Οι Όναρ στο Music Corner! (24/11/2010)

«Το CD έχει τελειώσει. Είναι συλλεκτικό είδος πια…
Αν κληθούμε και εμείς να κάνουμε την επόμενη κίνηση, μπορεί να μην είναι δισκογραφικά αλλά ψηφιακά»…

 Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Μαριάνα Πουτακίδου
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
Music Corner – 24/11/2010

Με αφορμή την κυκλοφορία του όγδοου κατά σειρά δίσκου τους με τίτλο «Όσα αντίο μας μένουν», καθώς και τις ζωντανές τους εμφανίσεις «Δίπλα στο ποτάμι», συναντήσαμε τους Όναρ. Τα σταθερά μέλη του συγκροτήματος Πένυ Ραμαντάνη και Λευτέρης Πλιάτσικας, μας άνοιξαν το σπίτι τους και μας παραχώρησαν με απίστευτο κέφι και χιουμοριστική διάθεση, μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, στην πιο δημιουργική γωνιά του σπιτιού τους, το προσωπικό τους studio!

Δείτε βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη των Όναρ στο MusicCorner.gr
Τα video είναι τραβηγμένα σε High Definition ανάλυση. Για να τα δείτε σωστά, επιλέξτε 720p στη σχετική επιλογή (κάτω δεξιά σε κάθε video)

Α’ Μέρος

Β’ Μέρος

Music Corner: Ο νέος σας δίσκος μετράει δεκαπέντε μέρες στα ράφια των δισκοπωλείων. Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια γι αυτόν;
Λευτέρης Πλιάτσικας: Βεβαίως, γιατί όχι;
Πένυ Ραμαντάνη: Ο τίτλος του είναι «Όσα αντίο μας μένουν» απ’ το ομότιτλο τραγούδι, ένας τίτλος που προήλθε κατόπιν ιντερνετικής ψηφοφορίας, γιατί είχαμε ένα δίλημμα και δεν ξέραμε τι να αποφασίσουμε στο τέλος. Οπότε σκεφτήκαμε να «εκμεταλλευτούμε» την τεχνολογία και να ζητήσουμε βοήθεια από φίλους, που θα είχαν όρεξη να μας βοηθήσουν. Έτσι διαλέξαμε τον τίτλο αυτό.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Έχει έντεκα καινούρια τραγούδια. Μουσική και στίχους έχουμε γράψει στα περισσότερα εμείς, εκτός από δύο. Στο ένα υπάρχουν σκόρπια λόγια από το βιβλίο της Ζοέλ Λοπινό «Χάρτινος Έρωτας» και σε ένα άλλο τραγούδι προσπαθήσαμε να μελοποιήσουμε Μπρέχτ. Ουσιαστικά οι συντελεστές αυτού του δίσκου ήταν τρεις και μία συμμετοχή του Βαγγέλη Μαρκαντώνη. Οι τρεις ήμασταν οι Πένυ, εγώ και Λευτέρης Περγάμαλης, ο πληκτράς μας. Ήταν σε μία φιλική ατμόσφαιρα όλη η δουλειά για το CD. Είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι, γιατί μέσα από τις δυνατότητές μας φτάσαμε σε ένα αποτέλεσμα, όπως περίπου το είχαμε στο μυαλό μας εξ’ αρχής, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς θα κινηθεί ένας δίσκος και ποιες θα είναι οι εμπνεύσεις με το χρόνο.

 Music Corner: Διαβάζοντας και παλιότερες συνεντεύξεις σας δε μου δίνετε την αίσθηση ότι θέλετε ντε και καλά να έχετε δισκογραφική παρουσία κάθε χρόνο. Παρ’ όλα αυτά ο τελευταίος σας δίσκος κυκλοφόρησε το 2009 και αυτός έρχεται σχετικά γρήγορα, ένα χρόνο μετά…
Πένυ Ραμαντάνη: Δεν το επιδιώκουμε. Πάντα εξαρτάται από το υλικό. Όταν θεωρούμε ότι είναι ένα υλικό αντιπροσωπευτικό, που έχει λόγω ύπαρξης, τότε μπαίνουμε στη διαδικασία της ολοκλήρωσής του και της ηχογράφησης. Η ηχογράφηση είναι κάτι που διαρκεί πολύ καιρό. Πάντα δοκιμάζουμε πράγματα, αλλά το πόσα τραγούδια θα μείνουν και θα γίνουν δίσκος εξαρτάται από το υλικό.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Και όπως σε όλα τα πράγματα, πρέπει να έχεις και όρεξη, κακά τα ψέματα. Αν έχεις όρεξη θα τον βγάλεις το δίσκο. Όρεξη να γράψεις, να παίξεις κιθάρες…
Πένυ Ραμαντάνη: Είμαστε και δύο και λίγο σπρώχνει ο ένας το άλλον.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Μπορεί τον επόμενο δίσκο να τον κάνουμε μετά από τέσσερα χρόνια. Να βαρεθούμε και να ξεχαστούμε!

