Συνέντευξη στη Μάρω Παναγή

Οι Λάργκο είναι μια μπάντα της οποίας το όνομα μας απασχολεί όλο και περισσότερο τα τελευταία τρία περίπου χρόνια. Το επταμελές συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη κατέβηκε στην Αθήνα στο ιστορικό «Κύτταρο live» για μια μοναδική συναυλία στα πλαίσια του 2ου «Καραγκιόζης Γιούργια Φεστιβάλ», που διοργανώνει το καφενείο Καραγκιόζης, την Κυριακή 5 Μαΐου.

Μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου EP τους το 2016, πριν από ένα μήνα κυκλοφόρησε η πρώτη ουσιαστικά ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά τους με τίτλο «Τα λάθη». Ένας δίσκος ταξιδιάρικος, με εμπνευσμένα ορχηστρικά, τραγούδια με πολιτικό στίχο και ωραίες συνεργασίες.

Οι Λάργκο είναι οι Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου, Τάσος Κοφοδήμος, Παύλος Μέτσιος, Φίλιππος Φασούλας, Μανώλης Σταματιάδης, Ηλίας Ρότσιας και ο Κώστας Αναγνώστου, κάποιοι απ’τους οποίους συνεργάζονται και σε άλλα σχήματα όπως οι Γκιντίκι και οι Transidelia. Εμείς συναντήσαμε τον Κωσταντή, τον Τάσο, τον Κώστα και τον Φίλιππο μία ημέρα μετά το δυνατό τους live, κάναμε μια ηλιόλουστη βόλτα στον Εθνικό Κήπο και κουβεντιάσαμε για πολλά. Ωραίοι άνθρωποι που παλεύουν μέσα απ’την τέχνη τους και δημιουργούν δίχως φραγμούς. Ανυπομονούμε να δούμε πολλά ακόμη από εκείνους…

Πώς ήταν η εμπειρία σας στο φεστιβάλ “Γιούργια”;
Κωσταντής: Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Το line up, τα άλλα παιδιά, ο κόσμος νομίζω ότι έφτιαξαν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Και ο Τόλης (σ. που έχει τον Καραγκιόζη) νομίζω ότι είναι μάστορας στο να δημιουργεί τέτοιες ατμόσφαιρες. Και βέβαια ήταν και χαρά μας που παίξαμε στο Κύτταρο, ένα ιστορικό μαγαζί. Κοιτούσαμε τα κάδρα με όλους τους καλλιτέχνες που έχουν παίξει, μες στα καμαρίνια αυτά που έχουν γράψει…
Τάσος: Ήταν από τα καλύτερα live. Πολύ καλά οργανωμένο, ο χώρος προσφερόταν για την ατμόσφαιρα κι ο κόσμος ήταν πολύ ζεστός.

Πλέον νιώθετε μεγαλύτερη εξοικείωση με την επαφή με το κοινό;
Κώστας: Όσο περισσότερο παίζουμε μαζί, τόσο μεγαλύτερη εξοικείωση υπάρχει. Χθες όλοι ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι και παίρναμε πολύ ωραία ενέργεια.
Τάσος: Χθες ήμασταν αρκετά άνετοι πάνω στη σκηνή και σε αυτό βοήθησε και ο κόσμος.
Κωσταντής: Επίσης ξέρανε και τα κομμάτια και αυτό κάνει τη διαφορά. Εγώ, βέβαια, θα έλεγα όχι, αλλά δεν πειράζει… Προσωπικά πάντα έχω άγχος.

Τι σημαίνει για εσάς η κυκλοφορία του δίσκου σας «Τα λάθη», εκτός του ότι είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος;
Κώστας: Συλλογικά νιώσαμε πολύ μεγάλη χαρά που έγινε αυτό γιατί πολύ καιρό δουλεύαμε τα κομμάτια και τώρα αυτό ολοκληρώθηκε. Τη στιγμή που βγήκε ένιωσα συγκίνηση, είναι ωραίο συναίσθημα.
Φίλιππος: Ολοκληρώθηκε ένας κύκλος.
Κωσταντής: Αυτό που νιώσαμε νομίζω όλοι είναι ότι καταφέραμε να βρούμε τελικά τον ήχο μας μέσα από πολλή αναζήτηση, σε σχέση με τον πρώτο δίσκο.

