4/7/2011
Γράφει η Ελισσάβετ Καρατζόλη…
|
|
Ντροπή… ντροπή… Ατέλειωτη κι αβάσταχτη Ντροπή… Η Ελλάδα της ρεμούλας, του ρουσφετιού, της αδιαλλαξίας, του ωχαδερφισμού, του “τζάμπα μαγκες”, του κυνισμού, της πολιτικής διαφθοράς, της αλαζονείας, του (τόλμησε!) μαζί τα φάγαμε!!! Η Ελλάδα της ανόητης, χειραγωγημένης τηλεόρασης, της αμάνικης, ξεκάλτσωτης, ξεβύζωτης (παντός καιρού) σεξοδονούμενης ξανθιάς μορφωμένης, αμόρφωτης (δεν διαφέρει) που αγανακτεί γιατί δεν της αρκεί τόση διασημότητα κι αφθονία του επιβεβλημένου κι αλλόκοτου lifestyle που υπηρετεί βολεμένη στο σύστημα… Η Ελλαδίτσα τoυ pop-σκυλάδικου, του σκέτου σκυλάδικου, του πανελίστα (νέο επάγγελμα: παρουσιαστής κουτσομπόλης!) Του γαλλικού μανικιούρ, του δισύλλαβου επιθέτου, της ίδιας άχρωμης κι άφωνης καλλιτέχνιδος που δεν μπορείς να τη ξεχωρίσεις απ’ την υπόλοιπη φουρνιά των κλώνων της καψουροπαραλιακής διασκέδασης. Ελλαδίτσα της γενιάς που πάλλεται σχεδόν αποκλειστικά τσιφτετελωδώς σε κάθε ήχο και που μοιάζει τελικά να μπορεί να καταπίνει και να χωνεύει τα πάντα! Η Ελλάδα του Συντάγματος! Των αγανακτισμένων, λυπημένων, φοβισμένων, οργισμένων, αηδιασμένων αλλά κι αποφασισμένων… Η Ελλάδα των χρεοκοπημένων (?) Ελλήνων, των πιο διάσημων επαιτών του πλανήτη, που τρέχουν όλοι οι καλοί μας προστάτες να χειραγωγήσουν έχοντας τις πλέον “αγνές” των προθέσεων και που κατάφεραν τελικά με την ακούσια υποταγή μας, να εκκολάψουν την Ελλάδα των νεότερων πρόωρων “συνταξιούχων” του κόσμου! Οι οποίοι πριν καν φτάσουν να ορίσουν και να ηγηθούν με τη σειρά τους της εποχής τους, καταπλακώθηκαν από τ’ απίστευτο κληροδότημα (χάος και χρέος) της προηγούμενης γενιάς. Υποταγμένοι να ζουν με άθλια μισθολόγια και στις ατέρμονες εφιαλτικές λεωφόρους της ανεργίας, βγαίνουν στη “σύνταξη” χωρίς το δικαίωμα, σχεδόν, του αγώνα και της αναδιάρθρωσης, ένα κοκτέιλ που πνίγεται στις “χημικές πλατείες” του κράτους. Σ’ αμφίβολο μέλλον και μ’ ένα παρόν που βιώνεται αίφνης απ’ την άνετη περιστρεφόμενη καρέκλα του υπολογιστή τους, ν’ απορούν, ν’ αγριεύονται, να διαμαρτύρονται, να διεκδικούν τη ζωή μέσα από “νεφελωμένα” δακρυσμένα μάτια, βιώνοντας άκρως φασιστικές μεθόδους και τακτικές που τις γνώριζαν απ’ τις περιγραφές των γονιών τους, οι οποίοι με τη ψήφο τους εναλλάσσουν τους ίδιους μπλε και πράσινους κυβερνήτες, για να ‘μαστε όλοι βολεμένοι… Κι εμείς και τα παιδιά μας! Η Ελλάδα των βορείων προαστίων των “ασφαλών”! Δεν φτάνουν, στους πιο πολλούς, εκεί πάνω, οι καπνισμένες αγωνίες των μικρών… Σ’ αυτή την ατάραχη πλευρά της Ελλάδας, οι πολίτες