7/7/2014
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
Την Τετάρτη που μας πέρασε, βρέθηκα στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής, για την κάλυψη της μουσικής παράστασης «Moondance», ή αλλιώς της συναυλίας της Κατερίνας Πολέμη και της Katerine Duska. Δύο νέα και υπερταλαντούχα κορίτσια, τα οποία αν τυγχάνει να μην γνωρίζεις ακόμα, θα τα μάθεις πολύ πολύ σύντομα. Κι αυτό γιατί το ταλέντο ρέει άφθονο και στις δύο κοπέλες, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην κερδίσουν τον πιο δύσπιστο κριτικό, τον πιο απαιτητικό ακρόατή. Το παραδέχομαι, είχα πάει θετικά προκατειλημμένη, και το αποτέλεσμα με επιβεβαιώσε. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο Κήπος του Μεγάρου Μουσικής αποτελεί μια συναυλιακή ανάσα για τους Αθηναίους όλων των ηλικιών. Είναι στο κέντρο της πόλης, σε σημείο πολύ εύκολα προσβάσιμο με το μετρό, καταπράσινο και δροσερό ακόμα και τις πιο ζεστές μέρες, δημιουργώντας μια ευχάριστη συνήθεια σε όσους το προτιμούν. Με το εισιτήριο να παραμένει χαμηλό – σε αντίθεση με τις τιμές των snack bar εντός του χώρου που είναι κάπως τσιμπημένες – ευνοεί όσους το επισκεφθούν, να το επαναλάβουν, χτίζοντας ένα κοινό που δε διστάζει να πάει από νωρίς για να στρώσει ψάθες και να ανοίξει καρεκλάκια στο γκαζόν, προκειμένου να πιάσει μια καλή θέση. Το ευχάριστο της όλης υπόθεσης είναι πως ο κήπος ήταν γεμάτος και αυτή τη φορά, δείχνοντας πως ο κόσμος δεν κυνηγάει μόνο το μεγάλο όνομα αλλά θα δώσει το πολύτιμο πλέον δεκάευρο για να ακούσει έναν πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη, ειδικά όταν έχει τα εχέγγυα μίας καλής διοργάνωσης.
Λόγω μιας δεκάλεπτης καθυστέρησης δικής μου – να τονίσω πως οι συναυλίες ξεκινούν στην ώρα τους και τελειώνουν νωρίς λόγω των κοντινών νοσοκομείων – και κάποιων κωλυμμάτων που υπήρξαν κατά την είσοδό μας στο χώρο, δυστυχώς έχασα την εμφάνιση της Αρετής Κοσμίδου η οποία άνοιγε τη συναυλία, οπότε δε μπορώ να γράψω κάτι γι’ αυτό. Επιφυλάσσομαι όμως για το μέλλον, μιας και η Αρετή είναι μόνο 16 ετών οπότε αν αποφασίσει να συνεχίσει την ενασχόλησή της με το τραγούδι κάπου θα διασταυρωθούν οι δρόμοι μας.
Μπαίνοντας λοιπόν στο χώρο του Κήπου, άκουγα από μακριά την ιδιαίτερη – νομίζω contralto – φωνή της Katerine Duska να πλυμμηρίζει το χώρο. Αν δεν την έχεις δει, νομίζεις ότι είναι μια πληθωρική μιγάδα από τη Νέα Ορλεάνη, η οποία γεννήθηκε μέσα στη bluesκαι τη soul. Στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ νεαρό κορίτσι που μεγάλωσε στον Καναδά, ήρθε πριν κάποια χρόνια στην Ελλάδα και αυτό το οποίο ακούς όταν πιάνει το μικρόφωνο είναι ένα κράμα ταλέντου και σκληρής προσπάθειας. Με το «One in a million» κατέκλυσε τα αθηναϊκά ραδιόφωνα και τα social media, με τη διασκευή της στο «Do I wanna know» κέρδισε για τα καλά τις εντυπώσεις και πλέον κάθε εμφάνισή της γίνεται ανάρπαστη. Όσον αφορά το liveτης περασμένης εβδομάδας ήταν απλά εξαιρετική. Αέρινη πάνω στη σκηνή, με μια boho– chicαισθητική που θα ζήλευε φτασμένη τραγουδίστρια του εξωτερικού μας χάρισε μία ώρα απίστευτης ψυχικής ανάτασης με jazz, soul και funk επιλογές. Σε αντίθεση με την τραγουδιστική περσόνα, η Katerine όταν μεταμορφώνεται σε μια γλυκιά και ντροπαλή κοπέλα, κάτι το οποίο την ανέβασε ακόμα περισσότερο στην εκτίμησή μου. Τι άλλο κρατάω; Μερικά πολύ καλά και ενδιαφέροντα δείγματα από δικά της κομμάτια τα οποία ακούσαμεκαι μία πολύ καλή ερμηνεία στη «Θάλασσα» της Θεοδοσίας Τσάτσου, όπου παρά την ανασφάλειά της, ερμηνεύει εξίσου καλά και ελληνόφωνα κομμάτια. Η Duska είναι μια ιστορία που μόλις ξεκίνησε στο μουσικό τοπίο και περιμένουμε πολλά να δούμε και να ακούσουμε.
