Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
 |
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
«TA ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ» (MINOS MSM 270) |
Ο Γιάννης Πουλόπουλος έπειτα από 12 χρόνια στη LYRA αποφασίζει ν’ αλλάξει δισκογραφική «στέγη» και πηγαίνει στη MINOS, η οποία χρόνο με το χρόνο γιγαντώνεται και γίνεται η κυρίαρχη δύναμη στο χώρο. Τα «εγκαίνια» της συνεργασίας των δύο πλευρών γίνονται τον Απρίλιο του 1976 μ’ ένα δίσκο που ξενίζει, προβληματίζει και τελικώς δεν «περπατάει». Ο λόγος για «Τα τραγούδια της ξενιτιάς» σε μουσική Γιώργου Κατσαρού και στίχους Δημήτρη Ιατρόπουλου, ο οποίος τους έγραψε στη Σουηδία το 1972 και μελοποιήθηκαν από τον συνθέτη το χειμώνα του 1975.
Το κοινό δεν ανταποκρίθηκε όχι γιατί τα τραγούδια δεν ήταν καλά ή οι ερμηνείες του τραγουδιστή κακές, αλλά επειδή η θεματολογία του άλμπουμ είχε πάψει πλέον προ πολλού να είναι επίκαιρη. Η μετανάστευση, η προσφυγιά και γενικότερα ο ξενιτεμός είχαν κορυφωθεί στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και είχαν «ξεφουσκώσει» λίγο πριν το τέλος της, οπότε όπως αποδείχτηκε δεν ήταν και τόσο καλή η ιδέα της επαναφοράς ενός μέρους της ελληνικής ιστορίας που ο κόσμος ήθελε ν’ αφήσει πίσω του. Η εταιρεία το αντιλήφθηκε κι έτσι την επόμενη χρονιά (1977) έδωσε στον Πουλόπουλο την ευκαιρία να γίνει …Χούλιο Ιγκλέσιας με το «Αγάπα με» κι από εκεί και πέρα να ξεκινήσει μια αλυσίδα χρυσών και πλατινένιων δίσκων…
Πάντως, το εν λόγω άλμπουμ περιέχει αρκετές καλές στιγμές οι οποίες είναι κρίμα που δεν ακούστηκαν, ωστόσο όπως είπαμε παραπάνω το ελληνικό κοινό ήθελε πια ν’ αφήσει πίσω του ότι το πλήγωσε κατά το παρελθόν και να κοιτάξει μπροστά. Ίσως το πιο γνωστό τραγούδι του δίσκου να είναι το «Εχτές που γιόρταζες», ενώ αξίζουν προσοχής και τα «Γεια σου λοιπόν», «Ξενιτεμένη Κυριακή», «Μάνα του πρόσφυγα το αχ» και «Το τραγούδι της Μαγδαληνής».
Παραγωγός ήταν ο Μίκης Κορίνθιος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στο εσώφυλλο υπάρχει φωτογραφία των τριών συντελεστών εν ώρα εργασίας και σημείωμα των δύο δημιουργών.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Εχτές που γιόρταζες
02) Χριστέ μου που μ’ ακούς
03) Το διαβατήριο
04) Ο εμιγκρές
05) Γεια σου λοιπόν
06) Μάνα του πρόσφυγα το αχ…
07) Υγείαν έχω
08) Ξενιτεμένη Κυριακή
09) Ο μετανάστης
10) Στην Ίμβρο και στην Τένεδο
11) Ξενιτιά στείλε με πίσω
12) Το τραγούδι της Μαγδαληνής
|
ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ
“ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΙ» (PHILIPS 9112013) |
Η τεράστια επιτυχία του «Ρεσιτάλ» με τον Κώστα Χατζή το 1976 «αναγκάζει» την Μαρινέλλα να παραμείνει στην Πλάκα και να κυριαρχήσει κι εκεί, μετά τα νυχτερινά κέντρα της παραλίας. Έτσι, την περίοδο 1976-77 παρουσιάζει ένα πρόγραμμα στο ZOOM της οδού Κυδαθηναίων μαζί με το συγκρότημα των «Αθηναίων» (με βασικά στελέχη τον Φίλιππο Παπαθεοδώρου και τον Γιώργο Πετσίλα) το οποίο στη δεκαετία του ’60 βρισκόταν στο πλευρό της Νάνας Μούσχουρη στα πρώτα βήματα της διεθνούς καριέρας της. Εκτός των «ζωντανών» εμφανίσεών τους, αποφασίζουν να συνεργαστούν και στη δισκογραφία κι έτσι στις 26 Ιουλίου 1977 κυκλοφορεί το άλμπουμ με τίτλο απλώς τα ονόματά τους…
Η ανταπόκριση του κόσμου στη εν λόγω δουλειά δεν είναι τόσο μεγάλη όσο στο «Ρεσιτάλ», αλλά ακούγονται αρκετά από τα τραγούδια που περιλαμβάνει και κάποια από αυτά παραμένουν στην επικαιρότητα μέχρι σήμερα. Η Μαρινέλλα προσπαθεί να διατηρήσει την «αύρα» του Χατζή ηχογραφώντας τέσσερα τραγούδια του από τα οποία γίνεται επιτυχία το «Αντίο» (προσωπική αδυναμία πάντως είναι το «Είναι απλό»), ενώ ήταν ήδη γνωστό το «Δεν ειμ’ εγώ» από την ερμηνεία του ίδιου του Χατζή ένα χρόνο νωρίτερα στο «Ρεσιτάλ».
