«Εύχομαι η δικιά μας γενιά να μπορέσει να κάνει να κάνει έστω το 1% αυτού που έκαναν οι μεγάλοι καλλιτέχνες του ’60 και του ’70» …

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Μαρίνα Σκοπελίτου
Φωτογράφηση: Ιωάννα Γκόγκου
Music Corner – 19/12/2011

Ο Γιώργος Σαμπάνης μας συστήθηκε πριν από λίγα χρόνια ως συνθέτης μέσα από το «Φιλί της ζωής» της Έλενας Παπαρίζου αλλά και ως ερμηνευτής μέσα από το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, τα «Χαράματα». Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει σταματήσει να μας εκπλήσσει!

Αν και αρκετά νεαρός έχει καταφέρει ήδη να ξεχωρίσει, γεγονός που αποδεικνύεται τόσο από την επιτυχία των ζωντανών εμφανίσεων του όσο και από τις συνεργασίες του – σε δημιουργικό επίπεδο – με πολλούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες της ελληνικής pop και λαϊκής μουσικής σκηνής, όπως η Πέγκυ Ζήνα, η Ραλλία Χρηστίδου, ο Γιώργος Μαζωνάκης, ο Πασχάλης Τερζής, ο Γιώργος Νταλάρας και πολλοί άλλοι.

Εμείς είχαμε την ευκαιρία να τον συναντήσουμε, ένα συννεφιασμένο απόγευμα του Δεκέμβρη στο Cafe Restaurant Breeze στη Μαρίνα Φλοίσβου, για να τον “ανακρίνουμε” …!

Music Corner: Είναι γνωστό ότι υπήρξες αθλητής του στίβου. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να σταματήσεις να ασχολείσαι με τον αθλητισμό και να αρχίσεις να ασχολείσαι αποκλειστικά με την μουσική;
Γιώργος Σαμπάνης: Πρόκειται για δύο διαφορετικές ιδιότητες. Είναι άλλο πράγμα να είσαι αθλητής και άλλο πράγμα να είσαι τραγουδιστής ή συνθέτης, οπότε όπως καταλαβαίνεις το ένα δεν έχει να κάνει με το άλλο. Δεν αποφάσισα να σταματήσω τον στίβο για να ξεκινήσω τη μουσική. Ο λόγος που σταμάτησα ήταν καθαρά λειτουργικός. Τα προβλήματα που έχει ο ελληνικός στίβος είναι εκείνα που με ώθησαν να αποφασίσω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο να εργάζομαι στο χώρο του αθλητισμού όσο μεγαλώνω και ανδρώνομαι. Έπρεπε να μπορώ μόνος μου να βγάζω τα προς το ζην και με το στίβο δεν γινόταν.

Music Corner: Πότε και πώς μπήκε η μουσική στη ζωή σου;
Γιώργος Σαμπάνης: Η μουσική υπήρχε στη ζωή μου πριν από το στίβο αλλά δεν υπήρχε ως επάγγελμα. Ουσιαστικά, η μουσική ήταν το μεγαλύτερο πάθος μου. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με αυτή από 5-6 χρονών, όταν πήγα στο ωδείο. Παράλληλα με την ενασχόληση μου με τον στίβο είχα πάντοτε μία μπάντα στην οποία έγραφα τραγούδια και με την οποία έκανα διάφορες μουσικές παραστάσεις σε μικρά στέκια. Κάποια στιγμή όταν αποφάσισα να σταματήσω με το στίβο, μου δόθηκε πολύς ελεύθερος χρόνος και έτσι άρχισα να τρέχω περισσότερο το θέμα της μουσικής. Αυτό κάποια στιγμή, μετά από λίγο καιρό, άρχισε να αποδίδει.

Music Corner: Τι μουσική άκουγες ως έφηβος;
Γιώργος Σαμπάνης: Άκουγα παλιομοδίτικο rock της δεκαετίας του ‘60 και του ‘70 με ξένο στίχο.

Music Corner: Ωστόσο, αν και ως νεαρότερος άκουγες rock μουσική τελικά δεν επέλεξες να ασχοληθείς με αυτή, καθώς τα τραγούδια που γράφεις είναι pop ή ακόμα και λαϊκότροπα…
Γιώργος Σαμπάνης: Το τι μπορώ εγώ να γράψω δεν έχει καμία σχέση με το τι μου αρέσει να ακούω. Μου αρέσει πολύ να ακούω κλασικά rock συγκροτήματα της δεκαετίας του ‘60 και του ‘70, παραδοσιακή ελληνική μουσική και τα τραγούδια των μεγάλων Ελλήνων συνθετών, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Σταύρος Κουγιουμτζής. Αυτή είναι η μουσική που μου αρέσει να ακούω και να μελετώ στον ελεύθερο χρόνο μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορώ να γράψω κάτι αντίστοιχο. Δεν σημαίνει, δηλαδή, ότι μπορώ να γράψω αυτά που έγραφαν οι μεγάλοι Έλληνες συνθέτες ή κάποιος από τους μεγάλους κλασικούς rockers. Κάνω αυτό που μπορώ…

