Το πορτραίτο μιας γυναίκας…

10/2/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Θανάσης Μαϊκούσης
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Προφανώς είναι κάποιο …τάμα που έχω κάνει εν αγνοία μου με το Nueva Trova και κάθε φορά που πηγαίνω να παρακολουθήσω κάποιο live ξεκινάει ο …κατακλυσμός του Νώε! Παρ’ όλα αυτά επειδή το αποτέλεσμα πάντα με αποζημιώνει επιστράτευσα ό,τι μπορούσε να με προστατέψει από τη νεροποντή και κατηφόρισα μέχρι την οδό Βλαχάβα το βράδυ της Δευτέρας…

Η ατμόσφαιρα ήταν πιο ζεστή απ’ ότι συνήθως. Τα φώτα έχουν ήδη χαμηλώσει. Στη σκηνή στέκεται ένα κορίτσι το οποίο έχω δει μόνο στην τηλεόραση και ποτέ ζωντανά. Η Σάσα Παπαλάμπρου! Συνήθως είναι το τελευταίο που κοιτάζω αλλά οφείλω να το πω, το στυλ της είναι εξαιρετικό. Πολύ κοντό γαλλικό καρέ, μαύρο φόρεμα σε κλασσική γραμμή Α και μαύρες γόβες. Την πλαισιώνουν τρεις εξαιρετικοί μουσικοί, κάποιους από τους οποίους είχε τύχει να δω παλιότερα και σε άλλα μουσικά σχήματα. Σάκης Βαργεμτζίδης στο πιάνο, Αποστόλης Καλτσάς στο μπάσο και Τάσος Πέππας στα τύμπανα. Τρία όργανα και μια φωνή. Τόσο απλά και ουσιαστικά.

Και το κορίτσι ξεκινάει να τραγουδάει… Τα τραγούδια μπλέκονται γλυκά μεταξύ τους. Ξεκινάει με το «Πορτραίτο» του Νίκου Κολλάρου (ο οποίος  έχει επιμεληθεί την παράσταση και είναι ο υπεύθυνος για το «σενάριο» των  τραγουδιών) και συνεχίζει με το «Καίγομαι» και τις «Μοίρες». Ξαρχάκος, Κραουνάκης, Νικολακοπούλου, Ζούδιαρης, Παπαδημητρίου, Καλαντζόπουλος… ειδωμένοι από μια jazz/cabaret σκοπιά και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Θεατρικό στήσιμο, διακριτική πρόζα ανάμεσα στα τραγούδια για να μας βοηθήσει να μπούμε στο νόημα και ένα κομμάτι κομμένο χαρτί στο video wall με λέξεις που εναλλάσονται δίνοντας τη θεματική των τραγουδιών. Χαρά/ Θυμός/ Νύχτα…

Έχουμε φτάσει στη μέση του προγράμματος και η ατμόσφαιρα ελαφραίνει. “Je ne veux pas travailler” και πλέον είμαι σίγουρη πως βρίσκομαι σε κάποιο μικρό καμπαρέ στο Παρίσι! Και οι εκπλήξεις συνεχίζονται. Από το Χιώτη στην Aretha και με τα φώτα σχεδόν σβηστά περνάμε στο πιο σκοτεινό μέρος της παράστασης όπου ξεχωρίζει ένα medley ανάμεσα στα “Glory Box/ Damn your eyes/ Απόψε σιωπηλοί”. Ανάμεσα σε όλο αυτό το ταξίδι παρεμβάλονται και πρωτότυπα τραγούδια του Νίκου Κολλάρου (“Χαρά”/ “Μαύρη BMW”/ “Όταν γυρνάω απ’ τη δουλειά”) καθώς και ένα του Απόστολου Καλτσά (“Αδιόρθωτη Καρδιά”) τα οποία έχουν ταιριάξει απόλυτα τόσο με τη φωνή της Σάσας όσο και με το κλίμα της παράστασης.

