Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
«ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ»
(LYRA 3759
)

Το 1982 συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από το θάνατο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μιας από τις σημαντικότερες αλλά και πιο αδικημένες στιχουργούς του 20ού αιώνα. Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός, τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς ο Σταύρος Ξαρχάκος επιμελήθηκε τη διασκευή κι ενορχήστρωση ορισμένων από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που έγραψε εκείνη σε μουσική σπουδαίων λαϊκών δημιουργών. Η Βίκυ Μοσχολιού ήταν εκείνη που κλήθηκε να δώσει φωνή σ’ αυτές, προσθέτοντας στο ενεργητικό της νέες υπέροχες ερμηνείες…

Ο συνθέτης δεν αφαίρεσε το παραμικρό από τη λαϊκότητα των τραγουδιών, χρησιμοποιώντας ως βασικά όργανα τα μπουζούκια και βασίστηκε σε μια καθαρά λαϊκή ορχήστρα. Απλώς, έκανε ορισμένες δικές του «παρεμβάσεις» δίνοντας μια νέα διάσταση σ’ αυτά τα ήδη κλασικά κι αγαπημένα κομμάτια, αλλά και σε κάποια που δεν ήταν τόσο γνωστά. Έχω την αίσθηση ότι με βάση τη συγκεκριμένη ενορχήστρωση άρχισε να φτιάχνει σιγά-σιγά και τα αριστουργήματα για την κινηματογραφική ταινία «Ρεμπέτικο» που ακολούθησε λίγο καιρό μετά…

Η φθορά στη φωνή της Μοσχολιού είχε ήδη αρχίσει να φαίνεται, όμως διατηρούσε ακόμα τη φρεσκάδα και το «βιολοντσέλο» όπως είχε πει ο Φοίβος Ανωγειανάκης όταν την πρωτοάκουσε. Εδώ την ακούμε να ξαναλέει το «Τι έχει και κλαίει το παιδί» που είχε ηχογραφήσει στα μέσα της δεκαετίας του ’60, αλλά και να τραγουδά Μάνο Χατζιδάκι για πρώτη φορά στη δισκογραφία έστω και σε τρίτη εκτέλεση. Η ίδια λίγο πριν το τέλος της ζωής της, θεωρούσε ότι είχε αδικήσει το συγκεκριμένο δίσκο με το να μη περιλαμβάνει στις εμφανίσεις της κάποια από τούτα τα τραγούδια…

Παράλληλα, υπάρχει κι ένα ντοκουμέντο με τη φωνή της Παπαγιαννοπούλου από το φιλμ του Βασίλη Μάρου «Το μπουζούκι» το οποίο έκτοτε έχει προβληθεί αρκετές φορές από την τηλεόραση.

Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Action με ηχολήπτη τον Γιάννη Τριφύλλη, ενώ τη μίξη έκανε ο Γιάννης Σμυρναίος στο στούντιο Polysound. Στις δεύτερες φωνές είναι ο Ηλίας Μακρής, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχει ένα εκτενές κείμενο του Ξαρχάκου για την Παπαγιαννοπούλου, καθώς και φωτογραφίες των συντελεστών.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Τώρα που φεύγω απ’ τη ζωή (Στ. Καζαντζίδη)
02) Μα είναι και Θεός (Στ. Τζουανάκου)
03) Ειμ’ αητός χωρίς φτερά (Μ. Χατζιδάκι)
04) Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά (Απ. Καλδάρα)
05) Το παρελθόν μου το βαρύ (Μπ. Μπακάλη)
06) Ο χάρος (Γ. Παπαϊωάννου)
07) Τι έχει και κλαίει το παιδί (Στ. Ξαρχάκου)
08) Ψιλή βροχή (Κ. Καπλάνη)
09) Φεύγω με πίκρα στα ξένα (Στ. Καζαντζίδη)
10) Συρματοπλέγματα βαριά (Μπ. Μπακάλη)
11) Κάποιο τρένο θα περάσει (Μ. Χιώτη-Διασκευή Στ. Ξαρχάκου)
12) Λίγα λόγια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου
13) Ο χάρος (Γ. Παπαϊωάννου) Ορχήστρα και Κ. Μαντζόπουλος

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ
«ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΤΖΗ» (MINOS MSM 540)

Ο Γιάννης Καλατζής είχε ξεχαστεί σχεδόν ολοκληρωτικά στη δεκαετία του ’80. Τα νέα μουσικά «είδωλα», η απαράδεκτη συμπεριφορά απ’ την πλευρά της εταιρείας του που τον πέταξε σαν σκουπίδι και η επιστροφή του λαϊκού τραγουδιού στο προσκήνιο τον είχαν σβήσει από τη μνήμη του κοινού, ώσπου ξαφνικά κάποιοι αποφάσισαν (γιατί άραγε;) να τον επαναφέρουν στο προσκήνιο…