Music Corner: Ποιο είναι το κίνητρο και ποια τα ερεθίσματα που σε οδηγούν να δημιουργήσεις ένα τραγούδι;
Γιώργος Σαμπάνης: Γράφω ένα τραγούδι για να καλύψω τη βασική μου ανάγκη να εκφραστώ μέσα από αυτό και την ανάγκη μου να κάνω μουσική. Έγραφα τραγούδια πολύ πριν μπω επαγγελματικά στο χώρο. Το πρώτο μου δισκογραφημένο τραγούδι, «Το φιλί της ζωής», γράφτηκε όταν ήμουν 17 χρονών. Γενικά, έγραφα τραγούδια σε μπάντες από τα 14. Σχετικά τώρα με τα ερεθίσματα πρέπει να σου πω ότι η μουσική είναι κάτι εντελώς ασυνείδητο, δεν είναι στίχος όπου ο δημιουργός μπορεί να σου πει ότι για να γράψω αυτούς τους στίχους σκέφτηκα αυτή την ιστορία ή σκέφτηκα την αγαπημένη μου. Η σύνθεση έχει να κάνει με μία πηγή που έχεις μέσα σου, η οποία παράγει μουσική. Από πού προέρχεται αυτή η πηγή και γιατί υπάρχει δεν μπορώ να το απαντήσω και φαντάζομαι ότι δεν μπορεί να ξέρει κάποιος. Έχει ίσως να κάνει με μουσικές  που ακούω, με καταστάσεις που έζησα ή που μου διηγήθηκαν άλλοι, με το περιβάλλον στο οποίο απευθύνομαι και από το οποίο γνωρίζω πράγματα; Αλήθεια δεν ξέρω. Ότι κι αν είναι όμως αυτό, “ευτυχώς που υπάρχει” όπως λέει και το τραγούδι μου και ευτυχώς που μου δίνει την δυνατότητα να δημιουργώ πράγματα, να εκφράζομαι και να βρίσκω κάπου λόγο και αιτία να υπάρχω.

Music Corner: Συνήθως γράφεις τη μουσική στην οποία αργότερα προστίθενται οι στίχοι ή αντιθέτως σου δίνονται κάποιοι στίχοι με βάση τους οποίους δουλεύεις;
Γιώργος Σαμπάνης: Και τα δύο. Μπορώ να σου πω περιπτώσεις που έγινε το ένα ή το άλλο. Θα σου φέρω παραδείγματα τραγουδιών που αποτέλεσαν επιτυχίες για τα charts, όπως «Το φιλί της ζωής» του οποίου τη μουσική έγραψα όταν ήμουν μικρός και μετά από χρόνια την εμπιστεύτηκα στον κύριο Δόξα, ο οποίος έγραψε τους στίχους. Στο «Μυστήριο τρένο» πάλι γράφτηκε πρώτα η μουσική και ύστερα γράφτηκε ο στίχος. Αντίθετα, στο τραγούδι «Οι άντρες δεν κλαίνε» του Γιώργου Μαζωνάκη, το οποίο επίσης έγινε επιτυχία, μου ήρθε ο στίχος και εγώ έκανα τη μουσική πάνω σ’ αυτόν, όπως έγινε και στο «Σ’ αφήνω στον επόμενο».

Music Corner: Απ’ ότι είδα έχεις κάνει κάποιες απόπειρες να γράψεις στίχους για τραγούδια, όπως στο «Αυτός» των Ονιράμα. Θα συνεχίσεις αυτή την προσπάθεια; Σε εκφράζει όσο σε εκφράζει η σύνθεση;
Γιώργος Σαμπάνης: Μου είναι δύσκολο να γράψω στίχους και να εκφράσω τα συναισθήματα μου μέσα από αυτούς. Όταν το κάνω και θεωρώ ότι το στιχουργικό αποτέλεσμα  είναι ολοκληρωμένο, παίρνω το θάρρος καλλιτεχνικά να τους δημοσιοποιήσω. Δεν είναι κάτι που επιδέχεται προσπάθεια, είναι κάτι που έρχεται. Έρχεται ένα θέμα ή ένας στίχος και εγώ αυτό που κάνω είναι να τον καταγράφω, όπως άλλωστε γίνεται και με ένα μουσικό θέμα. Έρχεται μία έμπνευση και εγώ απλά έχω βρει έναν τρόπο να εργάζομαι πάνω σε αυτή και να την κάνω λίγο καλύτερη από την αρχική. Είναι όπως όταν παίρνεις ένα κομμάτι πολύ όμορφο ξύλο και αρχίζεις να το πελεκάς σιγά-σιγά και να το σκαλίζεις. Αυτό που θα φτιάξεις  μπορεί να είναι πάρα πολύ άσχημο ή πάρα πολύ όμορφο. Το ξύλο όμως υπήρχε και ήταν πολύ όμορφο. Κάτι αντίστοιχο είναι το να φτιάξεις ένα τραγούδι, δηλαδή ουσιαστικά είναι “μαστοριά”. Όταν καλύπτει την αισθητική σου, γιατί η μουσική για μένα είναι θέμα αισθητικής, τότε ίσως να αποφασίσεις να το μοιραστείς πρώτα με την οικογένεια σου και τους ανθρώπους που αγαπάς πολύ και αν και αυτοί πουν ότι είναι ωραίο τότε συνήθως το δημοσιοποιείς. Εγώ γενικά είμαι λίγο πιο κλειστός και τα τραγούδια μου τα δείχνω σε πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους και αν εκείνοι μου πουν αυτό που πιστεύω και εγώ τότε αποφασίζω να τα δημοσιοποιώ όταν βρω την ευκαιρία και τον τρόπο.