Πλησιάζουμε σιγά σιγά στο τέλος. Πέρασμα από international μονοπάτια με δύο τραγούδια μη αναμενόμενα για μένα που όμως δε με ξένισαν καθόλου: “Que Hiciste” και “Non ti scordar mai di me”. Από το μικρόφωνο η Σάσα Παπαλάμπρου μας παρουσιάζει τους μουσικούς της. Ευχαριστεί όλους όσους παρακολούθησαν αυτό το αριστοτεχνικό πορτραίτο. Ακούμε ακόμα ένα πολύ όμορφο τραγούδι το «Βήματα με κόκκινα παπούτσια» σε μουσική Σάκη Βαργιεμτζίδη πάνω σε ποίηση του Γ. Δουατζή ο οποίος ήταν παρών στη βραδιά. Το χειροκρότημα θερμό. Η βραδιά κρατάει λίγο ακόμα. Ζητάμε ξανά και ξανά τα τραγούδια. Δεν πειράζει, και την επόμενη Δευτέρα και τη μεθεπόμενη πάλι εκεί θα είμαστε για να τα απολαύσουμε ξανά…!

Και επειδή το βεντετιλίκι πάει αντιστρόφως ανάλογα με το ταλέντο η Σάσα όχι μόνο δέχτηκε να μας μιλήσει αμέσως μετά το τέλος της παράστασης αλλά σαν γνήσιες ρομαντικές ψυχές που είμαστε βγήκαμε να συζητήσουμε στη βροχή!

Music Corner: Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα μετά από μια τέτοια βραδιά;
Σάσα Παπαλάμπρου: Τα πρώτα συναισθήματα είναι πραγματικά πάρα πολύ θετικά γιατί ομολογουμένως υπό συνθήκες καιρού που είναι κρύος υπήρχε ένα αντιστρόφως ανάλογο συναίσθημα, πολύ θερμό! Ο κόσμος αν και εκ των πραγμάτων ξεκινώντας από το σπίτι του να έρθει περνούσε από αυτή τη διαδικασία την κλειστή που δημιουργούν αυτές οι συνθήκες οι εξωτερικές, πραγματικά μπαίνοντας μέσα δημιουργήθηκε ένα πολύ όμορφο κλίμα και νομίζω ότι γίναμε όλοι μια παρέα. Οπότε νομίζω ότι το νόημα της παράστασης και το σενάριο έγινε αντιληπτό, αποδεκτό και και είχαμε μια πάρα πολύ καλή επικοινωνία με τον κόσμο.

Music Corner: Πιστεύω ότι ταίριαξε πολύ η παράσταση και εσύ με το στυλ του μαγαζιού, με το κόκκινο βελούδο…
Σάσα Παπαλάμπρου: Ποιο είναι το «παράδοξο»: το ασπρόμαυρο πορτραίτο που αρχικά είχε σχεδιάσει ο Νίκος Κολλάρος – που είναι δική του η παράσταση – όπως και η σκηνογράφος η Ελένη Στρούλια πραγματικά ήρθε και έδεσε με αυτό το κόκκινο βελούδο που εντοπίσατε και δημιουργήθηκε μάλλον ένα καινούριο χρώμα ανάμεσα στο Trova και το πορτραίτο.

Music Corner: Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για αυτή την παράσταση;
Σάσα Παπαλάμπρου: Είναι μία παράσταση η οποία εξ’ αρχής σε βάζει σε διαδικασία σκέψης. Τι θέλω να πω: γενικότερα νομίζω ότι είμαστε σε μια εποχή όπου ο κόσμος έχει ανάγκη από τροφή σκέψης, όπου περνάει το πρώτο επίπεδο που ικανοποιεί την ακοή του ή και το δεύτερο που είναι ίσως το οπτικό και μπαίνει σε μια τρίτη διαδικασία λοιπόν που αρχίζει και συνδυάζει στοιχεία και αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα εις βάθος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν, η αφορμή ουσιαστικά είναι μία γυναίκα καθημερινή η οποία ξεκινάει τη μέρα της, βιώνει όλα αυτά που βιώνει, μια καθημερινή γυναίκα το πρωί, το μεσημέρι, που πηγαίνει στη δουλειά της, που αντιμετωπίζει όλα αυτά που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι εδώ και πολύ καιρό στις δουλειές τους, που γυρίζει στο σπίτι της, που υπάρχουν τα πράγματα με τα οποία πρέπει να έρθει σε σύγκρουση και κυρίως με τον εαυτό της. Όλοι έχουμε ανάγκη να έρθουμε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας για να βρούμε την προσωπική μας αλήθεια να την υποστηρίξουμε ή ακόμα και να μην την υποστηρίξουμε προκειμένου να υπάρχει η ώρα εκείνη η βραδινή όπου θα γυρίσουμε στο σπίτι μας και θα βάλουμε το ισοζύγιο της σκέψης και θα δούμε τι θέλουμε, τι δε θέλουμε, τι μας έκανε, τι δε μας έκανε. Είναι μια μέρα μιας γυναίκας όπου ουσιαστικά αντικατοπτρίζει τη ζωή μιας γυναίκας, την αρχή και την πορεία της…