…σιγά σιγά τον βρίσκουμε τον ήχο μας. Όλος αυτός ο αχταρμάς που βάζουμε από ήχους σιγά σιγά αρχίζει και αποκτά μια ταυτότητα. Πάλι όμως δεν μπορείς να βάλεις κάποια ταμπέλα σε αυτό γιατί είναι πολυσύνθετος ο ήχος…

Έχετε δηλώσει πως δεν σας αρέσουν οι ταμπέλες. Ακούγοντας, όμως, τον δίσκο αντιλαμβάνομαι έναν ώριμο και κατασταλαγμένο ήχο. Πώς θα ορίζατε την ταυτότητα σας;
Κωσταντής: Πιστεύω ότι σιγά σιγά τον βρίσκουμε τον ήχο μας. Όλος αυτός ο αχταρμάς που βάζουμε από ήχους σιγά σιγά αρχίζει και αποκτά μια ταυτότητα. Πάλι όμως δεν μπορείς να βάλεις κάποια ταμπέλα σε αυτό γιατί είναι πολυσύνθετος ο ήχος. Προσωπικά δεν θα ήθελα να δεσμευτούμε σε αυτό στο μέλλον. Θα πρέπει να υπάρχει μια συνεχής αναζήτηση, κάθε δίσκος να είναι κάτι διαφορετικό, μια καινούργια πρόταση.
Κώστας: Ούτως ή άλλως, ο κατασταλαγμένος ήχος που είπες πριν έγινε αβίαστα. Όσο περισσότερο παίζουμε μαζί, βγαίνει ένα αποτέλεσμα που οφείλεται σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά, χωρίς να υπάρχει κάποια κατεύθυνση. Και ο επόμενος δίσκος παίζει να είναι διαφορετικός…

Ο κόσμος σας γνώρισε με το «Απ’ την αρχή του κόσμου». Θα μείνετε σταθεροί σε ένα τέτοιο στιλ εφόσον αγκαλιάστηκε από το κοινό;
Κωσταντής: Το «Απ’ την αρχή του κόσμου» δεν είναι αυτό που σαν ήχος μας χαρακτηρίζει συνολικά. Το να πεις ότι θα κάνεις κομμάτια που μοιάζουν με αυτό επειδή «έπιασε» δεν είναι καθόλου ειλικρινές και αγνό.

Ο ήχος σας είναι μια μίξη πολλών ειδών. Βλέπουμε καλλιτέχνες όπως οι Villagers of Ioannina City, οι Social Waste, αλλά και πολλά παραδείγματα στο εξωτερικό που καταπιάνονται με το θέμα της μίξης. Πιστεύετε ότι αυτό είναι ένα ρεύμα ή ανέκαθεν υπήρχε στη μουσική κάπως αναπόφευκτα;
Τάσος: Εγώ πιστεύω ότι πάντα θα υπάρχει αυτό, ειδικά τώρα που η πληροφορία είναι εύκολο να διαδοθεί σε όλον τον κόσμο. Στην Ελλάδα πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει πάνω από δέκα χρόνια, μπορεί και είκοσι. Απλά τώρα το ζούμε ως νέοι και είμαστε μέσα σε αυτό.
Κωσταντής: Εγώ πιστεύω ότι δεν υπήρχε από πάντα. Ξέραμε δηλαδή ότι παίζανε rock, rock n’ roll κ.α. Βέβαια υπήρχε εξέλιξη. Συνήθως συναντάμε δύο είδη να αναμειγνύονται, όχι περισσότερα. Εμάς σαν να μας πήρε η μπάλα με όλη αυτή τη φάση με την παράδοση, ενώ στην πραγματικότητα όσο έχουμε μέσα παραδοσιακά στοιχεία, έχουμε και χίλια δυο άλλα, όπως reggae, rock… Μέσα σε ένα κομμάτι μας μπορείς να δεις πολλά. Δεν είναι παραδοσιακό με ροκ ας πούμε.
Φίλιππος: Αυτό συμβαίνει και γιατί είμαστε εφτά άνθρωποι που συζητάμε και δανειζόμαστε στοιχεία από πολλά πράγματα. Όσον αφορά το παραδοσιακό, πάντα οι δημιουργοί δανείζονταν από το παραδοσιακό αλλά δεν υπήρχε το ρεύμα που υπάρχει τώρα. Παραδείγματα ο Σαββόπουλος, ο Παπάζογλου, η Κωχ, ο Χουλιαράς στη λογοτεχνία…
Κωσταντής: Επίσης πιστεύω ότι σε εμάς και στους Social Waste δεν υπάρχει ακριβώς επιστροφή στην παράδοση. Υπήρχε ένα κενό που σαν χώρα δεν είχαμε καμία συνέχεια μουσική, απ’ την παραδοσιακή μέχρι των 90s ας πούμε, σαν να υπήρξε μια διακοπή και ξεκίνησε ένα άλλο κεφάλαιο και τώρα έγινε μια σύνδεση με το παρελθόν. Σε άλλες χώρες, όπως στα Βαλκάνια, αυτό το πράγμα δεν σταμάτησε ποτέ.