Music Corner: Τι πιστεύεις ότι έχει μεγαλύτερη σημασία σε ένα τραγούδι, ο στίχος ή η μουσική;
Γιώργος Σαμπάνης: Ο στίχος, διότι θεωρώ πολύ σπουδαία την εργασία του στιχουργού. Δεν έχουμε να κάνουμε με μουσικά θέματα όπου θα μιλούσαμε μόνο για μουσική. Για παράδειγμα αν έγραφα μουσική για ταινίες εκεί θα κοιτούσα μόνο τη μουσική, δηλαδή κάτι που να σε ταξιδεύει, να σε πηγαίνει αλλού και να σου αποκαλύπτει όλα σου τα συναισθήματα απλά με μουσικές μελωδίες. Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον και ήθελα να το κάνω κάποια στιγμή. Στα τραγούδια, όμως, ο στίχος και η μουσική είναι fifty fifty, είναι ένα “πάντρεμα” μοιρασμένο εξίσου. Στο πάντρεμα αυτό, πιστεύω ότι το επίπεδο του λόγου είναι αυτό που καθορίζει όχι την εμπορική επιτυχία, αλλά την ποιότητά του. Ουσιαστικά, θεωρώ ότι ένα τραγούδι γίνεται εμπορική επιτυχία από το πόσο πιασάρικη είναι η μουσική του, αλλά παραμένει στο χρόνο και γίνεται υπόδειγμα λόγω του στίχου. Ας πούμε το τραγούδι «Μένω εκτός»  που τραγούδησε η Ελευθερία Αρβανιτάκη, έχει μία αρμένικη μελωδία η οποία είναι εξαιρετική και απίστευτα ταξιδιάρικη, ο στίχος όμως είναι ακόμη πιο φανταστικός. Έτσι, έγινε ένα πάντρεμα πολύ σπουδαίο και προέκυψε ένα πολύ σπουδαίο τραγούδι. Αυτό είναι ένα τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό, μπορώ να σου πω 50 αριστουργήματα που έχουν γράψει άλλοι συνθέτες, όπως το «Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα» και το «Η ζωή μου όλη» του Άκη Πάνου στα οποία ο στίχος είναι συγκλονιστικός. Λες πως δεν μπορεί να γράφτηκε τέτοιος στίχος…

Music Corner: Ο δεύτερος προσωπικός σου δίσκος με τίτλο «Μυστήριο τρένο», έχει κυκλοφορήσει εδώ και αρκετούς μήνες. Πιστεύεις ότι σε σχέση με τον πρώτο σου δίσκο είναι ένα βήμα παραπέρα;
Γιώργος Σαμπάνης: Το «Μυστήριο Τρένο» είναι όντως καλύτερος δίσκος από τα «Χαράματα». Αυτό οφείλεται κατ’ αρχάς στο ότι πλέον έχω μεγαλύτερη εμπειρία, γράφοντας τραγούδια εδώ και τέσσερα χρόνια, ενώ τότε έγραφα τα πρώτα μου τραγούδια. Επίσης, έχει να κάνει με το γεγονός ότι συνεργάστηκα με πολλούς ανθρώπους, όπως η  Ελεάνα Βραχάλη, ο Θάνος Παπανικολάου, ο Δημήτρης Φάκος και ο Χρήστος Σούμκας, τον οποίο θεωρώ εξαιρετικό μουσικό. Όλοι μαζί κυνηγήσαμε τις καλύτερες στιγμές από τον καθένα. Επιπλέον, έχει να κάνει με το χρόνο που είχαμε για να φτιάξουμε το δίσκο, αφού τον πρώτο μου δίσκο τον κάναμε σε 6 μήνες ενώ αυτόν τον κάναμε σε ενάμιση χρόνο. Έχει μεγάλη διαφορά. Τέλος, έπαιξε ρόλο η έμπνευση. Ίσως, να μας δόθηκαν καλύτερες στιγμές έμπνευσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο πρώτος δίσκος δεν ήταν καλός, θεωρώ ότι είχε πολύ καλά πράγματα μέσα, αν και ήταν η πρώτη δουλειά ενός άπειρου ατόμου το οποίο έφτιαχνε ένα δίσκο χωρίς να έχει ξαναφτιάξει ποτέ ένα τραγούδι ολοκληρωμένο ή να έχει παρακολουθήσει ποτέ την ενορχήστρωση ενός τραγουδιού.

