξενήσει! Tόσο σε αισθητικό όσο και σε ατμοσφαιρικό επίπεδο είναι όλα άψογα εναρμονισμένα…

Ξεκινούν με το “Christmas”, κομμάτι δικό τους από το album τους “In colors”. Η μουσική των Minor Project από το πιο θλιβερό ως το πιο αισιόδοξο κομμάτι τους, έχει κοινή συναισθηματική αναφορά τη γαλήνη. Ως εκ τούτου αυτό δεν θα μπορούσε να λείψει και από το live τους. Θες τα κηροπήγια που ήταν διάσπαρτα σε όλο το χώρο και φώτιζαν την αίθουσα με τον κλασικά γλυκό τρόπο, θες ο τόνος της φωνής του Στάθη, η αγάπη με την οποία ολόκληρη η μπάντα χειριζόταν τα όργανα μέχρι και ο τρόπος με τον οποίο η Μαρία χάιδευε το μικρόφωνό της…

Το tracklist, εκτός από τα έντεκα τραγούδια του “in colors”, ήταν εμπλουτισμένο με κομμάτια ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που το κοινό έχει αγκαλιάσει πραγματοποιώντας, έτσι ένα μουσικό ταξίδι χωρίς σύνορα. Φάνηκε επίσης η ιδιαίτερη αδυναμία στον Μ. Χατζιδάκι μιας και ερμηνεύουν παραπάνω από ένα κομμάτια του, που αυτομάτως το κοινό σπεύδει να συνοδεύσει με παλαμάκια.

Μια από τις δυνατές στιγμές της βραδιάς, η ερμηνεία του τραγουδιού «τυχερό αστέρι»… Αρχικά οι φωνές του Στάθη και της Μαρίας ήταν άψογα δεμένες , αλλά και σπαρακτικές ακριβώς τις στιγμές που έπρεπε. Κι όταν τα λόγια σταμάτησαν και η Μαρία κάθισε λίγο να ξεκουραστεί, η ακοή, που συνήθως είναι δέσμια της όρασης, απελευθερώθηκε και επικεντρώθηκε μόνο στις νότες. Μπορούσε, πλέον άνετα κανείς να διακρίνει τα επιτυχή ριφαρίσματα και να νιώσει πως άκουγε φημισμένη post-rock μπάντα του εξωτερικού (και αυτό δεν συνέβη μόνο στο «τυχερό αστέρι»). Μία ακόμη αξιομνημόνευτη στιγμή είναι η εκτέλεση του «αυτή η νύχτα μένει» , με φωνητικές ερμηνείες ανατριχιαστικές στην κυριολεξία, και άρτιες κορυφώσεις.

Κάπως έτσι το ένα κομμάτι διαδέχεται το άλλο και ο χρόνος κυλά χωρίς κανείς να συνειδητοποιήσει ότι έχουν περάσει κιόλας δυο ώρες! Ο κόσμος αρχίζει κάτι να ψιλιάζεται όταν ακούγεται το … «άσμα», όπως αποκάλεσαν δύο κυρίες που στέκονταν δίπλα μου το “In colors”! Από τις πρώτες νότες αρχίζουν τα ρυθμικά παλαμάκια. Η μελωδία του πλημμυρίζει όλο το χώρο και το κοινό τραγουδάει: “I want to live your life in colors” …

Και κάπου εδώ φτάνει και η στιγμή του encore, που δεν γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο. Μας καληνυχτίζουν αλλά πριν προλάβουν να αποχωρήσουν, ο κόσμος ζητάει «κι άλλο» κι έτσι παραμένουν στη σκηνή για τρία ακόμη κομμάτια! Κλείνουν με το «Καλοκαίρια» και μας αφήνουν σε κλίμα νοσταλγίας άλλα και αισιοδοξίας παράλληλα, κι ας είναι σχήμα οξύμωρο. Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να σας αποκαλύψω όλα όσα είδα και άκουσα την Κυριακή που μας πέρασε, γιατί οι Minor Project, είναι από τα συγκροτήματα που πρέπει κανείς να δει live για να καταλάβει την αξία τους σε όλο της το μεγαλείο…

Υ.Γ: Όσοι λοιπόν δεν ήσασταν στο Gazarte στις 27 του Γενάρη, έχετε δύο ακόμα ευκαιρίες, στις 24 Φεβρουαρίου και στις 31 Μαρτίου, που, κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να αφήσετε ανεκμετάλλευτες!

Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here