…ήρθαν τα λεφτά, γλυκάθηκε ο κόσμος, απομακρύνθηκαν από τις παραδόσεις, άρχισε να αμερικανοποιείται… Προσγειωθήκαμε με τα μούτρα με την κρίση και ήρθαν τα πράγματα εκεί που έπρεπε να ήταν από την αρχή. Είχαν πάρει τα μυαλά μας πολύ αέρα…

Γιατί πιστεύεις ότι έγινε αυτή η διακοπή;
Κωσταντής: Να σου πω την αλήθεια, νομίζω έφταιγε το ΠΑΣΟΚ! (γέλια). Ήρθαν τα λεφτά, γλυκάθηκε ο κόσμος, απομακρύνθηκαν από τις παραδόσεις, άρχισε να αμερικανοποιείται… Προσγειωθήκαμε με τα μούτρα με την κρίση και ήρθαν τα πράγματα εκεί που έπρεπε να ήταν από την αρχή. Είχαν πάρει τα μυαλά μας πολύ αέρα.

Σε βάθος χρόνου, εάν το ρεύμα των «μίξεων» επικρατήσει στη μουσική, υπάρχει κίνδυνος να χαθούν original στοιχεία κάθε είδους;
Φίλιππος: Τι σημαίνει original στοιχείο; Τίποτα δεν μπορεί να μείνει στάσιμο. Όλα τα είδη έχουν δανειστεί πράγματα από άλλα. Το θέμα είναι να κάνουμε μουσική και όχι να είμαστε θεματοφύλακες κάποιου στυλ.

Βρίσκετε τετριμμένη ή όχι την αναβίωση της παραδοσιακής μουσικής στη χώρα μας; Έχετε ξεχωρίσει κάποιους καλλιτέχνες που ασχολούνται με αυτό;
Κώστας: Έχω ξεχωρίσει τα Καντινέλια.
Κωσταντής: Και ο Μυστακίδης κάνει καλή δουλειά…
Τάσος: Δεν είναι καθόλου τετριμμένο να παίζεις τα κομμάτια όπως τα άκουσες… Μια παρακαταθήκη είναι και αυτό. Το θέμα είναι να το εξελίξεις και να μην κάνεις μια πιστή αναπαραγωγή. Στο ρεμπέτικο, για παράδειγμα, δεν μπορείς να φέρεις πίσω την εποχή του ’30. Να το κάνεις με αγάπη, μεράκι και σεβασμό, ώστε να το μεταδώσεις και όχι να το μετατρέψεις σε φολ κλορ μουσειακό είδος, σαν προϊόν τουρισμού. Στην Ελλάδα, βλέπε Ζορμπάς, συρτάκι, χρησιμοποιούσαν αυτή τη μουσική ως καθαρά τουριστικό φθηνό είδος. Ακόμα και τη Φραγκοσυριανή. Εμένα μ’ αρέσει η Ιουλία Καραπατάκη και η Σεμέλη Παπαβασιλείου στο ρεμπέτικο τραγούδι.
Φίλιππος: Υπάρχουν πάρα πολλά σχήματα που παίζουν ρεμπέτικο και παραδοσιακό, είτε πειραγμένο είτε απείραχτο. Εμείς εδώ έχουμε κι άλλες μπάντες που παίζουμε παραδοσιακά. Για να ψαχνόμαστε γύρω από αυτό, υπάρχει μια αξία.