Music Corner: Μέχρι στιγμής λοιπόν έχεις κάνει δύο προσωπικά άλμπουμ, 1 mini άλμπουμ, το «Μέρες που δεν σου ‘πα σ’ αγαπώ», 2 singles και έχεις γράψει τη μουσική στα τραγούδια πολλών άλλων καλλιτεχνών. Αν σου ζητούσα να αναφέρεις μία στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα σου, την οποία  θεωρείς ως την πιο σημαντική, ποια θα επέλεγες;
Γιώργος Σαμπάνης: Η πιο σημαντική στιγμή μέχρι τώρα είναι η συνεργασία  μου με τον Μάνο Ελευθερίου. Θεωρώ ότι είναι μια άπιαστη καλλιτεχνική προσωπικότητα και ότι ως άνθρωπος είναι ένας μύθος. Ωστόσο, δεν θα ήθελα να αδικήσω κανέναν εξαιρετικό συνάδελφο όπως τον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος αποτελεί για μένα τη μεγαλύτερη μουσική επιρροή τραγουδιστικά ή την Έλενα Παπαρίζου, την Πέγκυ Ζήνα, τον Γιώργο Μαζωνάκη και τον Πασχάλη Τερζή. Όλοι τους είναι άνθρωποι που εκτιμώ και θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίοι σε αυτό που κάνουν, ότι έχουν προσωπικό ύφος και στίγμα στο χώρο και γι’ αυτό ακριβώς παρέμειναν τόσα χρόνια ο καθένας στο είδος του. Τους αγαπώ που κατάφεραν και άγγιξαν τα τραγούδια μου με τον τρόπο που τα άγγιξαν. Ο Μάνος Ελευθερίου όμως αποτελεί για μένα ένα καλλιτεχνικό στίγμα τεράστιο. Παθαίνω πλάκα κάθε φορά που ακούω τα τραγούδια του.

Music Corner: Φαντάζομαι ότι θα είναι μεγάλη η συγκίνηση σου κάθε φορά που φτιάχνετε ένα τραγούδι μαζί.
Γιώργος Σαμπάνης: Όταν φτιάχνω ένα τραγούδι με τον Μάνο δεν το πιστεύω. Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να πιστέψω ακόμη και το γεγονός ότι κάνουμε παρέα!

Music Corner: Διαβάζοντας κάποιες παλαιότερες συνεντεύξεις σου, μου δόθηκε η εντύπωση ότι είσαι ένας καλλιτέχνης που τον απασχολεί το θέμα της χημείας στις συνεργασίες του, δηλαδή το να ταιριάζει με τους καλλιτέχνες. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Γιώργος Σαμπάνης: Ναι. Με την Πέγκυ είμαστε φίλοι, πίνουμε καφέ, λέμε τα δικά μας  και βγαίνουμε μαζί. Μπορεί να πάμε σε μία μουσική παράσταση ή να φάμε μαζί. Συζητούμε για το δικό μου άλμπουμ και για το δικό της και  έχουμε πολύ θετική ενέργεια ο ένας για το υλικό του άλλου. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Γιώργο Μαζωνάκη, αλλά και με τον κύριο Νταλάρα και τον Μάνο Ελευθερίου. Όσο παράξενο και να φαίνεται, υπάρχει μία τρομερή εκτίμηση και ένας θαυμασμός. Μου αρέσει να τους ακούω να μιλούν και εκείνοι μου δίνουν χώρο να συζητήσουμε, γι’ αυτό το λόγο μπορούμε να κάνουμε παρέα. Το ίδιο συνέβαινε και με την Έλενα (Παπαρίζου), την οποία τώρα λόγω Σουηδίας και προγράμματος την έχω χάσει λίγο αλλά ελπίζω ότι θα ξαναβρεθούμε.

