ΜΙΜΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
(σε… meeting με τη Μάρω Παναγή)

Ο Μίμης Νικολόπουλος είναι ένας νέος, χαρισματικός συνθέτης. Η ορχηστρική (instrumental) του μουσική μπορεί να σε ταξιδέψει σε πολλούς κόσμους και οι επιρροές του ξεκινάνε απ’τα Βαλκάνια, συνδιαλέγονται με τη jazz, θυμίζουν Yann Tiersen και Rene Aubry. Πριν δύο χρόνια κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος του με τίτλο Deviation που κέρδισε τις εντυπώσεις ραδιοφωνικών παραγωγών και κοινού́.

Ο Μίμης και η μπάντα του έρχονται για ένα μοναδικό και ταξιδιάρικο live στο six dogs την Παρασκευή 21 Ιουνίου!

Έχεις δηλώσει πως η μουσική σου περιγράφει συναισθήματα. Αυτά τα «μουσικά» συναισθήματα σε τι διαφέρουν από τα συναισθήματα που θα μπορούσε να μεταδώσει ο στίχος;
Τα συναισθήματα είναι τα ίδια και στις δυο περιπτώσεις. Αλλάζει, ίσως, ο τρόπος με τον οποίο τα βιώνεις. Η διαφορά είναι πως με την ορχηστρική μουσική ο ακροατής μπορεί να κάνει μεγαλύτερα εσωτερικά ταξίδια, χωρίς να μπει απαραίτητα στο καλούπι της ταύτισης που πολλές φορές του επιβάλλει ο στίχος σε ένα τραγούδι. Μπορεί να νιώσει την ελευθερία, τον έρωτα, την αντίδραση με τον δικό του εσωτερικό τρόπο και όχι με αυτόν που οριοθετεί ο δημιουργός στην δική του ιστορία.

Σκέφτεσαι να βγάλεις στο μέλλον έναν δίσκο με στίχους; Γράφεις γενικά;
Ναι, το σκέφτομαι. Όχι όμως με δικούς μου στίχους… Είμαστε στη διαδικασία παραγωγής ενός τραγουδιστικού δίσκου, όπου τους στίχους υπογράφει η Φωτεινή Λαμπρίδη. Τα τραγούδια ερμηνεύει ο Δημήτρης Βουτσάς, σε παραγωγή Παρασκευά Καρασούλου και θα εκδοθεί από την “Μικρή ‘Αρκτο”.
Προσωπικά δεν γράφω στίχους, πλέον. Κάποτε το έκανα, αλλά το θεωρώ μεγάλη ευθύνη και είμαι πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου σε αυτό το ζήτημα. Αν δεν έχω να πω κάτι ουσιαστικό, αποφεύγω να το κάνω. Πότε μη λες ποτέ, πάντως…

Στην Ελλάδα υπάρχει κοινό instrumental μουσικής;
Είναι λάθος να χρησιμοποιούμε τον όρο instrumental σαν να πρόκειται για κάποιο μουσικό είδος. Υπάρχει instrumental κλασσική, jazz, metal κ.ο.κ. Κάθε μουσική μπορεί να αποδοθεί σε οργανική (instrumental) εκδοχή. Το κοινό εξαρτάται, πάντα, από αυτό που παίζεις… Θεωρώ πως η χώρα μας είναι ένας τόπος όπου μπορούν να ευδοκιμήσουν μουσικές που περιγράφουν τα ελεύθερα ταξίδια του νου και αυτό είναι ενθαρρυντικό.

Σε επαγγελματικό επίπεδο, οι δισκογραφικές πώς αντιμετωπίζουν αυτό το είδος;
Προσωπικά έχω βρει ανταπόκριση για τις μουσικές που δημιουργώ. Γενικότερα, όμως, δεν έχω καθαρή εικόνα του τι συμβαίνει. Υπάρχουν διαφόρων ειδών δισκογραφικές εταιρίες και η αντιμετώπισή τους απέναντι στο κάθε είδος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πολιτική που οι ίδιες έχουν χαράξει…

Ποιους άλλους καλλιτέχνες θαυμάζεις σε αυτό το είδος και με ποιους θα ήθελες να συνεργαστείς;
Είναι πραγματικά πάρα πολλοί! Ενδεικτικά, μιλώντας για ανθρώπους της εποχής μας, θα σας πω πως θαυμάζω τις συνθέσεις του Ισπανού Alberto Iglesias για τη μεστότητά τους διατηρώντας ταυτόχρονα έναν μινιμαλισμό. Λατρεύω, επίσης, τις εικόνες που δημιουργούν στο μυαλό μου οι μουσικές του Αργεντινού Gustavo Santaolalla. Από την Ελλάδα, εκτιμώ πολύ τη δουλειά των Λάργκο, για τη μίξη των ήχων και την αμεσότητά τους.
Το ζήτημα της συνεργασίας είναι διαφορετικό, διότι μπορείς να συνδημιουργήσεις με ανθρώπους τελείως διαφορετικών καταβολών και αυτό είναι ακόμη πιο παραγωγικό. Βλέπω θετικά οποιαδήποτε παρέμβαση πάνω στη μουσική μου η οποία θα είναι βελτιωτική και θα έχει προοδευτικό χαρακτήρα.

