ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΜΠΡΟΥ
(σε… meeting με τον Παύλο Ζέρβα)
«Ανδρέας Λάμπρου – 10 χρόνια τραγούδια»… Με αυτό το τίτλο κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό η νέα δουλειά του Ανδρέα Λάμπρου, ένα επετειακό album που “προσπαθεί” να χωρέσει σημαντικές στιγμές μιας διαδρομής γεμάτης με δυνατές συνεργασίες με καλλιτέχνες από όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής μουσικής! Ένας δημιουργός χωρίς ταμπέλες, ένας ερμηνευτής με πολύ καλή φωνή, και ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, φιλοξενείται στο σημερινό Meeting Point…
Ο λόγος στον ίδιο τον Ανδρέα Λάμπρου που είχε πολλά και ενδιαφέροντα να μας πει…
—————–
MusicCorner: Τελικά η μουσική είναι πράγματι μία, όπως φαίνεται να έχεις δηλώσει στο παρελθόν; Πόσο εύκολο είναι σαν συνθέτης να γράφεις ένα pop κομμάτι, μετά ένα έντεχνο και σε άλλη στιγμή ένα λαϊκό;
Ανδρέας Λάμπρου: Πιστεύω ακράδαντα αυτό που λέει το μότο μου: «Η μουσική είναι μία, με χιλιάδες πρόσωπα και διαθέσεις, όπως η μέρα, όπως η νύχτα, όπως εσύ». Η μουσική είναι ελεύθερη και δεν περιορίζεται, σε ταμπέλες και ρατσιστικές διαθέσεις. Η μουσική είναι η ίδια η ζωή.
Προσωπικά μου είναι πολύ εύκολο να γράφω διαφορετικά είδη τραγουδιού και σε διαφορετικούς τραγουδιστές. Και αυτό γιατί πριν ακόμα ξεκινήσω τη δισκογραφία, εκπαίδευα τον εαυτό μου στο να γράφει τραγούδια για πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες. Αυτό ήταν το παιχνίδι μου!
Θα μου ήταν αφόρητα βαρετό να γράφω μόνο ένα είδος και μόνο για μία συγκεκριμένη ομάδα τραγουδιστών. Θα είχα ήδη γεράσει! Το ότι γράφω πολλά διαφορετικά είδη και σε πολλούς διαφορετικούς τραγουδιστές, με κρατάει σε εγρήγορση και δίχως να χάνω το ενδιαφέρον για την τέχνη μου. Με κάνει να ψάχνομαι, να εξελίσσομαι και να πηγαίνω ένα βήμα μπροστά.
Δεν γράφω όμως ποτέ για να γράφω. Γράφω όπου θέλω εγώ και όταν υπάρχει λόγος.
MusicCorner: Επίσης έχεις γράψει τραγούδια για ότι καλλιτεχνική έκφραση μπορεί να σκεφτεί κανείς. Για δισκογραφία, για θέατρο, για κινηματογράφο, για τηλεόραση, για ραδιοφωνική εκπομπή, ακόμη και για διαφημίσεις! Όλη αυτή η “υπερπαραγωγή” θεωρείς πως κάποια στιγμή μπορεί να σε φθείρει; Η έμπνευση στερεύει κάποτε; Το έχουμε δει αυτό σε πολλούς συνθέτες, ας μην αναφέρουμε ονόματα!
Ανδρέας Λάμπρου: Γράφω όπου μου δίνεται βήμα και όταν υπάρχει λόγος. Μουσική δεν είναι μόνο η δισκογραφία. Ίσως η δισκογραφία σήμερα να είναι και η πιο αρρωστημένη μορφή της μουσικής. Είμαι πολύ χαρούμενος λοιπόν όταν γράφω για το θέατρο ή τον κινηματογράφο, γιατί μπαίνω σε μία τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα και διαδικασία.
