Φωτορεπορτάζ: Λένα Βλασταρά
Χώρα: Γερμανία. Πόλη: Βερολίνο. Γειτονιά: Kreuzberg. Χώρος: SO36 ή Έσω τριαντεξχεμμ… έτοιμος; όπως θα ’λεγε και ο Θανάσης. Καλλιτέχνης: Θανάσης Παπακωνσταντίνου.
Συναυλία Έλληνα καλλιτέχνη στο εξωτερικό, πρώτη φορά παρακολουθούσα. Τώρα αν αυτό ήταν προγραμματισμένο ή σκέτη σύμπτωση θα μου επιτρέψετε να μην το αποκαλύψω. Θα το ονομάσω απλώς «ευτυχή συγκυρία».
Στην είσοδο, ο χαμογελαστός (πλάκα κάνω) πορτιέρης με έκανε να αναθεωρήσω την αυστηρή μου άποψη για πολλά ελληνικά μαγαζιά στα οποία μέχρι να καταφέρεις να φτάσεις στον πολυπόθητο χώρο όπου θα γίνει η συναυλία έχεις αισθανθεί αρκετές φορές ως… ο υποτακτικός της βασίλισσας. Δεύτερη διαπίστωση ότι το νερό ήταν πιο ακριβό από την μπύρα! 3 ευρώ η μπύρα, 4,5€ το μπουκάλι το νερό! Γουάου! Επιτέλους ένα μέρος που προωθεί τον αλκοολισμό στηρίζοντας με πράξεις την άποψη ότι το νερό σκουριάζει! Τρίτη αναμενόμενη διαπίστωση: ο χώρος γέμισε από Έλληνες με διάσπαρτους δεξιά κι αριστερά κάποιους Γερμανούς. Γέμισε πάντως!
Την συναυλία άνοιξαν οι Tarab Trio, αφού πρώτα προηγήθηκε ανακοίνωση για την πορεία στήριξης στην Ελλάδα που θα πραγματοποιούταν την επομένη. Χαμογελαστές παρουσίες, ήχοι από την Ανατολή, στη σκηνή ένα κοντραμπάσο, κρουστά και ούτι. Ότι έπρεπε για εισαγωγή πριν βγει στη σκηνή ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Έπαιξαν περίπου μισή ώρα και έπειτα έδωσαν τη σκυτάλη στο Θανάση καταφέρνοντας να τον καλωσορίσουν προφέροντας ολόκληρο το όνομά του!
Ματούλα Ζαμάνη στα φωνητικά, Δημήτρης Μυστακίδης στην κιθάρα, Κώστας Παντέλης στην ηλεκτρική κιθάρα, Σωτήρης Ντούβας στα ντραμς, Κώστας Χριστοδούλου στα πλήκτρα, Ανδρέας Πολυζογόπουλος στην τρομπέτα και το φλούγκελχορν και Αντώνης Μαράτος στο μπάσο. Η συναυλία ξεκίνησε με την «Αγρύπνια» και καταλάβαινες από την αρχή ότι το κοινό και εκεί ήταν… μυημένο. «Σαν αστραπή», «Τειρεσίας» και η Ματούλα Ζαμάνη να παίζει στην κιθάρα την «Ουρά του αλόγου». Ο Θανάσης έπαιξε με το καθιερωμένο του πλέον ύφος τα γνωστά του κομμάτια αλλά και κάποια από το νέο του δίσκο. Όπως ο ίδιος είπε: «γράφω με απάθεια κομμάτια για το πάθος». Ο Δημήτρης Μυστακίδης μας μισοέκανε το χατίρι αφού τραγούδησε μόνο ένα ρεμπέτικο τραγούδι του Κατσαρού ως απάντηση στην «Αμερική» του Θανάση.
Λόγω Βερολίνου θεωρούσαμε την πιθανότητα μιας «έκπληξης» μηδαμινή. Φυσικά διαψευστήκαμε όταν ο Θανάσης ζήτησε να μας παρουσιάσει έναν γνήσιο «Βεροελληνέζο», όπως τον αποκάλεσε. Δεν ήταν άλλος από τον Τηλέμαχο Ζαγρέα, ο οποίος από τα στενά της Πλάκας και των Εξαρχείων «σαν αγριολούλουδο ξεφύτρωσε κι εκεί». Ανέβηκε στη σκηνή και μας έπαιξε τον «Αρουραίο» μισό με γερμανικό και μισό με ελληνικό στίχο, παρακαλώ! Έπειτα από απαίτηση του κοινού παρέμεινε στη σκηνή και έπαιξε την «Τριανταφυλλιά». Φυσικά αποθεώθηκε.
Οι μεγάλες εκπλήξεις για μένα σε αυτή τη συναυλία ήταν δύο: πρώτον, παρακολουθούσα μετά από πάρα πολλά χρόνια τον Θανάση Παπακωνσταντίνου σε… ανθρώπινες συνθήκες. Ναι μεν το club ήταν γεμάτο αλλά δεν υπήρχε αυτό το απίστευτο στριμωξίδι. Στο κοινό δεν υπήρχε ίχνος «βαρβάρων». Δεν υπήρχε κανείς από αυτούς που ουρλιάζουν τόσο πολύ μέσα στα αυτιά σου σε σημείο να τελειώνει η συναυλία και τελικά να θυμάσαι μόνο τη δική τους φωνή. Κανείς από αυτούς που ζητάνε ένα τραγούδι εμμονικά από την αρχή μέχρι το τέλος της συναυλίας. Γενικά, δεν υπήρχε αυτή η «οπαδική βία» που είχα αισθανθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Το κοινό είχε παθιαστεί αλλά δεν είχε καμία ανάγκη να το δείξει αυτό με υπερβολικές αντιδράσεις. Πότε τραγουδούσε, πότε χόρευε. Άλλωστε όπως ο Θανάσης είπε: «Παίζω τραγούδια και για το σώμα και για την ψυχή γιατί για να φτάσεις στην έκσταση πρέπει να καλλιεργήσεις και τα δύο».
Η δεύτερη έκπληξη για μένα ήταν η Ματούλα Ζαμάνη. Είχα να την δω από τα πρώτα χρόνια της συνεργασίας της με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και την είχα «αφήσει» με μια σκηνική παρουσία που δεν ταίριαζε καθόλου στο προσωπικό μου γούστο και ψυχαγωγία. Στη μουσική σκηνή του SO36 διαπίστωσα ότι όλο αυτό έχει καταλαγιάσει. Η Ματούλα έχει αφήσει στην άκρη τις υπερβολικές εκδηλώσεις και την διάθεση να κάνει τον κόσμο να γελάσει και έχει καταπιαστεί με την εκτέλεση των τραγουδιών και με τα συναισθήματα που θα προκαλέσει στον ακροατή με την ερμηνεία της. Δεν ξέρω αν έφταιγε το… ξένο έδαφος ή αν αλλαγή αυτή είναι μόνιμη αλλά όπως και να ‘χει εμένα με εξέπληξε ευχάριστα!
Συνέχεια στο Γυάλινο Μουσικό! Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου κάθε Παρασκευή και Σάββατο από τις 20 Μαρτίου έως τις 4 Απριλίου.
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live!
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…