Έτσι, εντελώς αναπάντεχα τον Οκτώβριο του 1984 βγαίνει ένας δίσκος που αν κάποιος έμενε μόνο στον τίτλο του, θα καταλάβαινε ότι πρόκειται για μια συλλογή με τις παλιές μεγάλες επιτυχίες του. Δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα, καθώς ο αδικημένος και σπουδαίος τραγουδιστής ηχογραφεί σε μορφή ποτ-πουρί ορισμένα από τα τραγούδια-σταθμούς της καριέρας του, αλλά και παλιά λαϊκά κι έντεχνα με τη συνοδεία της Αθηναϊκής Κομπανίας που τότε ήταν «στα πάνω της» …

Έχουν περάσει 27 χρόνια από τότε κι ακόμα αναρωτιέμαι με ποια λογική κυκλοφόρησε το εν λόγω άλμπουμ. Ο Καλατζής είχε να εμφανιστεί δισκογραφικά από το 1981 και η εταιρεία ήταν φανερό ότι δεν τον είχε στα πλάνα της, οπότε προς τι όλο αυτό; Μάλλον ο ερμηνευτής είχε κάποιο «υπόλοιπο» στο συμβόλαιό του που έπρεπε να «ξεχρεώσει» και προφανώς επί τούτου ηχογραφήθηκε ο εν λόγω δίσκος. Έτσι κι αλλιώς, και που έγινε, ουδείς πήρε χαμπάρι κι απλώς η εταιρεία τον έβγαλε στην κυκλοφορία χωρίς να τον διαφημίσει καθόλου. Πραγματικά λυπάμαι για τον Καλατζή, γιατί σε καμία περίπτωση δεν άξιζε τέτοιου είδους αντιμετώπιση από τους παράγοντες της δισκογραφίας και τελικά χάθηκε τόσο νωρίς από αυτήν…

Η καλή μου φίλη Βούλα Καραχάλιου που τότε ήταν βασικό στέλεχος της Αθηναϊκής Κομπανίας μου έχει πει ότι ο Θεσσαλονικιός ερμηνευτής δυσκολεύτηκε πολύ μέχρι να ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις. Η φωνή του δεν «έβγαινε» και χρειαζόταν κάθε φορά να στύβει ένα λεμόνι και να το πίνει πριν μπει στο στούντιο! Άλλωστε, ακούγοντας το δίσκο αντιλαμβάνεται εύκολα ο οποιοσδήποτε τη φθορά της…

Το άλμπουμ είναι χωρισμένο σε τέσσερις ενότητες: Οι δύο αφορούν τις μεγάλες προσωπικές επιτυχίες του Καλατζή αλλά και ορισμένες του έντεχνου τραγουδιού, ενώ οι άλλες δύο κλασικά λαϊκά κομμάτια κυρίως του Βασίλη Τσιτσάνη που είχε «φύγει» λίγους μήνες νωρίτερα…

Σε γενικές γραμμές ακούγεται ευχάριστα αλλά δε νομίζω ότι προσθέτει κάτι ούτε στους τραγουδιστές, ούτε στον ακροατή. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι πρόκειται για ένα άλμπουμ που έγινε απλώς και μόνο γιατί έπρεπε να γίνει…

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sigma Sound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σκιαδά.

Τα τραγούδια του δίσκου

Επιλογή Α:
Επιπόλαιος
Κυρα Γιώργαινα
Δελφίνι δελφινάκι
Πειραιώτισσα
Σιγά σιγά
Όνειρο απατηλό
Στου Προφήτη Ηλία
Κόκκινο γλυκό μου στόμα

Επιλογή Β:
Πάλιωσε το σακάκι μου
Βαδίζω και παραμιλώ
Δροσούλα
Όταν συμβεί στα πέριξ
Μη μου ζαλίζεις το μυαλό
Μείνε αγάπη μου κοντά μου
Όσο με μαλώνεις
Δεν πουλάω την καρδιά μου
Στην καλύβα τη δική μου

Επιλογή Γ:
Αν ζούσαν οι αρχαίοι
Παραμυθάκι μου
Η γοργόνα
Στην Ελευσίνα
Παποράκι
Τζαμάικα
Μελαχρινάκι
Πάει, πάει

Επιλογή Δ:
Τα δειλινά
Θα πάω εκεί στην Αραπιά
Τι όμορφη που είσαι όταν κλαις
Αραμπάς περνά
Νύχτες μαγικές
Αθηναίισα
Έχεις κορμί αράπικο
Είδα κι έπαθα κυρά μου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here