Παράλληλα, υπάρχει η «ουβερτούρα» της συνεργασίας της με τον Γιώργο Χατζηνάσιο που θα έλθει ένα χρόνο αργότερα με τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Το «Θα ‘θελα να ήσουν» ακούγεται κι αγαπιέται πολύ και παραμένει μέχρι σήμερα πολύ γνωστό.
Από εκεί και πέρα, εκτός από τα καινούργια τραγούδια του άλμπουμ η Μαρινέλλα ηχογραφεί σε νέα εκτέλεση δύο από εκείνα που επρόκειτο να συμπεριληφθούν στο άλμπουμ «Άλλη μια φορά» το οποίο θα κυκλοφορούσε την άνοιξη του 1976 αν δεν προέκυπτε το «Ρεσιτάλ». Πρόκειται για τα «Τώρα τίποτα» και «Θα τραγουδήσω» σε μουσική του τότε συζύγου της Τόλη Βοσκόπουλου και στίχους του Μίμη Θειόπουλου που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή με τόσο άδικο και φρικτό τρόπο. Το πρώτο έγινε μεγάλη επιτυχία…
Ο δίσκος κυριαρχείται από την εξαιρετική ενορχήστρωση του Κώστα Κλάββα και τη συνοδεία των «Αθηναίων» που δίνουν άλλο τόνο σ’ ένα φαινομενικά «ρηχό» υλικό. Αυτό όμως ήταν (και είναι ακόμα) το μεγάλο «ατού» της Μαρινέλλας. Να καταφέρνει δηλαδή με τις ερμηνείες της να κάνει το κοινό να προσέχει και να δίνει σημασία ακόμη και στο πιο αδιάφορο κομμάτι. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στους υπέροχους αδελφούς Τζαβάρα, οι οποίοι με τις κιθάρες και τα φωνητικά τους βάζουν το δικό τους «λιθαράκι»…
Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στο εσώφυλλο υπάρχει μια μεγάλη φωτογραφία της Μαρινέλλας και μια μικρότερη με την ίδια και τους συντελεστές κατά την ώρα της ηχογράφησης.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Αντίο (Κ. Χατζή-Σ. Τσώτου)
02) Και τώρα τι έχεις να πεις (Ν. Ζαχά)
03) Θα ‘θελα να ήσουν (Αγάπη μου) (Γ. Χατζηνάσιου-Ν. Βρεττού)
04) Η γαλαρία (Κ. Χατζή-Σ. Τσώτου)
05) Είναι απλό (Κ. Χατζή-Μ. Θειόπουλου)
06) Άφησέ με να σ’ αγαπώ (Στ. Ζαφειρίου-Μ. Θειόπουλου)
07) Τώρα τίποτα (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
08) Πάρε με κοντά σου (Γ. Χατζηνάσιου-Μ. Μπουρμπούλη)
09) Θα τραγουδήσω (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
10) Άνθρωποι-άνθρωποι (Ν. Ζαχά-Σ. Τσώτου)
11) Δεν ειμ’ εγώ (Κ. Χατζή-Σ. Τσώτου)
12) Σβήσε το φως (Γ. Αξιώτη-Σ. Τσώτου)