Ασχολείσαι και με τη μουσική στον κινηματογράφο και το θέατρο. Πώς θα περιέγραφες αυτή τη διαδικασία συγγραφής μουσικής για τις ταινίες; Ποια είναι η διαφορά με το θέατρο;
Η αλήθεια είναι πως είμαι κυρίως του θεάτρου. Εκεί έχω δουλέψει περισσότερο. Στη μεγάλη οθόνη, έχω συνθέσει για πέντε μικρού-μήκους ταινίες και ένα ντοκιμαντέρ.
Στο θέατρο, η μουσική “ιδρώνει και πονάει” όπως ο ηθοποιός. Χτίζεται βήμα-βήμα στις πρόβες. “Συνομιλεί” με όλους τους συντελεστές της παράστασης μέχρι να πάρει την τελική της μορφή. Είναι κατά κάποιον τρόπο, πιο ζωντανή!
Από την άλλη, στον κινηματογράφο η μουσική εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ατμόσφαιρα που θα θέλει να θέσει ο σκηνοθέτης εξ’ αρχής. Εκεί, κατά την άποψή μου, η μουσική διαπλέκεται πιο πολύ με την εικόνα, το μοντάζ, τα χρώματα… Το μεγάλο θετικό του κινηματογράφου είναι ότι, εκεί, η μουσική αποτυπώνεται και μπορεί να ακουστεί ξανά και ξανά κάθε φορά που θα αναπαράγεται η ταινία. Ενώ στο θέατρο, η “ζωντανή” αυτή μουσική, πεθαίνει όταν πέσει η αυλαία.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να μεταδώσεις μέσα από το Deviation;
Δεν θέλω να μεταδώσω κάποιο μήνυμα μέσα από το συγκεκριμένο άλμπουμ. Θέλω μέσα από μια μουσική διαδρομή να αγγίξω όσους μπορώ και να τους ευαισθητοποιήσω.

Ο δίσκος μάς «μιλά» για ταξίδια, παρεκκλίσεις από τη ρουτίνα… Πώς μπορούμε να ταξιδέψουμε (μεταφορικά) μέσα στην καθημερινότητα;
Χαίρομαι που σας “μιλά”. Το πως μπορεί να ταξιδέψει ο καθένας στην καθημερινότητά του είναι κάτι τελείως προσωπικό. Στον εαυτό μου, έχω παρατηρήσει ότι λειτουργεί το εξής: Κάθε φορά που “δίνω” και κάνω κάποιον άλλο άνθρωπο χαρούμενο, αυτόματα νιώθω να βγαίνω από τον βυθό της καθημερινότητας στην επιφάνεια.

Οι μουσικές επιρροές που έχεις οφείλονται και σε προσωπικά σου ταξίδια;
Αυτό είναι σίγουρο! Μάλιστα, η επιρροή αυτή είναι συνολική. Τα διάφορα ταξίδια που έχω κάνει με επηρεάζουν όχι μόνο ως προς το τοπικό ηχόχρωμα, αλλά εμπνέομαι και από εικόνες, ανθρώπους και ιστορίες της εκάστοτε περιοχής. Πολλές φορές, εμπνέομαι και από ταξίδια που θα ήθελα να κάνω, φτιάχνοντας κομμάτια στην προσπάθειά μου να περιγράψω με τη φαντασία μου τα μέρη εκείνα.

Ιδανικά πώς θα ήθελες να δεις τον εαυτό σου και τη μουσική σου να εξελίσσονται;
Θα ήθελα μέσα από τη μουσική να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Να ανακαλύπτω στο χτύπημα των χορδών ή των πλήκτρων, ήχους και μελωδίες που μπορούν να αλλάξουν και εμένα…

Πες μας λίγα λόγια για το live στο six dogs στις 21 Ιουνίου.
Αρχικά, θα παρουσιάσουμε ολόκληρο το υλικό του Deviation, καθώς δεν έχει γίνει ακόμη κάποια επίσημη παρουσίαση του άλμπουμ στην Αθήνα. Δίπλα σε αυτό, θα παίξουμε και κάποιες νέες ακυκλοφόρητες συνθέσεις που έχουν γεννηθεί το τελευταίο διάστημα, παράλληλα με τραγούδια και μουσικές από διάφορες γωνίες του κόσμου. Πιστεύω πως θα είναι μια πολύ ατμοσφαιρική βραδιά.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου πλάνα;
Για τους επόμενους μήνες, θα συνεχίσουμε τις ζωντανές εμφανίσεις με τη μπάντα, στο πλαίσιο της κυκλοφορίας του Deviation. Είναι σημαντικό οι μουσικές αυτές να παίζονται μπροστά στο κοινό και να δούμε τι συναισθήματα γεννούν στη ζωντανή τους εκτέλεση.
Επιπλέον, από το φθινόπωρο θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες της ηχογράφησης ενός νέου ορχηστρικού άλμπουμ. Όσον αφορά τώρα το κομμάτι της μουσικής επένδυσης, έχω ήδη έρθει σε επαφή με κάποιους σκηνοθέτες του εξωτερικού που εκτιμώ και εύχομαι σύντομα να συνθέσω τη μουσική κάποιας μεγάλης κινηματογραφικής παραγωγής.

———————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here