Music Corner: Με ποιους καλλιτέχνες, πέρα από αυτούς που έχεις συνεργαστεί μέχρι τώρα, θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;
Γιώργος Σαμπάνης: Επειδή θέλω να γίνονται καλά τραγούδια αυτό που με ενδιαφέρει είναι να συνεργάζομαι με ανθρώπους που θα βάζουν σωστούς στίχους στα τραγούδια μου, είτε είναι επώνυμοι είτε όχι, ώστε να φτιάχνουμε όμορφα τραγούδια. Όποιος λοιπόν έχει την ικανότητα να γράφει καλούς στίχους …παρακαλώ ας επικοινωνήσει μαζί μου! Από κει και πέρα θεωρώ κάποιους ανθρώπους μύθους στη δουλειά μας και δεν θα τολμούσα να σκεφτώ ότι θα μπορέσω να συνεργαστώ μαζί τους. Δεν μιλώ μόνο για τραγουδιστές, γιατί το τραγούδι είναι αποτέλεσμα τεσσάρων πραγμάτων: ενορχήστρωση, μουσική, στίχος και ερμηνεία. Αυτοί οι 4 παράγοντες, αδιάφορο με ποια σειρά, έχουν την ίδια βαρύτητα. Όταν 4 καλλιτέχνες δένουν τα χέρια και δίνουν ότι καλύτερο έχουν, μπορείς να έχεις ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Υπήρξαν συγκλονιστικές στιγμές όπως όταν βρέθηκε ο Ξαρχάκος, ο Γκάτσος και η Σωτηρία Λεονάρδου και έκαναν το «Ρεμπέτικο» ή όταν βρέθηκε η Νικολακοπούλου, ο Κραουνάκης και η Πρωτοψάλτη και έκαναν το «Ανθρώπων έργα». Εγώ εύχομαι η δικιά μας, η νέα η γενιά, να μπορέσει να κάνει να κάνει έστω το 1% αυτού που έκαναν οι μεγάλοι καλλιτέχνες του ’60 και του ’70 και να παράγει επιτέλους όμορφη μουσική και όμορφα ελληνικά τραγούδια που θα τραγουδιούνται μετά από χρόνια. Θέλω να αφήσουμε πράγματα πίσω μας και να βρεθούν παιδιά που να γράψουν όμορφα ερωτικά τραγούδια αλλά και τραγούδια για τις δυσκολίες που υπάρχουν στη ζωή σήμερα. Να τα φτιάξουμε και να τα δώσουμε στον κόσμο να τα τραγουδάει. Όπως συνέβαινε παλιότερα, όταν η Ελλάδα τραγουδούσε τους ποιητές της. Αυτό θα πρέπει να ξαναγίνει. Από εκεί και πέρα υπάρχουν ερμηνευτές με πολύ καλές φωνές για να τα τραγουδήσουν, από τους πολύ μεγάλους σαν τον Γιάννη Πάριο, τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Γιώργο Νταλάρα και την Ελένη Βιτάλη που είναι τεράστιοι, μέχρι τους καινούργιους οι οποίοι έχουν το δικό τους προσωπικό ύφος, το δικό τους στυλ και φοβερές φωνητικές δυνατότητες, όπως η  Έλενα και η Πέγκυ, ο Τερζής, ο Ρέμος και ο Χατζηγιάννης.

Music Corner: Μία δύσκολη κατάσταση που μπορεί κάποια στιγμή να αντιμετωπίσει ένας καλλιτέχνης εξαιτίας της φύσης της δουλειάς του είναι η αρνητική κριτική. Εσύ πώς την αντιμετωπίζεις;
Γιώργος Σαμπάνης: Την πρώτη φορά που διάβασα αρνητική κριτική, η οποία ήταν …από εσάς, στο MusicCorner, μου ‘ρθε να βάλω τα κλάματα! Αλήθεια! Αλλά ήταν και ένα πολύ μεγάλο μάθημα για μένα γιατί κατάλαβα ότι η μουσική είναι θέμα αισθητικής και κάτι εντελώς υποκειμενικό. Τώρα που περνάει ο καιρός και μετά από τέσσερα χρόνια που διαβάζω είτε θετικές είτε αρνητικές κριτικές ξέρω ότι τα πάντα πρέπει να τα αντιμετωπίζεις με ψυχραιμία. Στο κάτω – κάτω δεν θα αλλάξει τίποτα στην προσωπική σου προσπάθεια να κάνεις καλή μουσική. Ό,τι και να γράψει κανείς για σένα, δεν θα γίνεις ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος…

Music Corner: Δεν πιστεύεις ότι μέσα από την κριτική μπορείς να γίνεις καλύτερος;
Γιώργος Σαμπάνης: Όχι. Ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος. Οι δυνατότητες μας είναι αυτές που είναι, αν προσπαθούμε πολύ θα τις πετύχουμε είτε στο 100%, είτε στο 80%, είτε στο 90%. Έτσι ήταν και ο πρωταθλητισμός. Ό,τι και να ακούσω από τους υπόλοιπους ανθρώπους δεν θα αλλάξει μέσα μου η πηγή που μου δίνει την έμπνευση να γράφω τραγούδια. Δεν θα γίνω Μπετόβεν ούτε Μπαχ. Ο Σαμπάνης θα παραμείνω και αυτό μπορώ να γράψω. Αντιθέτως, η κριτική στην προσωπική μου ζωή, στο να βελτιωθώ σαν άνθρωπος δηλαδή, έχει πολύ μεγάλη σημασία για μένα όταν προέρχεται από ανθρώπους που ξέρω ότι με αγαπούν και είναι καλοπροαίρετοι.