επιδίδονται, εξασκούνται κι αναμετρούνται στη κούρσα της πιο γρήγορης μεταφοράς των καταθέσεων τους, στα ασφαλή ευρωπαϊκά και διεθνή υπόγεια. Η Ελλάδα των εκπληκτικών αντιθέσεων κι αντιφάσεων: το αλαζονικό κράτος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας! Αχ Διονύση (σ. Σαββόπουλος), τι έχετε να πείτε τώρα πια για την περήφανη Ορθόδοξη Πίστη μας; Την εποχή που αναζητούσατε κι ανακαλύπτατε τις βαθιές ρίζες κι αξίες της φυλής και του Ελληνοχριστιανικού Δόγματος και νιώθατε υπερήφανος και μαζί με σας κι όλοι εμείς οι διψασμένοι για ένα εξαγνισμένο πνευματικό αποκούμπι… Τώρα θα έπρεπε να δημιουργήσετε ένα κίνημα εκβίασης κι αφύπνισης του τεχνητού Ιερού Ύπνου της καμαρωτής Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που αυτή τη στιγμή αποτελεί την επιτομή του όρου του Καπιταλιστικού Συστήματος! Η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία, βαθιά πιστή στην Απόλυτη Ύλη! Κι ενώ το σαθρό Καπιταλιστικό σύστημα ανά τον κόσμο έχει αρχίσει να καταρρέει, απόλυτα κυρίαρχη παντοδύναμη και σκληρή, αναδεικνύεται ο ικανότερος και ισχυρότερος Τραπεζίτης! Ούτε δεκάρα απ’ την ατράνταχτη (πως άραγε;) περιουσία της, δεν παραχωρεί, φυσικά με τις συνεταιρικές ευλογίες του κράτους, σε μια πατρίδα που αυτή τη στιγμή αιμορραγεί και σαλεμένη τρώει παιδιά της… Σαθρό, κενό παρόν, σκοτεινό μέλλον, εμφύλιος στις πλατείες… Καταβροχθισμένη δικαιοσύνη, ανύπαρκτη δημοκρατία… Τι την απαρτίζει άραγε, θυμόμαστε; Δικαιοσύνη, Ισότητα κι Ελευθερία απ’ ότι θυμάμαι… Οργάνωση κι Έλεγχος της μοίρας μας από μας τους ίδιους… Σιωπούν οι ποιητές, οι καλλιτέχνες παρατηρούν! Λύπη, οργή… Είχαμε κι αρκετά χρόνια να κάνουμε επανάσταση… Ξεχάσαμε, μουδιάσαμε. Μας έπιασαν στον ύπνο βλέπεις. Ξαφνικά ένα πρωί ξυπνήσαμε σ’ έναν αληθινό εφιάλτη… Που ξεχάσαμε την ευθύνη της γενιάς μας που καλοβολεμένη κουρνιάζει αφήνοντας τώρα στην επόμενη, να παλέψει, να αντισταθεί, για να υπάρξει σε μια παροπλισμένη Δημοκρατία; Της παραδίδει ή μάλλον της αφήνει χρεολύσιο, τη σκυτάλη της ιστορίας του Μάη του ’68, του Πολυτεχνείου, του Γρηγορόπουλου, του Συντάγματος. Κουρασμένη αποχωρεί κι αναπαύεται στον ακριβό καναπέ της. Σάμπως αυτή η νοοτροπία να μας έφερε σ’ αυτό το απόλυτα συνειδησιακό κενό και που ίσως η κρίση καταφέρει σαν αντίδωρο, να μας επαναφέρει στις ουμανιστικές αρχές κι αξίες και κυρίως στην αλληλεγγύη που οφείλουμε ο ένας στον άλλον. Κύριοι των Τεχνών και των Γραμμάτων, παρακαλώ, αφήστε τον θώκο σας! Η Ιστορία γράφεται ξανά! Η πατρίδα σας χρειάζεται! Εμψυχώστε και οργανώστε με την