Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Φωτογραφίες: Λία Διαμαντοπούλου
Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2016. Η μεγαλύτερη πανσέληνος από το 1948 πρόκειται σε λίγες ώρες να υψωθεί στον ουρανό, ενώ την ίδια μέρα γιορτάζει τα γενέθλιά της η Δήμητρα Γαλάνη. Διόλου τυχαίο, λοιπόν, που η σπουδαία μας ερμηνεύτρια επέλεξε το συγκεκριμένο απόγευμα για να μας παρουσιάσει τη νέα δισκογραφική της δουλειά με τον όμορφο τίτλο «Το Βαλς των Χαμένων Μετά», σε μουσική του Ευστάθιου Δράκου των “Minor Project” και στίχους του Νίκου Μωραΐτη.
Στο φιλόξενο «Μικρό Παλλάς», η σκηνή έχει στολιστεί με τριαντάφυλλα, όπως αυτά που κοσμούν το artwork του δίσκου, ενώ μας υποδέχεται η μελωδία του αγαπημένου “In Colors” των “Minor Project”, το οποίο ακούμε εδώ και λίγες ημέρες στα ραδιόφωνα με τον τίτλο «Εκδρομή», στην ελληνόφωνή του εκδοχή.
Η οικοδέσποινα Δήμητρα Γαλάνη μίλησε με ενθουσιασμό για τον συνθέτη και ερμηνευτή, Ευστάθιο Δράκο, τονίζοντας ότι «έχει χωνέψει όλο το παρελθόν, σαν να έχει ζήσει 15 ζωές. Είναι σπουδαίο που 26 χρόνων παιδιά αποδεικνύουν ότι το τραγούδι είναι πάντα εδώ». Θυμήθηκε επίσης τη γνωριμία της με τον 20χρονο, τότε, Νίκο Μωραΐτη και τη συνεργασία τους που ξεκίνησε σημαδιακά με «Τα Χάρτινα», ενώ τόνισε τη μεγάλη συμβολή του συνθέτη Γιώργου Ανδρέου στην τελική μίξη του ήχου του άλμπουμ.
Εξαρχής υπήρχε μεγάλη οικειότητα μεταξύ όλων των συντελεστών, υπογράμμισε η κυρία Γαλάνη, γεγονός που επιβεβαίωσε και ο Ευστάθιος Δράκος, ο οποίος μίλησε για το «ωραίο σοκ» που ένιωσε όταν την άκουσε για πρώτη φορά να ερμηνεύει το «Όστρακο» στο στούντιο. «Είμαι περήφανος γι’ αυτήν τη συνεργασία. Τώρα πια, γράφω μόνο ελληνικούς στίχους –μέχρι και νησιώτικα έχω σκεφτεί!», σχολίασε με χιούμορ. Τόνισε δε, ότι η δισκογραφική τους δουλειά είναι έργο αγάπης που προέκυψε από το δέσιμο μιας παρέας, ενώ η Δήμητρα Γαλάνη συμπλήρωσε ότι ελπίζει πως, μέσα στο 2017, θα τους δοθεί η ευκαιρία να την παρουσιάσουν ζωντανά.
Ο Νίκος Μωραΐτης αποκάλυψε ότι όταν άκουσε τον πρώτο δίσκο των “Minor Project”, ένιωσε ότι τα τραγούδια, αν και με αγγλόφωνο στίχο, έφεραν αίσθημα ελληνικό. Βρήκε, λοιπόν, τον Στάθη και ξεκίνησαν να δουλεύουν οι δυο τους, εν αγνοία της Δήμητρας. Όταν πια ετοίμασαν τα πρώτα τραγούδια, την προσέγγισαν και τα υπόλοιπα… είναι ιστορία. Μια μελωδική ιστορία, δείγματα της οποίας ακούμε ήδη στα ραδιόφωνα. «Στις αγάπες μου είμαι πολύ σταθερός, αν και θέλω να δοκιμάζω καινούργια πράγματα», σχολίασε ο στιχουργός, σχετικά με το ιδιαίτερο δέσιμο που έχει με τη Δήμητρα Γαλάνη.
