|
11/7/2011
Γράφει ο Απόστολος Καλτσάς…
|
 |
|
Ευχαριστώ το musiccorner.gr και χαιρετίζω την πρωτοβουλία του να δώσει βήμα σε νέους, μη φθαρμένους, καλλιτέχνες. Μέσα στη δίνη των ημερών και των πολιτικών εξελίξεων, νιώθουμε όλοι τόσο ανίσχυροι και ανήμποροι να βοηθήσουμε. Έτσι κι αλλιώς οι πνευματικοί δημιουργοί ποτέ δεν κατόρθωσαν ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Μπόρεσαν όμως να διαμορφώσουν ατομικές συνειδήσεις και να προτείνουν μια άλλη οπτική των πραγμάτων. Αν δεν αλλάξει ο καθένας μας μέσα του, ο κόσμος αυτός ποτέ δεν θα αλλάξει. Στην πάντα επίκαιρη ελληνική γλώσσα η λέξη κρίση έχει διττή σημασία: Εκτός από ύφεση, καμπή σημαίνει και αξιολόγηση ,αναστοχασμό, συγκροτημένη εκτίμηση μιας κατάστασης. Η ίδια η λέξη λοιπόν υποδεικνύει την κατεύθυνση της εξόδου απ’ αυτό το τέλμα στο οποίο η χώρα βουλιάζει: Ήρθε η ώρα να κάνουμε μια γερή “αναδιάρθρωση” των αξιών και των προτεραιοτήτων μας ως άτομα, συλλογικότητες, έθνος. Γιατί η κρίση δεν είναι ούτε πολιτική ούτε οικονομική, είναι πρωτίστως πολιτισμική και ηθική. Τις τελευταίες δεκαετίες ζούσαμε όλοι μας μια πλαστή ευμάρεια, με δανεικά λεφτά που ουσιαστικά το μόνο που αγόραζαν ήταν χρόνος για τη στιγμή του λογαριασμού. Καταναλώναμε όλοι πέραν των δυνατοτήτων μας, απαξιώσαμε τους εαυτούς μας απ’ το να είμαστε δημιουργικοί και παραγωγικοί βασιζόμενοι σε μια κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, χάσαμε κάθε αίσθηση του μέτρου που υποτίθεται ότι είναι και η μέγιστη ελληνική αρετή. Φυσικά και “δεν τα φάγαμε” όλοι μαζί! Συναινέσαμε όμως ο καθένας με τον τρόπο του σ’ αυτή τη κατασπατάληση του Δημοσίου χρήματος και τροφοδοτήσαμε αυτό το τερατώδες πελατειακό καθεστώς που εξέθρεψαν οι ανίκανοι πολιτικοί και τα μικροκομματικά τους συμφέροντα. Άλλος υπό τη μορφή του “βύσματος” που του εξασφάλισε στρατιωτική θητεία στην πόλη του αποφεύγοντας τη “δυσμενή” μετάθεση, άλλος εκμεταλλευόμενος τον κουμπάρο βουλευτή που τον διόρισε σε μια νυσταλέα θέση στο Δημόσιο, άλλοι φοροδιαφεύγοντας συστηματικά. Στην πλατεία, ανάμεσα στους αγανακτισμένους, είδα άνθρωπο που με πολιτική “πλάτη” είχε ευθαρσώς καταπατήσει δασική έκταση για να χτίσει αυθαίρετο σε καλοκαιρινό θέρετρο, να ωρύεται για τους διεφθαρμένους πολιτικούς! Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας κι ας κάνουμε επιτέλους την αυτοκριτική μας. Γιατί ο λογαριασμός ήρθε. Και μου φαίνεται πολύ λογικό ότι όλοι πρέπει να πληρώσουμε αφού τόσα χρόνια δεν αντιδρούσαμε, αφημένοι στη βολή μας και τη ρουσφετολογική νοοτροπία. Δεν ξέρω αν για ν αποφύγουμε τα χειρότερα πρέπει να τηρήσουμε τους όρους του Μνημονίου. Δεν αποτελεί πεδίο των σπουδών μου ούτε είναι αυτή η αρμοδιότητά μου. Το πιο φαιδρό σύμπτωμα των ημερών είναι ότι ξαφνικά όλοι έγιναν γνώστες και με ύφος δέκα οικονομολόγων προκρίνουν ή καταδικάζουν το Μεσοπρόθεσμο. Προσωπικά δεν έχω αντίρρηση να αποδεχθώ τα σκληρότατα πράγματι μέτρα παρόλο που τη θεωρώ μια πολύ κατώτερη των περιστάσεων κυβέρνηση. Θέλω να ξέρω όμως ότι τα μέτρα αυτά θα επιβληθούν ακριβοδίκαια σε όλους και μάλιστα σε αυστηρή αναλογία με την οικονομική δυναμική του καθενός. Γιατί δυστυχώς πολύ φοβάμαι ότι οι κρατούντες τον πλούτο – και είναι πολλοί στην Ελλάδα – δεν θα αγγιχθούν στο ελάχιστο και θα βρούν τρόπους να παρακάμψουν το χρέος που τους αναλογεί εις βάρος των κατώτερων τάξεων και των μεροκαματιάρηδων. Το κυριώτερο όμως είναι άλλο: Αν το ίδιο το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν τιμωρήσει παραδειγματικά όσους μιζαδόρους πολιτικούς έκλεβαν αποδεδειγμένα το κράτος και λυμαίνονταν τα ευρωπαϊκά κονδύλια όλα αυτά τα χρόνια, δεν θα κατορθώσει ποτέ να πείσει τον λαό να το ακολουθήσει στο δρόμο που επέλεξε. Το αίσθημα δικαιοσύνης του ελληνικού λαού έχει προκληθεί χυδαία και είναι ώρα πια όλα αυτά τα παλαι ποτέ “εμ-βλήματα” της Μεταπολίτευσης να πάψουν να κυκλοφορούν ελεύθερα. Το καθεστώς ατιμωρησίας και αναλγησίας που επικρατεί εκμηδενίζει οποιαδήποτε προοπτική σύμπνοιας μεταξύ πολιτικών και πολιτών προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση… |
|
Πολύ σωστά τα όσα γράφετε κ. Καλτσά. Ειδικά ότι πρέπει επιτέλους να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Γιατί δεν μπορεί να μην υπάρχουν υπεύθυνοι. Αυτή τη τιμωρία περιμένουμε όλοι και μετά ας μας τα πάρουν όλα. Αλλά να ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΛΟΙ τους… Και ο τελευταίος που δημιούργησε το “μεγάλο φαγοπότι”.
Αγαπητέ φίλε Αποστόλη , να που συναντιόμαστε και μια φορά στην πολιτική. Και αυτό για να συνυπογράψω από την πρώτη μέχρι την τελευταία αράδα το εξαιρετικό κείμενο που διάβασα. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι αν δεν κάνουμε την αυτοκριτική μας τώρα αλλά συνεχίσουμε σαν κακομαθημένα παιδιά της μεταπολίτευσης να φωνάζουμε ότι για όλα παντού και πάντα φταίνε “οι άλλοι” , τότε το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να χώνουμε το κεφάλι μας όλο και πιό βαθειά στην άμμο. (Και είναι πολύ δύσκολο να βγάλεις δουλειά σ’αυτή τη στάση…)
Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φρανς/ανέμελοι δούλευαν πάντα στα τανκς
ποτέ τους δε διάβασαν Μαρξ/ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ.
Ο Μπράουν ο Φίσερ κι ο Κραφτ/χωρίσαν σε Μπράουν, σε Φίσερ, σε Κραφτ.
Ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ/εχθροί τάχα γίναν, διαλύσαν το τραστ……
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους αγαπημένους μου φίλους Απόστολο Καλτσά και Γιάννη Γεωργαντέλη. Και οι δύο είστε υπέροχοι, αλλά κάποτε καταλάβετε παρακαλώ πως ο Γ’ παγκόσμιος ξεκίνησε, και τούτο καλώς ή κακώς καμία απολύτως σχέση δεν έχει με το περιβόητο διεφθαρμένο πολιτικό μας κατεστημένο. Είναι κρίμα να πέφτει κανείς στην λούμπα του να του ξηλώνουνε το κράτος (άλλωστε μόνο σε κάτι “απείθαρχα” ευρωπαϊκά κράτη έχει απομείνει πια η μηχανή αυτή, για να υποδεχθεί με χειροκροτήματα και κροτίδες την επέλαση των απάτσι ιδιωτών. Η ζωή ΔΕΝ είναι ωραία φίλοι, όταν φτιάχνεις σάντουιτς στα έβερεστ για πεντακόσια ευρώ, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, βορά στα οικονομικά σχεδιαγράμματα κερδοφορίας του κάθε μεγαλοεπιχειρηματία, που ταυτίζει την δική του ανταγωνιστικότητα με την κοινωνική κι οικονομική χρεωκοπία όλων ημών των υπολοίπων.
Συνέλθετε λοιπόν πουλάκια μου, υγιής καπιταλισμός μήτε υπήρξε ποτέ, μήτε και που θα υπάρξει βέβαια τώρα που κατρακυλάει στο πλέον εξαχρειωθέν του ιστορικά σημείο. Και ΔΕΝ φταίμε εμείς γι’αυτό. Εκτός βέβαια αν κανείς από σας ήταν φίλος του γιου του δοσίλογου χριστοφοράκου, που λάδωνε για λογαριασμό όχι κάποιου πολιτικού κόμματος, αλλά μιας μεγάλης γερμανικής εταιρείας, παρακαλώ. Και δεν έπαιρνε τα λεφτά κάποιας ιδιωτικής τράπεζας, αλλά το ζεστό χρήμα του δημόσιου ταμείου μας, που τώρα μας εξαναγκάζει να βγάλουμε στο σφυρί. Τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας δικά τους δηλαδή. Τουλάχιστον ας μη συναινέσουμε έτσι απλά. Ας μην δώσουμε στον βάρβαρο αυτόν θατσερισμό άλλοθι. Είναι το λιγότερο που μπορούμε.
Υ.Γ. Τόλη, πολύ σε χάρηκα εκεί στην πλατεία κείνο το βράδυ της δευτέρας που πέφτανε από πάνω τα πρώτα χημικούλια..γιατί βλέπεις οι … κακομαθημένοι έλληνες της μεταπολίτευσης θέλουν πολύ χημικό για να γίνουν επιτέλους βορειοευρωπαίοι..
Βροντάει ο Ολυμπος, αστράφτει η Γκίωνα….
Φιλαράκο Kaza , είπα αφού ξεκίνησε ο Γ’ παγκ.πόλεμος να ξεκινήσω και εγώ με ένα θούριο για να σε εμψυχώσω μιά και υποθέτω ότι θα πάρεις τα βουνά όπου νάναι.
Μερικές μικρές παρεμβάσεις :
1. Τα Εβερεστ είναι franchise και κάθε γωνιακό σαντουιτσάδικο το έχει ακριβοπληρώσει κάποιος ΜΙΚΡΟεπιχειρηματίας ο οποίος -μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος- όπου νάναι μέσα στην απελπισία του θα το κλείσει. Μαζί του θα βρεθεί στο δρόμο και το παιδί που τυλίγει τα σάντουιτς για το οποίο αγωνίζεσαι με τόσο πάθος. Εσύ συνέχισε να κυνηγάς τα μονοπώλια (έχω μια monopoly αμα θελεις να προπονηθείς).