Music Corner: Αν μετράω σωστά αυτός είναι ο όγδοος δίσκος. Σε μία εποχή δισκογραφικής κρίσης, αξίζει να μπει κανείς στη διαδικασία να μπει στο studio για να κυκλοφορήσει ένα δίσκο στα δισκοπωλεία;
Λευτέρης Πλιάτσικας: Οικονομικά εννοείς;

Music Corner: Και οικονομικά.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Όχι, δεν αξίζει. Αλλά αυτό το έχουμε μάθει από το 1999 που ξεκινήσαμε. Μεγαλώσαμε με τους δίσκους και ακόμα είμαστε αυτής της γενιάς. Ζήσαμε αρκετά και το βινύλιο, αν και δεν είμαστε τόσο μεγάλοι. Κρύβε χρόνια… (γελάει)
Πένυ Ραμαντάνη: Προλάβαμε την εποχή, προς το τέλος της βέβαια, που τα album ήταν αυτά που ξέραμε. Μία ολοκληρωμένη δουλειά, που έχει έναν ήχο συγκεκριμένο και μια θεματολογία ολοκληρωμένη. Αυτό ξέρουμε.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Όσο μπορούμε, γιατί έχουμε μία τέτοια δυνατότητα. Μπορούμε να ηχογραφούμε και να τελειώνουμε ένα δίσκο μόνοι μας. Αποκτήσαμε τις γνώσεις, γιατί δεν τις είχαμε, και κάποια μηχανήματα που χρειάζονται. Έχει γίνει λίγο πιο εύκολο το θέμα της ηχογράφησης. Τώρα αν, όπως δείχνει, η εποχή πηγαίνει λίγο στο πιο γρήγορο, δηλαδή να έχουμε να βγάλουμε δύο τραγούδια σε ψηφιακή μορφή, δε με βρίσκει αρνητικό. Αν κληθούμε και εμείς να κάνουμε την επόμενη κίνηση, μπορεί να μην είναι δισκογραφικά αλλά ψηφιακά.

Music Corner: Προχωράτε με την εποχή;
Πένυ Ραμαντάνη: Εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να βγάζουμε τραγούδια και να βρίσκουμε ένα τρόπο να φτάνουν στον κόσμο. Κυνηγάμε την εποχή, όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο. Όλοι μας κυνηγάμε την εποχή, με την τεχνολογία, οπότε θα προσαρμοστούμε σε αυτό που έρχεται.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Εγώ δε την κυνηγάω. Προσπαθώ να την παρακολουθήσω.
Πένυ Ραμαντάνη: Την κυνηγάμε τεχνολογικά. Δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα ο τρόπος. Το CD έχει τελειώσει, κακά τα ψέματα. Είναι συλλεκτικό είδος πια. Δεν ξέρουμε όμως ποιός είναι ο καινούριος τρόπος.

Music Corner: Άρα, βλέπετε να μπαίνουμε σε μία εποχή που οι παραγωγές θα γίνονται στο σπίτι και θα κυκλοφορούν διαδικτυακά;
Πένυ Ραμαντάνη: Προς τα εκεί πηγαίνει το πράγμα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Δεν υπάρχει η δυνατότητα, όταν αφαιρέσεις τον οικονομικό πόρο. Όταν πουλούσες ένα CD υπήρχαν κάποια χρήματα. Έπρεπε να πληρωθούν studios, συνθέτες, στιχουργοί, τεχνικοί κ.λπ. Όταν δεν πουλάς CD, δεν έχεις έσοδα. Οπότε πρέπει να βρεθεί ένας άλλος τρόπος πιο οικονομικός για να βγει η δουλειά, γιατί η μουσική δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ.

Music Corner: Όμως μέσα από διαδικτυακούς τρόπους δεν πληρώνονται όλοι. Ήδη όλα σας τα τραγούδια έχουν ανέβει λ.χ. στο YouTube.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Αυτό είναι το κακό της υπόθεσης για τους στιχουργούς και τους συνθέτες. Νομίζω όμως ότι και αυτό είναι παιδεία. Υπάρχει τρόπος. Όπως και τώρα υπάρχει η δυνατότητα, αν σ’ αρέσει ένα ή δύο τραγούδια από ένα δίσκο, να το κατεβάσεις με πάρα πολύ μικρό αντίτιμο και να μην πάρεις όλο το δίσκο. Δε μ’ αρέσει σαν ιδέα, αλλά αν δεν έχει ο άλλος χρήματα ή δε θέλει να πάρει όλη τη δουλειά μπορεί να πάρει δύο τραγούδια. Αυτό είναι θέμα παιδείας. Να το αγοράσει, γιατί υπάρχει ψηφιακά μεμονωμένο ένα-ένα τραγούδι. Εκεί θα πληρωθούν και οι στιχουργοί και οι συνθέτες.
Πένυ Ραμαντάνη: Το θέμα είναι ότι γενικά, όλο αυτό το κομμάτι της πνευματικής ιδιοκτησίας και της πληροφορίας, από το τραγούδι, που είναι το πιο άμεσο και το πιο κοινό σε όλου μας, μέχρι τη φωτογραφία, την είδηση που γράφει ένας δημοσιογράφος, μέσα από το Internet έχει αλλάξει. Αλλάζει η σύσταση του και ο τρόπος που το ξέρουμε. Αυτό που δεν ξέρω είναι το πώς θα γίνει. Πώς θα βρεθεί ένας δίκαιος τρόπος οι άνθρωποι που έχουν την πνευματική ιδιοκτησία και δημιουργούν κάτι που ταξιδεύει ανεξέλεγκτα μέσω του Internet, να καρπώνονται τη δουλειά τους, Αυτό για μένα δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο. Βρισκόμαστε σε μία μεταβατική περίοδο. Γι αυτό πρέπει να το κυνηγάμε και λίγο. Δεν ξέρουμε που θα βγει.