σοφία και την ώριμη εμπειρία σας! Διδάξτε κι εμπνεύστε αυτή τη κουραστικά ξεκούραστη γενιά που είναι έργο των χειρών μας, πώς να ζει με πνευματικότητα κι αγάπη! Πως να φτάσει αυτή τη πολύπαθη Λέγκω, μακριά από υποκριτές κουστουμάτους και ρασοφόρους άρχοντες! Αλλά, δεν χάνεται, δεν μπορεί να χαθεί αυτή η όμορφη πατρίδα… Πάντα θα σφίγγει μια χούφτα ανδρεία κι εξυπνάδα, έστω και κρυμμένη, είτε στους κόλπους της, είτε διεσπαρμένη σ’ όλη τη γη να μας κάνει ενίοτε υπερήφανους, για να ξεριζώσει τ’ αποστήματα που μας κρατάνε ξεκομμένους απ’ τους τιμημένους προγόνους μας… Μόνοι, αυτιστικοί, σε μια Ελλάδα που μας πληγώνει ολοένα και περισσότερο… Και σ’ αναζήτηση νέων ηγετικών προτύπων, να οδηγηθούμε σε μια πορεία προς την κάθαρση και την ιερή επανασύνδεση με την αρχαία μας κληρονομιά – ειρήσθω εν παρόδω – μακριά από ακραίους φανατισμούς και κούφιες προγονοπληξίες και με διαφαινόμενες πλέον τις νίκες μας. Αυτή την Ελλάδα αγαπούν οι ήρωες που άρχισαν και πάλι να γεννιούνται! |
Αρχική ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ GUEST STARS Η Ελισσάβετ Καρατζόλη γράφει στο Music Corner! “Ατέλειωτη κι αβάσταχτη ντροπή…” 4/7/2011
Λεκτικος αυνανισμος, δριμυτατα κατηγορω και θριαμβευτικο αναγεννησης τελος…Αν το δεις μακροσκοπικα, ολοι αυτοι οι διθυραμβοι κρυβουν εκεινη τη θεωρια της μαγιας, που κρυβει εκεινη τη θεωρια του DNA…Ακομα κ αν δεν εχετε τετοια προθεση…Τα πραγματα ειναι απλα, επειδη γραφετε στο music corner δεν χρειαζεται να το κανετε ποιηση…Εχουν κ τα σκυλαδικα καμια φορα τη χαρη τους στην ωμοτητα τους, σκεφτειτε το αλλιως για λιγο…
Πολύ καλά τα γράφει η Ελισσάβετ. Δεν μπορώ να καταλάβω ορισμένους… Ο πατέρας μου έχασε τη δουλειά του με όλα αυτά και η μητέρα μου εργάζεται με “3.60”. Εγώ είμαι φοιτητής στη Θεσσαλονίκη (οι γονείς μου ζουν στην Αθήνα). Και εσύ προσβλήθηκες που έγραψε για τα μπουζούκια; Εντάξει, είναι γεγονός πως ορισμένους, η υποτιθέμενη κρίση θα τους βγάλει πιο “πλούσιους”. Προφανώς είσαι ανάμεσα σε αυτούς και θέλεις να το γιορτάζεις στα μπουζούκια. Μη το γράφεις όμως και έτσι δημοσίως, οι καιροί είναι δύσκολοι για τον περισσότερο κόσμο και δεν είναι τα μπουζούκια η λύση αλλά το να σοβαρευτούμε όλοι. Τουλάχιστον αν θέλουμε να λεγόμαστε Ευρωπαίοι και να ακολουθήσουμε αυτούς τους ρυθμούς, πρέπει να αλλάξουμε πολλά στον τρόπο ζωής μας. Ας το πάρουμε χαμπάρι. Προσωπικά βρήκα το κείμενο της Ελισσάβετ εξαιρετικό και μακάρι κι άλλοι καλλιτέχνες (ακόμα και των μπουζουκιών) να αρχίσουν να σκέφτονται έτσι. Δεν είναι ποίηση φίλε μου, είναι η αλήθεια.