Η ώρα ήταν 22.15 περίπου όταν τη σκυτάλη πήρε η Κατερίνα Πολέμη για το υπόλοιπο της βραδιάς. Την Κατερίνα την ανακάλυψα μουσικά βγαίνοντας από την κινηματογραφική αίθουσα από τη «Μικρά Αγγλία», όπου κάποια από τα μουσικά θέματα με είχαν συνεπάρει ίσως και περισσότερο από την ταινία. Ψάχνοντας λοιπόν, έπεσα πάνω στο sound cloud της Κατερίνας αλλά και το youtube και σχημάτισα μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της δουλειάς της. Με πολύ βαρύ βιογραφικό όσον αφορά τις σπουδές (Berklee College of Music) αλλά και τα ακούσματα, μιας και μεγάλωσε ανάμεσα σε Ελλάδα και Βραζιλία, έρχεται να καταπιαστεί με ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, που είναι η θεατρική και κινηματογραφική μουσική. Φαίνεται να το κερδίζει το στοίχημα μιας και μετράει ήδη το βραβείο κοινού του Αθηνοράματος για καλύτερη μουσική σε θεατρική παράσταση για τη σαιζόν 2012 – 2013 («Ευρυδίκη», θέατρο Πορεία, σκηνοθεσία: Δημήτρης Tarlow) και φέτος συνεχίζει με τη μουσική της παράστασης «Η Μεγάλη Χίμαιρα» που ανεβαίνει 14 – 17 Ιουλίου στο Φεστιβάλ Αθηνών. Η εμφάνισή της στον Κήπο του Μεγάρου ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Μία δυνατή και γεμάτη φωνή, όλο εκφραστικότητα και συναίσθημα που περνάει με χαρακτηριστικεί ευκολία από πορτογαλέζικα fados σε νεοϋορκέζικο ραπάρισμα και γαλλικό swingενώ παράλληλα σε γεμίζει με εικόνες από τις φαβέλες στη Βραζιλία και τα καλοκαίρια στη θάλασσα κάτω απ’ τον ήλιο. Τα τραγούδια της έχουν μια έντονη θεατρικότητα και μία σπιρτάδα που σε ηλεκτρίζει. Η ίδια, πολύ επικοινωνιακή διαθέτει αυτή την ανιδιοτελή αγάπη των Ελλήνων που έχουν ζήσει μακριά από τη χώρα τους και βλέπουν τα εδώ πράγματα με μια μεγαλύτερη αθωότητα και ίσως και πιο ξεκάθαρα, απ’ ότι τα βλέπουμε εμείς εδώ. Ανεξαρτήτως πάντως αν η Πολέμη επιλέξει να δραστηριοποιηθεί εδώ ή έξω, το σίγουρο είναι ότι θα ακούσουμε σπουδαία πράγματα στο μέλλον.
Συνοψίζοντας και κλείνοντας ήταν μακράν από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δει τα τελευταία καλοκαίρια στην Αθήνα. Αυτό που θα ήθελα ήταν να είχε διαρκέσει λίγο περισσότερο για να έχω ακόμα καλύτερη εικόνα, και να είχαν συνυπάρξει περισσότερο επί σκηνής γιατί αν και διαφορετικές ο συνδυασμός τους πάνω στη σκηνή ήταν αριστούργημα. Σε κάθε περίπτωση, ελπίζω πως οι ιθύνοντες έπιασαν το feeling του κοινού, οπότε ευελπιστώ πως η συναυλία θα επαναληφθεί και θα ταξιδέψει ανά την Ελλάδα. Είναι πολύ ωραίο που βλέπεις ότι υπάρχει κόσμος που στρέφεται πλέον και σε αυτές τις μουσικές, σε πιο jazz, πιο ethnic, πιο soul ακούσματα και όταν βγαίνουν καλλιτέχνες που μπορούν να τα υποστηρίξουν με τέτοιο τρόπο, δεν έχεις παρά να κλείσεις τα μάτια σου και να αφεθείς στη μαγεία της μουσικής, όπως κάναμε και όσοι βρεθήκαμε στο «Moondance» των δύο κοριτσιών!
——————-
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από την παράσταση
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…