Music Corner: Παρακολουθείτε τις εξελίξεις της τεχνολογίας γενικότερα;
Πένυ Ραμαντάνη: Ναι, προσπαθούμε. Ούτως ή άλλως η τηλεόραση, το Internet, το Facebook, το MySpace, οτιδήποτε είναι αυτό, το χαρακτηρίζει η χρήση που κάνεις. Το πόσο και με τι έλεγχο το χρησιμοποιείς. Τα θετικά είναι ότι μέσω του Facebook συναντάς ανθρώπους και ανταλλάσεις απόψεις. Υπάρχει μεγάλη αμεσότητα στην ανταλλαγή πληροφοριών, όχι προσωπική βέβαια. Επικοινωνείς μία πληροφορία. Αυτό που θέλει λίγο έλεγχο είναι το να μην παθαίνεις ανοσία στην πληροφορία. Υπάρχουν τόσα πράγματα που μαθαίνεις κάνοντας μια «βόλτα» στο Διαδίκτυο, που θέλει συνεχώς ένα φίλτρο για να μη χαθείς. Αυτός είναι και ένας λόγος που δεν κατεβάζω ή δεν αγοράζω ή δεν ψάχνω μουσική μέσω του Internet. Ψάχνω, αλλά ακόμα θα πάω στο δισκοπωλείο να πάρω το CD. Είμαι σε αυτή την μειοψηφία των ανθρώπων. Όσον αφορά τη μουσική, το μειονέκτημα του Διαδικτύου θεωρώ ότι είναι αυτό, ότι λόγω της μεγάλης ποσότητας πραγμάτων, ίσως χαθείς στην πορεία και χάσεις και όμορφα πράγματα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Εγώ δεν… Μου έχει ανοίξει σελίδα βέβαια και μπαίνω. Μου αρέσει να ενημερώνομαι, την επικοινωνία δεν την έχω.
Πένυ Ραμαντάνη: Εμένα μου αρέσει! Μιλάω με ανθρώπους εκτός live πια. Μπορεί να μιλήσουμε με παιδιά, να μας στείλουν ένα τραγούδι, να μας πουν ένα σχόλιο. Αρκεί να είναι σε πλαίσια. Να μην καταλήξεις να ζεις μέσα από αυτό και να μην έχεις πραγματική επαφή.

Music Corner: Διανύετε αισίως τη δεύτερη δεκαετία στα μουσικά πράγματα. Τι κρατάτε και τι αφήνετε πίσω από το 1998 που βγήκατε στην ελληνική μουσική σκηνή;
Πένυ Ραμαντάνη: Κρατάμε πάρα πολλά πράγματα. Νομίζω τα κρατάμε όλα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Δεν πετάμε τίποτα.
Πένυ Ραμαντάνη: Ακόμα και τα δύσκολα, ακόμα και τις λύπες δεν τις αφήνεις πίσω γιατί με αυτές μαθαίνουμε.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Είχαν το ρόλο τους.
Πένυ Ραμαντάνη: Ήταν όλα ένα μάθημα με την έννοια ότι τώρα έχουμε μάθει να χαιρόμαστε κάθε λεπτό της διαδικασίας. Τις πρόβες, τις συναυλίες, το studio, τα live, τις χαρές, τις λύπες, τις ευκολίες τις δυσκολίες. Όλα έχουμε μάθει να τα χαιρόμαστε, γιατί μπορεί να μη μας ξανασυμβούν.