Στον δίσκο σας έχετε κομμάτια με στίχους και ορχηστρικά. Είναι ο στίχος περιοριστικός; Τι μπορεί να πει η μουσική που ο στίχος δεν μπορεί;
Κώστας: Σου προσφέρουν δύο διαφορετικά συναισθήματα. Το ορχηστρικό είναι πιο κινηματογραφικό. Σου λέει πράγματα αλλά χωρίς λέξεις.
Τάσος: Ο στίχος σου βάζει έναν μπούσουλα, σου δίνει μια θεματική…
Φίλιππος: Ο στίχος νομίζω δεν είναι περιοριστικός. Γράφοντας τα κομμάτια όταν υπάρχει ένας στίχος έτοιμος σου ανοίγει πολλούς δρόμους στο πώς θα το δουλέψεις. Ενώ όταν γράφεις τη μουσική σε περιορίζει διότι έχει ουσιαστικά λιγότερα μέσα να επικοινωνήσεις. Εμάς μας αρέσουν τα ορχηστρικά γιατί η ιδέα που έχουμε στο μυαλό μας ποτέ δεν ξέρεις με ποιον τρόπο θα βγει στον ακροατή. Έχει κι αυτό μια διαφορετική ομορφιά. Είναι σαν μια ιδέα, ένα απλό συναίσθημα.
Κωσταντής: Πιστεύω ότι τα ορχηστρικά χωράνε περισσότερους μέσα. Ο καθένας μπορεί να βρει τον εαυτό του μέσα τους. Απ’ την άλλη και αυτή η ελευθερία δεν σημαίνει ότι είναι και καλύτερη απαραίτητα. Με τον στίχο μπορεί να νιώσεις συναισθήματα πιο βαθιά. Με τη μουσική να δεις περισσότερο εικόνες. Το ορχηστρικό έχει άλλη χάρη, σαν soundtrack της καθημερινής μας ζωής. Εμένα μ’ αρέσει πιο πολύ το ορχηστρικό, αλλά έχουμε παρατηρήσει ότι ο κόσμος θέλει στίχους.
Κώστας: Σκέψου ότι αν ξεκινάς με τον στίχο, υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα να κάνεις. Να τον ντύσεις με διαφορετικά είδη μουσικής, να δημιουργήσεις διαφορετικά συναισθήματα. Οπότε ο στίχος από τη μια μπορεί να είναι οδηγός, απ΄την άλλη να δώσεις μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων ανάλογα πώς θα τον ντύσεις. Έχει και μια ελευθερία και αυτό.

Ο κόσμος γιατί είπες ότι θέλει τους στίχους; Κομμάτια με στίχους είναι πιο εύπεπτα, πιο ελκυστικά;
Φίλιππος: Είναι πιο άμεσα.
Κωσταντής: Έχει μάθει να ακούει τραγούδια και του δίνεις τη δυνατότητα να συμμετέχει τραγουδώντας. Όταν τραγουδά ένα ρεφραίν, για παράδειγμα, μπαίνει πιο πολύ μέσα στο κομμάτι. Γίνεται κι αυτός ένα. Με τη μουσική δεν είναι τόσο εύκολο.

Στο μέλλον θα κάνετε περισσότερα με στίχους εφόσον αρέσουν;
Κωσταντής: Όχι. Δεν θα κάνουμε τίποτα επειδή το θέλει κάποιος. Εμείς θα κάνουμε αυτό που θέλουμε. Κι εμείς, όμως, θέλουμε να έχουμε τραγούδια, μας αρέσουν. Ο βασικός λόγος που δεν έχουμε είναι γιατί δεν βρίσκουμε στίχους που να ικανοποιούν τα standards μας. Δεν θα σταματήσουμε, όμως, να κάνουμε και ορχηστρικά.

