8/11/2010
www.musiccorner.gr
Γράφει ο Νίκος Παπανικολάου

Οι σημερινές εκλογές ήταν, ίσως, οι πιο μουδιασμένες μεταπολιτευτικά. Οι δρόμοι άδειοι. Στα εκλογικά κέντρα σιωπή. Όρεξη για πανηγυρισμούς, ανύπαρκτη. Οι Έλληνες, ανέκαθεν, αντιμετώπιζαν τις εκλογές σα «γιορτή». Όλοι στους δρόμους, ιδιαιτέρως οι ηλικιωμένοι οι οποίοι έσπευδαν καλοντυμένοι στα εκλογικά κέντρα, ουρές έξω από τα εκλογικά τμήματα, γενικότερα υπήρχε μία έντονη κινητικότητα. Σήμερα όμως όχι. Σήμερα η μέρα έμοιαζε με μία κοινή Κυριακή. Ίσως γιατί πλέον οι περισσότεροι αντιμετωπίσαμε τη μέρα ως μία κοινή Κυριακή, με ότι συνεπάγεται αυτό.

Ζήσαμε έναν χειμώνα πρωτόγνωρο. Ένταξη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, περικοπές μισθών και συντάξεων, απολύσεις και πυκνό σκοτάδι στο τούνελ. Ο κόσμος κουράστηκε. Με τις υποσχέσεις, με τα σκάνδαλα, τις μίζες. Κουράστηκε να πληρώνει για αυτά που έφαγαν άλλοι. Κουράστηκε με την ατιμωρησία. Και κυρίως με την έλλειψη ευθιξίας όλων των πολιτικών, ανεξαιρέτως. Ένα γιατί μένει στα χείλη και στο μυαλό. Γιατί να πληρώσουμε πάλι εμείς. Γιατί να πάω να ψηφίσω. Γιατί δε μπαίνει κανείς φυλακή. Γιατί δεν περικόπτονται οι μισθοί των βουλευτών και περικόπτεται ο δικός μου. Απάντηση στα ερωτήματα αυτά η αποχή. Αναμενόμενη αποχή. Οι εκλογές που κάποτε θύμιζαν πάρτυ, σήμερα έμοιαζαν με κηδεία. Άλλωστε, αυτή είναι η ηπιότερη μορφή διαμαρτυρίας που μπορεί να εκφράσει ο λαός.

Σημασία δεν έχει ποιοι θα βγουν. Κόκκινοι, πράσινοι, γαλάζιοι. Αυτό που έχει σημασία είναι το ποσοστό των ανθρώπων που γύρισαν την πλάτη στο σύστημα. Στην τακτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Κι αυτό είναι που πρέπει να προβληματίσει τους κυβερνώντες. Γιατί είναι τόσο μεγάλο το ποσοστό. Μήπως τελικά αρμενίζουμε στραβά και δεν είναι στραβός ο γιαλός. Ο λαός βαρέθηκε να ακούει υποσχέσεις. Κουράστηκε να πληρώνει. Κι αν δεν κουράστηκε, πλέον δεν έχει να πληρώσει. Η αποχή είναι αποδοκιμασία προς όλους. Όχι μόνο προς την κυβέρνηση. Κι αυτό πρέπει να το αναλογιστούν όλοι. Και όσο κι αν ακούγεται ανησυχητικό, οι αριθμοί της αποχής προσδίδουν υγεία. Νοητική. Πως ο κόσμος άρχισε να κοιτάει το κοινό καλό και όχι τον εαυτό του. Κι αυτό ίσως είναι το πιο αισιόδοξο μήνυμα της, μουντής αυτής, ημέρας…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here