Φίλε Τάσο το πως εκφράζεται ο καθένας είναι δικαίωμα του. Η ουσία του κειμένου είναι το ζήτημα. Η Ελισσάβετ θίγει το ζήτημα με ένα πολύ ιδιαίτερο καί όμορφο τρόπο. Το Music Corner ποτέ δεν προσποιήθηκε πως είναι ψευτοκουλτουριάρικο site. Αντιθέτως είναι από τα λίγα που προβάλλουν τα πάντα. Αν παρά ταύτα σε ενοχλεί το κείμενο της Ελισσάβετ μπορείς να μην το διαβάσεις. Δε θεωρώ σωστό καί δημοκρατικό να ισοπεδώνεις τα λόγια καί τη γνώμη κάποιου μόνο καί μόνο επειδή προέρχεται από κάπου που δε σου αρέσει. Εκτός αν δεν πιστεύεις στα δύο παραπάνω.
Χαίρομαι που βλέπω επιτέλους καλλιτέχνες να τα χώνουν! Καιρός ήταν! Κάποιοι πρέπει να μπουν μπροστά και συνήθως οι καλλιτέχνες πήγαιναν πάντα στις πρώτες γραμμές σε ανάλογους αγώνες!
Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιοι δεν μπορούν να χωνέψουν οτι υπάρχουν και άλλες απόψεις…
Τάσο ,η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ..έστω και με διθυράμβους…και επιτέλους ..φτάνει αυτη η ηλίθια καραμέλα..δεν είναι τα πάντα σαν τις ρώσικες κούκλες(Μπάμπουσκες)….δεν κρύβουν τα πάντα κάτι μέσα τους ούτε πίσω τους …απελευθερώσου και λίγο ,χαλάρωσε,σταμάτα να φτιάχνεις συνομωσίες ……Στο τέλος τέλος κάποιοι προτιμούν τους διθυράμβους παρά τον σταρχιδισμό και τον μηδενισμό που κρύβει μέσα του μεγάλη ασέβεια για ολα και για τα πάντα …………..Απο κει και πέρα τα σκυλάδικα ίσως να είναι όπως τα λες, αν και είναι μια μουσική που δεν μου αρέσει ,η μουσική είναι γούστο …..Αν και νομίζω οτι δεν το εννοεί με τον τρόπο που το κατάλαβες η Ελισσάβετ Καρατζόλη ….Πάντως η έλλειψη της ποίησης στην καθημερινότητά μας (ακόμα και στο music corner) ,εχει συμβάλει πάρα πολύ φίλε Τάσο σε αυτήν την απίστευτη εξαγρίωσή του είδους μας……σιγά σιγά θα επιστρέψουμε και πάλι στις σπηλιές μας….ΟΥΓΚ……
΄΄ Η Ελλάδα που αντιστέκεται,η Ελλάδα που επιμένει κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατάει και που πηγαίνει..Δ.Σ…΄΄
και απ’ ότι βλέπω Ελισσάβετ μου είναι κάποιοι που μένουν στην επιφάνεια και προφανώς δεν καταλαβαίνουν το βαθύ νόημα σε αυτά που αναφέρεις !
Κύριε Πλουμή,
Αν κάποιος έχει ταυτίσει τα θαλασσινά με τη σαρακοστή, αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος εκεί έξω που τα απολαμβάνει όλο το χρόνο.