Παρόλο που δεν έχετε μια συγκεκριμένη μουσική ταυτότητα, σίγουρα σαν μπάντα δεν είστε απολιτίκ. Έχετε παίξει πολλές φορές σε αυτοοργανωμένα φεστιβάλ αλληλεγγύης κ.α. Πώς νιώθετε όταν συμβάλλετε κι εσείς σε έναν τέτοιο σκοπό;
Κωσταντής: Κατ’αρχάς απολιτίκ θεωρώ ότι είναι το χειρότερο που μπορεί να είναι κάποιος άνθρωπος. Θέλουμε δε θέλουμε κάποια θέση θα την έχουμε. Δεν το κάνουμε επιτηδευμένα, δηλαδή δεν είχαμε πει ποτέ ότι θα είμαστε μία μπάντα με πολιτικό στίχο. Μας βγαίνει γιατί έχουμε κάποιες ανησυχίες. Όταν στηρίζουμε κάποιους αγώνες, όπως της ΒΙΟΜΕ και της Ιερισσού κατά των μεταλλείων, νιώθω πως μας τιμούν που μας αφήνουν να στηρίξουμε τον αγώνα τους. Εκτιμώ τους ανθρώπους που δεν σκέφτονται το κεφάλι τους και δεν φοβούνται να το σπάσουν κι όλας. Εμείς απ’ την άλλη παίζουμε απλά μουσική… Επομένως είναι ένα καλό μέσο με το οποίο μπορούμε να βοηθήσουμε ανθρώπους στον αγώνα τους. Τιμή νιώθω.
Τάσος: Συμφωνώ με τον Κωσταντή, πρέπει να στηρίζουμε. Ως Τάσος νιώθω ότι είναι χρέος μου να στηρίξουμε μια προσπάθεια που γίνεται για τον άνθρωπο. Βάζουμε ένα λιθαράκι σε όλη αυτή την προσπάθεια που γίνεται από συλλογικότητες, όπως η ΒΙΟΜΕ, SOS Χαλκιδική και άλλες. Έχουμε στηρίξει αναρχικούς, αριστερούς χώρους και όσο μπορούμε θα το κάνουμε.
Κωσταντής: Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία βλέπουμε και τους ίδιους τους ανθρώπους, τις αγωνίες τους, να πάει καλά ο αγώνας τους, να υπάρχει στήριξη. Όταν βλέπουμε κάτι τέτοιο νιώθουμε ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη να τους στηρίξουμε. Το μεγαλύτερο στήριγμα τους είναι να βλέπουν τους ανθρώπους να τους στηρίζουν και μέσα από τις συναυλίες το παίρνουν αυτό. Είναι, όμως, και λίγο προβληματικό γιατί ο κόσμος θα έπρεπε να στηρίζει και χωρίς συναυλίες… Αλλά έστω κι έτσι… Όταν πάει καλά μια συναυλία, είναι μια νίκη για αυτούς.
Φίλιππος: Το να είναι κάποιος απολιτίκ είναι λίγο κατάρα. Δεν γίνεται κι όλας. Είναι επιλογή. Ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον, δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό, μόνο να το αγνοήσεις. Δεν κερδίζεις κάτι, μόνο φραγμό στη σκέψη σου βάζεις.

…το Ισραήλ κάνει φοβερά εγκλήματα πολέμου και γίνεται ένας αγώνας που θα έπρεπε να στηρίξουν οι καλλιτέχνες…

Θέλετε να μου σχολιάσετε το θέμα Eurovision 2019 και τη στάση της Κατερίνας Ντούσκα;
Κωσταντής: Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι να ασχολούνται με αυτά τα θέματα. Φαίνεται από την απάντησή της ότι δεν έχει καμιά επαφή και βαθύτερη σκέψη. Της δόθηκε μια ευκαιρία να γίνει γνωστή και νομίζει ότι αυτό είναι το μόνο που απασχολεί έναν άνθρωπο. Τώρα για τη Eurovision τι να σχολιάσουμε… όπου και να γίνει, άστα βράστα είναι! Πόσο μάλλον στο Ισραήλ… Εγώ προσωπικά είμαι με τον Roger Waters. Το Ισραήλ κάνει φοβερά εγκλήματα πολέμου και γίνεται ένας αγώνας που θα έπρεπε να στηρίξουν οι καλλιτέχνες.

Ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η στάση του καλλιτέχνη σε τέτοια πολιτικά ζητήματα;
Κώστας: Καταρχάς ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε τι θα πει ο καθένας…
Φίλιππος: Ο καθένας πρέπει να έχει τη στάση που τον εκφράζει.
Κωσταντής: Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν ασχολείται με τέτοια θέματα θα ήταν πολύ προβληματικό να ασχοληθεί μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν αυτοί που λένε ότι ο καλλιτέχνης «πρέπει να παίρνει θέση». Πρέπει να παίρνει θέση μόνο όταν ο ίδιος έχει ανησυχίες. Ένας καλλιτέχνης που έχει ανησυχίες αλλά δεν παίρνει θέση, επίσης, δεν είναι ειλικρινής με τον εαυτό του.