Music Corner: Υπάρχει κάποιο δικό σου τραγούδι, το οποίο ενώ εσύ πίστευες ότι θα γίνει επιτυχία, τελικά δεν είχε τόσο μεγάλη απήχηση στο κοινό;
Γιώργος Σαμπάνης: Τα «Χαράματα». Θεωρούσα ότι ήταν ένα τραγούδι το οποίο θα γινόταν επιτυχία, όμως δεν έγινε. Μετά από χρόνια βέβαια οι άνθρωποι που ακούν τη μουσική μου, το ζητούν, οπότε έχει μία θέση στο ρεπερτόριό μου. Είναι ένα τραγούδι που το ξέρει ο κόσμος αλλά που δεν έφτασε ποτέ στην κορυφή των charts, έγινε επιτυχία μετά από πολύ καιρό.

Music Corner: Θα ήθελες να μιλήσουμε για την κρίση την οποία βιώνουμε; Εσένα ως άτομο πως σε έχει επηρεάσει η κρίση, η οποία είναι οικονομική αλλά και κοινωνική;
Γιώργος Σαμπάνης: Με έχει κάνει να έχω δεύτερες σκέψεις για το πώς πρέπει να διαχειριστώ τα οικονομικά μου θέματα και την κοινωνική κατάσταση γύρω μου. Βλέπω ανθρώπους που υπεραγαπώ και με τους οποίους έχω ζήσει μια ζωή, φίλους μου ή συγγενικά άτομα, να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και προσπαθώ με τον τρόπο μου να είμαι πλάι τους. Προς το παρόν, εγώ δεν αντιμετωπίζω οικονομικό πρόβλημα αλλά προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο συνετός, διότι νομίζω ότι στις μέρες μας δεν είναι για πολλές “εξυπνάδες”. Τα πράγματα είναι δύσκολα και το βλέπεις παντού, στους δρόμους που είναι άδειοι μετά τις 11 η ώρα, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες απασχολούσαν 40 υπαλλήλους και τώρα απασχολούν 4, στις απολύσεις που συμβαίνουν παντού, στις μειώσεις, στα κομμένα δώρα και στα νυχτερινά μαγαζιά τα οποία είναι γεμάτα από κόσμο αλλά δεν κάνουν τζίρους διότι ο κόσμος δεν έχει την δυνατότητα να αγοράζει μπουκάλια και έτσι μένει με το ποτό. Τα πράγματα είναι δύσκολα και όποιος πει ότι δεν το παρατηρεί ζει σε άλλο κόσμο και άλλη πραγματικότητα και ντροπή του! Μέσα σε αυτή την κατάσταση, αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς οι καλλιτέχνες είναι να προσπαθήσουμε όσο μπορούμε ώστε ο κόσμος που έρχεται να μας ακούσει να νιώσει ευτυχισμένος και χαρούμενος και όχι απλά να ξεχάσει αυτό που του συμβαίνει. Να πει ότι εγώ είμαι στην Ελλάδα και περνάω καλά!

Music Corner: Εκτός από αυτό, τι άλλο πιστεύεις ότι μπορούν να προσφέρουν οι καλλιτέχνες σε περιόδους όπως αυτή που διανύουμε σήμερα;
Γιώργος Σαμπάνης: Πάρα πολλά. Οι καλλιτέχνες γενικά μπορούν να παίξουν ρόλο διότι αυτό που γαλουχεί, δυναμώνει και κάνει τους ανθρώπους να ελπίζουν και να ονειρεύονται για το μέλλον είναι η μόρφωση και ο πολιτισμός και η μουσική είναι μία μορφή πολιτισμού.