Εσείς αντιλαμβάνεστε αυτό τον τρόπο έκφρασης ως λεκτικό αυνανισμό και ψεύτικο. Δεκτό. Συλλογιστείτε όμως. Υπάρχει άραγε περίπτωση να σας αποξένωσαν από αυτόν άνθρωποι που απλώς τον χρησιμοποίησαν για εντυπωσιασμό; Κατ’ επέκταση αναρωτηθείτε αν φταίνε αυτοί ή εσείς που τους επιτρέψατε να σας στειρώσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Πικρές Αλήθειες
Πικρή , αλλά δυστυχώς αληθινή και ρεαλιστική η περιγραφή και οι απόψεις σου Ελισσάβετ.
Βέβαια η κάθε παράγραφος σηκώνει ατέλειωτη συζήτηση , σαν κι αυτές που κάναμε στα φοιτητικά μας χρόνια.
Τό τε που το αύριο φάνταζε μακριά , μα που ήδη έχει γίνει χτες…
Τότε που τα ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΝΙΑΤΑ και τα ΤΙΜΗΜΕΝΑ ΓΗΡΑΤΙΑ ήλπιζαν σε ένα καλλίτερο αύριο … σίγουρα όχι αυτό που ζούμε σήμερα.
Για άλλη μια φορά το αυτονόητο είναι αδιανόητο στη χώρα μας…
Ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί .
Στασιμοπληθωρισμός ! Συνύπαρξη Πληθωρισμού και ανεργίας.
Υφεση !
Άντε να δω πως θα μας βγάλουν οι φωστήρες από την δίνη της ύφεσης .
Ληστεύοντας τον μικροσυνταξιούχο των 500 -700 € που ήταν ο μόνος που έριχνε ατόφιο το εισόδημα του στην αγορά ;
Δυστυχώς όμως αυτοί οι κυβερνώντες μας αξίζουν…
Που να πρωτοσταθεί κανείς από τα όσα πυκνά ‘χτενισμένα’ γραφόμενα …
Η Μακρόνησος δεν είναι club ούτε rock stage livάδικο.
Και φυσικά λαοί που ξέχασαν την ιστορία τους , χάθηκαν μέσα σ΄ αυτήν ή υποχρεώθηκαν να την ξαναζήσουν…
Έλληνας να τουφεκάει Έλληνα ;
Ίσως η τελευταία ατάκα του αγαπημένου μας Καλού μας Άνθρωπου Θου Βου στο Ψυχή Βαθειά !
Τόσα χρόνια μετά κι ακόμα Έλληνας ρίχνει χημικά στις ψυχές μας , στην ψυχή του Έλληνα .
Επιτέλους ας σταματήσουμε να θέλουμε να ψοφήσει η κατσίκα του δίπλα κι ας προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε κι εμείς τουλάχιστον μία ‘κατσίκα’ .
Το ‘θεώρημα’ ,που λέγαμε και στο γυμνάσιο, αποδεικνύεται , όχι όμως το ‘αξίωμα’ , γι αυτό και το δεχόμαστε ως ‘ αξίωμα’ …
Αξίωμα είναι το Εμείς !
Ας (δεν είναι τυχαίο ότι χρησιμοποιώ ευκτική ) αντικαταστήσουμε το Εγώ με το Εμείς .
Το εγώ και η πάρτη μου ,η θέση μου, η δουλειά μου … τέλειωσε ανεπιστρεπτί .
Προσπερνώ τις κριτικές του παρόντος και ανεξάρτητα από τις όποιες ενστάσεις που θα μπορούσε να έχει κανείς , απλά σ΄ ευχαριστώ Ελισσάβετ που μοιράστηκες τις σκέψεις και απόψεις σου μαζί μας.
Σίμος Κουσκούνης.
Βραχόκηποι, Πέργκολες, Αυτόματα ποτίσματα κήπων, Σιδηρουργικά.