Music Corner: Τελικά τι είναι αυτό που δίνει διάρκεια σε ένα συγκρότημα; Στην Ελλάδα γενικά τα συγκροτήματα έχουν μικρή διάρκεια ζωής…
Λευτέρης Πλιάτσικας: Επιμονή, υπομονή…
Πένυ Ραμαντάνη: Κατανόηση…
Λευτέρης Πλιάτσικας: Κοίτα …άνω του ενός υπάρχει πρόβλημα! Ο ένας πρέπει να πηγαίνει σε ένα ψυχίατρο για να μπορέσει να το κουμαντάρει το θέμα (γελάει). Περάσαμε κάποια χρόνια και διάφορες δοκιμασίες που δεν πήγαν στράφι. Καταλαβαίνεις πώς κινείται ο άλλος και μπορείς να βρεις της φόρμα, αν σε ενδιαφέρει αυτό που κάνεις. Είναι δύσκολο.
Πένυ Ραμαντάνη: Το ότι τα συγκροτήματα διαλύονται το λέμε σαν κάτι θλιβερό. Εγώ θεωρώ ότι σε διάρκεια χρόνου, όχι αμέσως γιατί τότε υπάρχουν περίεργοι λόγοι που διαλύεται ένα συγκρότημα, αλλά σε βάθος χρόνου, θεωρώ πολύ φυσιολογικό οι άνθρωποι και μέσα από τη σχέση που έχουν δημιουργήσει ο ένας με τον άλλο, κάποια στιγμή να έχουν διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικό τρόπο που βλέπουν τα πράγματα ή, και το πιο τίμιο, να μην έχουν δημιουργικό αποτέλεσμα όλοι μαζί σαν σύνολο. Το θεωρώ πολύ φυσιολογικό να χωρίσουν οι δρόμοι τους κάποια στιγμή. Το λέμε σαν να είναι πρόβλημα. Δεν είναι πάντα οι λόγοι που διαλύονται τα group θλιβεροί.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Εμάς μας έχει δώσει και ζωή, ότι ουσιαστικά τα σταθερά μέλη του group είμαι εγώ και η Πένυ. Από εκεί και πέρα όλα τα παιδιά που είναι το group, γιατί όποιος μουσικός έρθει θα γίνει μέλος του group, θα μας δώσουν καινούρια πράγματα. Σε αυτά τα χρόνια είχαμε πάρα πολύ καλά παιδιά που πέρασαν από το group, δώσανε την ψυχή τους, παίξαμε μαζί, περάσαμε διάφορα πράγματα και καλά και κακά. Κατά καιρούς και εμείς, οι σταθεροί, αντλούμε δύναμη από τα παιδιά που έρχονται και παίζουν μαζί μας. Κάθε τόσο κάποιος θα πάει φαντάρος, κάποιος θα παντρευτεί. Εμείς είμαστε σταθεροί. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Τώρα βγαίνουμε με τον καινούριο δίσκο ή κάνουμε συναυλίες με καινούρια παιδιά, εκτός από τον Λευτέρη Περγάμαλη που είναι πιο παλιός. Περνάμε μια δοκιμασία πάλι από την αρχή μέσα από τα δικά τους φίλτρα και φτιάχνουμε πάλι τη μπάντα. Αυτό μπορεί να γίνει πάλι σε δυο χρόνια.

Music Corner: Ως «παλιοί» πλέον, ξεχωρίζετε κάποιο group που έχει ξεπροβάλει στην ελληνική σκηνή, όχι απαραίτητα στο είδος που κινείστε εσείς;
Πένυ Ραμαντάνη: Θα πω ότι μου έρχεται στο μυαλό, αλλά είναι πολλά τα παραδείγματα. Μου αρέσουν πολύ οι Rosebleed, που είναι αγγλόφωνο group. Μου αρέσουν πολύ οι Lexicon Project, οι οποίοι ουσιαστικά ήταν και η ομάδα που συνεργαζόμασταν και γεννήθηκε πολύ κοντά μας. Είναι εξαιρετικοί μουσικοί και έχουν βγάλει πολύ ωραίο δίσκο.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Ένα πολύ ωραίο group είναι οι Αλκή. Έχουν μια ζεστή μουσική.

Music Corner: Αν μπορούσατε να αναλάβετε συνθετικά και στιχουργικά εξ’ ολοκλήρου το δίσκο ενός καλλιτέχνη, υπάρχει κάποια φωνή που θα θέλατε να της γράψετε ολόκληρο δίσκο;
Λευτέρης Πλιάτσικας: Πω πω βάζεις δύσκολες ερωτήσεις (γελάει)!
Πένυ Ραμαντάνη: Αυτό σημαίνει ότι δεν το έχουμε σκεφτεί. Ωραίο θα ήταν αλλά δεν το έχουμε σκεφτεί για κάποιον συγκεκριμένο. Μου έρχονται εξαιρετικές φωνές στο μυαλό, αλλά δε θα τολμήσω να πω ότι θα ήθελα να γράψουμε τραγούδια.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Υπάρχουν φωνές που ούτε θα κάτσεις να σκεφτείς ότι θα γράψεις μουσική. Φωνές που έχουν φτάσει στα πλαίσια του μύθου.
Πένυ Ραμαντάνη: Μια από τις αγαπημένες μου φωνές είναι ο Ορφέας Περίδης. Έχει ένα χάρισμα φωνής εξαιρετικό, αλλά γράφει εξαιρετικά τραγούδια ο ίδιος.

Music Corner: Άρα μελλοντικά δεν μπορείτε να αναλάβετε μόνο χρέη δημιουργού και όχι ερμηνευτή;
Λευτέρης Πλιάτσικας: Όχι, το κάνουμε αυτό. Βεβαίως, γιατί όχι; Αν έχουμε υλικό και την όρεξη και κάποιος ερμηνευτής θέλει μέρος του δίσκου του να περιλαμβάνει και δική μας δουλειά.

Music Corner: Υπάρχει ένα ή έστω κάποια τραγούδια που αγαπάτε ιδιαίτερα και τα συμπεριλαμβάνετε κάθε φορά στις εμφανίσεις σας;
Πένυ Ραμαντάνη: Από δικά μας ή και διασκευές;

Music Corner: Για αρχή από δικά σας και για διασκευές το συζητάμε…
Πένυ Ραμαντάνη: Από δικά μας σίγουρα το «Με τρομάζεις» είναι ένα από αυτά, το πρώτο μας τραγούδι, το «Δε χρωστάω σε κανένα», το «Χάρτινα φανάρια».
Λευτέρης Πλιάτσικας: «Γαλάζιες ερωμένες».