Τώρα όσον αφορά την έμπνευση, είναι ίσως το μόνο πράγμα που δε φοβάμαι ότι θα χάσω. Πιστεύω πως αυτήν, θα την πάρω μαζί μου. Και κάποιους συνθέτες και στιχουργούς που βλέπουμε να έχουν χαθεί, δεν σημαίνει πως έχασαν την έμπνευσή τους. Το πιο πιθανό είναι να βαρέθηκαν όλο αυτό το αρρωστημένο σύστημα.
MusicCorner: Έχεις συνεργαστεί με ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα καλλιτεχνών. Προσαρμόζεις τη μουσική σου στον καλλιτέχνη που γράφεις, γνωρίζοντας το στυλ και τα τραγούδια που έχει πει ως σήμερα ή ακολουθείς μια δική σου γραμμή στην οποία θα πρέπει ο εκάστοτε καλλιτέχνης να βαδίσει; Εσύ πας κοντά στη μουσική του ή αυτός κοντά στη δική σου συνθετική τεχνοτροπία;
Ανδρέας Λάμπρου: Συμβαίνουν ταυτόχρονα και τα δύο. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Όταν συνεργάζεσαι με έναν άνθρωπο, θα πρέπει να υπάρχει εκτίμηση, σεβασμός, θαυμασμός και χημεία και από τις δύο πλευρές. Διαφορετικά αυτή η συνεργασία δεν θα έχει καλή εξέλιξη.
Όταν κάποιος τραγουδιστής είναι πολλά χρόνια στο χώρο και έχει μεγάλη δισκογραφία, τότε οφείλω να την γνωρίζω και να του γράψω πράγματα που θα του ταιριάζουν και που θα τον πάνε ένα βήμα παραπέρα.
Όταν πάλι ένας τραγουδιστής είναι πρωτοεμφανιζόμενος, τότε θα πρέπει να βρούμε κοινές συνισταμένες και κώδικες για να καταλάβουμε τι θέλει ο ένας από τον άλλο, ούτως ώστε να φτιάξουμε και να προτείνουμε στον κόσμο κάτι, που θα έχει ενδιαφέρον και λόγο ύπαρξης.
MusicCorner: Ποια ιδιότητά σου έχει τελικά προτεραιότητα; Του τραγουδιστή, του συνθέτη ή του στιχουργού; Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα απ’ όλα;
Ανδρέας Λάμπρου: Μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω το ένα κομμάτι μου από το άλλο, γιατί τις περισσότερες φορές, το ένα συμπληρώνει το άλλο. Αφού όμως πρέπει να διαλέξω κάποιο, θα διαλέξω αυτό που έχω εξασκήσει περισσότερο και αυτό είναι του συνθέτη.
MusicCorner: Μίλησέ μου για τη συλλογή που κυκλοφόρησες πρόσφατα «Ανδρέας Λάμπρου – 10 Χρόνια τραγούδια». Πως αποφάσισες να προχωρήσεις σε αυτό το διπλό album; Νιώθεις πως έκλεισε ένας κύκλος στη καριέρα σου; Και πως το έχει αποδεχθεί μέχρι σήμερα ο κόσμος;
Ανδρέας Λάμπρου: Η συλλογή «Ανδρέας Λάμπρου – 10 χρόνια τραγούδια» είναι ένα διπλό cd με 40 τραγούδια, τραγουδισμένα από 40 διαφορετικούς τραγουδιστές.
20 τραγούδια είναι καινούρια και γράφτηκαν ειδικά για αυτό το cd και ευχαριστώ όλους τους τραγουδιστές που ήρθαν και τραγούδησαν με μεγάλη προθυμία.
Και 20 τραγούδια ήταν ήδη κυκλοφορημένα και ευχαριστούμε τις δισκογραφικές εταιρείες που μας έδωσαν απλόχερα τις άδειες για να τα συμπεριλάβουμε στη συλλογή.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην δισκογραφική εταιρεία «Polymusic» που ανέλαβε να κυκλοφορήσει αυτή τη δουλειά, καθώς και στον παραγωγό μου Βίκτορα Πολυδώρου, με τον οποίο είμαστε φίλοι χρόνια και ήταν δίπλα μου, από την αρχή, μέχρι και την υλοποίηση της δουλειάς και πίστεψε τόσο πολύ σε αυτήν.
