Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΠΑΣΧΑΛΗΣ
«Μ’ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ» (PHILIPS 6331 151)

Η ιστορία της ποπ μουσικής στην Ελλάδα έχει γραφτεί κατά ένα μεγάλο μέρος της από τον Πασχάλη, ο οποίος την υπηρέτησε και την υπηρετεί πιστά για περισσότερα από 40 χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Σε όλη αυτή την πορεία, έχει συνδέσει το όνομά του με διαχρονικά κι αγαπημένα τραγούδια που ποτέ δεν έπαψαν ν’ ακούγονται και να χορεύονται από τους νέους και τους …λίγο μεγαλύτερους!

Κάποια από αυτά, υπάρχουν στο άλμπουμ «Μ’ ένα χαμόγελο» που κυκλοφόρησε στα τέλη του 1979 και σημείωσε ιδιαίτερα υψηλές πωλήσεις. Είχε προηγηθεί η μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία του δίσκου «Αν μια μέρα σε χάσω» και φυσικά κι εδώ η «συνταγή» είναι ίδια. Χορευτικά κομμάτια, αλλά και μπαλάντες που στη φωνή του Πασχάλη βρίσκουν την ιδανική ερμηνεία τους. Δε λείπουν βεβαίως και οι «μεταγραφές» από το εξωτερικό, αλλά εκείνη την εποχή λίγο-πολύ όλοι οι τραγουδιστές έλεγαν τέτοιες…

Το πιο γνωστό και διαχρονικό τραγούδι του άλμπουμ είναι το «Φύγε σε παρακαλώ» (“Siniorita por favor”) με ελληνικούς στίχους του Γιάννη Πάριου, ο οποίος έχει «μεταγλωττίσει» και τις άλλες δύο επιτυχίες του δίσκου που είναι το «Απόψε» και «Η ζωή μου χαμογέλασε». Από εκεί και πέρα, ακούστηκαν αρκετά και τα «Γι’ αυτό λοιπόν Μαρία» και «Πού», το οποίο μου αρέσει πολύ. Γενικότερα, πρόκειται για ένα δίσκο που ακούγεται ευχάριστα και μπορεί να μην εκδόθηκε ποτέ σε ψηφιακή μορφή (όπως κι ένα μεγάλο μέρος της δισκογραφίας του Πασχάλη στην τότε PHILIPS), αλλά σε βινύλιο μπορεί κάποιος να τον βρει πολύ εύκολα…

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Την ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Κώστας Κλάββας, καθώς και ο Νίκος Ιγνατιάδης στα δικά του τραγούδια…

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Φύγε σε παρακαλώ (S. Cutugno-F. Jay-Γ. Πάριου)
02) Πάψε καρδιά μου (Δ. Γεωργίου-Τ. Καρνάτσου)
03) Πόσο σε θέλω (Δ. Γεωργίου-Τ. Καρνάτσου)
04) Τα φώτα σβήσανε (Γ. Αξιώτη-Ν. Νανόπουλου)
05) Γι’ αυτό λοιπόν Μαρία (Ν. Ιγνατιάδη-Μ. Κουφιανάκη)
06) Πού (T. Cutugno-L. Deregini-M. Buongiorno- C. Lemesle-Σ. Τηλιακού)
07) Η ζωή μου χαμογέλασε (Janschen en Janschen-Γ. Πάριου)
08) Εμείς οι δύο (Α. Παπαδημητρίου-Σ. Τσώτου)
09) Απόψε (R. Carlos-E. Carlos-Γ. Πάριου)
10) Μόνος (Ν. Ιγνατιάδη-Πυθαγόρα)
11) Να ‘χα μια φάρμα (Ν. Ιγνατιάδη)
12) Μην κλαις (E. Lacuona-Σ. Τηλιακού)

ΝΙΚΟΣ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ
«ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝ» (POLYDOR 2421176)

Από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της ποπ στην Ελλάδα είναι σίγουρα εκείνη της Μπέσσυ Αργυράκη (ή σκέτο «Μπέσσυ» όπως αναφερόταν σε πολλούς δίσκους της), με το χαρακτηριστικό τσέβδισμα και μια μοναδική ικανότητα στις «ψηλές» νότες. Μπορεί εδώ και χρόνια να έχει ουσιαστικά αποσυρθεί από τη δισκογραφία και τις ζωντανές εμφανίσεις, όμως αρκετά από τα τραγούδια που ηχογράφησε στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 ακούγονται ακόμη συχνά-πυκνά, ασχέτως αν η εταιρεία που τα έχει στη διάθεσή της δεν τα έχει επανεκδώσει σε ψηφιακή μορφή πέραν κάποιων συλλογών με επιτυχίες της. Ούτε ένας δίσκος της Αργυράκη στην τότε Polydor και νυν Universal κυκλοφόρησε ποτέ σε CD και πραγματικά είναι άξιον απορίας το γιατί…

Το ίδιο ισχύει και για το άλμπουμ «Χιλιάδες αν» που κυκλοφόρησε το 1982 σε μουσική (και σχεδόν ολοκληρωτικά στίχους) του Νίκου Ιγνατιάδη. Ο γνωστός συνθέτης με τη σπουδαία καριέρα κι εκτός συνόρων εμπιστεύεται ορισμένα αρκετά καλά τραγούδια στη Μπέσσυ, η οποία τα ερμηνεύει ιδανικά με τη χαρακτηριστική φωνή της. Το μουσικό κλίμα δε θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε εντελώς ποπ, με την έννοια ότι περιλαμβάνει και κάποια slow κομμάτια. Άλλωστε, είχε περάσει πια η εποχή των «μεταγλωττισμένων» διεθνών επιτυχιών και η εμπιστοσύνη σε «ελληνικά χέρια» ήταν φυσικό να επιφέρει και αλλαγές ως προς το στυλ ορισμένων τραγουδιστών…

Αν και πέντε ετών τότε, θυμάμαι πολύ καλά ότι τα ραδιόφωνα έπαιζαν αρκετά το «Μια θάλασσα γαλάζια» που καμιά φορά το θυμούνται και σήμερα (όταν το θυμούνται…). Ιδιαίτερα υψηλών απαιτήσεων είναι το «Μόνη», ενώ ακούστηκαν το ομότιτλο, «Τα χέρια σου» και το «Αν ανοίξεις την καρδιά μου». Επίσης, υπάρχει κι ένα τραγούδι σε μουσική του Ρόμπερτ Ουίλιαμς με τον οποίο η Μπέσσυ είχε συνεργαστεί στενά στο παρελθόν, κερδίζοντας μεταξύ άλλων το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 1976 με το «Σαν ένα όνειρο» και την πέμπτη θέση στη Eurovision το 1977 με το πασίγνωστο «Μάθημα σολφέζ».

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτες τους Γιάννη Σμυρναίο και Γαβριήλ Παντζή.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Χιλιάδες αν
02) Τα χέρια σου
03) Μόνη (Τ. Καρνάτσου)
04) Με κλειστά τα φώτα
05) Αν ήμουνα Θεός
06) Μαζί σου για πάντα
07) Μια θάλασσα γαλάζια (Τ. Καρνάτσου)
08) Αν ανοίξεις την καρδιά μου
09) Χίλιες και μια νότες
10) Κι όλο καρτερώ (Ρ. Ουίλιαμς-Δ. Λεοντάρη)
11) Άναψες φωτιές (Τ. Καρνάτσου)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here