Music Corner: Εξ’ ου και τα μηνύματα – λέξεις που προβάλλονταν κατά τη διάρκεια των τραγουδιών;
Σάσα Παπαλάμπρου: Ακριβώς. Ουσιαστικά απασχολεί όλες τις περιοχές των συναισθημάτων που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα. Και πάλι επαναλαμβάνω το «γυναίκα» είναι αφορμή. Ένας άνθρωπος ενδεχομένος, απλά εμείς τώρα μιλάμε για το γυναικείο πορτραίτο το οποίο εγώ καλούμαι να μπορέσω να ενσαρκώσω.

Music Corner: Και έχεις μαζί σου τρεις εξαιρετικούς μουσικούς.
Σάσα Παπαλάμπρου: Είναι τόσο εκπληκτικοί αυτοί οι μουσικοί οι οποίοι πέρα από το τεχνικό κομμάτι, που τους θεωρώ πραγματικά απίστευτους μουσικά, η συμμετοχή η δημιουργική αποτελεί τη συγκλονιστική πλευρά της υπόθεσης. Δηλαδή τα κομμάτια ουσιαστικά παίρνουν σάρκα και οστά όχι από οδηγίες, όχι από παρτιτούρες, όχι από νότες αλλά από τη σύμπραξη όλων των μουσικών, όπου ο καθένας με τη διαφορετική του προσωπικότητα, χαρακτήρα και βιώματα που κουβαλάει, συντελεί στο να δημιουργηθεί ένα πραγματικά πολύχρωμο παζλ. Αν και ασπρόμαυρο το πορτραίτο, το αποτέλεσμα τελικά ευελπιστώ ότι “ακούγεται” πολύχρωμο!

Music Corner: Ακούσαμε και δικά σου κομμάτια απόψε…
Σάσα Παπαλάμπρου: Τα κομμάτια που ακούσατε ως επί του πλείστον είναι του δημιουργού της παράστασης, του Νίκου Κολλάρου, οι στίχοι και η μουσική. Ένα κομμάτι εξ’ αυτών είναι και δικό μου όσον αφορά τη μουσική, και υπάρχει ένα κομμάτι σε μουσική του Σάκη Βαργιεμτζίδη, τα «Βήματα με κόκκινα παπούτσια» σε ποίηση του Γιώργου Δουατζή, ο οποίος μας έκανε την τιμή να είναι σήμερα μαζί μας. Επίσης υπάρχει ένα κομμάτι από τον Απόστολο Καλτσά, “έκλεψα” το κομμάτι “Αδιόρθωτη Καρδιά”, σε μουσική και στίχους του ίδιου.

Music Corner: Επειδή …βρεχόμαστε θα σου κάνω μια τελευταία ερώτηση! Τα επόμενα σου βήματα μετά από αυτές τις εμφανίσεις ποια είναι;
Σάσα Παπαλάμπρου: Γενικά μου αρέσει να παρασύρομαι από τις συνθήκες οπότε το μόνο που ξέρω είναι το αμέσως επόμενο βήμα μου, που είναι οι επόμενες παραστάσεις που συνεχίζουμε με το «Πορτραίτο» στο Nueva Trova για άλλες δύο Δευτέρες. Από ‘κει και πέρα, εκ των πραγμάτων έχουν δημιουργηθεί οι βάσεις και υπάρχει πολλή έμπνευση για μετέπειτα υλικό και υπάρχουν και σχέδια, μέσα σε αυτά και δισκογραφικά. Τα πράγματα όμως τα αφήνω όπως έρθουν!

Music Corner: Ευχαριστούμε πολύ!
Σάσα Παπαλάμπρου: Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ!

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…