Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ – ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΡΒΟΣ
«ΧΑΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ» (COLUMBIA 70839) |
Πρόκειται για τον έκτο κατά σειρά δίσκο που ηχογραφεί ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σε μουσική του ίδιου και στίχους του στενού συνεργάτη και κουμπάρου του, Κώστα Βίρβου. Οι δυο τους είχαν υπογράψει μερικές από τις μεγαλύτερες λαϊκές επιτυχίες της δεκαετίας του ’70 («Ρίξε μια ζαριά καλή», «Στου Μπελαμή το ουζερί», «Ο κυρ-Θάνος», «Ουράνιο τόξο», «Εγνατίας 406», «Ένα αμάξι με δυο άλογα» κ.α.), όμως πλέον ήταν ολοφάνερη η κόπωση στη δουλειά αμφοτέρων κι αυτό είχε φανεί ήδη από το προηγούμενο άλμπουμ που έκαναν μαζί, τη «Μεγάλη λεωφόρο» (1976).
Οι «Χαμένες αγάπες» κυκλοφόρησαν τον Οκτώβριο του 1977 και ο ακροατής που γνωρίζει το έργο και των δύο δημιουργών, εύκολα μπορεί ν’ αντιληφθεί ότι ουσιαστικά επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Φαίνεται ξεκάθαρα η προσπάθεια ιδιαίτερα του Μπιθικώτση να δημιουργήσει νέα «σουξέ» με βάση κάποια παλιά. Για παράδειγμα, το «Σαββατοκύριακο» – που ακούστηκε αρκετά – είναι σχεδόν αντίγραφο του «Εγνατίας 406», ενώ γενικότερα τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου είναι στερημένα από έμπνευση, φρεσκάδα και κάτι καινούργιο.
Τούτο βεβαίως δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καλές στιγμές, όπως το «Απαγορεύεται» (επιτυχία στην εποχή του), το «Ένας άνδρας ώριμος» και το «Ποιος ξέρει». Παρόλα αυτά, είναι εμφανές ότι οι δύο σπουδαίοι δημιουργοί δεν μπορούσαν πλέον να δώσουν κάτι περισσότερο απ’ όσα είχαν πετύχει μέχρι τότε κι ως φυσικό επακόλουθο ήρθε και η «χλιαρή» υποδοχή του δίσκου από το κοινό. Άλλωστε, η φθορά και η κόπωση στη φωνή του Μπιθικώτση είναι ολοφάνερες και τα επόμενα χρόνια έγιναν πιο πολύ ορατές…
Παραγωγός ήταν ο Νίκος Κιάμος και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη και βοηθούς τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Γιώργο Τζάννες. Στις δεύτερες φωνές ακούγεται η Βούλα Γκίκα (μόνιμο σεκόντο του Μπιθικώτση από τα μέσα της δεκαετίας του ’60), ενώ στο εσώφυλλο υπάρχει μια «αριστοκρατική» φωτογραφία του αξέχαστου ερμηνευτή μ’ ένα τσιγάρο στο χέρι!
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Απαγορεύεται
02) Τηλεφώνημα
03) Ξέχασ’ την κι εσύ
04) Από ‘να ντρίγκι ντραγκ
05) Πρέπει να φύγεις
06) Ένας άνδρας ώριμος
07) Σαββατοκύριακο
08) Τ’ αμάξι
09) Σταλαγματιά-σταλαγματιά
10) Ποιος ξέρει
11) Το πιο φίνο παλικάρι
12) Απαγορεύεται (Ορχηστρικό)
|
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΛΔΑΡΑΣ
«ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΤΑ ΤΕΛΙΑ» (PHILIPS 824236) |
Η παρουσία του Απόστολου Καλδάρα στη δισκογραφία της δεκαετίας του ’80 δεν ήταν τόσο έντονη όσο τις προηγούμενες τρεις, όπως και οι επιτυχίες του που άλλοτε ήταν δεκάδες κάθε χρόνο. Ήταν επιλογή του ίδιου ή απλώς οι εταιρείες τον θεωρούσαν ξεπερασμένο; Ίσως και τα δύο, αν και όποτε κυκλοφορούσε ένας δίσκος του αποδείκνυε ότι ακόμη δεν είχε τελειώσει…
Ενώ λοιπόν τα μουσικά πράγματα στην Ελλάδα της «αλλαγής» είχαν διαφοροποιηθεί σημαντικά στα ’80ς, το 1984 ο συνθέτης παρουσιάζει τη νέα του δουλειά με τίτλο «Όταν μιλούν τα τέλια» με βασικό ερμηνευτή τον Δημήτρη Μητροπάνο. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί δισκογραφικά για πρώτη φορά το 1975 στα «Σκόρπια φύλλα» σε στίχους της Σώτιας Τσώτου κι εννιά χρόνια μετά το επανέλαβαν για τελευταία φορά.