…ο ύστερος καπιταλισμός σε κάνει να μην πολυσκέφτεσαι ότι τα έχεις όλα έτοιμα στο πιάτο σου, μεγαλώνεις σε μια αστική κοινωνία με προδιαγεγραμμένο δρόμο άρα οι άνθρωποι πέφτουν σε αυτή την παγίδα του προτύπου του επιτυχημένου ανθρώπου και αυτό οδηγεί στην απάθεια…

Ας πούμε ότι ύστερος καπιταλισμός και μετανεωτερικότητα πάνε μαζί με απολιτίκ ανθρώπους. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Τάσος: Ο ύστερος καπιταλισμός σε κάνει να μην πολυσκέφτεσαι ότι τα έχεις όλα έτοιμα στο πιάτο σου, μεγαλώνεις σε μια αστική κοινωνία με προδιαγεγραμμένο δρόμο άρα οι άνθρωποι πέφτουν σε αυτή την παγίδα του προτύπου του επιτυχημένου ανθρώπου και αυτό οδηγεί στην απάθεια. Πολιτικοποίηση είναι και αυτό απλά επιλέγεις το στρατόπεδό σου. Η απολιτικοποίηση σημαίνει ότι πας με τον ισχυρό. Υπάρχουν και άνθρωποι βέβαια που σκέφτονται και το αποδομούν αυτό.
Φίλιππος: Είμαστε σε μια κοινωνία πρώτα καταναλωτών. Όλη σου η δράση περιστρέφεται γύρω από αυτό. Δεν θα ήταν, όμως, σωστό να πούμε ότι πάει στο απολιτίκ ο κόσμος.  Υπάρχουν πολιτικές προτάσεις· σκληρός νεοφιλελευθερισμός ας πούμε που έχει πολλούς υποστηριχτές. Ή μονοθεματικοί ακτιβιστές. Υπάρχουν πολλές απόψεις που βγαίνουν και αξίζει κανείς να προσέξει.

Είστε ένα συγκρότημα με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Η Αθήνα πιστεύετε δίνει πιο πολλές ευκαιρίες;
Κωσταντής: Δεν ξέρουμε γιατί δεν ζούμε εδώ, αλλά έχουμε αυτή την αίσθηση σαν επαρχιώτες. Αν καταφέρεις να ξεφύγεις λίγο από το χάος, γιατί υπάρχουν άπειρα σχήματα, είναι πιο εύκολο να κάνεις περισσότερα πράγματα. Στην τελική, αν ένα σχήμα δεν καταφέρει να κερδίσει την Αθήνα δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα.
Τάσος: Σίγουρα σαν μεγαλύτερη πόλη δίνει περισσότερες ευκαιρίες. Το θέμα είναι να μην σε καταπιεί. Οπουδήποτε και αν είσαι, άμα κάνεις αυτό που αγαπάς θα τη βρεις την άκρη σου. Στο πεδίο της τέχνης ίσως να υπάρχει μια καλύτερη μοίρα εδώ πέρα.

Ποιες δυσκολίες βιώνει μια μπάντα σαν τη δική σας που δεν λειτουργεί με όρους αυστηρού marketing και ακριβού promotion;
Φίλιππος: Δεν ξέρουμε ακριβώς. Αλλά είναι μια ολόκληρη δουλειά πέρα από τη μουσική. Κι εμείς έχουμε συνεργαστεί κατά καιρούς με μάνατζερ, δίνουμε συνεντεύξεις, όπως τώρα καλή ώρα, που προωθούν τη δουλειά μας…
Κωσταντής: Το facebook, το youtube, όλα αυτά βοηθάνε πολύ, ειδικά άμα έχεις και διάθεση να το τρέξεις. Αν καταφέρεις να ακουστείς λίγο μπαίνουν και στον αυτόματο τα πράγματα. Το δύσκολο είναι όταν ξεκινάς, να ξεχωρίσεις και να σου δοθούν ευκαιρίες. Να βγάλεις λεφτά είναι επίσης δύσκολο, ειδικά σε μεγάλα σχήματα. Με την κρίση έχουμε αποδεχτεί λίγο ότι δεν θα ζήσουμε από τη μουσική, επομένως, δεν μας απασχολεί τόσο. Έχουμε συνεργαστεί με μάνατζερ αλλά δεν έχουμε κάποιον να μας εκπροσωπεί.

Ποιο live θυμάστε σαν πιο αγαπημένο;
Κωσταντής: Εγώ νομίζω ήταν στη Σούγια. Τέτοια ενέργεια δεν έχουμε ξαναζήσει.
Τάσος: Εγώ θα έβαζα και το χθεσινό στο Κύτταρο.

Τα μελλοντικά σας πλάνα;
Κωσταντής: Θέλουμε να κάνουμε συναυλίες, να προωθήσουμε τον δίσκο, να κάνουμε καμιά παρουσίαση και ελπίζουμε να …μη μας ξαναπάρει τρία χρόνια να γράψουμε δίσκο!

——————-

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here