Music Corner: Ας αλλάξουμε λίγο κλίμα… Φέτος εμφανίζεσαι στη μουσική σκηνή “4711” στο Κολωνάκι. Θα ήθελες να μας μιλήσεις λίγο για αυτό;
Γιώργος Σαμπάνης: Οι εμφανίσεις γίνονται κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο. Το μαγαζί βρίσκεται στο Κολωνάκι, Καρνεάδου 25, στο κέντρο του Λαιμού. Μαζί με την Ειρήνη Παπαδοπούλου, την Wiveca Hartmann και τη μπάντα μου, πέντε φοβερούς μουσικούς και τρομερούς τύπους,  ξεκινήσαμε τις εμφανίσεις στις αρχές Οκτωβρίου. Το 4711 είναι ένας χώρος νεανικός, ο οποίος  φτιάχτηκε πέρσι κατά παραγγελία, αφού ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού ήρθε και με άκουσε σε μία από τις εμφανίσεις μου μαζί με την Άννα, στο «Fabulous show». Είχε έρθει στα καμαρίνια και μου είπε: «Θέλω να φτιάξω ένα μαγαζί για σένα» και εγώ του απάντησα: «Φτιάξ’ το εσύ και βλέπουμε». Τελικά, όντως το έφτιαξε! Όταν με πήρε τηλέφωνο, έπαθα σοκ που ένα μαγαζί φτιάχτηκε για μένα, αισθάνθηκα φοβερά. Όταν το πρωτοείδα ήταν γιαπί, τέσσερις τοίχοι, όταν όμως το είδα έτοιμο είπα «Πότε ξεκινάμε;». Το αγαπώ πάρα πολύ. Είναι κομμάτι δικό μου. Το  video clip για το τραγούδι «Η ζωή μου σαν το φύλλο στον αέρα» γυρίστηκε σ’ αυτό το μαγαζί γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή το λατρεύω. Αισθάνομαι ότι είναι προσωπική μου υπόθεση το αν θα πετύχει. Μέχρι τώρα βέβαια, είναι πάρα πολύ επιτυχημένο, δόξα τω Θεώ. Σε δύσκολους καιρούς το μαγαζί έχει κόσμο, που έρχεται και μας τιμά όπως και πέρυσι.

Music Corner: Πριν από ελάχιστες μέρες κυκλοφόρησε το τραγούδι «Εγώ θα τραγουδήσω» του οποίου τη μουσική έχεις γράψει εσύ και το οποίο ερμηνεύει η Πέγκυ Ζήνα…
Γιώργος Σαμπάνης: …και τους στίχους έχει γράψει ο Νίκος Μωραΐτης, ο οποίος είναι 100% στιχουργός, pure talent. Ο Νίκος Μωραΐτης ανήκει  σε εκείνους τους ανθρώπους της νέας γενιάς τους οποίους χαίρεσαι να τους ακούς και να δουλεύεις μαζί τους. Η παραγωγή και η ενορχήστρωση είναι του Τόνυ Μαυρίδη, ο οποίος είναι ένα παιδί που για μένα έχει φοβερές ιδέες και γι’ αυτό εργάζομαι μαζί του και φτιάχνουμε τραγούδια. Το τραγούδι αυτό φτιάχτηκε για την Πέγκυ, η οποία το ερμηνεύει με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο αν παρατηρήσεις. Το «Εγώ θα τραγουδήσω» αποτελεί μία πρόταση, που ελπίζω ότι θα αρέσει στον κόσμο και θα περιλαμβάνεται στο νέο cd της Πέγκυς το οποίο θα κυκλοφορήσει λίγο πριν τις γιορτές του Πάσχα από την EMI. Η δουλειά αυτή θα περιέχει τραγούδια, των οποίων τους στίχους έχει γράψει ο Νίκος Μωραΐτης ως επί το πλείστον αλλά και ο Μάνος Ελευθερίου και η Ελένη Γιαννατσούλια. Τη μουσική στα περισσότερα τραγούδια την έχω γράψει εγώ. Στο δίσκο θα περιλαμβάνονται επίσης, διασκευές από πολύ όμορφα τραγούδια του εξωτερικού. Επίσης, ξέρω ότι θα υπάρχει και ένα τραγούδι του Στέλιου Ρόκκου, το οποίο είναι πολύ όμορφο και είχα την τύχη να το ακούσω και ένα τραγούδι του Χρήστου Δάντη, το οποίο είναι και αυτό πάρα πολύ όμορφο. Μιλάμε για έναν φοβερό δίσκο. Όλοι μαζί οι δημιουργοί βάλαμε το λιθαράκι μας για να φτιαχτεί ένα φοβερό μουσικό αποτέλεσμα και όλοι μαζί πάμε δυνατά να τιμήσουμε μία τραγουδίστρια η οποία μας έχει τιμήσει στο παρελθόν και την οποία πιστεύουμε πολύ. Είμαστε μία πάρα πολύ αγαπημένη ομάδα.