Επίσης θα ήθελα να διευκρινίσω πως μέσα στην συλλογή δεν υπάρχουν απαραίτητα μόνο οι επιτυχίες μου, αλλά περισσότερο τραγούδια ψυχής, καθώς επίσης να πω, πως η επιλογή των τραγουδιών, έγινε από πολύ σημαντικούς ανθρώπους της μουσικής.
Ο λόγος που αποφάσισα να προχωρήσω στην κυκλοφορία αυτού του διπλού album είναι γιατί πάντα θαύμαζα τους συνθέτες και τους στιχουργούς που μετά από χρόνια, μάζευαν ένα μέρος της σοδιάς τους και το έδιναν συγκεντρωμένο στον κόσμο. Έλεγα κάποια μέρα θα το κάνω κι εγώ αυτό. Και να που αυτή η μέρα έφτασε! Ήθελα να υπάρχει μία συλλογή, που κάποιοι άνθρωποι που με ακολουθούν και με αγαπάνε χρόνια, θα μπορούν να βρουν μέσα σε αυτήν κάποια κομμάτια της ψυχής μου και τις ψυχής τους.
Δεν νοιώθω λοιπόν πως με αυτή τη δισκογραφική δουλειά έκλεισε ένας κύκλος, αλλά πως ήταν ένα φυσικό επακόλουθο της μέχρι τώρα πορείας μου στη δισκογραφία και δε σου κρύβω πως με έχει κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο και υπερήφανο, που ο κόσμος το έχει αποδεχτεί τόσο θερμά, μιας και στην I.F.P.I. αλλά και στα iTunes έχουμε συνέχεια ανοδική πορεία.
MusicCorner: Ξεχωρίζεις κάποιο κομμάτι ή κάποια συνεργασία μέσα από αυτό το album;
Ανδρέας Λάμπρου: Δεν θα σου πω για τα καινούρια, γιατί είναι πολύ νωρίς ακόμα. Όμως θα σου πω 2 από τα κυκλοφορημένα που ξεχωρίζω και είναι το «Μια λέξη μόνο» που τραγουδάει ο Μανώλης Μητσιάς και το «Ο παλιός αγαπημένος μου εαυτός» που τραγουδάει η Ελένη Δήμου. Και στα 2 έχει γράψει στίχο η φίλη μου Ρεβέκκα Ρούσση.
MusicCorner: Ζούμε σε μια εποχή που όλα αλλάζουν, μάλλον προς το χειρότερο. Τι νοσταλγείς περισσότερο από τα περασμένα χρόνια;
Ανδρέας Λάμπρου: Νοσταλγώ το ότι ήμασταν πιο ελεύθεροι, πιο άνετοι και λιγότερο φοβισμένοι. Τώρα πια έχει παραγίνει το κακό. Δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο και το χειρότερο, έχουμε συνηθίσει σε ένα μαζοχισμό και σε μια μιζέρια, που αρχίζει και μας αρέσει!
MusicCorner: Και τι πιστεύεις ότι μας έφτασε στη σημερινή άσχημη κατάσταση; Φταίει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, η ελεύθερη οικονομία, η παγκοσμιοποίηση και ο νεοφιλελευθερισμός ή τελικά το …κεφάλι μας το κλούβιο; Μήπως τελικά είμαστε τόσο αδύναμοι απέναντι σε αυτά που κάποιοι θέλουν με το ζόρι να μας επιβάλλουν;
Ανδρέας Λάμπρου: …Σίγουρα περισσότερο φταίνε οι κυβερνήσεις και οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις. Όμως αποφάσεις παίρνουμε κι εμείς, που ψηφίζουμε μια ζωή τους λάθος ανθρώπους και που ενώ μας κοροϊδεύουν μπροστά στη μούρη μας, τους ψηφίζουμε πάλι και πάλι, χωρίς να βάζουμε μυαλό. Αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά πόσο αδύναμοι είμαστε, στο να γίνουμε όλοι μια γροθιά, για να φέρουμε ριζοσπαστικά αποτελέσματα, αφού είναι γνωστό πως ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη. Δυστυχώς όμως κουβαλάμε ακόμα το σύνδρομο του εμφύλιου πολέμου.