Η τελευταία επεσήμανε ότι «το δώρο της μουσικής είναι ότι δεν έχει ηλικία», ενώ αποκάλυψε ότι με τον Ευστάθιο Δράκο έγραψαν τις φωνές για τα ντουέτα στο στούντιο ταυτόχρονα, γεγονός που, όπως είπε, της έχει συμβεί άλλη μια φορά μόνο, με τη Χαρούλα Αλεξίου, στον δίσκο «Τα Τραγούδια της Χθεσινής Μέρας». «Το στούντιο είναι αυτό που λέει το όνομά του –ένας χώρος μελέτης, σπουδής, όπου παίρνει σταδιακά διάσταση το υλικό», σχολίασε η κυρία Γαλάνη, συμπληρώνοντας ότι αυτή η διάσταση διαρκώς εξελίσσεται, τόσο κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, όσο και όταν πια το τελικό αποτέλεσμα έρθει σε επικοινωνία με το κοινό.
Ακριβώς για να συντελεστεί αυτή η επαφή, λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε ολόκληρη αυτήν τη νέα δουλειά, η οποία αποτελείται από οκτώ τραγούδια, ένα ορχηστρικό, ένα remix από τον Papercut και την demo εκδοχή του εξαιρετικού ζεϊμπέκικου «Ευτυχισμένοι Άνθρωποι».
Η πρώτη ακρόαση ενός δίσκου, θεωρώ ότι είναι καθαρά συναισθηματική, καθώς δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για περαιτέρω «εγκεφαλική» επεξεργασία. Το αρχικό άκουσμα «Του Βαλς των Χαμένων Μετά», λοιπόν, με συγκίνησε. Πόσο καιρό, αλήθεια, είχα να ακούσω τόσο όμορφες μελωδίες! Λυρισμός, συναίσθημα, αθωότητα και μια ακλόνητη πίστη στη ζωή, ακόμη κι όταν οι νότες γίνονται πιο μελαγχολικές. Ο λόγος του Νίκου Μωραΐτη άμεσος, όσο και ποιητικός. Η φωνή του Ευστάθιου Δράκου κυλά αβίαστα και γοητευτικά, ακριβώς όπως οι μελωδίες που έχει συνθέσει. Η μοναδική χροιά και οι ερμηνείες της Δήμητρας Γαλάνη, έτοιμες να συνοδέψουν για ακόμη μία φορά το προσωπικό ταξίδι της ζωής του καθενός μας…
Αυτός ο δίσκος μού δίνει την εντύπωση ότι είναι φτιαγμένος «αλά παλαιά». Ότι έχει αφιερωθεί πολύς χρόνος, προσεγμένη δουλειά και αμέτρητη αγάπη, μέχρι να φθάσει στα χέρια μας. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι, πέρα από επιταγές δισκογραφικών εταιρειών ή ραδιοφωνικών playlists, το album αυτό αξίζει να παιχθεί ολόκληρο. Είναι σαν να ανοίγει ξαφνικά τα πέταλά του ένα λουλούδι, μέσα στη γενικότερη ξηρασία και σκοτεινιά των ημερών μας –κι ίσως γι’ αυτό να επελέγησαν τα ανθισμένα τριαντάφυλλα στην εικονογράφηση για το booklet του δίσκου.
Ακούγοντας τα τραγούδια, ένιωσα ότι ο καθένας μας θα βρει τουλάχιστον σε ένα απ’ αυτά την αλήθεια του. Θα πιαστεί απ’ αυτό το ένα τραγούδι και θα μετατρέψει σε soundtrack της ζωής του και όλα τα υπόλοιπα, σαν να ξετυλίγεται ένα αόρατο συναισθηματικό νήμα. Ένα νήμα που επιβεβαιώνει την πίστη της Δήμητρας Γαλάνη «στα μικρά θαύματα», όπως εξομολογήθηκε.
Ένα απ’ αυτά είχαμε την ευκαιρία να βιώσουμε κι εμείς, μετά τη λήξη της συνέντευξης τύπου, όταν Δήμητρα και Στάθης μας χάρισαν, από ψυχής και σχεδόν αυτοσχεδιαστικά, τις ζωντανές ερμηνείες τεσσάρων από τα τραγούδια του CD. Επιβεβαίωσαν έτσι το ταίριασμα των φωνών τους, όσο και τη χημεία ανάμεσά τους. Στο τέλος του σύντομου live, η οικογένεια της Minos-EMI επεφύλασσε μια έκπληξη για την ερμηνεύτρια: μια όμορφη τούρτα γενεθλίων και όλους εμάς να της ευχόμαστε τραγουδιστά χρόνια πολλά! Το πιο ταιριαστό φινάλε σε μια βραδιά γεμάτη μουσική και αγάπη!
*Ο δίσκος «Το Βαλς των Χαμένων Μετά» κυκλοφορεί την Παρασκευή, 18 Νοεμβρίου, σε όλα τα δισκοπωλεία και τα ψηφιακά καταστήματα δίσκων, από τη Minos-EMI.
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…