Η Χάρις Αλεξίου, ο … “άνθρωπός μας”, στο Λαύριο!

Γράφει ο Νίκος Παπανικολάου
Φωτογράφηση: Νίκος Παπανικολάου
30/8/2010
www.musiccorner.gr

Κατά πολλούς η μεγαλύτερη φωνή που διαθέτει η Ελλάδα. Άποψη που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Η Χάρις Αλεξίου ανήκει σε αυτούς τους καλλιτέχνες που η φωνή τους καλύπτει όλη τη γκάμα των τραγουδιών. Από ροκ μέχρι λαϊκό. Και είναι μία ερμηνεύτρια που δε φοβάται να πειραματιστεί πάνω σε τραγούδια, να δοκιμάσει, να πρωτοπορήσει.

Την είχα ξαναδεί και πέρυσι, οπότε ξέροντας περίπου τι θα δω, ήμουν αρκετά ενθουσιασμένος πηγαίνοντας προς το Λαύριο, εκεί όπου η Χάρις Αλεξίου παρέα με τη Μάρθα Φριντζήλα θα έδιναν μία συναυλία στα πλαίσια της καλοκαιρινής τους περιοδείας. Κόσμος συνέρεε από παντού, άνθρωποι όλων των ηλικιών έδωσαν το παρόν για να απολαύσουν αυτή τη μεγάλη τραγουδίστρια, να χορέψουν μαζί της, να αισθανθούν, να γελάσουν, να κλάψουν, να λησμονήσουν…

Τυπικότατη στο ραντεβού της με το κοινό, το οποίο είχε γεμίσει ασφυκτικά τον χώρο, η Χάρις Αλεξίου έκανε την εμφάνιση της και μας καλωσόρισε με το «Γύφτισσα τον εβύζαξε», τραγούδι γραμμένο από δύο πολύ μεγάλες προσωπικότητες, τον Μάνο Λοΐζο και τον Μανώλη Ρασούλη. Ο κόσμος ακολουθούσε στο ρυθμό που έδινε η τραγουδίστρια, ένα ξεκίνημα ιδανικό που προμήνυε μία ακόμα πιο ιδανική συνέχεια. Η Αλεξίου, ως έμπειρη στο χώρο, απέφυγε να κάνει “παρουσίαση δίσκου”, όπως κάνουν οι περισσότεροι σε συναυλίες, αλλά αρκέστηκε να μας μιλήσει μόνο για τον «άνθρωπο» της, τραγούδι που συμπεριλαμβάνεται στον τελευταίο της δίσκο με τίτλο «Η αγάπη θα σε βρει όπου και να ‘σαι». Στη συνέχεια, και πλέον παρέα με τη Μάρθα Φριντζήλα, είπαν τραγούδια κλασικά, τραγούδια αγαπημένα. Κομμάτια όπως το «η αγάπη είναι ζάλη», το «εξαρτάται», το να «ζήσω ή να πεθάνω», το «κοίτα μια νύχτα», το «να ‘μαι καλά». Τραγούδια κεφάτα, ζωηρά, όπως και η διάθεση της Χαρούλας. Παιχνιδιάρικη, παιδική. Με γέλια, αστεία, ανέκδοτα… Μία ερμηνεύτρια που πέρα από τη μουσική της σε καθηλώνει με την αμεσότητα της.

Η Μάρθα Φριντζήλα, διακριτικά αγχωμένη, πήρε τη σκυτάλη με τραγούδια ελαφρώς «βαρύτερα». Από την «Περσεφόνη» του Θανάση Παπακωνσταντίνου μέχρι τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλου και των Ενδελέχεια. Τρανή απόδειξη πως η φωνή της Μάρθας, συγκαταλέγεται κι αυτή στις φωνές που έγραψα παραπάνω. Καλύπτουν όλη τη γκάμα.

Η Χαρούλα μας ενημέρωσε ότι η διάθεση της ήταν πολύ καλή για να ερμηνεύσει τραγούδια όπως το «όλα σε θυμίζουν», το «θ’ ανάβω με τσιγάρα», το «απόψε θέλω να πιώ», την «πανσέληνο», ωστόσο τελικά μετά από πίσεση του κοινού τα είπε, με τον κόσμο φυσικά να σιγοτραγουδά μαζί της. Τραγούδια σταθμοί στη μουσική της πορεία, χιλιοτραγουδισμένα, αγαπημένα, δε θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό το ιδιαίτερο βράδυ.

Η συνέχεια σαφώς πιο κεφάτη με τραγούδια όπως το «πετραδάκι – πετραδάκι» της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, το «ζήλεια μου» και άλλα ανάλογα κομμάτια ώστε να κλείσει η βραδιά όπως ξεκίνησε. Ζωηρά, κεφάτα, αλλά και, ενίοτε, νοσταλγικά. Η Χάρις Αλεξίου ήταν …ο άνθρωπος μας εκείνο το βράδυ!

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες από τη συναυλία…

———-

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…