Ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ετοιμάζοντας τη νέα του δισκογραφική δουλειά, ενώνει τις μουσικές του δυνάμεις με τον γιο του, Λευτέρη, σε μια ξεχωριστή συνεργασία. Ο Λευτέρης, που ακολουθεί τη δική του πορεία στον χώρο της μουσικής, αλλά ασχολείται κυρίως με την τραπ, κληρονόμησε το ταλέντο του πατέρα του και χαράζει τον δικό του δρόμο.

Η πρώτη τους επίσημη μουσική συνύπαρξη αποτυπώνεται στο τραγούδι «Η Σπίθα», ένα δυναμικό ντουέτο με ήχο και στίχους που προσφέρουν έμπνευση και ελπίδα. Ο Νίκος με την κιθάρα και ο Λευτέρης στα ντραμς απολαμβάνουν αυτή την κοινή δημιουργία, που παρουσιάζεται σε ένα βίντεο κλιπ γυρισμένο στον προσωπικό τους χώρο.

Το τραγούδι τους, πέρα από την καλλιτεχνική του αξία, αντικατοπτρίζει και τη βαθιά σύνδεση μεταξύ πατέρα και γιου, στέλνοντας ένα μήνυμα αναγέννησης και αισιοδοξίας: «Μια σπίθα ζωντανή μέσα στην καταιγίδα, μες στο χειμώνα τον βαρύ, η μόνη μας ελπίδα…».

«Τα τελευταία 2-3 χρόνια βλέπω τον γιο μου να ανοίγει σιγά σιγά τον προσωπικό του δρόμο στο τραγούδι. Χαίρομαι και τον καμαρώνω γιατί χτίζει ένα κόσμο δικό του, εντελώς διαφορετικό από του πατέρα του, με το δικό του ύφος και τον δικό του ήχο.

Εδώ τον κάλεσα να πούμε μαζί ένα από τα νέα μου τραγούδια που μιλάει για εκείνη την μικρή αλλά θαυματουργή σπίθα που μας κρατάει ζωντανούς και δημιουργικούς. Τη σπίθα που μας ενώνει.
Ελπίζω κάποια στιγμή να με καλέσει κι αυτός να πούμε ένα δικό του.
»
Νίκος Πορτοκάλογλου, Νοέμβριος 2024

Στίχοι, μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Ενορχήστρωση: Νίκος Πορτοκάλογλου, Χρυσόστομος Μουράτογλου
Παραγωγή: Νίκος Πορτοκάλογλου

Κινηματογράφηση, φωτισμός: Πάνος Ηλιόπουλος, Γρηγόρης Σταθόπουλος
Σκηνοθεσία: Πάνος Ηλιόπουλος

Στον ήλιο ξαπλωμένοι, γελούσαμε πιωμένοι

Κι οι μέρες μας περνούσαν με χάδια και φιλιά
Μα σήκωσε αέρα, σκοτείνιασε η μέρα
Και ήρθε ο χειμώνας με βήματα βαριά 

Κράτα τη σπίθα ζωντανή μέσα στην καταιγίδα
Μες στον χειμώνα το βαρύ η μόνη μας ελπίδα
Κι από τη σπίθα τη μικρή μια πυρκαγιά θα ανάψει
Νέα ζωή θα γεννηθεί στον κόσμο να χαράξει
Στον κόσμο… στον κόσμο να χαράξει

Μεγάλο καλοκαίρι στα πιο ωραία μέρη
Σε κήπους, παραλίες, σε δάση και βουνά
Μα μίκρυναν οι μέρες κι αρχίσαν οι φοβέρες
Γιατί ήρθε ο χειμώνας με βήματα βαριά 

Κράτα τη σπίθα ζωντανή μέσα στην καταιγίδα
Μες στον χειμώνα το βαρύ η μόνη μας ελπίδα
Κι από τη σπίθα τη μικρή μια πυρκαγιά θα ανάψει
Νέα ζωή θα γεννηθεί στον κόσμο να χαράξει
Στον κόσμο… στον κόσμο να χαράξει

Κράτα τη σπίθα ζωντανή μέσα στην καταιγίδα
Μες στον χειμώνα το βαρύ η μόνη μας ελπίδα
Κι από τη σπίθα τη μικρή μια πυρκαγιά θα ανάψει
Νέα ζωή θα γεννηθεί στον κόσμο να χαράξει
Στον κόσμο… στον κόσμο να χαράξει

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