Music Corner: Διασκευές;
Πένυ Ραμαντάνη: Εγώ τρώω κάτι κολλήματα είναι η αλήθεια. Πάντα παίζουμε U2, Υπόγεια Ρεύματα, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα. Αυτά τα παίζουμε πάντα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Δεν είναι standard. Είναι ανάλογα την όρεξη. Όπως κυλάει ένα live σου δείχνει και σένα το δρόμο που πάει. Αν η βραδιά κυλήσει μπομπάτα μπορεί στο τέλος να τελειώσουν τα δικά μας.
Πένυ Ραμαντάνη: Και είμαστε από τα group που πάντα παίζουμε διασκευές στα live και ελληνικές και ξένες. Οπότε έχουμε παίξει κατά καιρούς πολλά πράγματα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Βγάλαμε και σε δίσκο μια διασκευή, το «Ιστορία μου αμαρτία μου».
Πένυ Ραμαντάνη: Πειραματιζόμαστε γενικά. Κάποια τα …χαλάμε!

Music Corner: Έχετε σκεφτεί να βγάλετε ολόκληρο δίσκο «πειράζοντας» μερικά κομμάτια στο δικό σας ύφος;
Πένυ Ραμαντάνη: Ναι, το έχουμε σκεφτεί.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Είχαμε συζητήσει διάφορα και είχε ειπωθεί και αυτό.
Πένυ Ραμαντάνη: Δεν ξεκινάμε ποτέ να κάνουμε κάτι επί τούτου. Το «Ιστορία μου αμαρτία μου» προέκυψε κάνοντας πρόβες και φτιάχνοντας τις παραστάσεις εκείνου του χειμώνα. Φτιάξαμε και αυτό το τραγούδι, για το οποίο είχαμε και μια αγωνία για το πώς θα το αντιμετωπίσει ο κόσμος που θα το ακούσει, αλλά είχε πάει πολύ καλά. Παιζόταν όμορφα, άρεσε και έτσι το συμπεριλάβαμε και στο δίσκο. Δεν ξεκινήσαμε όμως να πούμε ότι θα κάνουμε διασκευή ένα λαϊκό τραγούδι.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Κοίτα θέλει πάρα πολύ δουλειά αυτό. Μπορεί να φάει και διπλάσιο χρόνο απ’ ότι ένα δίσκος με καινούρια κομμάτια. Ποια θα είναι τα τραγούδια; Αν έχουν λόγο να διασκευαστούν και πόσο μπορείς να επέμβεις.
Πένυ Ραμαντάνη: Δεν είναι εύκολο.

Music Corner: Είστε ζευγάρι και στη ζωή και στη μουσική. Υπήρξαν φορές που δημιουργήθηκαν προβλήματα, είτε στο σπίτι, είτε στη δουλειά, από αυτή τη σχέση;
Πένυ Ραμαντάνη: Κυρίως στο σπίτι μεταφέρονται τα της μουσικής. Του σπιτιού δε μεταφέρονται στη μουσική, ευτυχώς. Αλλά η ενασχόληση με τη μουσική είναι κάτι που το κουβαλάς όλη μέρα. Δεν είναι κάτι που το αφήνεις στο γραφείο, που γυρνάς στο σπίτι και δεν υπάρχει. Έχουμε μάθει να ζούμε και με αυτό.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Το έχουμε συνηθίσει, έχουμε βρει τον τρόπο.
Πένυ Ραμαντάνη: Σκοτωνόμαστε! (γελάει). Η αλήθεια είναι ότι είναι τόσο περίεργη αυτή η ενασχόληση, με την έννοια ότι σου απορροφά πολλές ώρες και είναι κάτι που το έχεις στο μυαλό σου συνέχεια, που ίσως ένας άνθρωπος που κάνει το ίδιο μπορεί να το καταλάβει. Έχουμε ο καθένας τους χώρους του και τους χρόνους του. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να είναι τόσο εύκολο με έναν άνθρωπο που κάνει άσχετη δουλειά.

Music Corner: Κατεβαίνοντας στο studio είδα ένα σετ μικρά drums. Υποθέτω δεν είναι για σας, αλλά για τον πεντάχρονο γιο σας. Έχει δώσει δείγματα ότι θέλει να ακολουθήσει μια μουσική πορεία;
Λευτέρης Πλιάτσικας: Έχει πολύ ρυθμό μέσα του.
Πένυ Ραμαντάνη: Πέρασε μια περίοδο που έψαχνε να δει τι του αρέσει. Έπαιρνε κιθάρες, τύμπανα… Βλέπω ότι δεν είναι πολύ…
Λευτέρης Πλιάτσικας: Στα τύμπανα όχι. Ένα διάστημα τα βάραγε πολύ και με ρυθμό.
Πένυ Ραμαντάνη: Και στις πρόβες έστηνε τα δικά του και έπαιζε μόνος του.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Λέει κάτι ωραία λογοτεχνικά πράγματα. Μας έδωσε και μια ιδέα ενός παραμυθιού, που μπορεί να το μελοποιήσουμε κιόλας.
Πένυ Ραμαντάνη: Ακόμα πάντως όχι, δεν έχει.

