Πρόκειται για έναν από τους σχετικά άγνωστους δίσκους του αξέχαστου Γιώργου Ζαμπέτα, ο οποίος όμως περιλαμβάνει ορισμένα εξαιρετικά τραγούδια που φέρουν τη σφραγίδα του σπουδαίου δημιουργού. Είναι το τρίτο άλμπουμ στο οποίο ο συνθέτης είναι ο αποκλειστικός ερμηνευτής, μετά τη «Λεωφόρο Ζαμπέτα» και το «Μάλιστα κύριε» που γνώρισαν ιδιαίτερη επιτυχία κι έβγαλαν πολλά και διαχρονικά κομμάτια.

Τα «Ντοκουμέντα» κυκλοφόρησαν το 1975, σε μιαν εποχή που κυριαρχούσε το πολιτικό τραγούδι μετά την πτώση της δικτατορίας και ο Ζαμπέτας μελοποιεί μια σειρά στίχων του Ξενοφώντα Φιλέρη (συζύγου της Μάρθας Βούρτση) που αναφέρονται στην Κατοχή και στις κακουχίες που βίωσαν όλοι οι Έλληνες τότε. Υπάρχουν βεβαίως και στίχοι με άλλη θεματολογία, αλλά η βασική θεματολογία του δίσκου είναι τα σκληρά και δύσκολα χρόνια του '40-'41.

Το πιο γνωστό από τα τραγούδια του άλμπουμ είναι το «Στον Λευκό Πύργο» που είναι από τα «κλασικά» του Ζαμπέτα και αγαπήθηκε τόσο με τη φωνή του ίδιου, όσο και του Κώστα Μακεδόνα το 1993. Ωστόσο, υπάρχει ένα πολύ σπουδαίο κομμάτι που λέγεται «Σ' αυτές τις στράτες» και θεωρώ ότι είναι το καλύτερο του δίσκου. Επίσης, ακούστηκε αρκετά το «Το φιλοσόφησα πολύ».

Στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε το 1997, ο Ζαμπέτας μιλά με πίκρα για το γεγονός ότι το άλμπουμ δεν «περπάτησε» και ρίχνει την ευθύνη στην εταιρεία που δεν τον προώθησε. Έχει απόλυτο δίκιο, γιατί είναι κρίμα που δεν ακούστηκαν αυτά τα πολύ ωραία τραγούδια...

Στο οπισθόφυλλο του δίσκου υπάρχει σημείωμα του Φιλέρη που αναφέρεται στις μνήμες του από την Κατοχή που έγιναν στίχοι κι εξυμνεί τον συνθέτη για τη μελοποίησή τους.

Παραγωγός ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Σήφη Σιγανό.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Σ' αυτές τις στράτες (Αλ. Καγιάντα)
2. Βαράτε βιολιτζήδες (Ν. Μπακογιάννη)
3. Το φιλοσόφησα πολύ (Ξ. Φιλέρη)
4. Πολυξένη (Θ. Σοφού)
5. Στο Λευκό Πύργο (Ξ. Φιλέρη)
6. Ομολογώ (Β. Μακρίδη)
7. 1001 νύχτες (Ξ. Φιλέρη)
8. Το πιτσιρίκι (Ξ. Φιλέρη)
9. Ο Φιφίκος (Ξ. Φιλέρη)
10. Η Κομμαντατούρα (Ξ. Φιλέρη)
11. Μάνα ήρθανε ληστές (Ξ. Φιλέρη)
12. Άντε να σαλτάρω (Ξ. Φιλέρη)
13. Ο μπάρμπα-Λευτέρης (Δ. Τζεφρώνη)
14. Σ' αυτές τις στράτες (Ορχηστρικό)

Από τους καλύτερους δίσκους του αείμνηστου Απόστολου Καλδάρα, πάνω σε στίχους της Σώτιας Τσώτου που κυκλοφόρησε το 1975 με ερμηνευτές τον Δημήτρη Μητροπάνο και τη Χριστιάνα. Περιλαμβάνει πολύ όμορφα τραγούδια πάνω στο στυλ που είχε καθιερώσει ο Θεσσαλός συνθέτης από τις αρχές της δεκαετίας του '70 με τα άλμπουμ «Μικρά Ασία» και «Βυζαντινός εσπερινός», ισορροπώντας αξιοθαύμαστα ανάμεσα στο λαϊκό και στο έντεχνο.

Οι πολιτικές αναφορές σε κάποια από τα κομμάτια είναι ολοφάνερες, όπως στο πιο γνωστό που είναι «Ο αφέντης λαός» και περιέχει σαφή μηνύματα για την απελευθέρωση της χώρας από τη δικτατορία. Πρόκειται για ένα πανέμορφο τραγούδι που ακούστηκε πολύ εκείνη την περίοδο και διέγραψε μια πορεία μέσα στα χρόνια.