Music Corner: Εκτός από την συνεργασία σου με την Ζήνα ετοιμάζεις κάτι άλλο αυτή την περίοδο;
Γιώργος Σαμπάνης: Κάνω πράγματα που δεν είναι ανακοινώσιμα, γιατί δεν είναι σίγουρα. Έκανα ένα τραγούδι για τον Γιάννη Πλούταρχο και έχουμε ετοιμάσει ένα ακόμη τραγούδι, το οποίο ίσως θα κυκλοφορήσει με το repackaging του άλμπουμ. Επίσης, έχω κάνει κάποια τραγούδια για τον Νίκο Οικονομόπουλο σε στίχους της Ελένης Γιαννατσούλια και  ετοιμάζω κάποια τραγούδια και για τον Γιώργο Μαζωνάκη. Το επόμενο άλμπουμ μου είναι αυτό που με απασχολεί αφού ήδη το «Μυστήριο τρένο» μετράει πέντε singles. Ενδέχεται να βγάλω και ένα έκτο, αλλά δεν ξέρω… μην βγάλουμε στο τέλος και τα 10 τραγούδια από το δίσκο singles (γέλια)! Ίσως θα πρέπει να το ανανεώσουμε λίγο. Αυτό είναι  μία συζήτηση που πρέπει να την κάνω με τη Universal για το αν θα χρειαστεί repackaging στο άλμπουμ ή αν θα προχωρήσουμε με κάτι καινούργιο…

Music Corner: Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;
Γιώργος Σαμπάνης: Όσον αφορά την εργασία μου, θα ήθελα να γράφουμε καλά τραγούδια και να μπορώ πάντα να αντιμετωπίζω το χώρο του live και το κάθε άλμπουμ ως μία φοβερή πρόκληση. Να με ενδιαφέρει πάντα, γιατί αν χαθεί αυτό το ενδιαφέρον θα θέλω να πάω σπίτι μου και να κάνω τον γυμναστή που είναι και το επάγγελμά μου. Όσον αφορά τα όνειρα για την προσωπική μου ζωή, κάποια στιγμή θέλω να κάνω οικογένεια. Μπορεί να μην είναι στα άμεσα σχέδια μου καθώς δεν νιώθω έτοιμος ακόμα, αλλά κάποια στιγμή θέλω.

Music Corner: Και παιδιά φαντάζομαι…
Γιώργος Σαμπάνης: Πολλά! Ναι, μ’ αρέσει αυτό, αλλά να μπορώ να το υποστηρίξω.

Music Corner: Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να αποκτήσεις;
Γιώργος Σαμπάνης: Το μόνο που θα ήθελα να αποκτήσω κάποια στιγμή είναι ένα …άλογο! Αυτό, τίποτα άλλο!

Music Corner: Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα. Ως γιορτή τα Χριστούγεννα σου αρέσουν;
Γιώργος Σαμπάνης: Πιστεύω στο Θεό. Τα Χριστούγεννα είναι μία από τις πιο σημαντικές γιορτές για όσους πιστεύουν, αφού τότε γεννήθηκε ο Χριστός. Αν μπορέσεις να μπεις στο κλίμα και να το νιώσεις είναι συγκλονιστικό! Όχι στα Χριστούγεννα, την εμπορική γιορτή, που βάζουμε φωτάκια στους δρόμους, αγοράζουμε τα πάντα και τρώμε ότι μπορεί να υπάρχει, αλλά στα Χριστούγεννα ως έννοια. Να τα παρακολουθήσεις! Δυστυχώς, με τον τρόπο που κινείται η ζωή μας χάνουμε όλα αυτά τα πολύ όμορφα πράγματα, δηλαδή δεν τα βιώνουμε ως έννοιες. Εγώ έχω πολλά χρόνια να τα βιώσω και δυστυχώς αφήνω τη ζωή μου να περνάει χάνοντας όμορφα και σημαντικά πράγματα, κάτι που το γνωρίζω αλλά πώς να το αλλάξω; Εύχομαι αυτά τα Χριστούγεννα να τα περάσω με τους πολύ δικούς μου ανθρώπους. Εύχομαι να βρεθώ και πάλι στο stage στο 4711 και να περάσω πολύ καλά με τους ανθρώπους που αγαπώ το βράδυ, γιατί ξέρεις οι άνθρωποι που έρχονται και μας τιμούν τις μέρες των Χριστουγέννων στα μαγαζιά θέλουν να τα περάσουν μαζί μας και αυτό είναι συγκλονιστικό. Εύχομαι να μαγειρέψει η μητέρα μου και να φάω όλα αυτά τα φοβερά φαγητά που φτιάχνει. Επίσης, εύχομαι κάποιοι άνθρωποι, που με ενδιαφέρουν πάρα πολύ, να έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν δώρα ώστε να μην αισθανθούν άβολα και να μπορέσουν να είναι κοντά μας με τον τρόπο που θέλουν, διότι οι περισσότεροι από αυτούς έπαιρναν έναν μισθό «α» και τώρα παίρνουν …τον «α» μείον! Τέλος, εύχομαι αυτά τα Χριστούγεννα  όλος ο κόσμος να νιώσει ζεστά, οικογενειακά και αισιόδοξα. Να νιώσει ότι όλα θα πάνε καλύτερα, άλλωστε τα Χριστούγεννα γεννιέται η ελπίδα. Αυτό είναι το μήνυμα…

——————-

——————-

*** Ευχαριστούμε το Cafe Bar Restaurant «BREEZE» για τη φιλοξενία (Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο / 210.9889094)…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here