Γράφει ο Θανάσης Παπαζαφειρόπουλος
Φωτογραφίες: Στάθης Κατάρας
Μια δουλειά, της οποίας τα πρώτα δείγματα είχαμε ακούσει εδώ και αρκετό καιρό, ολοκληρώθηκε και πήρε τελικά «σάρκα και οστά». Ο λόγος, φυσικά, για τον πρώτο προσωπικό δίσκο της νέας και φερέλπιδος καλλιτέχνιδας Μάγδας Βαρούχα, που παρουσιάστηκε το βροχερό βράδυ της Τετάρτης 17 Απριλίου, στο Club του Σταυρού του Νότου, ανάμεσα σε φίλους, ανθρώπους του μουσικού χώρου και υποστηρικτές της φρέσκιας αυτής παρουσίας στα μουσικά δρώμενα.
«28 και κάτι» τιτλοφορείται ο δίσκος, ο οποίος κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group, με μια προφανή αναφορά στην ηλικιακή φάση του προσώπου αλλά και σε πολλά αφανή εκ πρώτης όψεως στοιχεία που έρχεται να συμπληρώσει το άκουσμα των τραγουδιών. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα σύνολο με πολλές όψεις, όπου στο μεγαλύτερο μέρος του επικρατούν ήρεμες και γλυκές μπαλάντες αλλά υπάρχουν και έντονες «ηλεκτρικές» στιγμές, με το παραδοσιακό ηχόχρωμα να δηλώνει δυναμικά το παρόν. Τις περισσότερες στιγμές του δίσκου υπογράφει η ίδια η Βαρούχα, κάποιες άλλες ο Άρης Κλεισούρας ενώ τις ενορχηστρώσεις έχουν αναλάβει ο Αλέξανδρος Κούρος, ο Σταύρος Ρουμελιώτης και ο Κώστας Μιχαλός.
Τα αρχικά κομμάτια του δίσκου που ακούστηκαν, όπως το «Οικογενειακό», το «Πριν το ναι», τα «Κλεμμένα φιλιά» αλλά και το ιδιαίτερο «Γείτονες», δίνουν την αίσθηση της στάσιμης ηρεμίας ακόμη και στη ζωντανή τους εκδοχή. Το ελαφρώς ρυθμικό «Δεν είναι σωστό» αποτελεί ένα πρώτο δείγμα εναλλαγής που έρχεται να συμπληρώσει ένα από τα καλύτερα τραγούδια, το «Μυρίζει βροχή», μια στιγμή που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη φωνή της Βαρούχα και παντρεύει δύο δρόμους φαινομενικά μόνο αντίθετους, αυτόν του παραδοσιακού και της ροκ. Τα «Λάθος μπαλκόνια» και το «Πότε θα σε ξαναδώ» είναι οι πιο ήσυχες από μουσικής αλλά όχι από στιχουργικής άποψης στιγμές του δίσκου, που κλείνει με τα γνωστά ήδη «Όνειρα» και το «Άρωμα ξένων».
Άφησα για το τέλος το τραγούδι που αποτέλεσε και την αφορμή για να βρεθεί στο Σταυρό ως καλεσμένος, ο Χρήστος Θηβαίος, που ανέβηκε στη σκηνή αφού πρώτα άκουσε μια διαφορετική εκτέλεση του δικού του «Δεν είμαι άλλος» από τη Βαρούχα. «Είμαι πολύ ευτυχισμένος που ανέβηκα στη σκηνή για να τραγουδήσω τραγούδι νέας δημιουργού γιατί περί αυτού πρόκειται σήμερα». Με αυτά τα όμορφα λόγια χαιρέτησε την παρουσία του και μαζί τραγούδησαν το ντουέτο του δίσκου «Δε θα γεράσουμε μαζί», ένα γλυκό τραγούδι με απότομες, όμως, εναλλαγές συναισθημάτων. Όπως συνηθίζεται, παρέμεινε για λίγο επί σκηνής, ερμηνεύοντας τις ξεσηκωτικές «Περικοπές» και την μαγική «Μικρή Πατρίδα».
Επειδή μια βραδιά δε θα μπορούσε να κρατηθεί μόνο με τα τραγούδια ενός δίσκου, υπήρξαν επιλογές από μεγάλο φάσμα της ελληνικής μουσικής και ιδιαίτερες διασκευές. Από Χατζιδάκι μέχρι Μάλαμα, από Αλεξίου και Βασίλη Παπακωνσταντίνου μέχρι Αλκίνοο και Σταμάτη Κραουνάκη.
Θα κρατήσω για το τέλος δύο-τρεις παλαιότερες κυρίως προσωπικές (και όχι μόνο) διαπιστώσεις και μια ευχή. Αυτή τη στιγμή στην ελληνική μουσική και το ελληνικό τραγούδι υπάρχουν δεκάδες ονόματα νέων ανθρώπων που προσπαθούν βήμα-βήμα να φτάσουν κάπου, άγνωστο το που και συνήθως αβέβαιο, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως έχει διαμορφωθεί σήμερα το τοπίο. Είναι δεδομένο πως πολλοί δε θα τα καταφέρουν, κάποιοι όμως θα ξεχωρίσουν. Το θέμα είναι όλοι όσοι ζούμε ή τριγυρνάμε στο μουσικό χώρο να ανοίξουμε επιτέλους τα αυτιά μας και να ακούσουμε τι έρχεται. Ο λόγος που πιστεύω και εύχομαι ότι η Μάγδα μπορεί να έχει ένα όμορφο μέλλον είναι η ταυτότητα της δημιουργού και τραγουδοποιού που είναι χαραγμένη μέσα της, ένα στοιχείο που δυστυχώς παραμένει μέχρι και σήμερα ίδιον των ανδρών του χώρου, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κώστας Μιχαλός: Ενορχηστρώσεις – Κιθάρες
Θάνος Μιχαηλίδης: Τύμπανα
Βαγγέλης Μαρκαντώνης: Μπάσο
Χρήστος Καλκάνης: Κλαρινέτο
Αντώνης Χατζηκωνσταντής: Πλήκτρα
Μάριος Παπούλιας: Βιολί
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…