Επίσης, ξεχώρισαν τα «Κι ύστερα λένε» και «Το μυστικό στων κοριτσιών τα χείλη», ενώ πολύ καλές στιγμές είναι και τα «Το γραμμόφωνο εκείνο», «Έτσι έπρεπε να γίνει» και «Αυγή ανθισμένη», χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα.

Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχει φωτογραφία των τεσσάρων συντελεστών καθώς επίσης και σημείωμα των δημιουργών. Το τραγούδι «Κι όπως φθινοπωριάζει» είναι αφιερωμένο από την Σώτια Τσώτου στη μνήμη του πατέρα της.

Παραγωγός ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Ο αφέντης λαός (Δ. Μητροπάνος - Χριστιάνα και χορωδία)
2. Κι ύστερα λένε (Δ. Μητροπάνος)
3. Το μυστικό στων κοριτσιών τα χείλη (Χριστιάνα)
4. Το γραμμόφωνο εκείνο (Δ. Μητροπάνος)
5. Έτσι έπρεπε να γίνει (Χριστιάνα)
6. Αυγή ανθισμένη (Ζωή που θα γινόσουν) (Δ. Μητροπάνος και χορωδία)
7. Σ' ένα βράχο κάθισα (Χριστιάνα και χορωδία)
8. Ασ' τα όνειρα Βαγγέλη (Δ. Μητροπάνος)
9. Κι όπως φθινοπωριάζει (Χριστιάνα)
10. Εγώ είμαι σκέτος Γιάννης (Δ. Μητροπάνος)
11. Ένα καιρό εγώ κι εσύ (Χριστιάνα)
12. Η ώρα της κρίσεως (Δ. Μητροπάνος και χορωδία)
13. Ο αφέντης λαός (Φινάλε)

Δίσκος που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1976 με ερμηνευτή τον Στράτο Διονυσίου και σε μια πολύ δύσκολη εποχή γι' αυτόν, καθώς μόλις λίγο καιρό πριν είχε βγει από τη φυλακή και η καριέρα του είχε υποστεί ένα σοβαρό πλήγμα. Άλλωστε, ελάχιστους μήνες πριν την κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ είχε ηχογραφήσει σε μουσική του Μίμη Πλέσσα τον δίσκο «Πάλι μαζί μας» στις φυλακές της Τίρυνθας, ο οποίος πέρασε εντελώς απαρατήρητος...

Μετά την αποφυλάκισή του λοιπόν, ο Διονυσίου ξεκίνησε μια προσπάθεια να επανέλθει στο προσκήνιο κι εν μέρει τα κατάφερε με το εν λόγω άλμπουμ, αφού το «Καρδιά μου είχες αγαπήσει» ακούστηκε πολύ και θεωρείται σήμερα μια από τις πιο διαχρονικές επιτυχίες του. Το ίδιο ισχύει και για «Το κιτρινισμένο γράμμα», αλλά γενικά οι πωλήσεις του δίσκου δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλες και τα υπόλοιπα τραγούδια δεν «πέρασαν» στον κόσμο, αν και δεν είναι καθόλου άσχημα. Ειδικά το «Βάλε να πιούμε φίλε», το «Καν' το σταυρό σου Θοδωρή» και δυο-τρία ακόμη είναι αρκετά καλά, όμως πέρασαν απαρατήρητα σε γενικές γραμμές.

Η αλήθεια είναι ότι φέρει ευθύνη και η εταιρεία γι' αυτό, αφού εκείνη την εποχή δεν την ενδιέφερε ιδιαίτερα ο συγκεκριμένος τραγουδιστής και δεν ασχολούνταν πολύ μαζί του, αφήστε δε ότι οι διοικήσεις άλλαζαν σαν τα πουκάμισα και δεν υπήρχε μια σταθερή κατάσταση. Η άλλοτε κραταιά Columbia είχε πάρει την κάτω βόλτα και ο Διονυσίου θα χρειαζόταν να «μεταγραφεί» στη MINOS το 1980 για να επανέλθει στην κορυφή του λαϊκού τραγουδιού...

Παραγωγός ήταν ο Νίκος Κιάμος και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και βοηθούς τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Γιώργο Τζάννες.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Το κιτρινισμένο γράμμα
2. Καρδιά μου είχες αγαπήσει
3. Βάλε να πιούμε φίλε
4. Μη ζητάς πολλά
5. Καν' το σταυρό σου Θοδωρή
6. Κάηκε πάλι το κερί
7. Σφίγγω τα πικρά μου χείλη
8. Αν μιλούσε το ποτήρι
9. Άνθρωπέ μου μη γελιέσαι
10. Άνθρωποι κι ανθρωπάκια
11. Παράξενη αγάπη
12. Κλάψε θεατρίνα