2. Συμφωνώ απολύτως , υγιής καπιταλισμός δεν υπήρξε ποτέ. Γι’ αυτό άλλωστε σύσσωμη η ανθρωπότης εκλιπαρεί την επιστροφή στον υπαρκτό σοσιαλισμό . Οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις μάλιστα αν δεν κάνω λάθος δίνουν κάπου 90-95% μόνο για την Ελλάδα.
3. Βρίσκω φοβερό εύρημα τη χρήση με κάθε ευκαιρία της λέξης-μαιντανού “δοσίλογος” από κάποιοιους εκπροσώπους των δημοκρατικών δυνάμεων. Την ακούς και κατευθείαν περιμένεις πότε θα αρχίσει το λαικό δικαστήριο. Μπρρρρρ!
Στ’αλήθεια πιστεύω πως δεν υπάρχει στη ζωή τίποτα πιο φτηνό απ’το φτηνό χιούμορ. Καταλαβαίνω όμως πως η υποβόσκουσα αναλγησία του φτηνού αυτού πνεύματος ταιριάζει πολύ ωραία με τις κοινωνικο-πολιτικές σου ενατενίσεις και προχωρώ.
1. Πόσα λεφτουδάκια χρειάζεται ένας ΜΙΚΡΟ επιχειρηματίας να πάρει το φραντζάιζ? έχω καμιά πεντακοσαριά ευρώ στην καβάντζα, φτάνουν? επιπλέον δεν έχω δει κανέναν έβερεστ να κλείνει, αντίθετα σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν, πράγμα απολύτως λογικό μιας και το κόστος εργασίας τώρα πια μια χαρά συναγωνίζεται εκείνο της Ταυλάνδης ή του Μπαγκόγκ, ή του Μπαγκλαντέζ και τόσων άλλων τέλος πάντων υγιών οικονομιών που ονειρεύεσαι σύντομα να τους μοιάσουμε. Όσο για φοροαπαλλαγές, άσε καλύτερα. Καταλαβαίνω όμως την υφέρπουσα αγωνία σου να ανθοφορούν τα έβερεστ και όλα τα συναφή ευαγή κοινωνικά ιδρύματα για να έχει δουλειά ο κοσμάκης. Όσοι δηλαδή χρειάζονται οι επιχειρήσεις για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, για τους άλλους, ας πρόσεχαν,τι είμαστε για να θέλουμε δουλειά για όλους, κομμουνιστές;
2.Μάλλον θα έλειπες ταξίδι τις τελευταίες πενήντα μέρες από τη χώρα, δεν μπορεί…πάντως τον υπαρκτό καπιταλισμό, εσύ και καμιά κατοσταριά σε ολόκληρη την χώρα μικρομεγαλοκαρχαρίες τον υπερασπίζεστε ακόμα..
3. Καταλαβαίνω την αγωνία σου μόλις το καμπανάκι της Ιστορίας που επαναλαμβάνεται χτυπά.Ξέρεις οι δοσίλογοι υπήρξαν στ’αλήθεια, δεν ήταν φανταστικά πρόσωπα όπως ίσως νομίζεις, σαν τον Δρακουμέλ ή την κακιά μάγισσα.Αλλά βέβαια, πάνω απ’όλα να μην γινόμαστε λαϊκιστές. Οπορτουνιστές είναι πολύ καλύτερα. Άντε γεια λοιπόν και καλές δουλειές.
Για να κλείσω και εγώ αυτό τον όμορφο διάλογο:
1. Οταν θα κάνετε την επανάσταση και θα κρεμάσετε τους ιδιοκτήτες των έβερεστ και λοιπών σαντουιτσάδικων φώναξε με γιατί μου αρέσει να βλέπω.
2. Πως το κατάλαβες ότι είμαι ο Βαρδινογιάννης με ψευδώνυμο;;!! Ξέρεις πόσο καιρό προσπαθώ να το κρύψω;;;!
3. Η ιστορία ξέρεις ως τι επαναλαμβάνεται (αν ενδιαφέρεσαι να παίξεις)
φιλάκια