Music Corner: Τηλεόραση παρακολουθείτε;
Λευτέρης Πλιάτσικας: Σε λογικά πλαίσια.
Πένυ Ραμαντάνη: Βραδινές ώρες κυρίως.

Music Corner: Ανοίγοντας κανείς την τηλεόραση βλέπει ότι έχουμε γεμίσει επίδοξους τραγουδιστές από τη μία, αλλά και κριτές που κρίνουν επί παντός του επιστητού από την άλλη. Εσείς πώς το βλέπετε όλο αυτό;
Πένυ Ραμαντάνη: Νομίζω ότι η έκρηξη αυτού του πράγματος έγινε λίγα χρόνια πριν με τους επίδοξους τραγουδιστές και τα reality. Τώρα πια έχει γίνει και αυτό μέρος της ζωής μας. Υπάρχει και αυτό. Όλες οι εποχές ήταν δύσκολες, αλλά τώρα υπάρχει πληθώρα πληροφοριών, δίσκων και τραγουδιών, που κάποιος για να ξεχωρίσει ενδεχομένως θα πρέπει να δοκιμάσει διάφορους δρόμους. Αυτοί οι δρόμοι μπορεί να είναι και τηλεοπτικοί. Για ένα παιδί που θέλει να κάνει κάτι, να γίνει αναγνωρίσιμος και να τραγουδήσει, είναι και αυτός ένας δρόμος. Εγώ προσωπικά ίσως να μην τον διάλεγα. Βέβαια καλό είναι να μιλάει κανείς εκ του ασφαλούς, γιατί εμείς βρήκαμε έναν άλλο δρόμο και τα καταφέραμε.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Εγώ θα έλεγα στα παιδιά που θέλουν να πάνε σε τέτοια reality, ότι όποιος έχει ταλέντο και όποιος θέλει πραγματικά να γίνει κάτι, πρέπει να περάσει από μια διαδικασία για να μπορέσει να είναι έτοιμος. Βλέπουμε παιδιά που έχουν βγει από reality και αυτή η γρήγορη αναγνωσιμότητα τους βγήκε μπούμερανγκ.
Πένυ Ραμαντάνη: Εξαρτάται Λευτέρη, γιατί αν θες να γίνεις ένας τραγουδιστής, να είσαι σε μεγάλες πίστες και να ακολουθήσεις αυτό το δρόμο, ο τηλεοπτικός δρόμος ίσως είναι και αυτός που πρέπει να πάρεις. Τώρα αν θες να γίνεις δημιουργός και να εκφραστείς με έναν άλλο τρόπο και μια άλλη αισθητική, ίσως να σου ’ρθει λίγο κόντρα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Αναφέρομαι σε παιδιά που κολλάνε στην αισθητική τη δική μας. Δεν ξέρω. Αν κάποιος θέλει να πάει να παίξει στα μπουζούκια, ας πάει όπου θέλει. Τα μπουζούκια είναι μόνο;
Πένυ Ραμαντάνη: Αν θες να κινηθείς κάπως διαφορετικά ίσως σου είναι κόντρα η υπερέκθεση από την αρχή.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Αν θες να κινηθείς διαφορετικά νομίζω ότι δεν κολλάει αυτό το πράγμα. Δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να πας.

Music Corner: Να μεταφέρω δικά σας λόγια από παλιότερη συνέντευξη. Είχατε πει: «Τα νέα παιδιά έχουν τη δύναμη να τα σβήσουν όλα. Να δώσουν το παρόν και να δείξουν το δρόμο». Διανύσαμε δύο εκλογικές εβδομάδες όπου η αποχή των νέων συζητήθηκε πολύ έντονα.
Πένυ Ραμαντάνη: Και των μεγάλων, δεν ήταν μόνο των νέων.