Μια ζωή τα ρουσφέτια και το μέσον ήταν αυτά που μας κυβερνούσαν και μας τραβάγανε από τη μύτη. Αυτό που μας ένοιαζε ήταν να μη χάσουμε την καρέκλα μας, έστω κι αν την είχαμε πάρει με αθέμιτα μέσα και χωρίς να την αξίζουμε και να έχουμε τα ανάλογα προσόντα. Δεν μας ένοιαζε το κοινό όφελος, αλλά η παρτούκλα μας κι εκεί χάναμε πάντα την μπάλα. Το γιατί ο διπλανός πήρε ακριβότερο αυτοκίνητο από εμάς; Να του το κάψουμε για να μην έχει καθόλου. Να έχουμε μόνο εμείς. Να είμαστε πιο πάνω από τους άλλους… και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά… ιστορίες για αγρίους!
Όταν οι κυβερνήσεις δανείζονταν χρήματα και μας έδιναν λεφτά με το τσουβάλι, για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια και να τους ξαναψηφίσαμε και στις επόμενες εκλογές, μας άρεσε! Έστω κι αν ξέραμε όλοι πολύ καλά, ότι όλο αυτό είναι ένα καζάνι που βράζει και κάποια μέρα, όσο δυνατά και να κρατάμε το καπάκι, αυτό θα πεταχτεί και θα γίνει ολοκαύτωμα.
Έχουμε ξεχάσει ποιοι είναι οι προγονοί μας. Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε Έλληνες. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να το ξανά θυμηθούμε. Έστω και τώρα. Προλαβαίνουμε…
MusicCorner: Για να επιστρέψουμε στα καλλιτεχνικά, πες μου τι ορίζεις εσύ ως επιτυχία; Πότε ένας καλλιτέχνης είναι κατά τη δική σου άποψη πραγματικά επιτυχημένος; Και πότε ένα τραγούδι;
Ανδρέας Λάμπρου: Για μένα η επιτυχία είναι κάτι που δοκιμάζεται στο χρόνο. Αν μετά από χρόνια ο κόσμος θυμάται ακόμα κάποιο τραγούδι, τότε το τραγούδι αυτό σημαίνει πως είναι επιτυχία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αυτό το τραγούδι είναι και καλό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους τραγουδιστές.
Τώρα το τι είναι καλό και τι κακό, είναι υποκειμενικό. Όταν όμως υπάρχουν πολλές υποκειμενικές απόψεις που λένε πως κάτι είναι καλό, αυτό ταυτόχρονα το κάνει και αντικειμενικό! Και αν εσύ ο ίδιος ακούσεις κάτι και ανατριχιάσεις, τότε αυτό είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη ότι είναι!
Ο κόσμος δεν πέφτει ποτέ έξω! Δεν τρώει κουτόχορτο! Και δεν παραμυθιάζεται από ταμπέλες, διθενισμούς και ρατσιστικές διαθέσεις του τύπου «έντεχνος», «εμπορικός». Ούτε από τα πληρωμένα τραγουδάκια από τους επιχειρηματίες, για να παίζουν στα ραδιόφωνα κάθε μισή ώρα, μήπως και μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, για να υποστηρίξουν τους καλλιτέχνες τους και να φέρουν κόσμο στα μαγαζιά τους. όλα αυτά είναι κουραφέξαλα και ο κόσμος τα ακούει βερεσέ!
Ανατρίχιασε… Τέλος!
Δεν ανατρίχιασε… Τέλος!
MusicCorner: Τα σχέδιά σου στο άμεσο μέλλον;
Ανδρέας Λάμπρου: Έχω πολλά σχέδια και όνειρα για το μέλλον. Αλλά θα μου επιτρέψεις να μην τα αποκαλύψω, πριν γίνουν πράξη!
——————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…