Συνέντευξη στην Ειρήνη Ζαβιτσάνου
- 21 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Αποτελεί πλέον έναν μεγάλο πολιτιστικό θεσμό. Ποια η βαρύτητά του και πόσο ανάγκη έχει η κοινωνία μας τέτοιους θεσμούς;
Η μουσική δεν αφορά μόνο μία ημέρα της ζωής μου αλλά κάθε μέρα. Είναι βίωμα, αγάπη και καθημερινή ενασχόληση. Η μουσική είναι πολιτισμός και ζωή. Συνδέεται άμεσα με την καλή αντίληψη του χώρου αλλά και του χρόνου. Κατανοώ όμως την ανάγκη να υπάρχει και μια ειδική μέρα αναφοράς, γιορτής που να υπενθυμίζει την αξία της για τους ανθρώπους. Η κοινωνία έχει απόλυτη ανάγκη τη μουσική, ζει με αυτήν και αν αυτός ο θεσμός βοηθά στην εδραίωση της έννοιας και της ουσίας της τότε σαφώς και αγκαλιάζεται από τον κόσμο. Αυτό αποδεικνύεται από τις πολυπληθείς και πολυσχιδείς εκδηλώσεις που οργανώνονται κάθε χρόνο αλλά και από το γεγονός πως οι ακροατές ανταποκρίνονται με μεγάλη αγάπη.
φωτο: Μάριος Θεολόγης
- Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες και τι σημαίνει για εσάς “μεγάλος τραγουδιστής”;
Είναι πολλοί οι αγαπημένοι καλλιτέχνες και από όλα τα είδη της μουσικής. Για να είμαι δίκαιος θα ήθελα να μπορούσα να σας αναφέρω αρκετούς σπουδαίους και αγαπημένους μου και από κάθε δεκαετία. Υπήρξαν φωνές που με γοήτευσαν και με επηρέασαν. Από το ρεμπέτικο, το λαϊκό, το ελαφρό, το κλασικό τραγούδι. Ακόμη και φωνές άλλων εθνικών μουσικών της Μεσογείου που ερμήνευσαν φλαμένκο, φάντος, οι βαλκανικές φωνές. Αξεπέραστες φωνές που θαυμάζω κι αγαπώ. Προσωπικά, δάσκαλοι μου, εκτός από τους παλιούς ρεμπέτες, είναι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και ο Στέλιος Καζαντζίδης. Τους μελέτησα πολύ. Σπουδαίοι και οι δύο. Ο μεγάλος τραγουδιστής είναι σίγουρα η φωνή και το ταλέντο του αλλά είναι και τα τραγούδια που έχει τραγουδήσει, τα τραγούδια που επέλεξε να πει. Επιπλέον, ένας τραγουδιστής πρέπει να είναι και καλός μουσικός, να ξέρει να παίζει μουσικά όργανα, να συμμετέχει στη διαδικασία της μουσικής με έναν πιο ολοκληρωμένο τρόπο. Αυτά βέβαια είναι πιο τεχνικά θέματα. Οι μεγάλοι τραγουδιστές έχουν τη δυνατότητα να εξελίσσονται κι αυτό γίνεται μόνο με αφοσίωση, με κατάθεση ψυχής.
- Συνήθως, υπάρχουν τραγούδια που τα έχουμε συνδυάσει και συνδέσει με ξεχωριστές για εμάς στιγμές. Εσείς έχετε κάποια;
Ξεχωρίζω κι αγαπώ ιδιαίτερα κάποια τραγούδια και κάποια είδη τραγουδιού. Τα ξεχωρίζω και ως μουσικός και ως ακροατής. Είναι γνωστή και ιδιαίτερη η σχέση μου με το ρεμπέτικο. Δεν είναι μόνο λόγω του ότι μεγάλωσα στη μεγάλη αγκαλιά των φίλων μουσικών του πατέρα μου. Είναι γιατί κατάλαβα από πολύ νωρίς τη μεγάλη του αξία. Το ρεμπέτικο με το πάθος, την αλήθεια και τον πλούτο του αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της κυτταρικής μνήμης του λαού μας. Πώς μπορώ όμως να μην ξεχωρίσω τα σπουδαία τραγούδια του Θεοδωράκη; Ονειρευόμουνα με αυτά τα τραγούδια. Δεν ήταν μόνο οι μουσικές του Μίκη αλλά και η ποίηση που πρότεινε και μελοποίησε. Άκουγα τα σπουδαία έργα του με τη φωνή του Μπιθικώτση κι ένιωθα πως ψήλωνα. Με αυτή τη μουσική συνειδητοποίησα πως κάτι καινούργιο γεννιόταν. Θέλω όμως να αναφέρω και τα τραγούδια του Κουγιουμτζή, του Λοΐζου, του Καλδάρα, τους στίχους του Λευτέρη και του Μάνου Ελευθερίου. Αυτοί οι δημιουργοί μου έδωσαν φωνή –ειδικά τα πρώτα χρόνια – μέσα από τα τραγούδια τους, με πίστεψαν και αναγνώρισαν πως η φωνή μου ήταν η δική τους έκφραση. Τα τραγούδια αυτά ήταν τα δώρα της ψυχής τους.
- Πού κρύβει η μουσική όλη αυτή την καταλυτική δύναμη που έχει;
Η μουσική είναι οι μνήμες μας. Είναι τα βιώματά μας. Η βαθιά ανάγκη έκφρασης του ανθρώπου. Η ανάγκη για επικοινωνία και δημιουργικότητα. “Είναι ωφέλιμο για τους ανθρώπους να ασκούνται στη μουσική” κατά τον Πολύβιο. Όσοι το έχουμε καταλάβει αυτό, είμαστε ευνοημένοι. Μουσικοί και ακροατές.
————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…