17/4/2011
www.musiccorner.gr
Γράφει ο Νίκος Παπανικολάου
Έτσι ήσυχα, όσο ήσυχη ήταν και η ζωή του αποφάσισε ο Νίκος Παπάζογλου να μας αφήσει, μόλις στα 63 του χρόνια. Να πάει να βρει τον φίλο του τον Μανώλη Ρασούλη εκεί ψηλά. Η μάχη ποτέ δεν είναι ίση με αυτή την κατάρα που τη λένε καρκίνο. Κι όμως ακόμα και σε αυτές τις στιγμές ήταν διακριτικός, δυνατός.
Ό,τι και να γράψει κανείς για τον Νίκο είναι λίγο. Ακόμα και εγώ που δεν είμαι θερμός φίλος της συγκεκριμένης μουσικής, τον Νίκο τον σεβόμουν πάρα πολύ σαν καλλιτέχνη, σαν άνθρωπο. Ήταν από τους αληθινούς τραγουδιστές, τους μποέμ.
Γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1948 στη Θεσσαλονίκη. Η συστηματική ενασχόλιση του με τη μουσική αρχίζει στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Τότε, σε ένα μικρό στούντιο γράφει τα πρώτα του τραγούδια τα οποία ερμηνεύει ο Πασχάλης και οι OLYMPIANS.
Λίγο αργότερα αποφασίζει να πάει παρέα με τους ZEALOT στο Άαχεν της Γερμανίας, προσπαθώντας να προωθήσει τη δουλειά του στον ευρωπαϊκό χώρο. Τότε δημιούργησε έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Mιλάνο αλλά υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων.
Το 1976 συναντάει για πρώτη φορά τον φίλο του Μανώλη Ρασούλη. Τότε που τραγουδούσαν στους “Αχαρνής” του Διονύση Σαββόπουλου. Δ
ύο χρόνια αργότερα, ο Ρασούλης, ο Παπάζογλου, ο Σαββόπουλος και ο δημιουργεύν το δίσκο «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς» στη Τούμπα της Θεσσαλονίκης.
Στη συνέχεια κυκλοφορεί “Τα Δήθεν” ενώ το 1983 όσα κομμάτια υπήρχαν σε σχέδια, σημειώσεις και χαμηλόφωνες ηχογραφήσεις κυκλοφορούν στο δίσκο «Χαράτσι». Το 1986 δημιουργεί το «Μέσω Νεφών», το 1991 τα «Σύνεργα» ενώ ένα χρόνο αργότερα την «Επιτόπιος Ηχογράφησις» στο θέατρο του Λυκαβηττού. Το 1995 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά «Όταν Κινδυνεύεις Παίξε την Πουρούδα» και το 2005 κυκλοφόρησε η τελευταία του δουλειά το “Μάϊσσα Σελήνη”.
Εκτός όμως από τις προσωπικές του δουλειές, τον συναντάμε στη Ρεζέρβα (1984) και στο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» (1986) του Σαββόπουλου. Επίσης στο «Πότε Βούδας πότε Κούδας» δίσκος του Μ. Ρασούλη (1986) όπου τραγουδά το ομότιτλο κομμάτι. Αλλά και στο «Σείριο υπάρχουνε παιδιά» του Χατζιδάκι το 1988. Στο δίσκο «Ολοι δικοί μας είμαστε» με τους Μ. Ρασούλη, Χ. Νικολόπουλο και Π. Τερζή και στο «Σκόρπια 1» του Μ. Ρασούλη με τη Γλυκερία.
Ο Νίκος Παπάζογλου κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) για τη μουσική του στην ταινία η «Νοσταλγός».
Ο Νίκος Παπάζογλου έχει επιμεληθεί πολλές μουσικές παραγωγές ενώ έφερε στην επιφάνεια αρκετούς μεγάλους τραγουδοποιούς όπως τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Ορφέα Περίδη, τη Μελίνα Κανά αλλά και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου ανάμεσα σε πολλούς.
Σήμερα λοιπόν σφραγίζεται μία μουσική εποχή, με έναν τόσο αναπάντεχο και ξαφνικό τρόπο. Απόψε που το τραγούδι θα είναι λυπητερό… Απόψε που όλοι θα είμαστε σιωπηλοί…
Καλό ταξίδι Νίκο…
* Διαβάστε την αποκλειστική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Music Corner ο Νίκος Παπάζογλου, το 2002. Έχει ενδιαφέρον μιας και μας είχε μιλήσει εφ’ όλης της ύλης, καθώς και για τη πορεία του στο χώρο… http://old.musiccorner.gr/synetneyxeis/papazoglou.html
