Γράφει η Εβίτα Μπουρμά
Κυριακή μεσημέρι έγινε η επίσημη πρεμιέρα της παράστασης “Φαίδωνας, ο ξεχωριστός μου αδερφός” στο Θέατρο Μπροντγουαίη. Ένα έργο της Έλενας Τασιοπούλου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Αϊβάζη. Φτάνοντας, υπήρχε πολύς κόσμος που περίμενε στη σειρά για τα εισιτήρια και τις προσκλήσεις, λογικό για πρεμιέρα θα σκεφτεί κανείς, όμως όσο πέρναγε η ώρα, ξεπεράστηκε η προγραμματισμένη ώρα έναρξης κι ακόμη περιμέναμε, έγινε ξεκάθαρο ότι κάτι που είχε να κάνει με την είσοδο στο θέατρο δεν λειτουργούσε σωστά.
Λίγο αργότερα, η αδυναμία να ανταπεξέλθει το προσωπικό επιβεβαιώθηκε, αφού ζήτησαν από τον κόσμο να περάσει, χωρίς εισιτήρια και θέσεις. Αυτό μετέφερε απλά το πρόβλημα στην αίθουσα, όπου κανείς δεν ήξερε που να καθίσει κ υπήρχε μια αναστάτωση.
Το κουδούνι ακούστηκε και στη σκηνή εμφανίστηκαν δυο ξωτικά, η Fatuus (που όπως μας είπαν σημαίνει «προφήτης») και η Fate (που σημαίνει «μοίρα»), που μας κράτησαν συντροφιά σε όλη την διάρκεια της παράστασης, μαζί με την οικογένεια του Φαίδωνα.
Ο Κωνσταντίνος και η Μαρκέλλα, οι γονείς του Άρη και του Φαίδωνα, παρουσιάστηκαν ως πρίγκιπας και πριγκίπισσα που μεγάλωναν σε διπλανά παλάτια. Όμορφοι και έξυπνοι κι οι δύο, εκείνος δίκαιος και καλός, ήθελε να γίνει δικαστής, εκείνη είχε όνειρο να γιατρεύει ανθρώπους.. Όταν μεγάλωσαν, η νεράιδα τους έφερε κοντά και απέκτησαν μια όμορφη οικογένεια.
Όταν γεννήθηκε το δεύτερο παιδί τους, ο Φαίδωνας, νωρίς κατάλαβαν ότι ήταν διαφορετικό από το πρώτο τους. Ξεπερνώντας το στάδιο της αρχικής άρνησης, έβαλαν σκοπό να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή και προσπάθησαν να κρατήσουν τις ισορροπίες. Κάποιες φορές τα πράγματα ξέφευγαν, με αποτέλεσμα ο Άρης να νιώθει παραμελημένος ή και «άτυχος» που ο αδερφός του «δεν είναι σαν τους άλλους αδερφούς».
Άλλες φορές, η υπερβολική ενασχόληση της μαμάς με τον Φαίδωνα, έκανε τον Άρη να πιστεύει πως δεν τον αγαπούν. Μέσα από τον ρόλο αυτό, βλέπουμε τα στάδια που περνάει κανείς μέχρι να αποδεχτεί ουσιαστικά το «διαφορετικό» αλλά και όλα τα ερωτήματα που δημιουργούνται στη διαδρομή αυτής της αποδοχής. Όμως βλέπουμε και τις λύσεις που δίνονται για να γίνει η μετάβαση από την ευκολία που έχει η λέξη «αποδοχή» στην δύσκολη πράξη.
Η σκηνοθεσία του Γιάννη Αϊβάζη ήταν ίσως το πιο δυνατό στοιχείο της παράστασης, η οποία πέρα από το μήνυμα που περιείχε, δεν είχε κάποιο άλλο χαρακτηριστικό άξιο αναφοράς.. Η μεταφορά στο χώρο και στον χρόνο μέσα από τις σκιές, ήταν εντυπωσιακή και ο γνωστός ηθοποιός, μας κέρδισε σε αυτή του την προσπάθεια ως σκηνοθέτης.
Δυστυχώς, ο χώρος του θεάτρου έμοιαζε αρκετά παραμελημένος και δεν θύμιζε σε τίποτα παλαιότερες εποχές του. Αυτό σε συνδυασμό με την μη επαρκή εξυπηρέτηση του κοινού, τόσο κατά την είσοδο, όσο και στη διάρκεια του διαλείμματος στο μπαρ, άφηναν μια άσχημη εικόνα στον θεατή που καλώς ή κακώς επηρέαζε τη συνολική αίσθηση του για την παράσταση.
Μετά το τέλος, στην σκηνή ανέβηκε ο επίτιμος πρόεδρος της Unesco Πειραιώς και νήσων, ο οποίος βράβευσε τη συγγραφέα Έλενα Τασιοπούλου και το σκηνοθέτη Γιάννη Αϊβάζη για την προσφορά τους.
Το να μάθουμε να αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα χρειάζεται πολύ κόπο. Δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μια παράσταση, μια συζήτηση, μια παραδειγματική συμπεριφορά. Είναι μια συνεχής άσκηση σεβασμού απέναντι στις διαφορές που έχουμε οι άνθρωποι μεταξύ μας, φυλετικές, εθνικές ή αφορούν σε άτομα με ιδιαίτερες ικανότητες.
Τα παιδιά είναι καλό από μικρή ηλικία, να δέχονται ερεθίσματα, ώστε στο μέλλον να βρεθούν όσο το δυνατόν πιο έτοιμα να δεχτούν στον κοινωνικό ή οικογενειακό τους περίγυρο, κάποιον «διαφορετικό» από εκείνα. Η παράσταση αυτή είναι ένα καλό τέτοιο ερέθισμα, ακόμα και για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να κατανοήσουν πως η διαφορετικότητα, δεν μεταφράζεται σε πρόβλημα, όταν υπάρχει αγάπη. Κι η αγάπη, δεν χρειάζεται να είναι προσωποποιημένη, δεν χρειάζεται να αγαπάμε το συγκεκριμένο άτομο για να το δεχτούμε, να έχουμε χώρο στην καρδιά μας για το ξεχωριστό χρειάζεται μόνο..
________________________
Συντελεστές
Κείμενο: Έλενα Τασιοπούλου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Αϊβάζης
Σκηνικά: David Negrin
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Αρθούρος Πατρικαρέας
Χορογραφίες: Αναστασία Δρακά
Εικονογράφηση: Δημήτρης Καραντινόπουλος
Παίζουν οι ηθοποιοί
Φαίδωνας: Λεονάρντο Σφοντούρης
Πρίγκιπας Κωνσταντίνος: Γιώργος Γεροντιδάκης
Άρης: Πέτρος Ιωάννου
Ξωτικό Fatuus: Μαίρη Δεντοπούλου
Ξωτικό Fate: Αρετή Κυπραίου
Πριγκίπισσα Μαρκέλλα: Σοφία Παρικάκη
Παραστάσεις
Δευτέρα έως Παρασκευή στις 10:30π.μ. (οργανωμένες παραστάσεις)
Κυριακή στις 11:30π.μ. (για το κοινό)
ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ
Πατησίων και Αγίου Μελετίου 65Α
τηλ. 210 8620231
*Μέρος τον εσόδων από τις κυριακάτικες παραστάσεις θα δίνονται
στον οργανισμό Make a Wish Ελλάδος.