Στο άλμπουμ συμμετέχει με τρία «ξεσηκωτικά» τραγούδια η Κατερίνα Στανίση, η οποία δυο χρόνια νωρίτερα (1982) είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία με το «Μυστικέ μου έρωτα» του Τάκη Μουσαφίρη και είχε καθιερωθεί ως η νέα λαϊκή φωνή πίστας.
Ο Καλδάρας δε διαφοροποιείται ιδιαίτερα ως προς το στυλ το οποίο ο ίδιος επέλεξε και καθιέρωσε στις δουλειές του από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Δηλαδή, το «πάντρεμα» λαϊκού και βυζαντινού στοιχείου με το έντεχνο το οποίο είχε «γεννήσει» δίσκους όπως η «Μικρά Ασία» ή ο «Βυζαντινός εσπερινός». Το 1984 όμως, ο κόσμος είχε πλέον άλλα μουσικά ερεθίσματα κι έτσι το άλμπουμ πέρασε σχεδόν απαρατήρητο παρά τα ορισμένα πολύ καλά τραγούδια που περιέχει.
Το πιο γνωστό είναι «Ο χαρταετός» που ακούστηκε αρκετά και είναι το μόνο που περιλαμβάνεται στις κατά καιρούς συλλογές του Μητροπάνου που έχουν κυκλοφορήσει. Ξεχωριστή στιγμή είναι και «Το βαθύ ποτάμι», ενώ η μελωδία της «Ζυγαριάς» θυμίζει πολύ έντονα το «Τη βαρέθηκα τη νύχτα» που είχε γράψει μερικά χρόνια πριν ο Καλδάρας για τη φωνή του Λάκη Χαλκιά…
Ως προς το στιχουργικό κομμάτι ο συνθέτης υπογράφει τέσσερα τραγούδια, οι Χρήστος Ρουχίτσας και Βασίλης Μπουσιώτης τρία κι από ένα οι Μανώλης Ρασούλης και Δημήτρης Ρήτας.
Η παραγωγή ήταν του Νίκου Καραγιάννη και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra με ηχολήπτες τους Κώστα Φασόλα και Γαβριήλ Παντζή. Το εξώφυλλο είναι έργο της Ελένης Πανταλέοντος.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Απόψε όσοι δεν πονούν (Χρ. Ρουχίτσα) Δ. Μητροπάνος
02) Η Γιάννα η Αθηναία (Κατ. Στανίση)
03) Με ρωτάνε τι κάνω (Χρ. Ρουχίτσα) Δ. Μητροπάνος
04) Τι πικρή η ξενιτιά (Β. Μπουσιώτη) Δ. Μητροπάνος
05) Έρωτα πέρνα κι από δω (Κατ. Στανίση)
06) Η τύψη (Δ. Ρήτα) Δ. Μητροπάνος
07) Ο χαρταετός (Β. Μπουσιώτη) Δ. Μητροπάνος
08) Το βαθύ ποτάμι (Δ. Μητροπάνος)
09) Ηλεκτροφόρο σύρμα (Μ. Ρασούλη) Κατ. Στανίση
10) Η ζυγαριά (Β. Μπουσιώτη) Δ. Μητροπάνος
11) Οι τράπεζες δεν αγαπούν (Χρ. Ρουχίτσα) Δ. Μητροπάνος
12) Όλα τα μόλυναν οι άνθρωποι (Δ. Μητροπάνος)