Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
 |
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
«Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ…” (PHILIPS 9112 017) |
Η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της Μαρινέλλας με τον Γιώργο Χατζηνάσιο κι εκείνη που είχε τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική κι εμπορική επιτυχία. Κυκλοφόρησε στις 5 Απριλίου 1978 και σημείωσε μεγάλες πωλήσεις, αφού ξεπέρασε κατά πολύ τις 100.000 αντίτυπα κι έβγαλε πολλά και διαχρονικά τραγούδια, τα οποία ακούγονται μέχρι τις μέρες μας.
Συνθέτης και τραγουδίστρια είχαν συνεργαστεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70 σε δίσκους 45 στροφών με εξίσου σημαντικές επιτυχίες όπως τα “Κρίμα το μπόι σου”, “Συμβιβαζόμαστε”, “Λέσα γιαλέσσα” κ.α. Εξάλλου – όπως σημειώνει ο Χατζηνάσιος στο εσώφυλλο του άλμπουμ – την είχε συνοδεύσει αρκετά χρόνια πριν στη Θεσσαλονίκη, παίζοντας πιάνο στο νυχτερινό κέντρο που εκείνη εργαζόταν.
Στο “Σήμερα” (το οποίο προϋπήρχε ως μελωδία στο soundtrack της ταινίας “Ομφαλός της γης” του 1974) ο συνθέτης προσαρμόζει τις μελωδίες του στο στυλ που εκείνη την εποχή είχε υιοθετήσει η Μαρινέλλα: Έντεχνο λαϊκό, αλλά και “ελαφρό” που είχε ήδη τότε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του με μια μορφή τελείως διαφορετική από αυτή που το είχε συνηθίσει ως τότε ο κόσμος. Για παράδειγμα, το ομότιτλο έκανε θραύση εκείνη την περίοδο στις ντισκοτέκ που είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους…
Πέραν αυτού, ο δίσκος έβγαλε κι άλλες μεγάλες εποχιακές αλλά και διαχρονικές επιτυχίες: “Να παίζει το τρανζίστορ”, “Έχεις λίγα χρόνια έχεις”, “Παιδί απ’ την Ανάβυσσο”, “Δεν είναι που φεύγεις”, “Δε φταίμε εμείς” και σε δεύτερο πλάνο τα “Στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου” και “Τακ τικ τακ”. Εξαιρετικές στιγμές του άλμπουμ είναι επίσης και τα “Έγιν’ ο κόσμος καφενές” και “Οι τρελοί”.
Στιχουργικά, το κύριο “βάρος” σηκώνουν οι Μιχάλης Μπουρμπούλης και Μάνος Ελευθερίου κι ακολουθούν οι Μάνος Κουφιανάκης, Νίκος Βρεττός, Σοφία Παπαδοπούλου και Μίμης Θειόπουλος.
Η παραγωγή ήταν του Φίλιππου Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες της Μαρινέλλας σε χαρακτηριστικές πόζες κι ένα σημείωμα του συνθέτη.Τα τραγούδια του δίσκου
01. Να παίζει το τρανζίστορ (Μ. Μπουρμπούλη)
02. Έχεις λίγα χρόνια έχεις (Μ. Μπουρμπούλη)
03. Παιδί απ’ την Ανάβυσσο (Μ. Μπουρμπούλη)
04. Στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (Μ. Ελευθερίου)
05. Έγιν’ ο κόσμος καφενές (Μ. Ελευθερίου)
06. Οι τρελοί (Μ. Ελευθερίου)
07. Δεν είναι που φεύγεις (Μ. Κουφιανάκη)
08. Σήμερα (Μ. Θειόπουλου)
09. Τακ τικ τακ (Σ. Παπαδοπούλου)
10. Σ’ ευχαριστώ (Σ. Παπαδοπούλου)
11. Δεν φταίμε εμείς (Ν. Βρεττού)
|
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ
«ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ” (CBS 462426) |
Στις αρχές του 1988 ο Γιάννης Σπανός συνεργάζεται με την Ελένη Δήμου και δημιουργούν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Το “Προσωπικά” θεωρώ ότι είναι η ωραιότερη ολοκληρωμένη δουλειά της ερμηνεύτριας με την ιδιαίτερη και τόσο ζεστή φωνή κι εκείνη που πλέον την έκανε “καθεστώς” στο χώρο. Είναι η συνεργασία που την “απογείωσε”, αν και είχε προηγηθεί το εξίσου επιτυχημένο “Κατά βάθος αλεπού” το οποίο στην εποχή του είχε προκαλέσει αίσθηση.
Πέραν της ποιότητας που θεωρείται δεδομένη όταν συνεργάζονται δύο κορυφαίοι στο είδος τους, ο δίσκος είχε και μεγάλη εμπορική επιτυχία καθώς ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 100.000 αντίτυπα και πλέον θεωρείται “κλασικός”.
Βεβαίως, δεν είναι μόνον ο Σπανός και η Δήμου που τον έφτασαν στην κορυφή, αλλά και δύο από τις σημαντικότερες στιχουργούς της γενιάς τους: Η Λίνα Νικολακοπούλου (που πρωτομπήκε στη δισκογραφία το 1981 με μουσική του Σπανού) και η Μαριανίνα Κριεζή μοιράζονται τα δέκα τραγούδια του άλμπουμ, γράφοντας στίχους που έχουν μεταξύ τους μιαν αλληλουχία.
Όσο για τις επιτυχίες που “έβγαλε” ο δίσκος, από πού ν’ αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε: Κατ’ αρχήν, από το ομότιτλο που κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα κορυφαία που γράφτηκαν τα τελευταία πενήντα χρόνια. Συνεχίζουμε με το “Τραγούδι γενεθλίων” (“Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια”), το “Σκούρα τα πράγματα”, το συγκλονιστικό και συνάμα τρυφερό “Καναρίνι”, το “Κάτι τέτοιες νύχτες” και το “Στο ‘χει πει ποτέ κανείς”, ένα κομμάτι-βάλσαμο για τις απογοητευμένες από ένα χαμένο έρωτα γυναίκες.
Γενικότερα, πρόκειται για ένα άλμπουμ που πρέπει να περιλαμβάνει κάθε δισκοθήκη που σέβεται τον εαυτό της. Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο SIERRA με ηχολήπτη τον Άκη Γκολφίδη (σύζυγο της Δήμου), ενώ την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο -πολύ νέος τότε- Στέφανος Κορκολής. Στο εσώφυλλο υπάρχει ένα ωραίο πόστερ της τραγουδίστριας κι ένθετο με τους στίχους των τραγουδιών.
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Προσωπικά (Λ. Νικολακοπούλου)
02. Τραγούδι γενεθλίων (Μ. Κριεζή)
03. Ο καλύτερός μου φίλος (Μ. Κριεζή)
04. Σκούρα τα πράγματα (Λ. Νικολακοπούλου)
05. Το καναρίνι (Μ. Κριεζή)
06. Τέτοιες νύχτες (Λ. Νικολακοπούλου)
07. Στο ‘χει πει ποτέ κανείς (Μ. Κριεζή)
08. Κοίτα εγώ (Λ. Νικολακοπούλου)
09. Ο Μπλακ (Μ. Κριεζή)
10. Απʼ την αρχή (Λ. Νικολακοπούλου)