Music Corner: Απλά οι νέοι θέλησαν ίσως να περάσουν ένα μήνυμα με την αποχή τους. Αν θεωρήσουμε το δικαίωμα του εκλέγειν δύναμη στα χέρια των νέων, δε φαίνονται διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δύναμη που έχουν.
Πένυ Ραμαντάνη: Κάποτε κι εγώ απείχα. Με την έννοια ότι το μη χείρον βέλτιστον. Είχαμε να ψηφίσουμε τέσσερις. Δεν μου άρεσε κανένας από τους τέσσερις, γιατί να ψηφίσω; Με το κριτήριο ότι είναι ο λιγότερο χειρότερος; Ίσως με αυτή την έννοια δεν ψηφίζει ο κόσμος. Μεγαλώνοντας άλλαξα γνώμη και τώρα πια πηγαίνω. Κακά τα ψέματα η αποχή είναι κάτι, δείχνει κάτι. Και πραγματικά ισχύει το μη χείρον βέλτιστον. Δεν τους αρέσει κανένας από αυτούς. Θα μου πεις μπορείς να πας και ρίξεις άκυρο, ουσιαστικά είναι το ίδιο πράγμα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Κοίτα όσον αφορά σε αυτές τις εκλογές ήταν Δημοτικές. Μπήκαν στις δημοτικές εκλογές τα κόμματα και έχουν αρπάξει υποψηφίους δημάρχους. «Υποστηρίζω τον έναν, υποστηρίζω τον άλλο…». Εδώ υπάρχουν κάποιες κοινωνίες, κάποιοι δήμοι. Κάθε δήμος είναι ας πούμε ένα μικρό κράτος. Πώς μπορείς εσύ να λες, ότι αυτός υποστηρίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ, αυτός τη Ν.Δ; Για ποιο λόγο να γίνεται αυτό το πράγμα; Είμαι αρνητικός σε αυτό. Κάποιοι άνθρωποι που βγήκαν ανεξάρτητοι, αν και λίγοι, είχαν πάρα πολλές ψήφους. Υπάρχουν και άνθρωποι ανεξάρτητοι, που δεν υποστηρίζουν τίποτα.
Πένυ Ραμαντάνη: Πάντως και η αποχή, που είναι ένα κομμάτι που δείχνει μία αδιαφορία, είναι ένα βήμα μπροστά. Δείχνει ότι έχει παρέλθει αυτός ο φανατισμός που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το πράγμα πρέπει να σβήσει κάποια στιγμή. Να καταλάβουν, αυτοί που πρέπει να καταλάβουν, ότι δεν είμαστε πια φανατισμένοι, όπως ήταν οι γονείς μας και κατέβαιναν με τις σημαίες στις εκλογές. Πρέπει να θορυβηθούν και να καταλάβουν ότι ο κόσμος πια, και οι νέοι άνθρωποι, έχουν κριτήριο και ή θα αδιαφορήσουν ή θα ακολουθήσουν κάποιον που πραγματικά έχει μια νέα πρόθεση.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Είναι θρασύτατοι όλοι οι πολιτικοί και πρέπει με κάποιο τρόπο να φοβηθούν. Θα μου πεις τι να φοβηθούν; Αφού ότι θέλουν κάνουν.
Πένυ Ραμαντάνη: Δεν πρέπει να μας θεωρούν δεδομένους.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Ο κόσμος πρέπει να είναι λίγο πιο υποψιασμένος. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν καταστρέψει τα πάντα. Έχουν καταστρέψει ζωές ανθρώπων και πρέπει να το ξέρουν αυτό το πράγμα. Δεν πρέπει να κοιμάται κανένας, πρέπει να έχουν όλοι τύψεις. Έχουν αυτοκτονήσει άνθρωποι από τις πολιτικές που ακολουθούν τόσα χρόνια. Αυτά τα πράγματα τα ξέρουμε λίγο πολύ όλοι.

Music Corner: Άρα δεν είναι αδιάφορη η νεολαία, απλώς είναι συνειδητοποιημένη ως προς κάποια θέματα.
Πένυ Ραμαντάνη: Μας περιβάλει τόσο πολύ η ανασφάλεια, η κατάθλιψη, το ότι το αύριο είναι πολύ αβέβαιο, που δε γίνεται να είσαι και πολύ αδιάφορος πια. Οι νέοι άνθρωποι δεν ξέρουν αν θα βρουν δουλειά. Δεν τα βγάζουν πέρα. Είναι τόσα τα προβλήματα. Η ζωή είναι δύσκολη.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Έχω νέους φίλους, με σπουδές, με όρεξη για δουλειά. Άλλοι έχουν φύγει έξω και άλλοι θα φύγουν.
Πένυ Ραμαντάνη: Αυτή η βόλεψη παλιότερων γενιών έχει τελειώσει πια. Οι νέοι άνθρωποι είναι πολύ ζορισμένοι. Δεν αδιαφορούν εκ του ασφαλούς.

Music Corner: Κάπου εδώ κολλάει και ο στίχος από το δίσκο σας: «Πώς να σου πω ν’ αλλάξεις τον κόσμο αφού δεν έκανα εγώ την αρχή». Οι νέοι καλούνται να διορθώσουν τα λάθη των μεγάλων.
Πένυ Ραμαντάνη: Εμείς την αισθανόμαστε αυτή την ενοχή, γι αυτό και γράψαμε αυτό το τραγούδι. Είναι ένα βάρος που το φέρουμε και οι γονείς μας και εμείς, γιατί σε αυτό που παραδίδουμε δεν υπάρχει όραμα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Εγώ θα ήθελα να κάνω πράγματα. Είμαι σε φάση ανησυχίας. Έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας. Το βασικό είναι να απεγκλωβιστείς από τέτοιες καταστάσεις. Αν βγει αύριο ο Υπουργός Οικονομικών, μπορεί να σου πει κάτι και εσύ να μην έχεις να ζήσεις την επόμενη μέρα. Δεν το ξέρει εκείνος αυτό το πράγμα. Αυτός λειτουργεί με κάποια τεφτέρια και συν-πλην. Πόσα θέλω; Τόσα. Η αστάθεια αυτής της χώρας μας ωθεί να ψάχνουμε να βρούμε διάφορους τρόπους να ξεφύγουμε από αυτό το κατεστημένο κοινωνικό γίγνεσθαι. Μπορείς να ζήσεις ας πούμε σε ένα χωριό.
Πένυ Ραμαντάνη: Να έχεις φωτοβολταϊκά, γεώτρηση, μποστάνι. Για κάντο να σε δω (γελάει).
Λευτέρης Πλιάτσικας: Γιατί να μην το κάνεις; Εγώ βάζω ιδέες.

