14/9/2011
Γράφει η Μαριάνα Πουτακίδου
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Στην πρώτη πανσέληνο του φθινοπώρου, τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου, βρεθήκαμε στο Κηποθέατρο του Παπάγου, καλεσμένοι της Φωτεινής Δάρρα, στην αυλαία της καλοκαιρινής της περιοδείας με τον αισιόδοξο τίτλο «Νύχτες στο φως». Και ενώ, ημερολογιακά τουλάχιστον, το φθινόπωρο έχει κάνει την εμφάνισή του, η νύχτα εκείνη δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις πιο ρομαντικές καλοκαιρινές βραδιές, με το φεγγάρι να παίζει κρυφτό ανάμεσα στα δέντρα και τον κόσμο που σιγά σιγά γέμιζε το θέατρο, να βρίσκεται ακόμα σε καλοκαιρινή διάθεση.

Η Φωτεινή Δάρρα ντυμένη στα λευκά, εμφανίστηκε στη σκηνή λίγο μετά τις 21.00, ερμηνεύοντας το “Rolling in the deep” της Adele. Αφού καλησπέρισε τον κόσμο, εξέφρασε τη χαρά της για αυτή τη συναυλία, που δεν αποτελεί, όπως η ίδια είπε, το τέλος της καλοκαιρινής περιοδείας της, αλλά την αρχή της νέας σεζόν!

Το πρώτο μέρος της βραδιάς συνδύαζε ιδανικά, τραγούδια τόσο ελληνικά, όσο και ξένα. Τα αγαπημένα τηλεοπτικά «Λόγια και φιλιά», «Φεύγα», «Στάλσιμο», «Στου καιρού τη ζυγαριά», αλλά και τα “Beautiful Maria of my Soul”, “Sway” και “Lost and found” ήταν τόσο περίτεχνα συνδυασμένα, που αυτή η εναλλαγή τους δεν ξένισε στο ελάχιστο. Ανάμεσα στις στιγμές που ξεχώρισαν ήταν οι ερμηνείες στο “Hijo de la luna”, το πολύ όμορφο τραγούδι για το γιο του φεγγαριού, αλλά και στο «Δημοσθένους λέξις» του Διονύση Σαββόπουλου, το οποίο απέσπασε ένα ιδιαίτερα θερμό χειροκρότημα, στο άκουσμα και μόνο της εισαγωγής του. Με το “You know I ’m no good”, η Φωτεινή Δάρρα απέτεινε τον πρέποντα φόρο τιμής στην αδικοχαμένη Amy Winehouse, ενώ για τα 20 χρόνια από το θάνατο του Freddie Mercury χάρισε στο κοινό μια πολύ ιδιαίτερη ερμηνεία του “The show must go on”.

Το δεύτερο μισό της συναυλίας είχε «χρώμα» λαϊκό. Οι «Χαρταετοί» του Μίκη Θεοδωράκη, το κατέστησαν σαφές από την αρχή. Τραγούδια που έχουν χαρακτηρίσει με τις ερμηνείες τους η Βίκυ Μοσχολιού («Έτσι είν’ η ζωή», «Θα κλείσω τα μάτια»), η Τζένη Βάνου («Σε βλέπω στο ποτήρι μου», «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», «Αγόρι μου») και άλλες μεγάλες κυρίες του ελληνικού πενταγράμμου, βρήκαν μια ιδανική ερμηνεύτρια στο πρόσωπο, αλλά κυρίως στην απίστευτης έκτασης φωνή της Φωτεινής Δάρρα. Εκείνη με μια ζωντάνια, που προφανώς πηγάζει από το γεγονός ότι αγαπάει πολύ τόσο αυτό που κάνει, όσο και τα τραγούδια που επιλέγει να πει, κάποια στιγμή χάθηκε μέσα στον κόσμο και με τη θεατρικότητά της, δεύτερη φύση της άλλωστε, δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να τον κάνει να τραγουδά μαζί της κομμάτια αγαπημένα. Αποχαιρέτησε μάλιστα με το «Αγάπη που ’γινες δίκοπο μαχαίρι», άλλον έναν μεγάλο απόντα και πολύ καλό της φίλο, τον Μιχάλη Κακογιάννη.

Μετά την παρουσίαση των μουσικών, που συνήθως δηλώνει το τέλος μιας συναυλίας, «Ο Καραγκιόζης», του Διονύση Σαββόπουλου και πάλι, καληνύχτισε τον κόσμο που αποχωρούσε από το θέατρο, χαλαρός και ανανεωμένος, αισιόδοξος και έτοιμος να ονειρευτεί κάτω από το υπέροχο σεληνόφως…

Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here