H Λαμπρινή Καρακώστα μας καλωσορίζει και φέτος στο project της Αυτόγραφα!
Έπειτα από τις περσινές κυκλοφορίες των:
Ορέστη Ντάντου Ανηφοριά
Γιάννη Παπαγεωργίου Τα Σύνορα του Κόσμου
και Σωκράτη Μάλαμα Ο Ναύτης
επέστρεψε φέτος τον Ιανουάριο μ’ ένα τραγούδι του Πέτρου Μάλαμα, τα “Δυο χέρια”
και τώρα με ένα ακόμη αυτόγραφο, τη “Βροχή“, από έναν νέο τραγουδοποιό, τον Κώστα Αλιβιζάτο.
Η Λαμπρινή, έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία και θαυμασμό στις φωνές των τραγουδοποιών, αυτή τη φορά μοιράζεται μαζί μας και μας παρουσιάζει όχι μόνο τη σύνθεση, αλλά και την ερμηνεία του Κώστα Αλιβιζάτου, θεωρώντας πως και αυτή αποτελεί μια ολόκληρη δημιουργία.
Η Βροχή είναι ένα τραγούδι τρυφερό και ευαίσθητο, που περιγράφει τα αθώα όνειρα αλλά και την ανθρώπινη ενήλικη πληγή, και τη λύτρωσή της.
Λίγα λόγια για τον Κώστα Αλιβιζάτο:
Ο Κώστας Αλιβιζάτος, γιος του γνωστού στιχουργού Σαράντη Αλιβιζάτου, έχοντας μεγαλώσει σ’ ένα σπίτι γεμάτο μουσική, περιπλανήθηκε από παιδί σε διάφορες καλλιτεχνικές γειτονιές και τώρα μας συστήνεται και ως τραγουδοποιός.
…………………………………………………………………………………….
Η Λαμπρινή Καρακώστα, μετά τον πρώτο της προσωπικό δίσκο “Ακούγομαι;”, όπου εκτός από εξαιρετική ερμηνεύτρια μας συστήθηκε και ως τραγουδοποιός, στέκεται τώρα δίπλα σε άλλους δημιουργούς, κυρίως της δικής της γενιάς, αλλά και παλαιότερους, δηλώνοντας τους τον θαυμασμό της, ζητώντας τους ένα αυτόγραφο, μία δημιουργία τους.
Με τη ζεστή φωνή της και τις ξεχωριστές της ερμηνείες, αγγίζει, εκφράζει και ενώνει κόσμους διαφορετικούς που όλοι τους τελικά βρίσκονται στην ίδια πορεία αναζήτησης,
της δημιουργίας, καλώντας τους να περπατήσουν παρέα. Τα αυτόγραφα είναι ένα κάλεσμα μουσικής σύμπραξης, σύνδεσης και μοιρασιάς, που βασίζεται στο σεβασμό της μοναδικότητας του καθένα. Ένα σημείο που συναντιούνται τα εγώ και χαμογελούν ανακαλύπτοντας τελικά το ποσό ίδια είναι.
Σε μια εποχή αρκετά μοναχική όπου ο καθένας αναζητά μόνος και ορίζει τον δρόμο του, η Λαμπρινή νιώθει την ανάγκη να επιστρέψουμε πάλι στις παρέες.
Μέσα από το μοίρασμα η χαρά πολλαπλασιάζεται.
Λίγα λόγια της Λαμπρινής για τα Αυτόγραφα
“Αυτόγραφο ζητά ένας θαυμαστής κι εγώ θαυμάζω τη δημιουργία. Θαύμα είναι η Δημιουργία. Θαύμα είναι να δημιουργείς παρ’ ότι καμία συνθήκη δίπλα σου δεν βοηθά σε αυτό.
Ίσα ίσα που σε εμποδίζει. Θαύμα είναι, όσες δυσκολίες κι αν μας επισκέπτονται συχνά, να προχωράς, να ονειρεύεσαι έναν καλύτερο κόσμο παραδίδοντας του ένα δικό σου σποράκι. Είμαι Θαυμάστρια όλων αυτών που αγωνίζονται για αυτό. Με είπαν Λαμπρινή και η ταυτότητα μου είναι ό,τι και όσοι αγαπώ.”
Μουσική: Κώστας Αλιβιζάτος
Στίχοι: Κώστας Αλιβιζάτος / Σαράντης Αλιβιζάτος
Θα ‘θελα να ‘μουν μιας πόλης το στενό
Να περπατούν μα όμως εγώ να βλέπω
Να βλέπω διαφορετικά
Τα σπίτια τώρα είναι ψηλά
Όμορφα σπίτια
Θα περπατώ μες τη βροχή πολύ μακρυά
Αυτό στο νού μου και στο σώμα μου αρέσει
Προχτές με δίπλωσες στη μέση
Όταν μου πήρες τη ψυχή
Κι εγώ φοβάμαι, φοβάμαι τη βροχή
Τώρα φοβάμαι, φοβάμαι τη βροχή
Θα ‘θελα να ‘μουν μια φλόγα μια στιγμή
Που θα τη σβήσει ένα παιδί καπνός να γίνω
Καπνός να γίνω και να βρεθώ στη κορυφή
Σύννεφο άσπρο στη γιορτή
Κι ας μη με βλέπεις
Θα περπατώ μες τη βροχή πολύ μακρυά
Αυτό στο νού μου και στο σώμα μου αρέσει
Τι κι αν σε δίπλωσα στη μέση
Εγώ σου δίνω μια ευχή
Να μη φοβάσαι, φοβάσαι τη βροχή