Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
Λίγο μετά τη λήξη της χειμερινής σεζόν με τις μεγάλες πίστες και τις μουσικές σκηνές και λίγο πριν την έναρξη της θερινής με τις μεγάλες συναυλίες και τα φεστιβάλ εκτός έδρας, η Αθήνα βγάζει το ανοιξιάτικό της πρόσωπο και επιστρατεύει αίθρια, ταράτσες με θέα, κήπους και εσωτερικές αυλές για πιο ανάλαφρες και δροσερές μουσικές βραδιές, μακριά από την κάπνα και τον παραμορφωμένο ήχο των ηχείων.
Σε αυτό το πνεύμα η Ηρώ Σαΐα βρίσκεται από τη Δευτέρα 16/5 και για πέντε Δευτέρες στον εξωτερικό χώρο του Polis Art cafe (Aἰθριο Αρσάκειου Μεγάρου) με την παράσταση «Νύχτες Καλοκαιριού».
Βέβαια λόγω του άστατου καιρού και της υψηλής πιθανότητας βροχής η παράσταση της Δευτέρας μεταφέρθηκε στον εσωτερικό χώρο του Polis, κάτι που απ’ ότι φαίνεται δε θα χρειαστεί να επαναληφθεί τις επόμενες Δευτέρες.
Λίγο πριν τις δέκα, κι ενώ ο χώρος είχε ήδη γεμίσει, η Ηρώ Σαΐα μας υποδέχθηκε με ένα μαγιάτικο τραγούδι του Μάνου Χατζηδάκι και του Νίκου Γκάτσου, ( «Κι αν θα διψάσεις για νερό/ Ήταν του Μάη πρόσωπο»), συστήνοντάς μας παράλληλα και τους συνεργάτες της, σταθερά το Νεοκλή Νεοφυτίδη και τον Ilya Algaer στο μπάσο.
Μία μικρή ακόμα αναφορά στον Χατζηδάκι και στη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε σε τραγούδια του Νεοκλή Νεοφυτίδη από την προσωπική δισκογραφία της Ηρώς Σαΐα («Φύσα με», «Λευκό χαρτί», «Γυναίκα Τριαντάφυλλο»).
Μέσα στο δίωρο πρόγραμμα δεν έλειψαν οι αναφορές σε μεγάλους συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Σταύρος Ξαρχάκος ο οποίος ήταν παρών στη βραδιά, αναφορές σε ρεπερτόριο παλαιότερο αλλά και πιο σύγχρονο («Βίοι Παράλληλοι» , «Μάτια Μπλε»), αλλά και οι εναλλαγές σε πολλά και διάφορα μουσικά είδη, δείχνοντας έτσι και την έκταση της φωνής αλλά και την ικανότητα να υποστηρίζει όλα εξ’ ίσου καλά, από latin δεμένο με Χατζηδάκι, στο επιβλητικό «O Pastor», σε πιο λαϊκά μονοπάτια του Κώστα Βίρβου και του Πάνου Τούντα («Μακριά μου να φύγεις», «Η Γκαρσόνα»). Πλησιάζοντας προς τα μεσάνυχτα και το τέλος της παράστασης το κοινό σχεδόν απαίτησε το «Ειν’ αρρώστια τα τραγούδια» αλλά και το «Νυν και αεί» στο encore, το οποίο έδεσε μοναδικά με το «Youkali».
Έχοντας δει την Ηρώ Σαΐα αρκετές φορές, και σε σχεδόν αμιγώς world πρόγραμμα αλλά και στην παράσταση «Γυναίκα Τριαντάφυλλο» που την έχει καθιερώσει, δε χρειάζεται να τη δω ξανά για να διαπιστώσω ότι είναι μια χαρισματική ερμηνεύτρια, με γεμάτη φωνή, θεατρικότητα, και μοναδική ικανότητα να ξυπνήσει συναισθήματα με το τραγούδι της. Το αντίθετο μάλιστα, στη συγκεκριμένη βραδιά, πιθανόν λόγω της αλλαγής χώρου της τελευταίας στιγμής, ένιωθα ότι η παράσταση που είχαν ετοιμάσει οι τρεις καλλιτέχνες περιοριζόταν, ασφυκτιούσε και δε χώραγε να ξεδιπλωθεί σε όλη της την έκταση, παρά το γεγονός ότι είχε γίνει προσπάθεια να διαμορφωθεί ο χώρος έτσι ώστε η ορατότητα στο stage να είναι η καλύτερη δυνατή. Και ενώ κατάφεραν να χωρέσουν μέσα σ’ ένα δίωρο ένα γεμάτο και αρκετά εμβληματικό πρόγραμμα, κάποιες μουσικές εναλλαγές οι οποίες πιθανόν σε μια θεατρική ή μουσική σκηνή να πέρναγαν απαρατήρητες, στο συγκεκριμένο χώρο, ακούστηκαν κάπως παράταιρες.
Για κάποιον που δεν έχει ξαναδεί την Ηρώ Σαΐα, έχει μια πολύ καλή ευκαιρία να πάρει μία γεύση της ιδιοσυγκρασίας και του ταλέντου της, και για κάποιον που τη γνωρίζει ήδη και την ακολουθεί ήδη, σίγουρα κάτω απ’ τον ανοιξιάτικο ουρανό η αίσθηση θα είναι πολύ πιο ιδιαίτερη και μοναδική, οπότε μπορείτε να απολαύσετε τις «Νύχτες Καλοκαιριού» για 3 ακόμα Δευτέρες στον εξωτερικό χώρο του Polis Art Café.
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…