Music Corner: Στο ένθετο αναφέρει πως «Στο τέλος όλα θα πάνε καλά, αν δεν πάνε δεν είναι το τέλος». Βλέπω ότι είστε άνθρωποι που σας απασχολούν οι κοινωνικές εξελίξεις. Πιστεύετε ότι θα πάνε όλα καλά στο τέλος;
Πένυ Ραμαντάνη: Δεν ξέρω αν είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Το παλεύω να είμαι. Αν μπορούμε να πούμε ότι είναι μία επιλογή, επιλέγω να είμαι αισιόδοξη. Πιστεύω ότι οι επόμενες γενιές σε βάθος χρόνου θα είναι πιο έξυπνοι άνθρωποι από εμάς. Αυτό τι σημαίνει; Ότι θα είναι λιγότερο εγωιστές από εμάς. Θα κοιτάνε το σύνολο και όχι το προσωπικό συμφέρον. Θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουν και καλύτερες κοινωνίες. Ο εγωισμός και το μικρο-συμφέρον μας έχει φέρει σε αυτό το σημείο, τουλάχιστον σε επίπεδο Ελλάδας, γιατί είναι παγκόσμιο το πρόβλημα. Θέλω να πιστεύω ότι θα έρθουν γενιές που θα τα κάνουν καλύτερα τα πράγματα.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Και θα είναι το τέλος; (γελάει)
Πένυ Ραμαντάνη: Κοίταξε να δεις το τέλος είναι κάτι αναπόφευκτο. Δεν έχω φτάσει μέχρι εκεί.

Music Corner: Να πάμε λίγο στις εμφανίσεις; Ξεκινήσατε 19-20 και μέχρι 26-27 Νοεμβρίου «Δίπλα στο ποτάμι». Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα;
Πένυ Ραμαντάνη: Πολλά και διάφορα, κυριολεκτικά. Το λέμε με θράσος. Έχουμε πάρα πολλούς καλεσμένους, που μας έκαναν την τιμή να έρθουν και να συμμετάσχουν σε αυτές τις παραστάσεις. Είναι μια ιδέα που ξεκίνησε για να γίνει studiaκα, να έρθουν φίλοι μας, συνάδελφοι να διασκευάσουν κάποια τραγούδια μας, να τα παίξουμε μαζί και αυτό να γίνει δίσκος. Καταλήξαμε στο ότι θα ήταν πολύ πιο όμορφο να γίνει αυτό συναυλιακά και να ηχογραφηθεί. Παίζουν τραγούδια δικά μας, παίζουμε τραγούδια δικά τους. Είναι μια πολύ γιορτινή ατμόσφαιρα. Από φίλους για φίλους, όπως λέει και το δελτίο τύπου.
Λευτέρης Πλιάτσικας: Ένα party.
Πένυ Ραμαντάνη: Το πρώτο διήμερο ήταν καλεσμένοι μας η Ευριδίκη, ο Δημήτρης Κοργιαλάς, η Τζώρτζια από τους Μπλε, η Ευσταθία, ο Δημήτρης Καρράς με την Αρετή Κετιμέ και οι Lexicon Project. Το δεύτερο διήμερο είναι ο Μανώλης Φάμελλος, ο Rous, ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης, ο Κώστας Χρονόπουλος, οι Αλκή και ο Mc Yinka.

Music Corner: Κάτι έπιασα ότι θα ηχογραφηθεί; Το έπιασα καλά;
Πένυ Ραμαντάνη: Ναι, καλά το έπιασες.

Music Corner: Άρα, αν και είναι πολύ νωρίς να μιλάμε, η επόμενη δουλειά θα είναι live;
Πένυ Ραμαντάνη: Δεν ξέρουμε σε τι σειρά θα είναι χρονικά, αν θα προηγηθεί κάτι καινούριο και θα βγει μετά. Φαντάζομαι όμως ότι θα προηγηθεί το live, μια και ο δίσκος έχει πολύ λίγες μέρες κυκλοφορίας.

Music Corner: Μετά τις εμφανίσεις εκεί;
Λευτέρης Πλιάτσικας: Μετά εγώ θέλω να καθίσω.
Πένυ Ραμαντάνη: Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε εκτός Αθήνας όσο περισσότερο γίνεται και με τον καινούριο χρόνο, περνώντας προς Φλεβάρη, να ξαναγυρίσουμε Αθήνα για κάποιες εμφανίσεις.

Music Corner: Σας ευχαριστώ πολύ!
Πένυ Ραμαντάνη: Εμείς ευχαριστούμε!
Λευτέρης Πλιάτσικας: Να ‘σαι καλά!

——————-

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…