Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Φωτογραφίες: Μάριος Γκούβας

Είχα καιρό να παρακολουθήσω live της Μαρίζας Ρίζου, αλλά κάτι μου έλεγε ότι δεν πρέπει να χάσω την πρεμιέρα της στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου, την Παρασκευή, 2 Φεβρουαρίου. Από τις πρώτες κιόλας στιγμές που την άκουσα, διαπίστωσα ότι το κορίτσι που μας συστήθηκε με τη διασκευή στη «Bossa Nova του Ησαΐα» του Φοίβου Δεληβοριά, χορεύοντας ασταμάτητα swing, διατηρεί την ίδια χαρούμενη διάθεση, εμπλουτισμένη με ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση.


Στη νέα της αυτή παράσταση, υπό τη λιτά λειτουργική σκηνοθετική επιμέλεια του Κωνσταντίνου Ασπιώτη, η Μαρίζα Ρίζου συνδύασε την αστείρευτη κοριτσίστικη ενέργειά της, με επικοινωνιακή εξωστρέφεια, αμεσότητα, αλλά και ερμηνευτική δεινότητα που τη μετέτρεπε, όποτε αυτό χρειαζόταν, σε μια έντονα συναισθηματική γυναίκα. Με την αρωγή μιας αληθινά σπουδαίας μπάντας, η Μαρίζα συνόδευε σχεδόν κάθε τραγούδι με μια ιστορία, ενώ τα γεμάτα ειλικρίνεια και αυθορμητισμό σχόλιά της, ζέσταιναν την ατμόσφαιρα, κάνοντας τον κόσμο που είχε κατακλύσει το μαγαζί να λειτουργεί σαν μία παρέα σε αυτήν τη «Μεγάλη Γιορτή».


Με άνεση, χιούμορ και αυτοσαρκασμό, η τραγουδοποιός σχολίασε το πώς έχει ακούσει να αποκαλούν το μικρό της όνομά, συνοδεύοντας το ρεσιτάλ «αυτοτρολαρίσματος» με το «Ρε» του Νίκου Καρβέλα που ερμήνευσε πρώτη η Άννα Βίσση, έσπασε πιάτα και πέταξε γαρίφαλα στην πίστα, φόρεσε το καπέλο της «Μαντάμ Σουσού» προκειμένου να τραγουδήσει το ομώνυμο τραγούδι που δημιούργησε για την επιτυχημένη θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, και κάλεσε όσους θεατές γνωρίζουν το «ραπάρισμα» από το «Στη Ντισκοτέκ» (το μόνο τραγούδι που δεν «πείραξαν» με τους συνεργάτες της, όπως αποκάλυψε), να ανέβουν στη σκηνή για να το πουν μαζί της, όπως κι έγινε!


Δίπλα της στη σκηνή, όμως, βρέθηκε και ο Πάνος Μουζουράκης, ο οποίος έβγαλε τα παπούτσια του για να χορέψει και να τραγουδήσει μαζί με την ξυπόλητη οικοδέσποινα το «Πετάω», αφού εκείνη και η μπάντα της μας είχαν προηγουμένως παρουσιάσει την εκδοχή του συγκεκριμένου τραγουδιού σε ζεϊμπέκικο!


Τα τραγούδια της Ρίζου ταίριαξαν επίσης με άλλα κλασικά αγαπημένα. Ξεχώρισα την εμπνευσμένη «ένωση» του «Ήρθα κι Απόψε στα Σκαλοπάτια σου» με το «Ανθρώπων Έργα», μέσα σε μπλουζ και ηλεκτρικούς ρυθμούς, αλλά και την, εκστατική σχεδόν, διάσταση που πήρε ο συνδυασμός του παραδοσιακού «Καίγομαι και Σιγολιώνω» με το «Καίγομαι Καίγομαι» του Σταύρου Ξαρχάκου, κάτω από εκτυφλωτικά κόκκινα φώτα. Από τις ωραιότερες ερμηνείες της στη βραδιά ήταν η «Άδεια μου Αγκαλιά» (“Into my Arms”) –τραγούδι το οποίο αφιέρωσε στον πατέρα της–, αλλά και η ακουστική, μόνο με πιάνο, προσέγγισή της στο «Ζητάτε να Σας Πω», στο ανκόρ της παράστασης.


Βλέποντάς τη να ερμηνεύει, συνταιριάζοντας τη θεατρικότητα που τη χαρακτηρίζει με τη διάθεση της στιγμής, ένιωσα ότι περισσότερο απ’ όλα σε αυτό το πρόγραμμα –ίσως και στη συγκεκριμένη φάση της ζωής της γενικότερα– η Μαρίζα έχει ανάγκη να είναι ο εαυτός της και κυρίως να χαρεί και να προσφέρει χαρά. Όχι χαρά «απερίσκεπτη», αλλά μια χαρά που ξαναβγαίνει στο φως, έχοντας κρατήσει μέσα της την ανάμνηση από το σκοτάδι του πόνου που τώρα αφήνει πίσω της, για να κάνει και πάλι βόλτα στη λιακάδα. Μιλάμε λοιπόν, ίσως, για «Μια Άλλη Ευτυχία»; Θα δώσετε τη δική σας απάντηση, όποια από τις επόμενες Παρασκευές του Φεβρουαρίου πείτε «Πάμε μια Βόλτα» από τον Σταυρό του Νότου. Το βέβαιο είναι πως εκεί θα συναντήσετε ένα κορίτσι πιο κεφάτο από ποτέ, μια γυναίκα πιο σίγουρη από ποτέ, μια ερμηνεύτρια με προσωπικότητα που, πάνω απ’ όλα, λαχταρά να εκφραστεί, κάνοντάς τον κόσμο που θα βρεθεί κοντά της να περάσει όμορφα. Κι όταν πια έρθει η ώρα του αποχαιρετισμού, αυτός φτάνει ακριβώς όπως αρμόζει σε αυτήν την παράσταση και τη λαμπερή της οικοδέσποινα: με πολύ κέφι, χορό, φωνές και παλαμάκια, κάτω από μια χαρούμενη βροχή από ασημένια κομφετί!


Στην παράσταση έπαιξαν οι εξαιρετικοί μουσικοί
:
Άγγελος Αϊβάζης – κιθάρες / γιουκαλίλι
Βαγγέλης Κατσαρέλης – τρομπέτα
Δημήτρης Κουζής – βιολί
Γιώργος Κωστελέτος -τύμπανα
Γιώργος Μουχτάρης – κοντραμπάσο
Μάρκος Χαϊδεμένος – πιάνο / επιμέλεια ενορχηστρώσεων


*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here